“Madame Claude” στο Netflix: Γιατί δεν αξίζει να δεις την αληθινή ιστορία της μεγαλύτερης μαστροπού
- 15 ΑΠΡ 2021
Γαλλική ταινία στο Παρίσι της δεκαετίας του ’60, βασισμένη στην αληθινή ζωή της Madame Claude. Στοιχεία που συνθέτουν κάτι που (θεωρητικά) θα ήθελες να δεις ένα απόγευμα στον καναπέ σου.
Κι εγώ αυτό σκέφτηκα βλέποντας ένα θέμα που με ενδιαφέρει πάρα πολύ. Σεξ και πορνεία στο Παρίσι, η σχέση με το ανδρικό φύλο, αποκαλύψεις για εμβληματικές προσωπικότητες, όπως ο Τζον Κένεντι και ο Μάρλον Μπράντο. Γεγονότα που βασίζονται στη ζωή της μεγαλύτερης μαστροπού, της “Madame Claude”, η οποία έφυγε από τη ζωή το 2015.
Η πλοκή της ταινίας
Η Μadame Claude είναι η ιδιοκτήτρια ενός οίκου ανοχής στο Παρίσι με πελάτες της υψηλής τάξης. Πολιτικοί, καλλιτέχνες, παντρεμένοι, άνθρωποι με διεστραμμένες ορέξεις και κορίτσια νεαρά που δουλεύουν εκεί από ανάγκη ή επειδή θέλουν να πάνε κόντρα στην πλούσια και συντηρητική οικογένειά τους. Η ίδια είχε κάνει οικογένεια στα 17 και μην αντέχοντας αυτήν τη ζωή, παρέδωσε την κόρη στη μητέρα της και έφυγε προκειμένου να χτίσει κάτι καινούριο από το μηδέν. Στην ταινία υπαινίσσεται ότι ξεκίνησε και η ίδια από το πεζοδρόμιο, ανεβαίνοντας σιγά σιγά στην «ιεραρχία».
Γιατί δεν αξίζει να δεις τη “Madame Claude”
Η ταινία (όπως και το trailer) ξεκινά με μία πολύ εύστοχη και αρκετά επίκαιρη φράση. «Συνειδητοποίησα πολύ νωρίς ότι οι άντρες μάς φέρονται σαν να είμαστε πόρνες. Χρησιμοποιούμε λοιπόν τα σώματά μας σαν όπλα αλλά και σαν ασπίδες και προσπαθούμε να ξεχάσουμε τη βία». Ωστόσο, η πορεία της ταινίας δεν δείχνει τίποτα από όλα αυτά, τουλάχιστον στο επίπεδο που θα περίμενες. Τα κορίτσια είναι αρκετά πρόθυμα να κάνουν αυτή τη δουλειά, οι πελάτες είναι ευγενικοί, οι νταβατζήδες φέρονται σχεδόν πατρικά και η βία αγγίζεται εντελώς επιδερμικά.
Μπορεί να βλέπουμε σκηνές βίας, η οποία μεταφράζεται ως «σεξ με διαστροφές από πολιτικούς», ο τραυματισμός είναι μία απλή μελανιά και η ζωή συνεχίζεται. Η σκιαγράφηση της Madame Claude απέχει πολύ από την πραγματικότητα, με την ίδια να έχει κατηγορηθεί για εκμετάλλευση και κακοποίηση των κοριτσιών που εργάζονταν για εκείνη. Δεν θα σου προδώσω το τέλος αλλά δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία. Γιατί μία ταινία που γυρίζεται το 2021 εξωραΐζει με τόση ευκολία ένα τόσο σοβαρό θέμα; Εφόσον γνωρίζουμε ότι η Madame Claude είχε κατηγορηθεί για πολλά, γιατί εδώ βλέπουμε την αγιογραφία μίας γυναίκας που έπαιρνε το 30% των αμοιβών και συζητούσε με πελάτες για τις επιδόσεις τους;
Η πιο βαρετή γαλλική ταινία που έχω δει
Το πρόβλημα αυτής της ταινίας δεν είναι μόνο ότι απομακρύνεται με γρήγορα βήματα από τον φεμινισμό, ενώ προσπαθεί με νύχια και με δόντια να μάς πείσει ότι περί φεμινισμού πρόκειται. Είναι ότι είναι εντελώς άνευρη, οι ερμηνείες είναι από βαρετές έως εκτός τόπου και χρόνου και σε διαβεβαιώ ότι θα νιώσεις ότι έχασες δύο ώρες από τη ζωή σου. Αν θες να τη δεις, φυσικά και να το κάνεις. Αλλά μετά μην πεις ότι δεν σε ενημερώσαμε.
