Φύγαμε για Eurovision με πιλότους τους Freaky Fortune και βαλίτσα το “Rise Up”

Η βραδιά ξεκίνησε με οικοδεσπότες τη Δέσποινα Βανδή και τον Γιώργο Καπουτζίδη. Λίγο πριν τους δεις στην τηλεόραση, είχαν βγει για εμψύχωση. Η Δέσποινα ήταν εμφανώς αγχωμένη και το παραδέχτηκε λίγο πριν το “3-2-1 βγαίνουμε”.

Δε χρειάστηκε πολύ για να καταλάβω γιατί αυτό το ζευγάρι συνέχισε για δεύτερη χρονιά να παρουσιάζει τον ελληνικό τελικό της Eurovision. Λίγα λεπτά μόλις. Δυνατή χημεία, άνεση και ατάκες που αν και πολύ καλά προβαρισμένες σε έκαναν να αισθανθείς ότι ήταν αυθόρμητες.

Δε δίστασαν να σχολιάσουν τα όσα έγιναν στην Δημόσια Τηλεόραση, λέγοντας χαρακτηριστικά “ήμασταν οι τελευταίοι που παρουσιάσαμε τη Eurovision στην ΕΡΤ και επίσης οι τελευταίοι στη Δημόσια Τηλεόραση”.

Η Δέσποινα δε δίστασε στο κομμάτι “Τιμής-ένεκεν-στις-παλιές-ελληνικές-συμμετοχές” να τραγουδήσει το “Οτοστόπ” της Άννα Βίσση. Ναι, το έκανε. Και μας άφησε άφωνους. Η Δέσποινα τελείως ακομπλεξάριστη το έκανε και μάλιστα, πολύ αργότερα, όταν έγινε η διασκευή του “Everything”, το σιγοτραγούδησε την ώρα που ετοιμαζόταν. Φαίνεται πως αυτή η “κόντρα” με την Άννα έμεινε για πάντα πίσω στα 90s με αρχές 00s. Άλλωστε δεν έχει νόημα, πλέον.

Dance Deja vu

Μετά ακολούθησαν οι διασκευές παλιών ελληνικών τραγουδιών που συμμετείχαν στη Eurovision.

Την έναρξη αυτής της ενότητας έκανε η Καλομοίρα η οποία λίγα δευτερόλεπτα πριν τραγουδήσει προσευχήθηκε. Ναι, είχε απίστευτο άγχος για το comeback της, όμως, με τη συνδρομή του cool, Claydee, όλα πήγαν ρολόι.

Σειρά είχαν οι εμφανίσεις: Melisses – Μπέσυ Αργυράκη, Πασχάλης, Μαριάννα Τόλη, Ρόμπερτ Ουίλιαμς, Σοφία Βόσσου – Demy, Καίτη Γαρμπή – Vegas και Ελπίδα – Τάμτα.

Από αυτό το κομμάτι τις βραδιάς κρατάμε τα εξής: Πρώτον, ότι οι διασκευές των τραγουδιών ΣΙΓΟΥΡΑ θα παίξουν το επόμενο διάστημα σε ραδιόφωνα και clubs, δεύτερον το απίστευτο μαλλί της Μελίνας από τους Vegas που σε έκανε να αναρωτηθείς πόσα κιλά και μέτρα τρέσας είχαν χρησιμοποιηθεί και τρίτον το σύνολο των Mi-Ro που φόρεσε τη Τάμτα.

Λέγοντας για Mi-Ro πρέπει να πω ότι όλα τα σύνολα της Δέσποινα (συνολικά 4) ήταν δια χειρός τους. Άλλωστε οι Mi-Ro για τη Δέσποινα είναι μια από τις αδυναμίες της.

Οι 4 συμμετοχές

Και ήρθε η πολυαναμενόμενη ώρα των τεσσάρων υποψήφιων τραγουδιών. Την πρώτη “κρυάδα” πήρε η “Κρυσταλλία” με το “Μια πεταλούδα στην Αθήνα”.

Κάπου εκεί κατάλαβα ότι η solo καριέρα και η αλλαγή του ρεπερτορίου αναδεικνύει την πραγματική φωνή της. Ένα τραγούδι με πολύ καλή ερμηνεία και σκηνική παρουσία που όμως σαν άκουσμα δεν ήταν από τα “φαβορί” του τελικού.

Μετά ήρθε η σειρά των Freaky Fortune μαζί με τον RiksyKidd και το τραγούδι “Rise up”. Οι φωνές, τα χειροκροτήματα και η γενικότερη ανταπόκριση του κόσμου στην αίθουσα έκαναν αρκετούς από εμάς να πιστέψουμε ότι αυτό το τραγούδι θα πάει τον Μάιο στην Κοπεγχάγη. Κάτι που έγινε. Ξεσηκωτικός ρυθμός, ωραίο beat και ωραίο moto. “Rise up”.

Ο Κώστας Μαρτάκης με το “Κανένας δεν με Σταματά” σε μουσική του Ηλία Κόζα μας θύμισε βαλκανικό ήχο που είναι από τους αγαπημένους της Eurovision.

Επίσης, η ανταπόκριση του κοινού ήταν έντονη. Πολλούς, ωστόσο, μας προβλημάτισε ο ελληνικός στίχος και κατά πόσο θα μπορούσε να βοηθήσει το κομμάτι.

Και πάμε στην τελευταία συμμετοχή. Του Mark Angelo και της Josephine με το “Dancing Night”. Ένα τραγούδι με ρυθμό που σου έμενε και μετά το τέλος του, όμως, η Josephine ήταν αρκετά αγχωμένη και αυτό φάνηκε στο ότι μετά τη μέση του τραγουδιού “πάτησε” στη φωνή της. Απίστευτα γλυκό και ευγενικό κορίτσι που μετά τη λήξη του σόου, χαμογελαστή ευχαρίστησε τον κόσμο που της μιλούσε. (Να τα λέμε αυτά).

Την ώρα που οι τηλεθεατές ψήφιζαν, στη σκηνή ανέβηκαν οι Koza Mostra με τον Αγάθωνα και το “Alcohol is free” που με έκανε να σκεφτώ τι καλά που κάνει ο Αγάθωνας και δεν βγαίνει πια στα κανάλια κάνοντας δηλώσεις κατά πάντων.

Στη συνέχεια, βγήκαν ο Στέλιος Λεγάκης και η Melina Mammas που λες ok μπράβο στα παιδιά, αλλά προσωπικά βαρέθηκα. Και ήταν η μόνη στιγμή σε όλο το σόου που ένιωσα μια μικρή πλήξη.

Σόου χωρίς Δέσποινα Βανδή γίνεται; Δε γίνεται. Για αυτό και ανέβηκε στη σκηνή τραγουδώντας το “Χάνω εσένα” με την εξής πρωτοτυπία: Στο σώμα του ενός χορευτή αντικατοπτριζόταν η εικόνα της. Η προαναγγελία της εμφάνισής της έγινε δια στόματος Γιώργου Καπουτζίδη  με την μπλούζα που φορούσε η Δέσποινα στις blind auditions του “The Voice”. “Creme de la Creme”.

Και ήρθε η ώρα των αποτελεσμάτων. Έντονα ακουγόταν το όνομα του Κώστα Μαρτάκη όπως και το “Rise Up”, με τους Freaky Fortune και τον RiksyKidd να παίρνουν το “χρυσό εισιτήριο”.

Χαμός, κομφετί και συγκίνηση από τους νικητές.

Και τρελάθηκαν οι Freaky Fortune

Τα λεπτά πέρασαν, οι συμμετέχοντες άρχισαν να αποχωρούν, πολύ cool χωρίς γκρίνιες και παρατράγουδα.

Λίγο μετά τη 01.00,  οι Freaky Fortune και ο 19χρονος (παρακαλώ) RiksyKidd μας μίλησαν για την νίκη τους στον ελληνικό τελικό.

“Δεν περιμέναμε το αποτέλεσμα. Δεν πολυπαρακολουθούσαμε τα προγνωστικά, είχαμε κλειστά τα αυτιά. Όταν ακούσαμε το αποτέλεσμα τρελαθήκαμε. Δεν υπάρχει κανένας αντίπαλος, όλος οι συμμετοχές ήταν πολύ καλές. Θα σας εντυπωσιάσουμε στον τελικό. Πάμε γερά στην Κοπεγχάγη”. ΄

“Άνετα δεκάδα”

Οι Eurofans εκτός από ένστικτο έχουν και εμπειρία. Μετά τον τελικό, μίλησα, με τον πρόεδρο του INFE Greece, Χρήστο Ζαφειρίδη, για την επιλογή του “Rise Up” και όπως κατάλαβα, θα πάμε πολύ καλά.

“Θεωρούσα δεδομένο ότι θα πάει ο Κώστας Μαρτάκης. Το τραγούδι, όμως, δεν είχε τις αξιώσεις για Eurovision. Το έχουμε ξανακούσει, θύμιζε Koza Mostra, “Opa”. Θέλουμε πρωτοτυπία. Όταν υπάρχει πρωτοτυπία, υπάρχει καλό αποτέλεσμα. Θα πάμε πολύ καλά στη Eurovision η οποία έχει ανάγκη από χορευτικά τραγούδια γιατί δεν έχει. Πολύ καλές συμμετοχές έχουν το Μαυροβούνιο. η Ρουμανία, η Ιταλία και η Αγγλία. Αν έχουμε καλή σκηνική παρουσία η δεκάδα είναι δεδομένη“.

Τι λες, βγάζουμε εισιτήρια για Κοπεγχάγη;  Αφού super θα πάμε. Ξέρω τι σου λέω…