Η Beth Ditto δεν έχει ιδέα τι δίσκο θα κάνει

Φορώντας ένα λευκό, μεταξωτό φόρεμα με αρκετά μεγάλο σκίσιμο μπροστά, η Beth σίγουρα ήταν εκείνη που έκλεψε τις εντυπώσεις και πιθανότατα σχεδόν κανείς δεν έδωσε σημασία στα ρούχα που ακολούθησαν.

Ενώ ετοιμάζει την πρώτη της σόλο δουλειά μετά από 16 χρόνια με τους Gossip, το ιδιαίτερο, punk-rock κορίτσι, δίνει μια συνέντευξη στο περιοδικό Dazed για το χειμερινό τους τεύχος και μιλάει για τη μόδα, το σώμα της, την Kate Moss και τους… εξωγήινους(!)

Αυτό που κάνει την Beth Ditto τόσο ξεχωριστή, είναι το χιούμορ, η εξωστρέφεια και το πόσο αληθινή είναι. Ο Μarc Jacobs μεταξύ άλλων έχει πει πόσο θαυμάζει την Beth και πόσο μεγάλη στιγμή ήταν και θα είναι για πάντα, όταν περπάτησε στο show του. Το απρόβλεπτο κορίτσι από το Arkansas φωτογραφήθηκε από τον Jeff Bark σε ένα αρκετά εορταστικό mood με πολύ glitter, φτερά και παγιέτα.

Στο μεγαλύτερο κομμάτι της, η μουσική βιομηχανία είναι ανδροκρατούμενη, ειδικά στα επιχειρηματικά πράγματα. Το να ασχολούμαι με τη βιομηχανία της μόδας είναι πολύ gay, έχει τόσες πολλές γυναίκες!

Και συνεχίζει εκφράζοντας μια φεμινιστική πλευρά του χώρου της μόδας που μάλλον δεν είχαμε σκεφτεί. Τουλάχιστον όχι έτσι. “Προφανώς και στη μόδα υπάρχει σεξισμός και ρατσισμός σε σχέση με τα μεγέθη, αλλά δε μπορεί κανείς να αρνηθεί πως είναι ένας γυναικοκρατούμενος χώρος και είναι επιλογή τους – αυτό θέλουν, αυτό κάνουν. Το γεγονός αυτό από μόνο του, είναι φεμινιστικό, ακόμα κι αν δεν είναι κάτι ριζοσπαστικό. Αν δεν είχα καμία εμπειρία στον χώρο της μόδας, μάλλον θα ήμουν ακόμα ένα ανώριμο, κακομαθημένο πανκιό. Δεν άκουγα ποτέ τους ανθρώπους που μου έλεγαν “Δεν μπορείς να το κάνεις αυτό” ή “Αυτός ο κόσμος δεν είναι για σένα”. Το να κρίνεις τους ανθρώπους επειδή προσπαθούν να κάνουν αυτό που θέλουν είναι σεξιστικό.

Οι άνθρωποι κράζουν εμένα για το σώμα μου, αλλά και την Kate Moss για το δικό της. Αυτό είναι ηλίθιο. Ξέρεις ότι ποτέ δε θα καταφέρεις να κερδίσεις. Αυτό είναι σεξιστικό.

Η Βeth έπειτα εξηγεί πόσο δύσκολη ήταν στην εφηβεία της. Μεγάλωσε σε μια μικρή πόλη στα νότια προάστια, η οποία ήταν τόσο “χριστιανική” που δεν είχε καμία επαφή με την pop κουλτούρα. Η ίδια, ως επαναστατική φύση, δεν άντεχε να ελέγχουν το πώς σκέφτεται και το είδος της πληροφορίας στο οποίο μπορούσε να έχει πρόσβαση.

“Όταν ήμουν 13, η grunge μουσική με έσωσε. Όλα ξεκίνησαν με τους Nirvana, όταν πλέον ήταν cool να έχεις άπλυτα μαλλιά και να μεταποιείς μόνος σου τα ρούχα σου. Ήταν εμψυχωτικό, μας έδινε νόημα. Ο ριζοσπαστικός φεμινισμός των riot grrrl, ήταν που με ενέπνευσε πολύ περισσότερο από το δεύτερο κύμα φεμινισμού των 70’s. Ένιωθα πως βρήκα τη βολή μου. Η punk των 90’s με έσωσε”.

Η συνέχεια της συνέντευξης ήταν κάπως… μεταφυσική. Μετά την ομολογία της ότι φοβάται τα φαντάσματα και δεν πλησιάζει τα Ouija boards, ήρθε η δήλωση ότι το 2000 είχε δει ένα UFO, ενώ ήταν στο αμάξι και δεν έπαιρνε μπροστά.

Ήταν ένας κύκλος στον ουρανό, δεν κάνω πλάκα. Ορκίζομαι στο Θεό, δεν ήταν αεροπλάνο. Σκέφτηκα “θα πεθάνουμε;” Ήταν το πιο γυαλιστερό υλικό που έχω δει ποτέ και ζητούσα από τους γείτονες να βγουν να το δουν. Δε μπορεί να ήταν κάτι που έβλεπαν μόνο οι Gossip!

Tέλος, αυτό που μαθαίνουμε για τον δίσκο της είναι ότι μάλλον δεν ξέρει ακριβώς τι θα της βγει. “Επειδή δεν ξέρω να παίζω τίποτα είμαι λίγο στο έλεος των υπολοίπων. Ρωτάω κόσμο τι θέλουν να ακούσουν από μένα και μου λένε να κάνω τον δίσκο που πάντα ήθελα. Το θέμα είναι ότι θα έκανα πολύ ευχάριστα ένα άλμπουμ με τα πιο λυπητερά τραγούδια στον κόσμο. Αγαπώ τη μελαγχολική R&B και τις μπαλάντες. Αγαπώ την Cat Power. Αλλά ειλικρινά, δεν είμαι τόσο λυπημένη, απλά απολαμβάνω αυτή τη μουσική. Έχω μάθει πολλά για τον εαυτό μου, για να δούμε τι θα βγει…”