Γιατί η Mikey Madison του “Anora” είναι ήδη το φαβορί για το φετινό Όσκαρ A’ γυναικείου ρόλου;

Ποια είναι όμως η Mikey Madison και πώς πείστηκε ο Baker πως μπορεί πάνω της να στηρίξει την ταινία “Anora”, που στην πορεία έμελλε να κατακτήσει τις Κάννες και να μπει στον δρόμο για τα Όσκαρ;

Από τον Tarantino στον θρίαμβο των Καννών

Θα την θυμόμαστε σίγουρα από ένα σύντομο αλλά χαρακτηριστικό πέρασμα στο «Κάποτε… στο Χόλιγουντ» του Quentin Tarantino ως ένα μέλος της οικογένειας Manson. Μια φάτσα που δεν ξεχνάς – κάτι που σίγουρα σκέφτηκαν κι οι σκηνοθέτες της αναβίωσης του “Scream” όταν έβαζαν την Madison στο ρόλο της κακιάς. Ενώ, πριν από όλα αυτά, είχε εντυπωσιάσει τους λίγους αλλά πιστούς θεατές της γλυκόπικρης δραματικής σειράς “Better Things”.

Η Mikey πάντως προσέλκυσε το ενδιαφέρον του Baker στην ταινία του Tarantino. «Παρόλο που η εμφάνιση της στο Κάποτε στο Χόλιγουντ ήταν σύντομη, άφησε δυνατό αποτύπωμα», σχολιάζει ο Baker.

Η ίδια η Madison ενθουσιάστηκε και ξαφνιάστηκε όταν ο Baker ήρθε σε επαφή μαζί της για το “Anora”. «Είμαι θαυμάστρια του έργου του και το “Tangerine” είναι από τις αγαπημένες μου ταινίες. Δέχτηκα αμέσως και ένιωσα η πιο τυχερή ηθοποιός στον κόσμο που ήθελε να συνεργαστεί μαζί μου», λέει η ηθοποιός αναφερόμενη στο προϋπάρχον, σπουδαίο έργο του ανεξάρτητου δημιουργού.

Ο Sean Baker σε όλη του την καριέρα ως τώρα (με φιλμ σαν το Tangerine αλλά και το υποψήφιο για Όσκαρ The Florida Project) έχει μια αδιαπραγμάτευτα ταξική ματιά, ακολουθώντας τις συχνά φρενήρεις, άλλοτε γλυκόπικρες, συνήθως αστείες περιπέτειες της καθημερινότητας ηρώων του περιθωρίου – κοιτάζοντάς τους όχι σαν πειραματόζωα, όχι σαν άτομα για λύπηση ή για θαυμασμό αλλά απλώς σαν ανθρώπους. Ανθρώπους των οποίων φυσικά οι περιπέτειες, συμβαίνουν με φόντο μια δεδομένη, υπάρχουσα κοινωνικο-οικονομική κατάσταση που τελικά γίνεται πάντα αδιέξοδη.

Στο “Anora”, ο Baker αφηγείται την ιστορία μιας νεαρής σεξεργάτριας που γνωρίζει τον πρίγκιπα των παραμυθιών: Έναν γόνο Ρώσων ολιγαρχών ο οποίος τη γοητεύει, κι αφού ακαριαία παντρεύονται, περνούν λίγες μέρες κεφιού και τρέλας. Όμως τα όνειρα πάντα τελειώνουν, κι έτσι κι αυτό το όνειρο για την Anora θα οδηγήσει σε απότομο ξύπνημα, όταν οι γονείς του νεαρού έρθουν έξαλλοι στην χώρα για να ακυρώσουν τον γάμο.

Μπαίνοντας στα παπούτσια μιας σεξεργάτριας

Με τον Baker στην καρέκλα του σκηνοθέτη, η Mikey Madison δεν δίστασε να αναλάβει τον ρόλο της σεξεργάτριας, δεδομένου ότι στις ταινίες του παρουσιάζεται ένα οξυδερκές, και καθόλου επικριτικό πορτρέτο.

«Ο Sean έχει αφιερώσει την καριέρα του στο να αφαιρέσει το στίγμα από τη σεξεργασία μέσα από ιστορίες με περιθωριακούς ανθρώπους. Το κάνει με ειλικρίνεια και χιούμορ. Πραγματεύεται πολλά σκοτεινά θέματα, αλλά τα ανατρέπει και τα διαποτίζει με χιούμορ. Οπότε τον εμπιστεύτηκα απόλυτα και ήξερα ότι θα συνεργαζόμασταν καλά», λέει η Madison.

Από την πρώτη στιγμή η Madison είχε αφοσιωθεί στον χαρακτήρα της και στην ταινία συνολικά, σχολιάζει ο σκηνοθέτης από την πλευρά του, εξηγώντας το πώς η νεαρή ηθοποιός σήκωσε στους ώμους της έναν tour de force ρόλο-σίφουνα. «Η Mikey είχε συμμετάσχει στην όλη διαδικασία, όχι μόνο στη διαδικασία συγγραφής του σεναρίου αλλά και στην έρευνα και ανάπτυξη», επιβεβαιώνει. «Έκανε έρευνα στα κλαμπ και μελέτησε μόνη της τη ζωή των χορευτριών ζωντανεύοντας τον χαρακτήρα με έναν πανέμορφο και εντυπωσιακό τρόπο».

Η Mikey Madison προσέγγισε τον ρόλο με ποικίλους τρόπους. Συνεργάστηκε με έναν δάσκαλο διαλέκτου για να τελειοποιήσει την προφορά του Μπρούκλιν της Anora, μελέτησε με έναν δάσκαλο ρωσικών και αναζήτησε βιβλία για χορεύτριες, απομνημονεύματα (όπως το βιβλίο “Modern Whore” που έχει αναφερθεί ως έμπνευση) και βίντεο. Η σωματική της προετοιμασία ήταν εντατική: συνεργάστηκε με μία χορογράφο για δύο μήνες σε συνδυασμό με προπονήσεις σε διαφορετικά είδη γυμναστικής –πιλάτες, μπαλέτο, ποδηλασία, διατάσεις– για να χτίσει τη σωματική δύναμη που χρειάζεται να χορεύει σε στύλο στην ταινία. «Δεν είμαι χορεύτρια και ήταν μία υπέροχη πρόκληση. Η χορογράφος με έμαθε να εκτελώ ερωτικό χορό», εξηγεί.

Η ηθοποιός φαντάστηκε το παρελθόν της Anora. «Την βλέπω σαν καβγατζού και απατεώνισσα», σχολιάζει. «Είναι μία σεξεργάτρια και έχει δημιουργήσει μία εικόνα για τους πελάτες. Με ενδιέφερε το πώς είναι όταν βρίσκεται μόνη της ή με τους φίλους της».

Δεν υπάρχουν πρίγκιπες

Η Anora δεν αναζητά απαραίτητα έναν πρίγκιπα για να τη σώσει και σίγουρα δεν περιμένει να καταφθάσει με τη μορφή ενός άμαθου Ρώσου που αναζητά χορεύτρια η οποία ξέρει να μιλάει ρωσικά. Δέχεται τη δουλειά απρόθυμα και συναντά τον Ιβάν Ζαχάροφ, τον οποίο υποδύεται ο Μαρκ Έντελστεν. «Της λένε ότι ο πελάτης έχει λεφτά, πράγμα ασυνήθιστο για έναν νεαρό. Πολλές χορεύτριες και σεξεργάτριες μου είπαν ότι οι νέοι δεν ξοδεύουν πολλά και γενικά προσπαθούν να βγάλουν από τη μύγα ξύγκι. Αλλά ο Ιβάν δεν είναι έτσι. Δεν είναι απειλητικός, είναι αστείος και κοντά στην ηλικία της. Ο Μαρκ υποδύεται τον χαρακτήρα με ειλικρίνεια και στην αρχή εκείνη γοητεύεται», εξηγεί για την πρώτη σύνδεση της ηρωίδας της με τον νεαρό μνηστήρα.

Έχοντας ήδη γνωρίσει τους φίλους του Ιβάν, η Anora γίνεται μέρος της καθημερινότητας του για 7 μέρες. Κάνουν πολύ σεξ, φυσικά, αλλά και πολλά πάρτι με τους φίλους του Ιβάν, εκδρομές στο Κόνι Άιλαντ για να καταλήξουν σε ένα άγριο ταξίδι στο Λας Βέγκας. Η Madison θεωρεί ότι ο χαρακτήρας της μπερδεύεται πολλές φορές. «Οι γραμμές θολώνουν όταν η Άνι περνάει χρόνο με αυτούς τους ανθρώπους που είναι συνομήλικοι της», παρατηρεί η ηθοποιός. «Έχει πλάκα αλλά την ίδια στιγμή, η Άνι ξέρει ότι δεν ταιριάζει απόλυτα γιατί την πληρώνουν για να είναι εκεί. Υπάρχουν όμως στιγμές που η κατάσταση μοιάζει πολύ αυθεντική».

Είναι σίγουρο ότι επικρατεί γνήσια αίσθηση ευφορίας για την Anora και τον Ιβάν όταν ανταλλάσσουν όρκους στο Βέγκας. Αλλά εκείνη έρχεται σε σύγκρουση με την πραγματικότητα όταν δύο άγνωστοι άντρες μπουκάρουν στην έπαυλη ένα απόγευμα. «Η Anora έχει διαίσθηση κι αυτό της είναι χρήσιμο για να επιβιώσει. Καταλαβαίνει αμέσως ότι αυτοί οι τύποι την απειλούν. Γίνεται αμυντική, η κατάσταση κλιμακώνεται και θα παλέψει με νύχια και με δόντια για να μην τελειώσει αυτό το παραμύθι. Όλα γίνονται πολύ γρήγορα».

Άνθρωποι όμως σαν αυτήν, μπορούν να κρατήσουν το παραμύθι ζωντανό; Τι κομμάτι του αμερικάνικου ονείρου τους «αναλογεί»;

Και στο βάθος Όσκαρ

Εν τέλει, και παρά το έντονο στιλιζάρισμα, τις πολλές κινηματογραφικές αναφορές, και το μπλέξιμο κωμωδίας, περιπέτειας, ρομάντζου και κοινωνικού δράματος, τα πάντα καταλήγουν στην αυθεντικότητα. Είτε αυτό αφορά τις καταστάσεις και την αλήθεια του πνεύματος ενός χαρακτήρα, είτε ακόμα και τον τρόπο που ο χαρακτήρας αυτός χτίζεται και ερμηνεύεται.

«Ο τρόπος που γράφει ο Sean έχει παραγράφους που λέει απλώς ότι η Anora μπαίνει στο κλαμπ και μιλάει με πελάτες. Εγώ το ζωντάνευα αυτό», εξηγεί η Mikey Madison. «Δεν έχω βιώσει ξανά κάτι τέτοιο, μία δεκάλεπτη σκηνή όπου πηγαίνω από πελάτη σε πελάτη και τους μιλάω υποδυόμενη τον χαρακτήρα ενώ με γράφουν με την κάμερα. Είναι ένα ολοζώντανο σετ και μοιάζει εντελώς αληθινό. Έτσι λειτουργεί ο Sean Baker. Έτσι δημιουργεί αυτές τις απίθανες στιγμές πραγματικότητας», τονίζει.

Για όλους αυτούς τους λόγους είναι που, τελικά, και μετά το θρίαμβο της ταινίας στις Κάννες (όπου η επιτροπή της Greta Gerwig απένειμε στην ταινία τον Χρυσό Φοίνικα), οι πάντες αρχίζουν να λένε με όλο και περισσότερη σιγουριά μια λέξη: «Όσκαρ». Και πρώτο πρόσωπο, σε αυτή την επερχόμενη οσκαρική καμπάνια της ήδη πολυβραβευμένης “Anora”;

Ποια άλλη φυσικά, από την Mikey Madison, που για πολλούς επαγγελματίες του χώρου είναι ήδη φαβορί για τον Α’ Γυναικείο Ρόλο. Ναι, είναι νωρίς – αλλά ναι, η ερμηνεία της είναι τόσο θυελλώδης. Και, με εντυπωσιακό τρόπο, πέρα για πέρα αληθινή.

*Το “Anora” κυκλοφορεί στις αίθουσες την Πέμπτη 24 Οκτωβρίου από την Tanweer.