Μία βόλτα στην πλημμυρισμένη Πλατεία Αγίας Ειρήνης

Η πλατεία Αγίας Ειρήνης έχει γίνει πολύ της μόδας τα τελευταία χρόνια. Παλιότερα ούτε λόγος για meeting spot εκεί πέρα. Ουδέποτε. Τουλάχιστον όχι στα χρόνια που βγαίνω εγώ. Τώρα πια είναι κλασικό. Θα πάει 12-1 το μεσημέρι, θα κατέβεις Μοναστηράκι θα χαζέψεις τις βιτρίνες του ναού των H&M στην Καπνικαρέα και μόλις κουραστείς ή σου τελειώσουν τα λεφτά, θα κόψεις από τη στοά που βρίσκεται λίγο πιο δίπλα και θα βρεθείς στον παράδεισο, του καφέ, του κουτσομπολιού και των στιλάτων Αθηναίων.plateiaΠανέμορφα αγόρια, γυναίκες με άποψη και αυτοπεποίθηση, άνθρωποι φιλελεύθεροι χωρίς προκαταλήψεις και ταμπού, ευδιάθετοι, χαρούμενοι, όλα όσα ζηλεύει μια κατά τα άλλα ευρωπαϊκή πρωτεύουσα όπως η Αθήνα.

Έτσι λοιπόν μια ημέρα σαν όλες τις άλλες, καλοκαιρινή, ζεστή και ηλιόλουστη, ήρθε μια καταιγίδα άλλο πράγμα. Έπινα αμέριμνη τον καφέ μου και χάζευα τον κόσμο που περνούσε απορώντας για μια ακόμα φορά με το πόσο ωραίοι είναι οι άνθρωποι της πόλης. Λίγο αργότερα ο ουρανός σκοτείνιασε και έβρεχε καρεκλοπόδαρα. Παραδόξως αρχίσαμε όλοι να διασκεδάζουμε με αυτό το καλοκαιρινό μπουρίνι και φοβηθήκαμε στιγμή μήπως “λιώσουμε”, όπως ίσως θα κάναμε τον χειμώνα. Ο κόσμος έψαχνε καταφύγιο στις τέντες των τριγύρω καφέ, ενώ με μιας άδειασε ο πεζόδρομος.

Οι λιγοστοί θαρραλέοι που τόλμησαν να διασχίσουν την πλατεία, είτε το έκαναν τρέχοντας, είτε φορώντας αυτοσχέδια αδιάβροχα από σακούλες σκουπιδιών, ή καινούριων παπουτσιών που μόλις είχαν αγοράσει. Εννοείται πως όλοι διατηρήσαμε το κέφι και την όρεξη για χαζολόγημα που συνοδεύει κάθε Σαββατιάτικο καφέ. Απλά τώρα το θέμα συζήτησης ήταν το πόσο βρέχεται ο σερβιτόρος, το αν θα επιζήσουν τυχόν βιβλία που αγόρασε κανείς, πώς θα πάμε στη δουλειά, πώς και γιατί συνέβη όλο αυτό το ξαφνικό!

Παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες, μόλις η βροχή σταμάτησε, ο κόσμος άρχισε να ξεμυτίζει από τις γωνίες. Να ξέρεις η πλατεία Αγίας Ειρήνης συγκεντρώνει κατά μέσο όρο ηλικίες 20-40 χρονών, χωρίς αυτό να αποκλείει και τους μεγαλύτερους ανθρώπους. Μπορείς να τους πιάσεις κουβέντα με το παραμικρό. Ρίξε ένα χαμόγελο, κάνε ένα κοπλιμάν, γενικά το φλερτ είναι διάχυτο παντού και προς όλες τις κατευθύνσεις. Επίσης πρέπει να ξέρεις πως τα μαγαζιά εκεί είναι στέκια.plateia2Ζήτα του αναπτήρα, ρίξε ένα κέρμα δίπλα του και άσ’ τον να το πιάσει για σένα.

 Γενικά στην περιοχή τα υπονοούμενα και το έξυπνο χιούμορ φοριούνται πολύ. Όπως επίσης το κλίμα σηκώνει τα τατουάζ, τα μουστάκια, τα πολύχρωμα μαλλιά, τα χειροποίητα κοσμήματα – τα οποία και μπορείς να βρεις σε πολλές γωνιές της πλατείας – αλλά και το πολύ χρώμα σε ρούχα, παπούτσια, αξεσουάρ!

Οι επιλογές για καφέ, ο οποίος αν προχωρήσει λίγο η ώρα γίνεται μπύρα, η οποία με τη σειρά της αν σε κρατήσει το κλίμα γίνεται ποτό, είναι πολλές και για όλα τα γούστα. Ενδεικτικά θα αναφέρω μερικά από τα καφέ που κυκλώνουν την εκκλησία της Αγίας Ειρήνης, όπως το Καπάκι, το Rooster, το Throubi, το φρέσκο Rock ‘n’ balls, το Μαγκαζέ λίγο πιο ‘κει. Οι τιμές είναι πολύ φυσιολογικές και ο καφές κοστίζει 3-3.50 ευρώ σε όλα τα μαγαζιά. Πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσεις το σουβλάκι του Κυρ Κώστα ακριβώς πάνω στην πλατεία, το οποίο ανοίγει καθημερινά 12.00 – 17.00 αυστηρά. Μόνο με μπιφτέκι ή καλαμάκι και με μια δική του καυτερή κόκκινη σάλτσα. Trust me, θες να το φας!

Εννοείται σα βγεις στον πηγαιμό για την εν λόγω πλατεία, θα τριγυρίσεις και λίγο πιο πάνω λίγο πιο κάτω. Είναι ο παράδεισος του υφάσματος με το μέτρο και των χωμένων στενόμακρων μαγαζιών για επίδοξους σχεδιαστές κοσμημάτων, ρούχων, και γενικά όλους εσάς που πιάνουν τα χέρια σας. Θα βρείτε πολλές ιδέες και πρώτες ύλες για να κάνετε πράξη όλα όσα έχετε σκεφτεί. Πήγαινε να φας και γεμιστούς – με ό,τι μπορείς να σκεφτείς – λουκουμάδες, στο Lukuμάδες, αλλά και λίγο πιο κάτω στην Αιόλου, σίγουρα θα θες να περιμένεις στην ουρά των Falafellas για ένα φαλάφελ!

Κατάλαβες λοιπόν τι γίνεται στην ιστορική αυτή πλατεία. Έρωτες, φαϊ, ποτά, αστραπές, κεραυνοί, έμπνευση, κέφι, χρώμα, ομορφιά και οι άνθρωποι που πάντα ήθελες να συναντήσεις. Μην περιμένεις άλλο, ραντεβού στην πλατεία Αγίας Ειρήνης!