ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ

Γιατί σκαλίζουμε κολοκύθες το Halloween;

Pexels

Εσύ σκαλίζεις κολοκύθες το Halloween ή δεν έχεις ιδέα από πού προέρχεται το συγκεκριμένο έθιμο και τι ακριβώς συμβολίζει; Mπορεί να μην είχαμε στο χωριό μας Halloween, ωστόσο η συγκεκριμένη γιορτή, αν και γνωστή μέσα από την αμερικανική κουλτούρα, έχει τις ρίζες της στην Ευρώπη. Αναπόσπαστο μέρος τις Halloween διακόσμησης είναι και οι σκαλιστές κολοκύθες – φαναράκια. «Γιατί», αναρωτιέσαι; Απλά συνέχισε να διαβάζεις.

 

Η λέξη «Halloween» είναι συντομογραφία του «All Hallows Evening», δηλαδή της βραδιάς πριν από τη γιορτή των Αγίων Πάντων που είναι 1η Νοεμβρίου. Οι ρίζες της γιορτής λέγεται ότι βρίσκονται σε κέλτικες παραδόσεις, και συγκεκριμένα στους εορτασμούς του Samhain, που στα παλιά ιρλανδικά σημαίνει «τέλος του καλοκαιριού». Οι Κέλτες την 31η Οκτωβρίου γιόρταζαν το τέλος της περιόδου της συγκομιδής και την αρχή του χειμώνα. Σύμφωνα με την παράδοση, η συγκεκριμένη μέρα λοιπόν, μάς φέρνει πιο κοντά με τον «άλλο κόσμο» και η επικοινωνία μεταξύ ζωντανών και νεκρών, είναι πιο πιθανή. Τα χρώματα που συνδέονται με το Halloween είναι το πορτοκαλί και το μαύρο. Το μαύρο συμβολίζει τον θάνατο, ενώ το πορτοκαλί τη φθινοπωρινή σοδειά.

Halloween και σκαλιστές κολοκύθες

Γιατί σκαλίζουμε κολοκύθες το Halloween Pexels

Οι σκαλιστές, πορτοκαλί κολοκύθες που χρησιμοποιούνται ως φαναράκια, είναι αναπόσπαστο στοιχείο των εορτασμών του Hallowen. Λέγονται «jack-o-lanterns» και χρησιμοποιούνται για να διώχνουν μακριά τα κακά πνεύματα, που όπως αναφέραμε παραπάνω, μπορεί να κάνουν την εμφάνιση τους τη συγκεκριμένη ημέρα.

Η ιστορία που συνδέεται με τις σκαλιστές κολοκύθες, είναι σύμφωνα με έναν ιρλανδικό μύθο, αυτή του Τσιγγούνη Jack (Stingy Jack), ενός ανθρώπου που του αρνήθηκε η είσοδος και στον παράδεισο και στην κόλαση. Συγκεκριμένα ο μύθος μιλάει για έναν εγωιστή, σκληρόκαρδο και μέθυσο σιδερά, ο οποίος προσκάλεσε τον διάβολο για ποτό και έπειτα κατάφερε να τον ξεγελάσει και να του φορτώσει τον λογαριασμό. Έπειτα από μια άσωτη ζωή, ο Jack πέθανε και, βρίσκοντας τις πόρτες του παραδείσου κλειστές, οδηγήθηκε αναγκαστικά στην κόλαση. Ο διάβολος, όμως, πιστός στην υπόσχεσή του, δεν τον δέχθηκε και του πέταξε ένα κάρβουνο από τις φωτιές της κολάσεως, το οποίο ο Jack πήρε και το έβαλε μέσα σε ένα γογγύλι που είχε μαζί του για να τον βοηθά να βλέπει και από τότε τριγυρνά, ψάχνοντας να βρει ένας μέρος να ξεκουραστεί. Έμεινε λοιπόν καταδικασμένος να τριγυρνάει στη Γη αιωνίως με μοναδική του συντροφιά ένα φανάρι από γογγύλι να φωτίζει τον δρόμο του.

Τον 19ο αιώνα, Σκωτσέζοι και Ιρλανδοί άρχισαν λοιπόν, να χρησιμοποιούν γογγύλια, σκαλισμένα με τρομακτικά πρόσωπα για να κρατήσουν τον περιφερόμενο Τσιγκούνη Jack μακριά από τα σπίτια τους. Οι Σκωτσέζοι μετανάστες στην Αμερική συνέχισαν την παράδοση σκαλίζοντας, αντί για γογγύλια, ντόπιες κολοκύθες, για τον απλούστατο λόγο ότι τις έβρισκαν εύκολα και ήταν φθηνές. Και κάπως έτσι έμεινε σαν έθιμο το σκάλισμα της κολοκύθας.