Μέρα 5η: “Η Αθήνα τη νύχτα είναι τρελή ξελογιάστρα”

έλα μην μου παραπονιέσαι που για αυτές τις μέρες σε άφησα μόνο σου. Την είδα Ρένα Βλαχοπούλου για λίγο και αυτές τις νύχτες τις γιορτινές έζησα λίγο το τραγούδι του Μίμη του Πλέσσα, που μιλάει για την Αθήνα τη νύχτα που αρχόντισσα μοιάζει κυρά. Δεν το αξίζω και εγώ το σκληρά εργαζόμενο κορίτσι να το ρίξω λίγο έξω και να ζήσω το Athens by night;

Το αξίζω. Α όλα κι όλα.

 

Άσε που όταν έχεις και ένα Juke να σε περιμένει να το οδηγήσεις, δεν μπορείς και να κάτσεις και πολύ στα αυγά σου. Τον έχω πάθει τον έρωτα με αυτό το αυτοκίνητο και την επόμενη φορά θα ζητήσω και το μοντέλο Juke με τη νέα τεχνολογία NissanConnect, που συνδέεται με το smartphone και μου παρέχει πρόσβαση σε ένα σωρό εφαρμογές, από social media μέχρι εφαρμογές ψυχαγωγίας, τις οποίες μπορώ να τις “ελέγχω” μέσω τις 5,8 ιντσών οθόνη αφής. Α να τα λέμε αυτά. Και επιπλέον μπορώ να βρίσκω γρήγορα και εύκολα ό,τι πληροφορία θέλω, όπως τα κοντινότερα μου βενζινάδικα, ξενοδοχεία, εστιατόρια και πάει λέγοντας, αφού το δορυφορικό σύστημα πλοήγησης τελευταίας γενιάς ενσωματώνει το Google Online Search. Έχω τρελαθεί. To θέλω.

 

Στο θέμα μου όμως τώρα. Τι έλεγα; Α ναι. Ότι αυτές τις μέρες που δεν σου έγραφα ζούσα τη νυχτερινή Αθήνα. Θαυμάσια τα πέρασα. Αρχικά να πω πως πήγα (εγώ και όλη η Αθήνα) στο πιο εορταστικό μπαρ της πόλης, το Noel στην Κολοκοτρώνη, και ήπια το αγαπημένο μου Kunta Kine cocktail, που είναι μία μεσογειακή παραλλαγή του πολυνησιακού Tiki.

 

Αυτό βέβαια έγινε νωρίς, γιατί δεν θέλουμε και να πίνουμε και να οδηγούμε και να είναι βαριά νύχτα. Για νύχτα προτίμησα να το ρίξω στο φαγητό. Τι πρωτότυπο! Και όταν πας για φαγητό γιορτινές μέρες να εύχεσαι δύο πράγματα: να βρεις τραπέζι και να έχεις κάνει τη σωστή επιλογή στην παρέα, τουτέστιν να είναι καλοφαγάς και ο φίλος/η που έχεις πάρει μαζί σου, για να μην φανεί ότι τρως μόνο εσύ.

Στην προκειμένη περίπτωση έπεσα μέσα και στα δύο. Διότι και τυχερή φάνηκα να είμαι μιας και βρήκα τραπέζι αβίαστα στο School Pizza Bar και είχα μαζί μου ένα αγόρι που ξέρει να απολαμβάνει το φαγητό, τον Θεόφιλο, που μαζί κάνουμε lip sync και που μαζί κατεβάζουμε τρελές ιδέες και μία από αυτές θα σου τις δείξω και εδώ (αλλά ακόμα δεν σου λέω τι – για να σε κρατάω σε αγωνία). Φάγαμε δύο πίτσες, άλλο να σου τα λέω και άλλο να τις δαγκώνεις. Salcisia και Vegetarian τα ονόματά τους σε περίπτωση που θέλεις να τις γευθείς και εσύ.

 

Το τι ωραία πέρα εκείνο το βράδυ δεν φαντάζεσαι. Και εννοείται ότι βγάλαμε και φωτογραφία με τη φάτσα “κοσμικές”.

 

Το 2016 ας είναι λοιπόν έτσι λαμπερό και χορτάτο, όπως ακριβώς οι πρώτες του νύχτες. Γεια σου αγαπητό μου ημερολόγιο. Θα σου γράψω πάλι αύριο. Σταμάτα….αλήθεια λέω.

Α και να μην το ξεχάσω…οι φωτογραφίες μου έχουν όλες την υπογραφή της Gertrude Gary Milk.