MasterChef 3: Ο Ζαχίρ από το Αφγανιστάν και η ιστορία του έκανε τους κριτές να κλάψουν

«Πολλά χρόνια ήθελα να γίνω μάγειρας, από μικρός. Το Masterchef για εμένα σημαίνει πάρα πολλά γιατί έχω χάσει πολλά πράγματα, αλλά εγώ προσπαθώ να την ξαναβρώ όπως το όνειρό μου. Οι γονείς μου από 10,11 χρονών για να μείνω ζωντανός αποφάσισαν να με στείλουν έξω από τη χώρα μου και με έναν παράνομο τρόπο με έστειλαν στο Ιράν. Για πέντε χρόνια ήμουν στο Ιράν όπου έχω βασανιστεί πάρα πολύ από την αστυνομία όπου μας είχαν βάλει σε κέντρο κράτησης. Μας είχαν βάλει σε κάγκελα με τα χέρια ανοιχτά και τα χάραζαν, όχι βαθιά. Στο Ιράν δούλευα οικοδομή 11 χρονών, μετά πήγα σε ένα εργοστάσιο, μάζεψα κάποια χρήματα από τις δουλειές που είχα κάνει και επειδή πάντα το όνειρό μου ήταν να σπουδάσω, αποφάσισα να φύγω από το Ιράν, να έρθω στην Ευρώπη, να σπουδάσω, να αγαπάω αυτό που κάνω» είπε ο Ζαχίρ και τα βουρκωμένα μάτια των κριτών τα έλεγαν όλα.

«Όταν ήρθα στην Ελλάδα, δεν είχα που να μείνω, έμαθα τα ελληνικά μέσα σε ένα 8μηνο κάπως καλά και μπήκα στο σχολείο. Το πρωί δούλευα οικοδομή, το βράδυ πήγαινα στο σχολείο. Ένα διάστημα δεν είχα που να μείνω, κοιμόμουν στο παγκάκι, ερχόταν το πρωί πήγαινα στη δουλειά το βράδυ στο σχολείο και γυρνούσα στο παγκάκι. Ξεκίνησα έτσι την ζωή μου, με πάρα πολλές δυσκολίες τελείωσα το γυμνάσιο, έκανα ένα χρόνο λύκειο. Δεν είχα λεφτά να πάω σε ιδιωτική σχολή, επειδή δεν είχα λεφτά να έχω ένα σπίτι. Προσπάθησα να μπω στη σχολή μαγειρικής του ΟΤΕΚ, δεν με παίρναν αλλά δεν τα παράτησα. Πήγαινα κάθε μέρα εκεί και μια μέρα ενώ καθόμουν έξω και έγραφα ένα γράμμα για κάποιον ανώτερο στη σχολή κάποιος βγήκε και με ρώτησε τι κάνω εκεί κάθε μέρα. Με βοήθησε να το γράψω και να το στείλω κι έτσι πέρασα.

Για να βρω δουλειά ήταν πάρα πόλύ δύσκολο. Δυστυχώς μία φορά ενώ είχα απαντήσει σε αγγελία με ρώτησαν από που είμαι, είπα από το Αφγανιστάν και μου είπε “Δεν είμαι μ@@@@ας να βάλω έναν Αφγανό στο μαγαζί μου”. Εκεί ντράπηκα για τον εαυτό μου, ντράπηκα επειδή είμαι Αφγανός, κι επειδή συμβαίνουν όλα αυτά. Το όνειρό μου, το κουράγιο μου το έχω χάσει από τα παιδικά μου χρόνια. Αλλά εγώ προσπαθώ να το βρω. Το MasterChef δεν είναι απλά μια νίκη, είναι να ξαναβρώ την ελπίδα μου και πάνω από όλα την ενέργεια. Λένε ότι η μαγειρική είναι φαντασία, αλλά στην πραγματικότητα αμα δεν έχεις ενέργεια στη μαγειρική είσαι τελειωμένος», σύνεχισε ο Ζαχίρ καταλήγοντας στον λόγο για τον οποίο βρέθηκε στο MasterChef. «Πάρα πολλοί άνθρωποι με έχουν αδικήσει στη δουλειά. Ο λόγος που είμαι εδώ, είναι για να τους αποδείξω σε όλους αυτούς ότι εγώ δεν είμαι ένας Αφγανός που νομίζεις εσύ ότι είμαι εγκληματίας. Εγώ είμαι ένας Αφγανός που έχω ταλέντο, αγαπάω αυτό που κάνω, απλά δεν έχω φτερά για να πετάξω».

Οι κριτές αφού δοκίμασαν το πιάτο του μοιράστηκαν μαζί του τις σκέψεις τους και φυσικά του έδωσαν το εισιτήριο για ένα καλύτερο αύριο. «Για εμένα είσαι ένα ζωντανό παράδειγμα που δείχνει ότι τα πάντα μπορούν να συμβούν αρκεί να το θέλεις», του είπε ο Σωτήρης Κοντιζάς. Και μαζί του συμφώνησαν ο Πάνος Ιωαννίδης και ο Λεωνίδας Κουτσόπουλος, που νωρίτερα σκούπιζαν τα δάκρυά τους με την εξιστόρηση του Ζαχίρ. «Σε θαυμάζω και επειδή είσαι μαχητής και νικητής και έχεις μάθει να κερδίζεις και όχι να ζητάς, θέλω να σου πω ότι αυτή την ποδιά που θα πάρεις γιατί θα την πάρεις, δική σου είναι, δεν την κέρδισες με την ιστορία που μας είπες αλλά με το φαγητό σου. Το άλλο είναι κάτι άλλο που εγώ ακούγοντάς το νιώθω πάρα πάρα πολύ μικρός», κατέληξε ο Λεωνίδας Κουτσόπουλος.

Κεντρική φωτογραφία: Instagram/masterchefgr