ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Maestro: Η Μαρία Καβογιάννη αποκαλύπτει τις σκέψεις κάθε κακοποιημένης γυναίκας και το Twitter υποκλίνεται

Instagram.com/maestro.tvseries

Οι συγκλονιστικές ερμηνείες που χαρίζει η Μαρία Καβογιάννη στο Maestro, είχαν ήδη ξεχωρίσει από τα πρώτα κιόλας επεισόδια της σειράς, καταλαμβάνοντας παράλληλα μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά του Twitter που είχε υποκλιθεί στο υποκριτικό της ταλέντο. Ένα ταλέντο που πλέον ξεπερνά τα σύνορα της χώρας. Βασικά, από την ώρα που το Maestro θα «μπει» στο Netflix.

Μέχρι τότε, το Twitter βρήκε την ευκαιρία να αποθεώσει ξανά το υπέρμετρο ταλέντο της Μαρίας Καβογιάννη στο Maestro. Να υπενθυμίσουμε ότι η ηθοποιός ενσαρκώνει τη Μαρία. Μητέρα του Σπύρου (Γιώργος Μπένος) και σύζυγος του αλκοολικού και βίαιου Χαράλαμπου, του άνδρα που υποδύεται ο Γιάννης Τσορτέκης και ο οποίος προσπαθεί να επιβάλει τη δική του «κανονικότητα» της βίας στο σπίτι και τη ζωή τους. Οι φήμες ότι ο γιος του είναι ομοφυλόφιλος προκαλούν άγρια ξεσπάσματα βίας.

Maestro: Το Twitter υποκλίνεται για ακόμα μια φορά στη Μαρία (Καβογιάννη) και την αλήθεια της

Στο τέταρτο επεισόδιο της σειράς που προβλήθηκε την Πέμπτη 10 Νοεμβρίου, λοιπόν, η Μαρία Kαβογιάννη αφηγείται την ιστορία της ηρωίδας της. Μιας κακοποιημένης γυναίκας με μεγάλη δύναμη ψυχής, που θυσιάζεται για το παιδί της. Που ο περίγυρός της γνωρίζει πολύ καλά τι συμβαίνει, αλλά κάνει τα στραβά μάτια. Που η ίδια, χρόνια πριν, είχε προσφύγει στις αρμόδιες αρχές να καταγγείλει τον κακοποιητή της, αλλά την έστειλαν πίσω σε αυτόν.

Στον έξω κόσμο, η ίδια δείχνει πάντα χαρούμενη, πρόθυμη να βοηθήσει και να εξυπηρετήσει με χαμόγελο όποιον πάει στην ταβέρνα. Ωστόσο, όταν επιστρέφει σπίτι της, έρχεται αντιμέτωπη με την πραγματικότητα που μεταφράζεται σε ενδοοικογενειακή βία. Το χαμόγελο μετατρέπεται σε δάκρυα και μώλωπες.

Με λίγα λόγια, η Μαρία Καβογιάννη ενσαρκώνει στο Maestro μια γυναίκα της «διπλανής πόρτας», η οποία προσπαθεί να «πνίξει» τον πόνο της πίσω από ένα χαμόγελο, σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Προσπαθεί, πάνω απ’ όλα, να προστατεύσει το παιδί της.

«Δεν είναι εύκολο να ζεις σε ένα τόσο μικρό μέρος. Εγώ βρίσκω την άκρη μου, όμως. Με το χιούμορ, τον αυτοσαρκασμό, την όρεξη να βλέπω τα ωραία της ζωής και την πίστη μου πως μια μέρα, όλα θα είναι καλύτερα. Βέβαια, θα μου πεις, είδε κανείς προκοπή μόνο με πίστη και χιούμορ; Όχι. Πράξεις θέλει η ζωή για να πάει παρακάτω, θάρρος και πράξεις.

Εγώ πάντα άφηνα τις πράξεις στους άλλους, ήταν πάντα πιο εύκολο. Όμως, να πού έφτασα. Να φοβάμαι για μένα και το παιδί μου. Κι όλο αυτό επειδή ντρέπομαι τι θα πουν οι άλλοι. Αυτό με έφαγε, οι άλλοι. Κάπου διάβασα ότι το λένε ενδοοικογενειακή βία. Απαγορεύεται απ’ τον νόμο και υποτίθεται πως προστατεύεται από το σύνταγμα το δικαίωμα αυτό, να μην σε χτυπάνε, να μην φοβάσαι», εξομολογείται μεταξύ άλλων η ίδια.

Δυστυχώς, ο ρόλος της και τα συνακόλουθα λόγια της, δεν αποτελούν προϊόν μυθοπλασίας. Δεν εγκλωβίζονται στην τηλεοπτική οθόνη αλλά μεταφέρονται στην πραγματική ζωή. Τα παραπάνω -με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο- είναι πραγματικά βιώματα πολλών γυναικών. Και η Μαρία Καβογιάννη ανέλαβε την πιο πιστή, αληθινή και συνάμα θλιβερή και εξοργιστική αναπαράσταση αυτής της πραγματικότητας. Την ευχαριστούμε για τη σπουδαίο έργο της και τα μηνύματα που είναι αναγκαίο να ακουστούν.