Eurovision: Οι πιο αμφιλεγόμενες και σκανδαλώδεις στιγμές της ιστορίας του θεσμού

Ο τελικός της Eurovision 2021 θα διεξαχθεί απόψε κι εμείς θα συντονιστούμε στις οθόνες μας για να τον παρακολουθήσουμε. Μέχρι να έρθει εκείνη η ώρα, θυμόμαστε τις στιγμές της ιστορίας του θεσμού που έμειναν στην ιστορία ως αμφιλεγόμενες, παράξενες αλλά σε μερικές περιπτώσεις και ιδιαίτερα γενναίες. Εσύ θυμάσαι αυτά τα μικρά σκάνδαλα της Eurovision;

1963 – Το σκάνδαλο με τις ψήφους

Όταν ήρθε η ώρα της ανακοίνωσης των ψήφων των χωρών στο τέλος του διαγωνισμού η Νορβηγία ανακοίνωσε τις δικές της εκτός σειράς. Η Βρετανίδα παρουσιάστρια Katie Boyle ανακοίνωσε ότι οι ψήφοι της χώρας θα χρειαστεί να προσμετρηθούν αργότερα στη βαθμολογία. Σύμφωνα με τη φημολογία της εποχής, η Νορβηγία άλλαξε τις ψήφους ώστε να κερδίσει η γειτονική της χώρα, η Δανία, το τραγούδι της οποίας μπορείς να ακούσεις στο πιο πάνω video. Αν είχαν χρησιμοποιηθεί οι αρχικές ψήφοι όπως τις είχε ανακοινώσει η Νορβηγία, τότε θα είχε κερδίσει η Σουηδία. Ουπς.

1968: Ο Cliff Richard εναντίον της Ισπανίας

Κάτι δεν πήγαινε καλά με τις ψηφοφορίες τη δεκαετία του 1960 όπως φαίνεται, από τη διαμάχη για το αν η Ισπανία κέρδισε δίκαια με το τραγούδι “La la la” του Massiel που διαγωνίστηκε απέναντι στο “Congratulations” του Βρετανού σταρ Cliff Richard το 1968. Ισπανικό ντοκιμαντέρ του 1998, ισχυρίστηκε ότι ο δικτάτορας Francisco Franco διέβαλε τον διαγωνισμό εκείνη την χρονιά πραγματοποιώντας δωροδοκίες ώστε να εξασφαλίσει τη νίκη της χώρας του.

«Έζησα με αυτή την ταμπέλα του δεύτερου για πολλά χρόνια. Θα ήταν υπέροχο αν κάποιος αρμόδιος από τον διαγωνισμό γυρνούσε να μου πει “Cliff, το κέρδισε αυτόν τον καταραμμένο τίτλο τελικά”», είχε πει ο Cliff Richard στην εφημερίδα Guardian το 2008.

1973: Η Ilanit και το αλεξίσφαιρο γιλέκο

Έναν χρόνο μετά το χτύπημα εναντίον των Ισραηλινών αθλητών στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Μόναχο, η διαγωνιζόμενη του Ισραήλ στη Eurovision, Ilanit, εμφανίστηκε στη σκηνή με αλεξίσφαιρο γιλέκο. Ο σχολιαστής της Eurovision, Terry Wogan ζήτησε από το κοινό να μη σηκωθεί από τις θέσεις του, γιατί άλλιως η ασφάλεια της αποστολής του Ισραήλ μπορεί και να πυροβολούσε. Διασκέδαση και Eurovision μάλλον δεν πήγαν χέρι χέρι εκείνη την χρονιά.

Εδώ θα δεις την Ilanit Να ερμηνεύει το τραγούδι της σε μια άλλη, πιο ασφαλή περίσταση.

1978: Η Ιορδανία δεν έδειξε τη συμμετοχή του Ισραήλ

Το 1978 ο Izhar Cohen και οι Alphabeta ανέβηκαν στη σκηνή της Eurovision εκπροσωπώντας το Ισραήλ και τραγουδώντας το “Ah Bah Nee Bee”. Η Ιορδανία ως ένδειξη διαμαρτυρίας προς τη χώρα του Ισραήλ, δεν έδειξε καν το τραγούδι στην τοπική της μετάδοση του διαγωνισμού. Για 3 λεπτά περίπου οι τηλεοράσεις της Ιορδανίας έδειχναν εικόνες λουλουδιών. Όταν τελικά το τραγούδι του Ισραήλ κέρδισε τη Eurovision εκείνης της χρονιάς, στην Ιορδανία ανακοινώθηκε ως νικήτρια χώρα το Βέλγιο.

1986: Η νεαρότερη νικήτρια της Eurovision

Η 13χρονη Sandra Kim διαγωνίστηκε στη Eurovision το 1986 εκπροσωπώντας το Βέλγιο και κέρδισε. Ήταν και είναι η πιο μικρή σε ηλικία νικήτρια του διαγωνισμού, ο οποίος πλέον έχει ελάχιστο ηλικιακό όριο για τη συμμετοχή ενός καλλιτέχνη σε αυτήν τα 16 χρόνια.

1998: Απειλές θανάτου για την Dana International

Η απόλυτη Diva του διαγωνισμού της Eurovision, είναι η Dana International. Η transgender εκπρόσωπος του Ισραήλ προκάλεσε αντιδράσεις στη χώρα της με τη συμμετοχή της στη Eurovision. Κάποιοι υπερορθόδοξοι Εβραίοι βγήκαν στους δρόμους να διαμαρτυρηθούν, την χαρακτήρισαν έκτρωμα και απείλησαν να την σκοτώσουν. Τελικά η Dana όχι μόνο δεν πτοήθηκε αλλά κέρδισε τη Eurovision με το τραφγούδι της “Viva La Diva”.

2000: Οι Ping Pong που ήταν δημοσιογράφοι

Βεβαιώθηκα. Το Ισραήλ είναι η βασίλισσα χώρα των αμφιλεγόμενων στιγμών της Eurovision, καθώς αυτή είναι η τέταρτη αναφορά μας σε αυτήν. Το 2000 το συγκρότημα Pink Pong βγήκε στη σκηνή κρατώντας σημαίες του Ισραήλ και της Συρίας κάνοντας έκκληση για ειρήνη στην περιοχή. Το Ισραήλ αποκύρηξε τη συμμετοχή τους στην Eurovision, ενώ αργότερα αποδείχθηκε ότι δύο από τα μέλη των Ping Pong ήταν δημοσιογράφοι που πήγαν στον διαγωνισμό για πλάκα, όπως είπαν.

2007: To είδωλο Verka Serduchka

Η drag queen Verka Serduchka, είναι γνωστή στην Ουκρανία και με το όνομα του κωμικού και alter ego της Andriy Danylko. Δεν ήταν όλοι οι Ουκρανοί ευχαριστημένοι με την επιλογή να είναι το πρόσωπο που θα εκπροσωπήσει τη χώρα τους στη Eurovision. Μάλιστα ένας ραδιοφωνικός σταθμός της Ουκρανίας έκανε καμπάνια διαμαρτυρίας για τη συμμετοχή της στον διαγωνισμό ενώ ακόμα και μέλη της Ουκρανικής Βουλής, χαρακτήρισαν τον χαρακτήρα της Verka ως «γκροτέσκο και χυδαίο». Όταν πήρε την δεύτερη θέση στον διαγωνισμό ωστόσο, κάθε αμφιβολία στο πρόσωπό της πέρασε στη λήθη.

2009: Η συμμετοχή της Γεωργίας που κρίθηκε «πολύ πολιτική»

Κάθε πολιτικό σχόλιο είναι απαγορευμένο στη Eurovision. Ως θεσμός δημιουργήθηκε για να είναι το σημείο ένωσης της Ευρώπης μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τις πληγές του. Όταν η Γεωργία συμμετείχε στον διαγωνισμό με τη Stephane και τους 3G και το τραγούδι “We Don’t Wanna Put In”, ήρθε αντιμέτωπη με αυτόν τον κανόνα. Μια διεθνής επιτροπή κριτών της Eurovision αποφάσισε να απαγορεύσει το τραγούδι που θεωρήθηκε ότι αναφερόταν στον πρόεδρο της Ρωσίας Vladimir Putin. Η Ρωσία ήταν η χώρα που φιλοξενούσε τον διαγωνισμό εκείνη τη χρονιά. Στη Γεωργία δόθηκε η δυνατότητα να αλλάξει τους στίχους του τραγουδιού για να συμμετέχει, αλλά η χώρα αρνήθηκε την πολιτική χροιά του τραγουδιού της και αποσύρθηκε από τη συμμετοχή της στη Eurovision.

2013: Το φιλί διαμαρτυρίας για την απαγόρευση των γάμων ομόφυλων ζευγαριών

Η Krista Siegfrids το 2013 αποφάσισε να κάνει ένα πολιτικό σχόλιο όχι με τους στίχους που τραγούδησε αλλά με τη σκηνική παρουσίαση του τραγουδιού της Φιλανδίας. Φίλησε μία από τις χορεύτριες στη σκηνή ως διαμαρτυρία στην απαγόρευση της χώρας της στους γάμους μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών. Και μπράβο της.

2014: Η Conchita Wurst κατακτά την Ευρώπη

Η Αυστριακή drag queen Conchita Wurst βγήκε στη σκηνή με τα τακούνια, την τουαλέτα, το make up, το μούσι και το εντυπωσιακό vibrato της και κατέκτησε το κοινό ερμηνεύοντας το “Rise like a Phoenix”. Η νίκη της, προκάλεσε ένα τεράστιο κύμα ομοφοβικής οργής από Ρώσους πολιτικούς με τον τότε πρωθυπουργό της χώρας Dmitry Rogozin να λέει στο Twitter ότι το αποτέλεσμα του διαγωνισμού έδειξε «στους υποστηρικτές της Ευρωπαϊκής ενσωμάτωσης ποιο είναι το ευρωπαϊκό τους μέλλον, μια κυρία με μούσια». Μια ακόμα απαράδεκτη αντίδραση δηλαδή.

2018: Ένας άντρας εισβάλλει στη σκηνή της Eurovision κι αρπάζει το μικρόφωνο

Στην Eurovision της Πορτογαλίας εσύ μπορεί κυρίως να θυμάσαι την Ελένη Φουρέιρα, αλλά η εκπρόσωπος της Βρετανίας, SuRie, σίγουρα θυμάται τη στιγμή που τραγουδούσε και ένας άντρας της άρπαξε το μικρόφωνο. Ο άνδρας ούρλιαξε «Ναζί των Media της Βρετανίας, απαιτούμε ελευθερία», πριν η ασφάλεια τον απομακρύνει από τη σκηνή.

Αργότερα αναγνωρίστηκε ως ο “serial stage invader”, AGactivism. Η SuRie πάντως αποδείχτηκε τέρας ψυχραιμίας καθώς όταν κατάφερε να πάρει πίσω το μικρόφωνό της συνέχισε να τραγουδά το κομμάτι της. Αργότερα της προσφέρθηκε η δυνατότητα να το ξαναπεί αλλά εκείνη αρνήθηκε.

2021: Η Έλενα Τσαγκρινού και το El Diablo

Η Κύπρος πέρασε στον τελικό του Σαββάτου 22 Μαΐου στο Rotterdam της Ολλανδίας και δεν θα μπορούσαμε να είμαστε πιο χαρούμενες γι’ αυτό. Η Έλενα Τσαγκρινού εκπροσωπεί τη χώρα με το τραγούδι “El Diablo”, το οποίο γράφτηκε από τους Thomas Stengaard, Jimmy “Joker” Thornfeldt, Laurell Barker και Oxa.

Μια ημέρα μετά την κυκλοφορία του τραγουδιού, μια ομάδα Ορθόδοξων Χριστιανών απείλησαν με τηλεφωνήματα στον τηλεοπτικό σταθμό του ΡΙΚ να κάψουν τα κεντρικά γραφεία του σταθμού στη Λευκωσία, λόγω του ότι περιλαμβάνει στίχους που παραπέμπουν στον Διάβολο (“I gave my heart to el diablο. Ι love el diablo”. Το ΡΙΚ ανέφερε πως το τραγούδι δεν περιέχει θρησκευτικό περιεχόμενο και ότι «εξιστορεί την περιπέτεια μιας κοπέλας που βρίσκεται δέσμια σε μια σχέση εκμετάλλευσης. Παρά τους ισχυρισμούς του σταθμού, δημιουργήθηκε καμπάνια στην πλατφόρμα Avaaz για την ακύρωση της συμμετοχής της Κύπρου στον διαγωνισμό της Eurovision με το συγκεκριμένο τραγούδι. Ευτυχώς, ο σκοπός τους δεν επετεύχθη.