Blonde: H Marilyn Monroe ήταν πολλά περισσότερα από ένα κινούμενο τραύμα

Το Blonde, με πρωταγωνίστρια την Ana de Armas που έκανε πρεμιέρα στους κινηματογράφους νωρίτερα αυτό το μήνα και το ντεμπούτο της στο Netflix, επιβεβαιώνει τους χειρότερους φόβους για τη ζωή της Marilyn Monroe. Η ταινία, η οποία βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο της Joyce Carol Oates, συσσωρεύεται σε άσκοπους τρόμους, προσθέτοντας γεγονότα και σκηνές, που δεν έχουν τις ρίζες τους στην πραγματικότητα. Ταυτόχρονα, παρουσιάζει μια στιλιζαρισμένη εκδοχή του πραγματικού τραύματος της σταρ. Με αυτόν τον τρόπο, γοητεύει και «χρυσώνει το χάπι» της βίας, υπονομεύοντας και επισκιάζοντας, τον πολύ πραγματικό πόνο ενός υπαρκτού ατόμου.

 

Κατά ειρωνικό τρόπο, το Blonde διαιωνίζει την ίδια κουλτούρα εκμετάλλευσης, που φαινομενικά προσπαθεί να καταδείξει. Αλλά υπάρχει μια διαφορά μεταξύ της υπεράσπισης και της θυματοποίησης. Οι γραφικές απεικονίσεις της αδικίας, δεν είναι δικαιοσύνη.

Οι επιζώντες οποιασδήποτε μορφής αδικίας ή κακοποίησης, δεν είναι μόνο το τραύμα τους και είναι καιρός να αρχίσουμε να απεικονίζουμε αυτές τις γενναίες ψυχές με την απόχρωση και τον σεβασμό που τους αξίζει.

Η Monroe μπορεί να είναι από τις πρώτες, αλλά σίγουρα όχι η τελευταία διάσημη γυναίκα της οποίας το τραύμα, γίνεται εμμονή στο Χόλιγουντ. Από την πριγκίπισσα Νταϊάνα μέχρι την Anna Nicole Smith και την Britney Spears, το Χόλιγουντ φαίνεται ότι δεν χορταίνει να κανιβαλίζει τις ζωές γυναικών, ακόμα κι όταν δεν είναι πια εδώ για να δώσουν τη συγκατάθεσή τους για τη δημιουργία ταινιών.

Γεγονός που γεννά το ερώτημα: Πότε θα σταματήσουμε να δίνουμε το πράσινο φως σε αυτού του είδους ταινίες και θα αρχίσουμε να συμπεριφερόμαστε καλά στις γυναίκες; Ή καλύτερα, πότε θα τις αφήσουμε- και τις κληρονομιές τους – ήσυχες;

Πολλά περισσότερα από ένα κινούμενο τραύμα

Η Marilyn Monroe αγαπούσε το διάβασμα

Η συλλογή βιβλίων της Monroe ήταν εξαιρετικά εντυπωσιακή. Στο σπίτι της, εκεί που άφησε την τελευταία της πνοή, βρέθηκαν περισσότερα από 400 βιβλία, συμπεριλαμβανομένων πολλών πρώτων εκδόσεων. Από τις χιλιάδες φωτογραφίες της που τραβήχτηκαν, της άρεσαν ιδιαίτερα εκείνες στις οποίες φαίνεται να διαβάζει. Όταν ένας σκηνοθέτης τη βρήκε κάποτε να διαβάζει το «Γράμματα σ’ ένα νέο ποιητή» του Ράινερ Μαρία Ρίλκε, τη ρώτησε πώς το διάλεξε:  «Τις νύχτες που δεν έχω τίποτα άλλο να κάνω, πηγαίνω στο βιβλιοπωλείο Pickwick στη λεωφόρο Hollywood», απάντησε εκείνη. «Και απλά ανοίγω βιβλία τυχαία. Ή όταν βρίσκω μια σελίδα ή μια παράγραφο που μου αρέσει, αγοράζω αυτό το βιβλίο. Έτσι χθες το βράδυ αγόρασα αυτό. Έκανα λάθος;».

Η Marilyn Monroe βοήθησε την Ella Fitzgerald να απογειώσει την καριέρα της

Η φήμη κυκλοφορεί εδώ και καιρό. Η Monroe ήταν ο άνθρωπος «κλειδί» που έκανε την Ella Fitzgerald το απόλυτο αστέρι του θρυλικού Mocambo Club. Η Fitzgerald αρχικά αρνήθηκε να εμφανιστεί  εκεί λόγω της καταγωγής της, αλλά η φυλή δεν ήταν ο αποτρεπτικός παράγοντας για τον ιδιοκτήτη του νυχτερινού κέντρου, Charlie Morrison. Η Eartha Kitt και η Dorothy Dandridge είχαν ήδη άλλωστε εμφανιστεί εκεί. Το πρόβλημα ήταν ότι ο Morrison, πίστευε ότι η Fitzgerald δεν ήταν αρκετά λαμπερή για τους θαμώνες του. Τεράστια θαυμάστρια της Fitzgerald, η Monroe υποσχέθηκε να είναι στο πρώτο τραπέζι του Mocambo Club κάθε βράδυ, εξασφαλίζοντας έτσι τεράστια δημοσιότητα στο κλαμπ. Εκείνος συμφώνησε και η Monroe κράτησε το λόγο της. «Μετά από αυτό, δεν χρειάστηκε ποτέ ξανά να παίξω σε ένα μικρό τζαζ κλαμπ», είπε αργότερα η Fitzgerald. «Ήταν μια ασυνήθιστη γυναίκα — λίγο πιο μπροστά από την εποχή της. Και δεν το ήξερε».

 

Αντιστάθηκε στην Επιτροπή Αντιαμερικανικών Δραστηριοτήτων

Το 1956, ενώ είχε σχέση με την Monroe, ο θεατρικός συγγραφέας Arthur Miller κλήθηκε να καταθέσει ενώπιον της Επιτροπής Αντιαμερικανικών Δραστηριοτήτων της Βουλής. Καλλιτέχνες που αρνήθηκαν να αποκαλύψουν άτομα που είχαν εμπλακεί με κομμουνιστικές δραστηριότητες θα μπορούσαν να οδηγηθούν στη φυλακή για περιφρόνηση του Κογκρέσου, αλλά ο Miller αρνήθηκε να κατονομάσει. Σε όλη αυτή τη δοκιμασία, η Monroe παρέμεινε αφοσιωμένη στον Miller. Παρά το γεγονός ότι στελέχη του στούντιο και η καθηγήτρια υποκριτικής Paula Strasberg, προειδοποιούσαν ότι η απόφασή της θα μπορούσε να προκαλέσει αντιδράσεις και να καταστρέψει την καριέρα της.

Η Monroe συμφώνησε επίσης να παντρευτεί τον Miller, ακόμη και αφού την εξέπληξε ανακοινώνοντας τα σχέδια γάμου τους στην κατάθεσή του στην Επιτροπή. Η δημόσια επίδειξη πίστης της, πιθανότατα τον βοήθησε να αποφύγει τη φυλάκιση. Ωστόσο, οι ενέργειες της Monroe κατέληξαν να προσελκύσουν περαιτέρω ενδιαφέρον: Η υποστήριξη που έδειξε στον Miller, σε συνδυασμό με ένα αίτημα που είχε κάνει να επισκεφθεί τη Σοβιετική Ένωση το 1955 (αν και δεν έκανε το ταξίδι), ώθησε το FBI να ανοίξει φάκελο για αυτήν.

Η Monroe ήταν υπέρμαχος των πολιτικών δικαιωμάτων

Η σχέση της με τον Arthur Miller, η οποία κατέληξε σε διαζύγιο το 1961, δεν ήταν το μόνο μέσο με το οποίο η Monroe έγινε πολιτικά συνειδητοποιημένη. Με την παλιά της συγκάτοικο Shelley Winters, η Monroe παρευρέθηκε σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας για την παραβίαση των πολιτικών ελευθεριών που προκλήθηκε από την αντικομμουνιστική προπαγάνδα. Κάποτε τιμωρήθηκε επειδή διάβασε μια «ριζοσπαστική» βιογραφία του Lincoln Steffens σε ένα κινηματογραφικό πλατό. Έχοντας μεγαλώσει να έχει πιο προοδευτικές απόψεις για τη φυλή, η Monroe έγινε επίσης υπέρμαχος των πολιτικών δικαιωμάτων.

Το 1960, η Monroe εξελέγη ως αναπληρωματική εκπρόσωπος στο συνέδριο των Δημοκρατικών του Κονέκτικατ. Επίσης, σε δήλωση της σε δημοσιογράφους είπε κάποτε:

«Ο εφιάλτης μου είναι η Βόμβα Υδρογόνου. Ποιος είναι ο δική σας;». Ερώτηση που δεν προκαλεί έκπληξη, καθώς ενεπλάκη με τον χολιγουντιανό βραχίονα της Επιτροπής για μια Σωστή Πυρηνική Πολιτική. Το FBI, το οποίο συνέχισε να την παρακολουθεί, σημείωσε στον φάκελό της το 1962: «Οι απόψεις του υποκειμένου είναι πολύ συνοπτικά αριστερές. Ωστόσο, εάν χρησιμοποιείται ενεργά από το Κομμουνιστικό Κόμμα, δεν είναι γενική γνώση αυτών που εργάζονται με το κίνημα στο Λος Άντζελες».

Η Marylin Monroe ήταν απίστευτα γενναιόδωρη

Η Monroe ήταν γενναιόδωρη καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής της, ένα χαρακτηριστικό που ήταν εμφανές ακόμα και όταν περνούσε χρόνο σε ιδρύματα και ορφανοτροφεία. Χάρισε σε μια δασκάλα υποκριτικής ένα γούνινο παλτό και πρόσφερε χρήματα σε ανθρώπους που είχαν ανάγκη. Όσοι πήγαιναν μαζί της για ψώνια, συχνά ανακάλυπταν ότι η Monroe τους είχε αγοράσει πράγματα, τα οποία φαινομενικά είχε αγοράσει για τον εαυτό της. Ήταν ιδιαίτερα γενναιόδωρη με τα παιδιά και πρόσφερε βοήθεια σε φιλανθρωπικές οργανώσεις με επίκεντρο τα παιδιά, όπως το Milk Fund for Babies και το March of Dimes.

Η ίδια γενναιοδωρία συνεχίζεται ακόμα και μετά τον θάνατο της. Αν και το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας της πήγε στο Ινστιτούτο Θεάτρου και Κινηματογράφου Strasberg, ένα μέρος αφέθηκε στην ψυχίατρό της Dr. Marianne Kris. Το 1980, η Kris κληροδότησε το μέρος της περιουσίας της Monroe στο κέντρο Anna Freud της Αγγλίας. Αυτός ο οργανισμός εξυπηρετεί παιδιά με προβλήματα ψυχικής υγείας. Δεδομένων των εμπειριών της ζωής της, είναι ένας σκοπός, που η Monroe πιθανότατα θα ήταν περήφανη να υποστηρίξει.