Γιατί στο τελευταίο επεισόδιο Game of Thrones μείναμε με το στόμα ανοιχτό

Στην ‘ανεξάρτητη’ πόλη του Bravos στην οποία εδρεύει η κεντρική τράπεζα των Επτά Βασιλείων (είναι αστείο πως οι μεγαλύτεροι τοκογλύφοι ιστορικά αρέσκονται να αυτοαποκαλούνται ανεξάρτητοι, αφού τα ‘παίρνουν’ από όλους) η μικρή Άρια Σταρκ έχει ενδυθεί τον ρόλο της πλανόδιας πωλήτριας οστράκων και σε μια σκηνή που προκαλεί ανατριχίλες, βρίσκεται μπροστά στον ‘ιππότη’ Μέριν Τραντ, τον οποίο έχει ορκιστεί να εκδικηθεί καιρό τώρα. Ο παιδεραστής Τραντ βρίσκεται στο Bravos ως μέλος της αντιπροσωπείας των Λάνιστερ, που έχει επισκεφτεί τους Τραπεζίτες ώστε να προσπαθήσουν να διαπραγματευτούν ευνοϊκότερους όρους στην χρηματοδότηση τους. Σας θυμίζει κάτι; Παρά τη συγκεκριμένη δουλειά για την οποία βρίσκεται εκεί, ο ελεεινός αυτός τύπος δεν χάνει την ευκαιρία να επισκεφτεί και τον τοπικό οίκο ανοχής της πόλης, για να ξεδώσει(!). Εκεί η Άρια γίνεται μάρτυρας της ξεδιάντροπης κι εμετικής δυσφορίας του σιχαμένου ιππότη, σχετικά με την μεγάλη για τα γούστα του ηλικία των κοριτσιών, που η τσατσά του παρουσιάζει. Η μικρή δεν κάνει την κίνηση της, αλλά δείχνει αποφασισμένη να τον δηλητηριάσει με τα ‘αφροδισιακά’ εδέσματα της, αν όχι ακόμα, τότε πολύ σύντομα.

Ένα άλλο κορίτσι, όχι πολύ μακριά από την ηλικία της Άρια, αλλά πολλά χιλιόμετρα μακριά από το Bravos, η κόρη του εμμονικού για εξουσία Στάνις Μπαράθεον, μικρούλα Σιρίν βρίσκεται αντιμέτωπη με την πιο σκληρή μοίρα. Η Σιρίν με το ημι-παραμορφωμένο από λέπια πρόσωπο της, έχει δείξει στα προηγούμενα επεισόδια όπου λίγο-λίγο τη γνωρίσαμε, μια ασυνήθιστη για την ηλικία της ωριμότητα και στωικότητα. Σε αντιδιαστολή με την ‘φοβιστική’ εμφάνιση (ακόμη και για την ίδια της την οικογένεια), η μικρή είναι ένας αξιολάτρευτος χαρακτήρας που δεν διστάζει να απλώσει χείρα βοηθείας στον σκληρό πατέρα της, όταν βλέπει ότι εκείνος το χρειάζεται. Ο Στάνις τυφλωμένος από την λύσσα του να γίνει ο βασιλιάς που μια άλλη γυναίκα, η μάγισσα Μελισάντρε έχει εδραιώσει στη συνείδηση του για τα καλά, είναι έτοιμος για το αδιανόητο. Πουλώντας του ατέρμονη πίστη στο και-καλά-κληρονομικό δικαίωμα του και εκδούλευση με μαύρες μαγείες και Θεούς σκοτεινούς και διψασμένους για θυσίες, η μοιραία Μελισάντρε πείθει τον ανόητο Στάνις να θυσιάσει την κόρη του στον αιμοβόρο Θεό της. Τον πείθει ότι αυτή είναι η απόλυτη ‘προσφορά’ που ο θεός της ζητά ώστε να ‘καθαρίσει’ για λογαριασμό τους και να μην ψοφήσει κι αυτός και τα στρατεύματα του, στην προσπάθεια τους να πολιορκήσουν το Winterfell εν μέσω βαρύ χειμώνα. Και το κάνει. Το Game of Thrones μας έχει χαρίσει πάμπολλες σκηνές σκληρότητας και φρικιαστικών θανάτων όλα αυτά τα χρόνια. Η ‘θυσία’ όμως αυτής της μικρής από τον ίδιο της τον πατέρα ξεπερνάει τις αντοχές και ανακατεύει το στομάχι και του πλέον ψύχραιμου θεατή.

Το φινάλε όμως του ήδη δυνατού και σκληρού επεισοδίου, ήταν αυτό που επιφύλασσε την μεγαλύτερη έκπληξη αλλά κι επιτέλους τη μεγαλύτερη ικανοποίηση.

Στο Μέριν (ή Μερίν, θα σας γελάσω) εκεί όπου η γυναίκα-ελπίδα, η Ντανέρις η αποκαλούμενη ‘Μητέρα των Δράκων’ βρίσκεται στην αρένα των αγώνων που έχει ξανανοίξει στην προσπάθεια της να ηρεμήσει τα οξυμένα πνεύματα της κοινωνίας που ο φιλειρηνικός χαρακτήρας της κατακτήτριας τους και η αποφασιστικότητα της για επιβολή ισότητας αφεντικών και δούλων, έχει δημιουργήσει. Εκεί θα βρεθεί προ δυο εκπλήξεων. Αρχικά θα ανακαλύψει ότι ένας από τους μονομάχους στην αρένα είναι ο άλλοτε φύλακας άγγελος της και νυν εξορισμένος Τζόρα. Ο ευγενής ιππότης, στην ύστατη προσπάθεια του να αποδείξει την πίστη του αλλά και την μεταμέλεια για την προδοσία του, είναι έτοιμος να πολεμήσει μέχρι θανάτου για τη γυναίκα για την οποία θα έκανε τα πάντα. Σαν ένας απλός θνητός, ένας δούλος-μονομάχος που αποποιείται την ταυτότητα του για να υπερασπιστεί την τιμή του, τα καταφέρνει και μένει μόνος στην αρένα ανάμεσα στους νεκρούς αντιπάλους του, νικητής για τα μάτια της αγαπημένης του Ντανέρις αλλά και στα δικά μας.

Η ανακούφιση δεν κρατάει πολύ για κανέναν όμως, μιας και υπάρχει και η δεύτερη έκπληξη που λέγαμε. Σκοτώνοντας τον τελευταίο αντίπαλο του, ο Τζόρας πετάει το ακόντιο του προς τη μεριά που βρίσκεται ο θώκος των ευγενών και σώζει τη Ντανέρις από το μασκοφόρο Son of Harpy που επιχειρεί να την δολοφονήσει. Σα να μην έφτανε αυτό, όλο το στάδιο ξαφνικά γεμίζει με μασκοφόρους εκδικητές οι οποίοι είναι αποφασισμένοι να σφαγιάσουν τους πάντες. Περικυκλωμένοι και ανήμποροι, υστερώντας αριθμητικά, η Ντανέρις, ο νέος της σύμβουλος Τύριον, ο Τζόρα κι ο ωραίος ψηλός αγαπητικός της, που αυτή τη στιγμή μου διαφεύγει το όνομα του, βρίσκονται λίγο πριν το τέλος τους.

Μόνο ένας από μηχανής Θεός θα μπορούσε να διορθώσει μια τόσο δύσκολη κατάσταση εκτρέποντας την σχεδόν αναπόφευκτη κατάληξη. Κι ο από μηχανής Θεός με το όνομα Drogon έρχεται. Ο τρίτος δράκος που είχε, ήδη από την προηγούμενη σεζόν, φύγει από το πλάι της ‘μητέρας’ και προστάτιδας του, πετώντας στα πέρατα των επτά βασιλείων, εμφανίζεται να υπερασπιστεί την Ντανέρις, σε μια σκηνή ανθολογίας που θα ζήλευε οποιοδήποτε κινηματογραφικό blockbuster. Το αρχαίο δράμα και η περιπέτεια φαντασίας γίνονται ένα κι όπως φεύγει η πρωταγωνίστρια μας πετώντας στην πλάτη του δράκου της, η άδεια από ελπίδα σκέψη μας γεμίζει με ελπίδα για λύτρωση. Αυτό είναι κάτι για το οποίο αξίζει να υπομείνεις τα βασανιστήρια που το Game of Thrones επιφυλάσσει στους χαρακτήρες του, αλλά και στους θεατές του.

Μην ξεχνάς ότι: To Game of Thrones προβάλλεται κάθε Κυριακή στις 04:00 μετά τα μεσάνυχτα, ταυτόχρονα με την Αμερική, στα κανάλια Novacinema, με την prime time προβολή του επεισοδίου κάθε Δευτέρα στις 22.00