Κωνσταντινούπολη: 8 πράγματα να κάνεις σαν ντόπιος
- 7 ΙΑΝ 2020
Πόλη, Κωνσταντινούπολη, Istanbul. Όπως και να την πεις, «θα μπορούσε να είναι η πρωτεύουσα του κόσμου», όπως είδα κάπου σε έναν τοίχο της πόλης. Θα μπορούσε να είναι το Παρίσι της Ανατολής, με τα επιβλητικά παλιά κτίρια και την πολυπολιτισμικότητα. Αλλά δεν είμαι σίγουρη για αυτό. Η Κωνσταντινούπολη είναι πολύ περισσότερα από αυτό. Είναι η Ευρώπη και η Ασία σε ένα πολύβουο πάντρεμα. Είναι η πολυτέλεια, η φτώχεια, οι μαντίλες και το υψηλό γούστο, όλα μαζί σε μία ισορροπία.
Είναι ο ξυλουργός που σκαλίζει το ξύλο στην άκρη του δρόμου, σε μία εικόνα με την οποία δεν έχεις εξοικείωση. Είναι τα δεκάδες τζαμιά που ξεπροβάλλουν από παντού και το κάλεσμα για προσευχή. Είναι αυτή η ενέργεια που υπάρχει παντού στην Κωνσταντινούπολη. Βαριά, βυζαντινή και κάπως απελευθερωτική. Σοβαρή και παιχνιδιάρα. Νομίζω η εικόνα που την περιγράφει ιδανικά είναι η επιβλητική Αγιά Σοφιά που στέκει αγέρωχη εκεί από τον 6ο αιώνα. Η σοβαρότητα σπάει μπροστά με τους γλάρους να κάνουν μπάνιο και να τσακώνονται για το ποιός θα φάει πρώτος.
Οι γλάροι. Το σήμα κατατεθέν της Κωνσταντινούπολης. Όσο πιο λευκοί, τόσο πιο μεγάλοι σε ηλικία. Θα τους δεις μαζεμένους να συζητούν, λες και είναι η Γερουσία που αποφασίζει για το αν θα μας επιτρέψει να ξαναπάμε. Αν μπεις στο καράβι, σε ακολουθούν σε κοπάδια. Για να τους ταίσεις λίγο κουλούρι και να τους δεις να βουτάνε στο νερό για να το πιάσουν. Σκέτοι φιγουρατζήδες. Η δική μου πρώτη ξενάγηση στην Κωνσταντινούπολη έγινε από ντόπιο, που ήξερε καλά τι αξίζει να κάνεις εκεί. Και νιώθω ότι είναι χρέος μου να σου πω αυτά που έμαθα για να κάνεις όλα όσα αξίζουν. Ή όσα προλαβαίνεις.
Να πας στον Πύργο του Γαλατά
Εντάξει, δε θα σου πω να πας στην Αγιά Σοφιά, στο Μπλε Τζαμί και το Υδραγωγείο, (να πας) γιατί το θεωρώ δεδομένο. Είναι όλα μαζεμένα και δε θα σε φάει ο ποδαρόδρομος. Θα σου πω όμως να πας στον Πύργο του Γαλατά, που είναι μέσα στο κέντρο της πόλης και σου κόβει την ανάσα. Μπορείς να ανέβεις και να δεις τη θέα ή να περάσεις από εκεί όταν βραδιάσει και να πιεις ποτό ακριβώς από κάτω. Βολτάρεις και ξαφνικά στρίβεις σε ένα στενό και βλέπεις ένα φωτισμένο αξιοθέατο 67 μέτρων. Σαν να το ζωγράφισε καποιος. Με background τον ουρανό.
Να μπεις σε dolmuş
Αρκετοί οι τρόποι μετακίνησης στην Κωνσταντινούπολη. Μετρό, τραμ, λεωφορεία, ταξί. Ο πιο οικονομικός τρόπος είναι το ταξί, αλλά όχι με τον κλασικό τρόπο. Σου προτείνω να μπεις σε dolmuş, ένα μικρό βανάκι με συγκεκριμένο προορισμό- περιοχή, που δεν ξεκινά αν δεν έχει περίπου 6 άτομα. Πληρώνουν όλοι από λίγα και πηγαίνεις εκεί που θέλεις, ακόμα και αν είναι μακριά. Είναι εμπειρία και σίγουρα είναι ένας πολύ οικονομικός τρόπος.
Να φας σε ocakbaşı
Η τούρκικη κουζίνα είναι ένα όνειρο, αρκεί να ξέρεις πού να φας. Κάθεσαι γύρω από έναν μεγάλο πάγκο, μέσα στον οποίο ψήνεται το κρέας που θέλεις να φας. Mιλάμε για κοτόπουλο, αρνί και αληθινό κεμπάπ, το οποίο δεν είναι καθόλου βαρύ. Συνόδευσε με καυτερές πιπεριές που καίνε το μέσα σου. To Zübeyir Ocakbaşı είναι δοκιμασμένο και θα θέλεις να επιστρέψεις.
Βόλτα στα μαγαζιά
Έχεις ήδη ακούσει για το Grand Bazzar που βρίσκεται κοντά στα μεγάλα αξιοθέατα, όπως η Αγιά Σοφιά. Βρίσκεις τα πάντα σε πάρα πολύ καλές τιμές. Αλλά υπάρχει και η τεράστια Istiklal που ξεκινάει από την Ταξίμ. Είναι μία τεράστια Ερμού με ένα μικρό τραμ που σε κάνει βόλτα μέσα στην πόλη και είναι πόλος έλξης φωτογραφίας για τους τουρίστες. Εκεί μπορείς να ψωνίσεις τα πάντα και να χωθείς σε υπόγειες στοές με βιντατζάδικα και ό,τι άλλο μπορείς να σκεφτείς.
Να φας αυθεντικά γλυκά
Οι επιλογές αμέτρητες. Εδώ θα καταλάβεις τι σημαίνει πραγματικός μπακλαβάς με φιστικάκι που λιώνει στο στόμα, σαν να είναι γαλακτομπούρεκο. Το εκμέκ με καιμάκι είναι κάτι σαν σάμαλι με βουτυράτη κρέμα από πάνω. Και φυσικά το tavuk göğsü με το κοτόπουλο. Άγλυκο αλλά όχι πολύ ελαφρύ. Και σίγουρα από τα πιο ιδιαίτερα γλυκά που θα δοκιμάσεις στη ζωή σου.
Και προφιτερόλ στο Inci Pastanesi
Μα καλά, θα πάω στην Τουρκία για να φάω προφιτερόλ; Αυτό δε σκέφτηκες; Κι όμως, αυτό το προφιτερόλ είναι πολίτικο, έχει κρέμα πατισερί και έχει γράψει γι αυτό μέχρι κι ο Ορχάν Παμούκ. Σε περιμένει εκεί από το 1944 και μέσα σε 3 μέρες, πήγα 2 φορές.
Να πας στα Πριγκιποννήσια
Να μπεις σε καράβι, όπως και να’χει. Έστω για να κάνεις βόλτα στον Βόσπορο και να δεις τα στολίδια μνημεία της Πόλης. Αλλά αν έχεις χρόνο, να πας από τα Πριγκιποννήσια. H Πρίγκηπος, η Χάλκη, η Αντιγόνη, η Πρώτη και η μικρούλα η Κουτάλα. Οι εξοχικές αλλά και μόνιμες κατοικίες για πολλούς Τούρκους αλλά και Ρωμιούς. Η αρχοντιά της Πόλης φτάνει μέχρι εκεί, με υπέροχα σπίτια να στολίζουν τους μεγάλους δρόμους, με τη θάλασσα μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι αλλά και πράσινο. Πολύ πράσινο. Πιες τσάι παραλιακά και κάνε παρέα στις γάτες που είναι πολύ φιλικές και ζητούν τα χάδια σου.
Μη μιλάς για τον Κεμάλ Ατατούρκ
Καλό είναι να ξέρεις ότι δεν είναι και πολύ οκ να αναφέρεις το όνομά του δημόσια. Ας πούμε ότι η αρνητική δημόσια κριτική αυτού του προσώπου θεωρείται έγκλημα. Μπορεί και με 6 χρόνια φυλάκιση. Μέχρι να δουν τι θα κάνουν νομικά με το θέμα, μην τον αναφέρεις επί ματαίω. Φάε μπακλαβά. Σεβάσου την παράδοση, ακόμη κι αν δε σε βρίσκει σύμφωνη.