9 παραστάσεις που θα δεις (ή θα ξαναδείς) προσεχώς στα θέατρα της πόλης
- 12 ΙΑΝ 2025
Το νέο έτος που διανύουμε εδώ και λίγες μέρες σημαίνει ένα πράγμα για το θεατρόφιλο κοινό: Νέες παραστάσεις. Παραστάσεις που επανέρχονται μετά από επιτυχημένες θεατρικές σεζόν για λίγες ακόμα παραστάσεις και νέες που ετοιμάζονται να κάνουν πρεμιέρα προσεχώς. Με 9 από αυτές γεμίζει η σημερινή μας λίστα με θεατρικές προτάσεις.
Μαζί με τα resolutions σου για το 2025, λοιπόν, ετοίμασε και τη θεατρική σου λίστα με τις παραστάσεις που θα δεις (η θα ξαναδείς) να κάνουν πρεμιέρα τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο στα θέατρα της πόλης. Τα νέα ξεκινήματα είναι εδώ και σε θεατρικό επίπεδο κι ήρθε η ώρα να τιμήσεις 9 από αυτά με την παρουσία σου.
Έντα Γκάμπλερ
Από τις 30 Ιανουαρίου μαζί με το Λεωφορείο ο πόθος, στο Θέατρο Προσκήνιο θα παρουσιάζεται και η Έντα Γκάμπλερ, του Ίψεν, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά.
Ο σκηνικός χώρος είναι ένα σπίτι υπό ανακαίνιση, υπό διαμόρφωση, όπως ακριβώς είναι και η Έντα Γκάμπλερ στο έργο του Ίψεν, ανοιχτή σε όλες τις ερμηνείες και όλες τις πιθανότητες.
Η Έντα (πρώην Γκάμπλερ, νυν Τέσμαν) προσπαθεί να βρει απάντηση και λόγο ύπαρξης σε ένα στείρο και αυστηρά δομημένο περιβάλλον στο οποίο οι άνθρωποι – απονεκρωμένοι τυφλοί- ζουν μόνο για να εκπληρώνουν την αποστολή και την ταυτότητα τους. Η Έντα χωρίς αποστολή και χωρίς ταυτότητα, βαθιά χωμένη στο ρομαντισμό – που αποστρέφεται την πραγματικότητα και την φθορά της – παλεύει να βρει πως θα ενταχθεί στην τρέχουσα ζωή. Σε μια κοινωνία που ζητά από τις γυναίκες να είναι σύζυγοι, μητέρες, εξαρτημένες πάντα από έναν άνδρα, η Έντα θα δοκιμάσει ένα παιχνίδι ορίων και ακραίου ρομαντισμού, επιζητώντας και τελικά βρίσκοντας την απάντηση της για τη ζωή και την ασφυξία της. Η αυτοκτονία της στο τέλος, είναι μια βαθιά πράξη αντίστασης, ανατίναξης του πουριτανισμού, της μικροαστικής αντίληψης και όλων των στερεοτύπων που επιφυλάσσει ακόμη και σήμερα η κοινωνία για τη γυναίκα.
Μια επικίνδυνη παρτίδα επιβίωσης στήνεται στο Θέατρο Προσκήνιο. Μια ομάδα σημαντικών ηθοποιών (Χρήστος Λούλης, Έκτορας Λιάτσος, Φιντέλ Ταλαμπούκας, Ιωάννα Δεμερτζίδου, Τζωρτζίνα Δαλιάνη) με την Ανθή Ευστρατιάδου στον ρόλο της Έντα Γκάμπλερ, αναλαμβάνουν να «ξαναδιαβιάσουν» το αριστούργημα του Ίψεν, μέσα από μια σύγχρονη αναρώτηση για την θέση της γυναίκας στις μέρες μας, σε μια ριζοσπαστική σκηνοθετική προσέγγιση του Δημήτρη Καραντζά.
Πότε και πού: Από τις 30 Ιανουρίου κάθε Τετάρτη στις 19:00, Πέμπτη στις 20:00, Παρασκευή στις 21:00 και Σάββατο στις 18:00 και 21:15.
Εισιτήρια εδώ.
Η λέξη πρόοδος στο στόμα της μητέρας μου ηχούσε πολύ φάλτσα
Από τις 15 Ιανουαρίου Η λέξη πρόοδος στο στόμα της μητέρας μου ηχούσε πολύ φάλτσα του Ματέι Βίζνιεκ, που αγαπήθηκε από κοινό και κριτικούς, επιστρέφει στο θέατρο Μπέλλος σε σκηνοθεσία Αικατερίνης Παπαγεωργίου με τους (αλφαβητικά) Αλέξανδρο Βάρθη, Ισιδώρα Δωροπούλου, Τάσο Λέκκα, Δημήτρη Πετρόπουλο, Μαίρη Χήναρη, για 8 μόνο παραστάσεις.
Μέσα από ένα υπερρεαλιστικό πλαίσιο που όλα μοιάζουν να είναι φάλτσα, διαδραματίζεται μια απόλυτα ρεαλιστική ιστορία ενός οποιουδήποτε πολέμου του τώρα, του τότε ή του μετά. Ο συγγραφέας εμπνέεται από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και μέσα από το έργο του, δίνει χώρο στην ανθρώπινη ψυχή να πενθήσει την ύπαρξη της που ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορεί να χαθεί, αν «ο ισχυρός» το θελήσει.
Στο έργο, ο Βίγκαν και η Γιάσμινσκα επαναπατρίζονται στο χωριό τους μετά τη λήξη του εμφυλίου αναζητώντας τη σορό του Βίμπκο, του χαμένου τους γιού που πολεμούσε. Η τοπική κοινωνία τους αντιμετωπίζει με καχυποψία αναζητώντας τρόπους να εκμεταλλευτεί οικονομικά το πένθος τους. Οι άνθρωποι, ζωντανοί ή νεκροί, δεν είναι τίποτα άλλο παρά μέσα εκμετάλλευσης για την παραγωγή κέρδους. Η μοναδική πηγή εσόδων του ζευγαριού είναι η κόρη τους, Ίντα, η οποία κατά τη διάρκεια του εμφυλίου μπλέχτηκε σε κύκλωμα σωματεμπορίας και πλέον εκπορνεύεται στην κεντρική Ιταλία. Η Ίντα βιώνει μια παράλληλη ιστορία εξευτελισμού της ανθρώπινης ύπαρξης.
Ξεχασμένο από όλους -από το κράτος, τους διεθνείς φορείς, τους φίλους, τους συγγενείς ακόμα και από την ίδια τη ζωή- και μη έχοντας δικαίωμα διεκδικήσεων, καθώς στερείται οικονομικών πόρων, το ζευγάρι αποφασίζει να ανακαλύψει μόνο του το νήμα της οικογενειακής του ιστορίας. Μέσα από την προσωπική τους διαδρομή, προκύπτει η ιστορία της πολεμικής φρίκης ολόκληρου του 20ου αιώνα.
Πότε και πού: Από 15 Ιανουαρίου, κάθε Τετάρτη στις 20:00 για 8 μόνο παραστάσεις στο Θέατρο Μπέλλος.
Εισιτήρια εδώ.
Η κληρονομιά μας
Το βραβευμένο θεατρικό έργο (Tony και Olivier) Η κληρονομιά μας του Μάθιου Λόπεζ παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Η παράσταση του Εθνικού Θεάτρου, σε σκηνοθεσία του Γιάννη Μόσχου ξεκινά το θεατρικό της ταξίδι στις αρχές Φεβρουαρίου και πρόκειται για μία ξεχωριστή θεατρική εμπειρία, αφού θα παίζεται σε 2 μέρη, τα οποία οι θεατές θα έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθούν είτε 2 διαφορετικές μέρες είτε κάθε Κυριακή σε ενιαία παράσταση
Πηγή έμπνευσης της κληρονομιάς μας είναι η Επιστροφή στο Χάουαρντς Έντ του Ε. Μ. Φόρστερ. Ο Μάθιου Λόπεζ δανείζεται στοιχεία από το μυθιστόρημα του Άγγλου, ομοφυλόφιλου συγγραφέα, αναπλάθοντάς τα, προκειμένου να αφηγηθεί την ιστορία μιας παρέας ομοφυλόφιλων ανδρών στη Νέα Υόρκη, στα τέλη της δεκαετίας του 2010. Βάζει, μάλιστα, και τον ίδιο τον Φόρστερ να εμφανίζεται επί σκηνής, ο οποίος –συγγραφική αδεία– βοηθά τους ήρωες να αφηγηθούν την ιστορία τους. Έτσι, 3 γενιές συνυπάρχουν: αυτή που ανδρώθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα, η μετέπειτα γενιά της δεκαετίας του 1980, η οποία μεγάλωσε μέσα στην καρδιά της επιδημίας του AIDS και η σημερινή γενιά ανδρών.
Το έργο μιλάει με αφοπλιστική ειλικρίνεια για τις ζωές των ομοφυλόφιλων ανδρών, εξερευνώντας, την ίδια στιγμή, θέματα που απασχολούν όλους τους ανθρώπους, όπως ο έρωτας, η απώλεια, η οικογένεια, η ταυτότητα, η ατομική ευθύνη, το αίσθημα του ανήκειν, η διατήρηση της ιστορικής μνήμης, αλλά και τη βαθιά ανάγκη όλων μας να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε. Ο Λόπεζ δεν στέκεται μόνο σε μια αποτύπωση των θεμάτων της κοινότητας των ομοφυλοφίλων, αλλά απευθύνεται σε άπαντες, ασχέτως φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού.
Ένα ανθρώπινο, συγκινητικό έργο με πολιτικό στοχασμό, που ζωντανεύει ένας δυνατός θίασος που αποτελούν οι: Γιώργος Ζιάκας, Αλκιβιάδης Μαγγόνας, Γιώργος Μακρής, Στέφανος Μουαγκιέ, Κώστας Μπερικόπουλος, Άγγελος Μπούρας, Κώστας Νικούλι, Παναγιώτης Παναγόπουλος, Θέμης Πάνου, Θανάσης Ραφτόπουλος, Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου και Γιώργος Χριστοδούλου.
Πότε και πού: Από 7 Φεβρουαρίου κάθε Παρασκευή (Α’ Μέρος), Σάββατο (Β’ Μέρος) και Κυριακή (Α’ και Β’ Μέρος) στις 20:00. Από 19 Φεβρουαρίου κάθε Τετάρτη (Α’ Μέρος), Πέμπτη (Β’ Μέρος), Παρασκευή (Α’ Μέρος), Σάββατο (Β’ Μέρος) και Κυριακή (Α’ και Β’ Μέρος) στις 20:00. Στη Σκηνή Νίκος Κούρκουλος του Κτηρίου Τσίλλερ του Εθνικού Θεάτρου.
Εισιτήρια εδώ.
Όμορφη πόλη
Το 2025 ως έτος Μίκη Θεοδωράκη, ήρθε και μαζί του έρχεται και η θρυλική παράσταση Όμορφη πόλη στο θέατρο Παλλάς. Από τις 31 Ιανουαρίου και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων. Τραγουδούν: Μανώλης Μητσιάς, Ελένη Βιτάλη, Δημήτρης Μπάσης και η Γιώτα Νέγκα. Ερμηνεύουν: Λυδία Κονιόρδου και Μιχάλης Σαράντης. Μαζί τους η Τάνια Τσανακλίδου. Σκηνοθεσία Γιώργος Βάλαρης.
Με άξονα-μύθο τις γνωστές μελωδίες και την ποίηση του μεγάλου μας μουσουργού Μίκη Θεοδωράκη ο δημιουργός Γιώργος Βάλαρης παρουσιάζει στο θέατρο Παλλάς την εμβληματική παράσταση Όμορφη πόλη – 100 χρόνια Μίκης Θεοδωράκης. Η παράσταση αυτή τιμά τον αείμνηστο συνθέτη μας με αφορμή το «Αφιερωματικό Έτος Μίκη Θεοδωράκη», που έχει ανακηρυχθεί επίσημα από το Υπουργείο Πολιτισμού για τον εορτασμό των 100 χρόνων από τη γέννησή του.
Tη νέα Όμορφη πόλη τιμούν οι κορυφαίοι τραγουδιστές Μανώλης Μητσιάς, Ελένη Βιτάλη, Δημήτρης Μπάσης και η Γιώτα Νέγκα, η σημαντική τραγωδός Λυδία Κονιόρδου, και ο βραβευμένος Μιχάλης Σαράντης. Μαζί τους η σπουδαία ερμηνεύτρια Τάνια Τσανακλίδου. Την σύνθεση συμπληρώνουν οι χορευτές Φαίδρα Νταϊόγλου, Κωστής Τσιαμάγκας και 7μελής ορχήστρα. Πρόκειται για μια μοναδική θεατρική-μουσική παραγωγή, η οποία ανέβηκε πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1962 και ξανά το 2020 όπου και υμνήθηκε από κοινό και κριτικούς στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης και στο Ηρώδειο. Αυτή τη φορά αναβιώνει στο Παλλάς για λίγες παραστάσεις από τις 31 Ιανουαρίου ως τις 9 Φεβρουαρίου του 2025. Θα συνεχίσει στη Θεσσαλονίκη το Φεβρουάριο του 2025 και θα ακολουθήσει μια παγκόσμια περιοδεία (Αμερική, Αυστραλία, Ευρώπη) σε πόλεις που σύντομα θα ανακοινωθούν.
Μαζί με τα σπουδαία ποιητικά κείμενα του Μίκη Θεοδωράκη παρουσιάζονται για πρώτη φορά και πεζά κείμενα του Γιώργου Βάλαρη, τα οποία πραγματεύονται κυρίαρχα θέματα της ανθρώπινης ύπαρξης και της ελληνικής κοινωνίας – ο έρωτας, η ξενιτιά, ο θάνατος, η ρωμιοσύνη.
Πότε και πού: Παρασκευή 31/1 στις 21:00, Σάββατο 1/2 στις 21:00, Κυριακή 2/2 στις 19:00, Πέμπτη 6/2 στις 20:00, Παρασκευή 7/2 στις 21:00, Σάββατο 8/2 στις 21:00, Κυριακή 9 Φεβρουαρίου στις 19:00, στο Θέατρο Παλλάς.
Εισιτήρια εδώ.
Κόκκινες Γραμμές ή λέξεις που κάνουν τζιζ
Η ομάδα Vice Versa εξερευνά φέτος με μια χιουμοριστική αλληγορία όψεις των νέων αφηγήσεων της ξενότητας στον ψηφιακό κόσμο της παγκοσμιοποίησης και της pop κουλτούρας.
Ένα ζευγάρι φίλων συγκατοικεί με έναν άγνωστο στο πλαίσιο ενός προγράμματος παροχής φιλοξενίας (couch surfing). Ο επισκέπτης, αν και γίνεται δεκτός με ενθουσιασμό, έρχεται να τεστάρει τα όρια της ανοιχτότητας (ή και της ανοχής) των οικοδεσποτών. Οι τρεις τους οφείλουν να χρησιμοποιούν μια ΑΙ εφαρμογή που θέτει τους κανόνες της συμβίωσης και διασφαλίζει ότι καμία από τις «κόκκινες γραμμές» δεν θα παραβιαστεί και τίποτε πολιτικά μη ορθό δεν θα ειπωθεί.
Οι Κόκκινες Γραμμές διερευνούν με πρωτότυπο τρόπο τις νέες αφηγήσεις της πολιτικής ορθότητας, των έμφυλων ταυτοτήτων και της κουλτούρας του cancel.
Το κείμενο της παράστασης Κόκκινες Γραμμές υπογράφει η Ευαγγελία Γατσώτη, τη σκηνοθεσία η Αγγελική Γκιγκινούδη και ερμηνεύουν οι Ζαχαρίας Γουέλα, Μαντώ Παπαρηγοπούλου, Zeraw/ Έμιας Τζάνι. Σε βίντεο συμμετέχουν οι: Γιάννης Νιάρρος, Χαρά Μάτα Γιαννάτου, Ελένη Άμπια Νζάνγκα, Ξένια Ντάνια, Γκρέις Νουόκε.
Πότε και πού: Από 20 Ιανουαρίου κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:15 στον Κάτω Χώρο του Θεάτρου του Νέου Κόσμου.
Εισιτήρια εδώ.
Σκηνές από έναν Γάμο
Η παράσταση που αγαπήθηκε ιδιαίτερα από το κοινό, συνεχίζει την πορεία, που ξεκίνησε από το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά και έπειτα το Σύγχρονο θέατρο, και επιστρέφει τώρα για 3η χρονιά και για 10 παραστάσεις στο Θέατρο Χώρα.
Το εμβληματικό έργο του Μπεργκμαν γράφτηκε πριν από ακριβώς 50 χρόνια, γυρίστηκε αρχικά ως τηλεοπτική σειρά και έπειτα ως κινηματογραφική ταινία με παγκόσμια επιτυχία. «Χρειάστηκαν 2,5 μήνες για να γράψω αυτές τις σκηνές. Μου πήρε μια ολόκληρη ενήλικη ζωή για να τις ζήσω» έλεγε ο Μπέργκμαν. Πράγματι, η ιστορία της Μαριάννε και του Γιόχαν αποτυπώνει με αδυσώπητη ειλικρίνεια και σχεδόν ντοκουμενταρίστικο ρεαλισμό τα στάδια της φθοράς και της παρακμής μιας συζυγικής σχέσης.
Κρατώντας την δομή και τους υπέροχα ειρωνικούς τίτλους των «σκηνών», η Έλενα Καρακούλη σκηνοθετεί τη Μαρίνα Ασλάνογλου και τον Νίκο Ψαρρά σε μια παράσταση για το υπαρξιακό πεδίο συνάντησης, αλλά και σύγκρουσης με τον Άλλον.
Πότε και πού: Από 30 Ιανουάριου και για 10 παραστάσεις, κάθε Πέμπτη στις 21:00 και Τετάρτη στις 20:00 στο Θέατρο Χώρα.
Εισιτήρια εδώ.
Μάμι
Δημιουργός μιας ολότελα δικής του σκηνικής γλώσσας, ο 26χρονος αλβανικής καταγωγής Mario Banushi περιοδεύει ήδη ανά τον κόσμο με τα πρώτα έργα του, Goodbye, Lindita (2023) και Taverna Miresia – Mario, Bella, Anastasia (2023), και χαιρετίζεται διεθνώς ως το παιδί-θαύμα του ελληνικού θεάτρου. Κι ενώ το θέμα στις προηγούμενες παραστάσεις του ήταν το πένθος, στο ΜΑΜΙ είναι η πηγή της ζωής. Γιατί στην προσωπική μυθολογία του Banushi, οι σχεδόν ομόηχες λέξεις «μάμι» και «μαμ» γίνονται ταυτόσημες. Μάμι, όπως μητέρα. Μαμ, όπως φαΐ. Κάποιος βγάζει την καρδιά του και την προσφέρει στον άλλο σαν ένα καρβέλι αχνιστό ψωμί. Ο Mario Banushi θα προσφέρει σε εμάς το νέο του έργο, στη σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση από τις 6 Φεβρουαρίου.
Αντλώντας έμπνευση από προσωπικά βιώματα, στήνει ένα ανίερο ιερό στη σχέση μητέρας και παιδιού. Για να την υμνήσει. Να την ξορκίσει. Να τη γεμίσει τάματα και αναθέματα. Να την ερωτευτεί. Γιατί, όπως σημειώνει ο ίδιος: «Πάντα έλεγα ότι η γέννα είναι ένας ανάποδος έρωτας».
Η σκηνή μετατρέπεται σε ένα τοπίο μνήμης. Οικείο και, συνάμα, απόκοσμο. Οι ερμηνευτές, βυθισμένοι στη σιωπή, πλάθουν συμβάντα βαθιάς συγκίνησης και μας παρακινούν να αναγνωρίσουμε και να αντιμετωπίσουμε τις δικές μας μνήμες, τις δικές μας σχέσεις και τη συναισθηματική κληρονομιά που κουβαλάμε.
Η νέα δημιουργία του σκηνοθέτη-αποκάλυψη έρχεται με τη φιλοδοξία να γίνει ένα οπτικό ποίημα για τη σχέση μητέρας και παιδιού. Μια παράσταση-αντίδωρο στις γυναίκες που μας έθρεψαν.
Ερμηνεύουν οι: Παναγιώτα Γιαγλή, Βασιλική Δρίβα, Δημήτρης Λαγός, Αγγελική Στελλάτου, Ευτυχία Στεφάνου/ Ηλία Κουκουζέλη και Φώτης Στρατηγός.
Πότε και πού: Από 6 Φεβρουαρίου, κάθε Πέμπτη – Σάββατο στις 20:30 και Κυριακή στις 14:00 στην κεντρική σκηνή της Στέγης.
Εισιτήρια εδώ.
O βράχος
Στη νέα της θεατρική παραγωγή η ομάδα Θέρος εμπνέεται από το εμβληματικό βιβλίο του Αλμπέρ Καμύ Ο μύθος του Σίσυφου και παρουσιάζει ένα έργο για 4 φωνές και έναν ακίνητο βράχο, σε έναν βαθιά, βαθύτατα ασήμαντο τόπο.
Η σκηνοθέτις, ηθοποιός και δραματουργός Ηλέκτρα Ελληνικιώτη, στο πρώτο της θεατρικό έργο, αντλεί υλικό από τον Καμύ και δύναμη από το δίσκο – ορόσημο Ανθρώπων Έργα του Σταμάτη Κραουνάκη και της Λίνας Νικολακοπούλου, για να μιλήσει για την εμμονή της σύγχρονης εποχής με την ευτυχία. Για το φόβο και τη συνείδηση του θανάτου. Για την αλλόκοτη ευτυχία των βασανισμένων ανθρώπων.
Ένα καφενείο, 2 αδέρφια με υπερφυσικές δυνάμεις, η μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου, μια τραγουδίστρια που δεν φοβάται την ευτυχία, μια ηλικιωμένη που της έχει λείψει να χορέψει, και η ανησυχητική αίσθηση ότι μπορεί να γινόμαστε μάρτυρες των τελευταίων ωρών ενός καταδικασμένου κόσμου. Μια λυπημένη κωμωδία για τους ανθρώπους που αναρωτιούνται για τη δυστυχισμένη ευτυχία τους ή την ευτυχισμένη δυστυχία τους, και αναζητούν τους ολοζώντανους νεκρούς τους ή τους ήδη νεκρούς ζωντανούς τους. Για αυτούς που δεν ξέρουν πώς να πετύχουν την ευτυχία, για αυτούς που όταν δεν έχουν τι άλλο να πουν τραγουδάνε.
Γιατί, καλή η ευτυχία, αλλά δεν τραγουδιέται.
Παίζουν: Ελένη Δημοπούλου, Μαρία Μαμούρη, Χάρις Σερδάρη, Νίκος Κυπαρίσσης.
Πότε και πού: Από 14 Φεβρουαρίου κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 19:00 στο Θέατρο Κάμιρος.
Εισιτήρια εδώ.
MERDE! του Suyako
Πριν την πρεμιέρα, δε λες ποτέ «Καλή επιτυχία!», γιατί είναι, λέει, μεγάλη γρουσουζιά.
Αν είσαι Άγγλος, λες “Break a leg!” («Σπάσε το πόδι σου!»).
Αν είσαι Ιταλός, λες “In bocca al lupo!” («Στο στόμα του λύκου!»).
Εμείς, εδώ, στην Ελλάδα, κρατώντας μια παλιά παράδοση Γαλλική, λέμε «Σκ@@@!», ή γαλλιστί,”Merde!”
Το θέμα όμως δεν είναι η πρεμιέρα… Το θέμα είναι πως φτάνεις μέχρι εκεί. Πώς «φτιάχνεται» το θέατρο; Πώς έρχεται η «έμπνευση»; Τι κάνουνε όλοι αυτοί οι καλλιτέχνες στην πρόβα; Και ποιος (δεν) πληρώνει για όλα αυτά;
«Κουλτουριάριδες» σκηνοθέτες, «εμπορικοί» ηθοποιοί, «προαγωγοί» και παραγωγοί παλαιάς και νέας κοπής, κριτικοί θεάτρου, ένδοξα «φαντάσματα» του παρελθόντος και αθώοι θεατές, όλοι κομμάτια ενός παζλ, μιας «Βαβέλ» που ψάχνει να βρει λύση στον ακήρυχτο πόλεμο της Τέχνης του Θεάτρου: «Εμπορικό» vs. «Ποιοτικό», Κωμωδία vs. Δράμα, Λαϊκοί vs. Διανοούμενοι, Τέχνη vs. Showbiz…
Γιατί κάνουμε θέατρο τελικά; «Για τα λεφτά» ή «για την ψυχή μας»;
Ο Γιώργος Κουτλής μαζί με τον Βασίλη Μαγουλιώτη σκηνοθετούν μία μουσική κωμωδία για τα «κακώς κείμενα» του ελληνικού θεάτρου, σε κείμενο του Suyako, που θα παρουσιαστεί στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά από τις 24 Ιανουαρίου. Τη μουσική της παράστασης υπογράφουν οι Γιάννης Νιάρρος και Γιάννης Παπαδόπουλος.
Παίζουν (αλφαβητικά): Μαριαλένα Ηλία, Νίκος Καραθάνος, Βασίλης Μαγουλιώτης, Ηλίας Μουλάς, Γιάννης Νιάρρος, Χρήστος Πούλος-Ρένεσης, Λυδία Τζανουδάκη, Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος, Αποστόλης Ψυχράμης.
Μουσικοί επί σκηνής: Γιάννης Παπαδόπουλος (πιάνο-πλήκτρα), Δημήτρης Κλωνής (drums), Κώστας Πατσιώτης (κοντραμπάσο), Λεωνίδας Σαραντόπουλος (σαξόφωνο – πνευστά).
Πότε και πού: Από 24/1, κάθε Τετάρτη στις 19:00, Πέμπτη και Παρασκευή στις 20:30, Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 19:00 στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
Εισιτήρια εδώ.