Γιατί η Claire Underwood είναι ένα ίνδαλμα

Φαινομενικά ένα ‘πολύ
Αμερικάνικο’ πολιτικό δράμα, στηρίζει
την γοητεία του στο ακαταμάχητο
πρωταγωνιστικό ζεύγος του Frank
και της Claire Underwood,
στους οποίους δίνουν σάρκα και οστά οι
κινηματογραφικού επιπέδου ερμηνείες
των Kevin Spacey
και Robin Wright
(Penn no more).
Ο πολύς Frank είναι ένας
υπερφιλόδοξος, ετοιμόλογος κι ενίοτε
αδίστακτος πολιτικός αναρριχητής, του
οποίου η δύναμη είναι η ευφυΐα του. Αλλά
όπως λένε πίσω από έναν επιτυχημένο
άνδρα κρύβεται μια γυναίκα. Μόνο που
στην περίπτωση του γερουσιαστή Frank,
η γυναίκα του δεν είναι πίσω του και δεν
κρύβεται, είναι πάντα δίπλα του.

Προερχόμενη από
μεγαλοαστική οικογένεια, εντυπωσιακή
εμφανισιακά αν και στο κατώφλι των 50, η
Claire έχει μια εξίσου
εντυπωσιακή με την εμφάνιση της
προσωπικότητα, την οποία δεν μπορούν
να προσπεράσουν οι σύμμαχοι, ούτε να
αγνοήσουν οι εχθροί της. Κι έχει πολλούς
τέτοιους ως σύζυγος του αριβίστα Frank
. Με σπουδές στην περιβαλλοντική χημεία
και μάστερ στη δημόσια υγεία από το
Harvard(φυσικά!) η πραγματίστρια
Claire είναι Διευθύνων Σύμβουλος του Clean
Water Initiative. Ενός μη κυβερνητικού οργανισμού
με σκοπό τη παροχή καθαρού, πόσιμου
νερού σε αναπτυσσόμενες χώρες.

Κατά τη
διάρκεια της θητείας της στον οργανισμό,
αποδεικνύεται το ίδιο αδίστακτη με τον
σύζυγο της. Όταν μετά την αρχική αποτυχία
του Frank να γίνει υπουργός
εξωτερικών, δεν έρχονται οι προϋπολογισμένοι
πόροι από λόμπυ που προσβλέπουν στις
διευκολύνσεις που η θέση του θα τους
δημιουργούσε, δε διστάζει να απολύσει
το μισό προσωπικό της οργάνωσης.

Η Claire
είναι η επιτομή της μορφωμένης,
επιτυχημένης και δυναμικής γυναίκας
της μετα-μιλένιουμ εποχής και κάτι
περισσότερο. Χωρίς μισόλογα και
ψευτοαπολογίες.

Δηλώνει ευθαρσώς ότι
ένας από τους κύριους λόγους που δουλεύει
στον οργανισμό αυτό, είναι ώστε να κάνει
την ίδια αλλά και τον άντρα της να
δείχνουν άνθρωποι που νοιάζονται για
την φιλανθρωπία και τα κοινά. Οι επιθετικοί
προσδιορισμοί της χειραφετημένης και
ανεξάρτητης, μοιάζουν κάπως ‘λίγοι’
και πεπερασμένης λογικής γι’αυτό το
είδος γυναίκας .

Από το πρώτο πλάνο που
‘συστήνεται’ στους θεατές, καταλαβαίνουμε
ότι η χειραφέτηση και η ανεξαρτησία
είναι δεδομένες, αποτελώντας κατακτημένοι
στόχοι φύσει και θέση και στην ουσία
απλή αφετηρία για την Claire.

Με τον Frank
γνωρίζονται στο Κολέγιο και φοιτητές
ακόμη αποφασίζουν να είναι μαζί,
συνταιριάζοντας την αποφασιστικότητα,
τη δίψα για επιτυχία και εξουσία, σε μία
ένωση που δεν χωράει τρυφερότητες,
τουλάχιστον όχι με την κλασσική έννοια,
αλλά ούτε παιδιά. Η Claire
δεν ήταν σαν τα άλλα κορίτσια, όπως ο
Frank δεν ήταν ποτέ σαν τα
άλλα αγόρια. Σε ένα αποκαλυπτικό
flash-back
βλέπουμε την πρόταση γάμου του Frank
που δεν μοιάζει με καμία που έχουμε δει
στην τηλεόραση ή το σινεμά.

Τότε ξαφνικά
όλα μπαίνουν στη θέση τους: «Αν το μόνο
που θες είναι ευτυχία πες όχι. Δεν
πρόκειται να σου δώσω δύο παιδιά μετρώντας
τις μέρες μέχρι τη συνταξιοδότηση. Σου
υπόσχομαι ελευθερία απ’αυτό. Σου
υπόσχομαι ότι ποτέ δεν θα βαρεθείς».

Είναι διαφορετικοί από τους άλλους και
η κοινή παραδοχή των όχι και τόσο ευγενών
φιλοδοξιών τους, δημιουργεί μια δυαδική
εξίσωση που κερδίζει. Ακριβώς επειδή
είναι απαλλαγμένη από τις συνηθισμένες
νόρμες.

Καταστρατηγώντας στη
πορεία οποιαδήποτε ρομαντική ιδέα έχει
ο ανυποψίαστος θεατής, βλέπουμε την
Claire να λέει με την
ικανοποίηση του κοριτσιού που βρήκε το
άλλο της μισό απαλλαγμένη από το κοινωνικό
κλισέ της γυναίκας πριγκίπισσας: «Ήταν
ο μόνος που με κατάλαβε. Δεν με έβαλε σε
ένα βάθρο. Ήξερε ότι δεν ήθελα να με
λατρέψει ή να με κανακέψει». Στο
σκηνοθετικό εύρημα των βραδινών
συζητήσεων τους για το ένα (και μοναδικό)
τσιγάρο στο τελείωμα της ημέρας, είναι
που βλέπουμε την Claire στο
παράθυρο να φυσάει τον καπνό της,
ακούγοντας τον ‘συνέταιρο’ Frank
με ευλαβική προσοχή να της περιγράφει
την ημέρα του, περιμένοντας με πραγματικό
ενδιαφέρον την δική της οπτική. Εκεί
μόνο θυμίζουν αμυδρά ένα κανονικό
ζευγάρι, με στιγμές συζυγικής τρυφερότητας
δευτερολέπτων. Μέχρι που αρχίζουν να
καταστρώνουν τα σχέδια της επόμενης
μέρας. Η δυναμική της σχέσης είναι αυτό
που δίνει καύσιμο στον πολύπλοκα
συναρπαστικό χαρακτήρα της.

Ακούγοντας κάποιος όλη
αυτή την εξονυχιστικά υπολογισμένη ζωή
που εξυπηρετεί τις ατέρμονες φιλοδοξίες
και την φιλαυτία του πρωταγωνιστικού
ζεύγους, ίσως να αναρωτιέται αν υπάρχει
σεξ στην εξίσωση και τι ρόλο παίζει σε
όλο αυτό το ψηφιδωτό. Η αλήθεια είναι
ότι και η Claire κι ο Frank
κάνουν σεξ, όχι όμως πάντα μεταξύ τους.
Ο Frank συμπράττει με την
φιλόδοξη πιτσιρίκα δημοσιογράφο για
όσο καιρό την χρειάζεται ως μιντιακό
φερέφωνο, εν γνώσει της γυναίκας του.
Εκείνη δείχνει ψήγματα συναισθηματικού
δεσίματος με τον φωτογράφο από το
παρελθόν της κι εκείνες τις στιγμές την
βλέπουμε σαν μια γυναίκα ευτυχισμένη,
ερωτευμένη, μακριά από το γρανάζι της
ασφυκτικής φιλοδοξίας που έχει φτιάξει
με τον Frank.

Όταν όμως οποιοσδήποτε
από τους ‘παρελκόμενους’ απειλεί είτε
ηθελημένα είτε ακούσια τους στόχους
του ζευγαριού, εκείνοι σαν μια γροθιά
που δεν αφήνει χαραμάδες από τα δάχτυλα,
τους εξοστρακίζουν. Το σεξ είναι
καταδικασμένο να έχει πάντα συμπρωταγωνιστικό
ρόλο στη ζωή της. Παρατηρώντας τους
υπόλοιπους ανθρώπους που το αφήνουν να
επηρεάζει ανεξέλεγκτα πράγματα και
καταστάσεις,  εκείνη δεν έχει κανένα
σκοπό να το αφήσει να μπει στη μέση των
‘υψηλών’ επιδιώξεων της. Νοιώθει
εξυπνότερη και ικανότερη από τους
αδύναμους, ώστε να το ελέγξει. Κι αν
καμιά φορά σπάει, όπως όταν αντιλαμβάνεται
ότι με τις πράξεις της έχει καταστρέψει
ζωές, κάθεται στη σκάλα και χάνει τον
απόλυτο έλεγχο της για ένα λεπτό, ξεσπάει
σε κλάματα, πριν σηκωθεί ανακτώντας
τον έλεγχο και συνεχίζει στη πορεία για
τα μεγάλα. Κι όταν λέμε μεγάλα εννοούμε
ακόμη και την Προεδρεία της Αμερικής!

Με ατάκες που ανατριχιάζουν
με την χειρουργική ακρίβεια τους και
το υπολογισμένο επακόλουθο τους κάθε
φορά, η Claire δεν είναι η
bitch της διπλανής πόρτας.
Κόβει μόνο όταν χρειάζεται το ‘κομμάτι’
και δεν ξοδεύει ενέργεια σε μικρότητες.

Είναι αξιόπιστος στρατιώτης σε έναν
πόλεμο που ίσως να έχει ξεχάσει και η
ίδια πως ξεκίνησε. Δεν εκδικείται για
να προασπίσει τον εγωισμό της, απλά
απαντά με την διπλάσια δύναμη σε όποιον
τολμάει να την χτυπήσει κάτω από τη
μέση, γιατί πολύ απλά μπορεί. Ξέρει όμως
τι θέλει και πώς να το αποκτήσει,
προτάσσοντας το κοφτερό της μυαλό και
το γυναικείο ένστικτο της, χωρίς ποτέ
να τη βλέπουμε να καταφεύγει στη γυναικεία
πονηριά.

Δεν την ενδιαφέρει ο ανταγωνισμός
με τις άλλες γυναίκες διότι πολύ απλά
νοιώθει ισότιμη με τους άντρες. Στον
ανδροκρατούμενο κόσμο της πολιτικής
που βρίσκεται τους παίζει στα ίσα.

Η Claire
είναι μια γυναίκα με πάθος, εσείς έχετε
μείνει ακόμα στη Marie
Claire;

Ολόκληρη η 3
σεζον του House of
Cards είναι διαθέσιμη για
streaming από το Netflix.