Οι αξέχαστες μανάδες του cinema

Είναι οι μανάδες του σινεμά – εξαιρετικές ηθοποιοί που
δημιούργησαν αξέχαστους κινηματογραφικούς ρόλους, για να περιγράψουν όλο το
βάθος, το μεγαλείο και, μερικές φορές, 
τη σκοτεινιά της μητρότητας.  

Μια σχέση στοργής – Η “μάνα – κλώσα”

 

Η Sandra Bullock περιμαζεύει έναν μοναχικό, άστεγο, έφηβο
Αφροαμερικανό αθλητή για να τον μεταμορφώσει με αγάπη, φροντίδα και αποδοχή, σε
αστέρα των γηπέδων. Και να πάρει, μετά, φεύγοντας, το Όσκαρ, σε τάπερ για το
σπίτι.

Ιστορίες της Νέας Υόρκης – Η καταπιεστική

 

Η απόλυτη
πρωταγωνίστρια όλων των κινηματογραφικών και φροϋδικών νευρώσεων του Woody Allen, εμφανίζεται παντού : στον ύπνο, στον ξύπνιο, στις
ιστορίες που λέει στον ψυχίατρό του ακόμα και στον ουρανό του Μανχάταν, σαν
υπερμεγέθης Γκοτζίλα. Πώς να της ξεφύγεις ;

Σχέσεις στοργής – Η προστατευτική

 

Είναι η πανταχού
παρούσα, σούπερ προστατευτική μάνα, αυτή που θα σκαρφαλώσει στην κούνια σου για
να δει αν αναπνέεις και θα ουρλιάξει στο γιατρό να σου κάνει την ένεση για να πάψεις
να πονάς- όπως κάνει η ανεπανάληπτη Shirley Maclaine στις Σχέσεις Στοργής, την ταινία των πέντε
Όσκαρ, και των ποταμών δακρύων που έχυσαν εκατομμύρια τρυφερές ψυχές σε όλον
τον κόσμο..

Οι απίθανοι – Η “Super μαμά”

 

Στο σινεμά υπάρχει η superhero-mom (Σ.Σ. πιστέψτε μας, το να έχεις
μητέρα την κυρία Απίθανη  που γίνεται
βάρκα ή αλεξίπτωτο μερικές φορές μπορεί να είναι απίστευτα βολικό) Στη ζωή,
σούπερ είναι κάθε απλή, καθημερινή μαμά που θα πονέσει αγόγγυστα, θα
ξενυχτήσει, θα κουραστεί, θα χαϊδέψει, θα ταϊσει, θα παίξει, θα αγκαλιάσει, θα
παρηγορήσει, θα γλυκάνει τον πόνο σου, θα γιατρέψει ένα πληγωμένο γόνατο  για να σε μεγαλώσει. Ή που θα φάει μια σφαίρα
για σένα – και δεν έχει καμιά σημασία αν είσαι μόνο ένα μικρό ελάφι, που το
λένε Bambi
…

Ο εξολοθρευτής – Iron Mom

Είναι η μάνα που θα
μοιράσει σφαίρες, φωτιά και σίδερο, θα γυρίσει το χρόνο μπρος –πίσω  και θα παλέψει με φονικά ρομπότ από το
μέλλον–  τα πάντα, μέχρι να σιγουρευτεί
πως είσαι ασφαλής. Eναλλακτικά, θα μπορούσες να την πεις και  Ελληνίδα μάνα.

Πέτα τη μαμά από το τρένο – Η μαμά – εφιάλτης

 

Σε αυτή την υπερκωμωδία,
η – αληθινά αφόρητη – Anne Ramsey  αναγκάζει τον καημένο τον κανακάρη της Danny DeVito να σχεδιάσει τη δολοφονία της. (Aτάκα-κλειδί
: “She’s not a woman, she’s the Terminator!”)

Ζωή σε δύο πράξεις – Η καλή μητέρα

 

Μερικές φορές, το να
είσαι μάνα σημαίνει απλώς να σιωπάς και να κάνεις ένα βήμα πίσω : η Susan Sarandon είναι η σοφή, άρρωστη μάνα, που
εκπαιδεύει την επόμενη, πολύ νεότερη γυναίκα του άντρα της, τη Julia Roberts, στην αγάπη, τα μικρά μυστικά και
τις θυσίες της μητρότητας. Κι έτσι, «γεννάει» μια νέα οικογένεια.

Μamma Roma – Η αρχετυπική

 

Η τεράστια Αnna Magnani είναι η αρχετυπική “mamma” στο ομώνυμο φιλμ του Pier Paolo Pasolini, την ταινία-σταθμό του νεορεαλιστικού ιταλικού
σινεμά. Και είναι αληθινά υπέροχη στο ρόλο της μεσόκοπης πρώην πόρνης που
αγωνίζεται να χαρίσει στο γιό της το αστραφτερό, μικροαστικό όνειρο,

Το μωρό της Ρόζμαρι – Devil’s mom

 

Σκοτεινά
μυστικά, υποψίες και αμφιβολίες κυκλώνουν την υποψήφια μητέρα , στο
αριστούργημα του Roman Polanski «Το μωρό της Ρόζμαρι». Kαι η Mia Farrow ζωντανεύει την λίγο αφελή, λίγο ψυχικά διαταραγμένη νεαρή ηρωίδα, που
ανακαλύπτει πως, τελικά, το Κακό μπορεί να ριζώσει μέσα σου…

Πρέπει να μιλήσουμε για τον Κέβιν – Η ενοχική μάνα

 

Η Tilda Swinton, δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας ως συντετριμμένη,
στοιχειωμένη από τις τύψεις μητέρας ενός προβληματικού εφήβου (που, κατά βάθος
ποτέ δεν πολυήθελε),  ο οποίος αιματοκυλά
ένα ολόκληρο σχολείο.

Η μάνα Meryl Streep – Ξεχωριστή κατηγορία

 

Η καλύτερη -ίσως-
ηθοποιός του κόσμου έχει υποδυθεί άπειρες φορές τη μητέρα – και για τις μισές
περίπου έχει πάρει Όσκαρ.  Ήταν η μητέρα
που εγκαταλείπει το παιδί της (Κράμερ
εναντίον Κράμερ) η μητέρα που δεν μπορεί να διαλέξει ποιο παιδί αντέχει να
θυσιάσει, στο συνταρακτικό  Η εκλογή της Σόφι , η χαρούμενη, ερωτική
single mom στο σούπερ εμπορικό Mamma mia, ακόμα και η ραδιούργα, χειριστική μητέρα στην ταινία
 Ο
Άνθρωπος της Μαντζουρίας.Την αγαπήσαμε σε όλες.

Ψυχώ – Η σκοτεινή μητέρα

Το φροϋδικό ναρκοπέδιο της σχέσης
μητέρας γιού-  έχει δώσει, στο σινεμά και
την σκοτεινή, εμμονική μητέρα που θα κάνει φόνο για να σε ξεκολλήσει από το
αγοράκι της (σ.σ  βλέπε και Jessica Lange στο Ένοχη Σιωπή), αλλά και την μητέρα του «Ψυχώ».  Την μητέρα- φετίχ των φονικών φαντασιώσεων
ενός άντρα που δεν λέει να μεγαλώσει. Διότι στο κάτω κάτω, όπως λέει και ο
μικρός, αθώος Νorman Bates «ο καλύτερος φίλος ενός αγοριού είναι η μητέρα
του»…