Οι γυναικείες ερμηνείες των Όσκαρ που μας συγκλόνισαν

Εκτός, όμως, από τη Meryl Strip, που είναι αδιαμφισβήτητα μια από τις κορυφαίες ηθοποιούς της γενιάς της (και γενικότερα), υπάρχουν κι άλλες γυναίκες ηθοποιοί που έχουν δώσει δυνατές ερμηνείες και έχουν καταφέρει να στολίσουν τον «θείο Όσκαρ» στο σκρίνιο του σαλονιού τους.

Οι παλιότερες

Το 1939 ήταν η χρονιά του πρώτου, ίσως, μπλοκμπάστερ στην ιστορία του Χόλυγουντ, δηλαδή της ταινίας «Όσα Παίρνει ο Άνεμος». Η Vivien Leigh κέρδισε ένα από τα συνολικά 10 βραβεία Όσκαρ της ταινίας, για το ρόλο της Scarlet O’ Hara, της κακομαθημένης Αμερικανίδας του Νότου που προσπαθεί ως ξεπεσμένη αριστοκράτισσα να επιβιώσει στον Αμερικανικό Εμφύλιο. Η Leigh δικαίως πήρε το βραβείο μέσα από τα χέρια της Greta Garbo και της Bette Davis, στην οποία, παρεμπιπτόντως, είχε προταθεί αρχικά ο ρόλος της Scarlet.

 

Δώδεκα χρόνια μετά, η ίδια ηθοποιός θα κέρδιζε ξανά το Όσκαρ για την καθηλωτική ερμηνεία της στην ταινία A Streetcar Named Desire, όπου υποδύθηκε τον, αβανταδόρικο αλλά και επικίνδυνο να πλαισιωθεί με κλισέ, ρόλο της Blanche Dubois, της γυναίκας που πάντα βασιζόταν στην καλοσύνη των ξένων.

Το 1957 η Joanne Woodward, σύζυγος του Paul Newman και εξαιρετική ηθοποιός, πράγμα που δε φοβόταν να παραδεχθεί δημοσίως και ο ίδιος ο σύζυγός της, κέρδισε το βραβείο Όσκαρ για την ταινία The Three Faces of Eve. Ουσιαστικά πρωτοεμφανιζόμενη στον χώρο, η Woodward ερμήνευσε μοναδικά τον δύσκολο τριπλό ρόλο της ψυχαναλυόμενης Eve, πράγμα που οδήγησε στη βράβευσή της από την Ακαδημία.

Η Anne Bancroft, πριν καθιερωθεί σαν «Mrs Robinson», που ξελόγιασε τον «Πρωτάρη» Dustin Hoffman, κέρδισε το 1962 το βραβείο Όσκαρ για την ερμηνεία της στην ταινία The Miracle Worker. Ο ρόλος της Annie Sullivan, δασκάλας της τυφλής και κωφάλαλης Helen Keller, ήταν μια μεγάλη πρόκληση. Η ταινία βασίστηκε στην πραγματική ιστορία των Keller – Sullivan και η Bancroft μας χάρισε μια ερμηνεία που απέδιδε με συγκλονιστικό τρόπο την αφοσίωση της δασκάλας στη μαθήτριά της, χάρη στην οποία η τελευταία κατάφερε το ακατόρθωτο: να έρθει σε επαφή με τον έξω κόσμο.

 

Το 1966 ήταν η χρονιά της Elizabeth Taylor. Πρωταγωνίστησε μαζί με τον (δυο φορές) σύζυγό της Richard Burton στην κινηματογραφική μεταφορά του θεατρικού έργου Who’s Afraid of Virginia Whoolf. Ο συγγραφέας Edward Albee είχε δηλώσει αρχικά την έκπληξή του για την επιλογή της Taylor στο ρόλο της Martha. Η ερμηνεία της ως νευρωτικής συζύγου ενός ζευγαριού του οποίου η ζωή καταρρέει μέσα από την άρρωστη αλληλοεξάρτηση των μερών του ήταν εν μέρει βγαλμένη από την προσωπική της ζωή. Δεν παύει, όμως, να είναι μια από τις καλύτερες χολιγουντιανές ερμηνείες.

Οι νεότερες

Η Holly Hunter, αγαπημένη πρωταγωνίστρια της Αυστραλής σκηνοθέτιδας Jane Campion, υποδύθηκε στην ταινία The Piano την μουγκή δασκάλα πιάνου, που αναγκάζεται να παντρευτεί έναν Νεοζηλανδό και να μετακομίσει εκεί μαζί με την κόρη της. Η «σιωπηλή» και ανεξέλεγκτα εκφραστική ερμηνεία της τής χάρισε το Όσκαρ το 1993.

Η Nicole Kidman κέρδισε δικαιωματικά το Όσκαρ α΄ γυναικείου ρόλου το 2002 για το ρόλο της Virginia Whoolf στη σπονδυλωτή ταινία The Hours. Η συμπρωταγωνίστριά της Julianne Moore ήταν την ίδια χρονιά υποψήφια για το Όσκαρ β΄ γυναικείου ρόλου.

 

Το 2004 η Hillary Swank πρωταγωνίστησε στο δράμα του Clint Eastwood Million Dollar Baby, όπου ερμήνευσε το ρόλο μιας σερβιτόρας που γίνεται επαγγελματίας πυγμάχος. Μάλλον πρόκειται για τη σημαντικότερη ερμηνεία στην καριέρα ηθοποιού, που την καθιέρωσε στον χώρο.

Η Kate Winslet, αφήνοντας οριστικά πίσω της τη «ρετσινιά» του Τιτανικού, κέρδισε το Όσκαρ το 2008 για την ερμηνεία της στην ταινία The Reader, όπου υποδύθηκε μια αναλφάβητη γυναίκα – στρατιώτη των SS, που καταδικάστηκε για τις πράξεις της στη Δίκη της Νυρεμβέργης.

Οι β΄ γυναικείοι ρόλοι

Εξίσου σημαντικό είναι, όμως, και το βραβείο β΄ γυναικείου ρόλου, παρότι δεν απονέμεται στις βασικές πρωταγωνίστριες. Η Hatti McDaniel ήταν η πρώτη αφροαμερικανή που προτάθηκε ποτέ για βραβείο Όσκαρ, για τον ρόλο της Mammy στο Gone With The Wind. Λίγα χρόνια μετά, το 1943, η Κατίνα Παξινού κέρδισε το ίδιο βραβείο για το ρόλο της Pilar στην κινηματογραφική μεταφορά του αριστουργήματος του Hemingway, For Whom The Bell Tolls. Η ίδια, μάλιστα, ήταν τόσο σίγουρη για την ερμηνεία της, που δεν δέχθηκε καν να υποβληθεί στη διαδικασία της οντισιόν. Το αποτέλεσμα δικαίωσε τη σιγουριά της.

Το 1968 η Ruth Gordon κέρδισε το βραβείο για την ερμηνεία της στην ταινία Rosemary’s Baby, του Roman Polansky.

 

Στη Meryl Streep απονεμήθηκε και βραβείο β΄γυναικείου ρόλου, το 1979, για το ρόλο της κυρίας Kramer, στο Kramer Vs. Kramer.

Η Juliette Binoche έπαιζε την Hana στην ταινία The English Patient και κέρδισε το Όσκαρ το 1996, ενώ ένα χρόνο μετά, το ίδιο βραβείο απονεμήθηκε στην Kim Basinger για την ερμηνεία της στο L.A. Confidential.

Οι κατάφωρα αδικημένες

Η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου δεν έχει, βέβαια, το αλάθητο. Το αντίθετο μάλιστα, πολλές φορές μας έχει αφήσει άφωνους (πιο άφωνους από τη Holly Hunter στο The Piano) με τις επιλογές της.

Μπορεί η Ellen Burstyn να πήρε το Όσκαρ το 1974 για τον ρόλο της στο Alice Doesn’t Live Here Anymore και να ήταν στο μεταξύ υποψήφια άλλες 4 φορές, έχασε όμως το βραβείο το 2000 από τη Julia Roberts και την «Erin Brokovich», ενώ είχε ερμηνεύσει ανεπανάληπτα τον ρόλο της Sara Goldfrab στο Requiem For A Dream.

Η Glenn Close έχει χάσει το βραβείο α΄ γυναικείου ρόλο από τη Cher το 1987, από τη Jodie Foster το 1988 και, φυσικά, από τη Meryl Strip το 2011. Επίσης, έχει χάσει το βραβείο β΄ γυναικείου ρόλου για τρεις συνεχόμενες χρονιές, από το 1982 ως το 1984 και από τις συναδέλφους της Jessica Lange, Linda Hut και Peggy Ashcroft, αντίστοιχα.

 

Το 1988 η Joan Cusack έχασε το βραβείο β΄ γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της στο Working Girl από την Geena Davis και την ταινία Accidental Tourist. Αλλά και η Davis έχασε το 1991 το βραβείο α΄ γυναικείου ρόλου για το Thelma & Louise από την Jodie Foster και το The Silence of the Lambs. Το ίδιο βραβείο έχασε και η Gabourey Sidibe το 2009, μάλλον για την ερμηνεία της ζωής της στο Precious, από μια, μέτρια, θα λέγαμε, ταινία (The Blind Side) και τη Sandra Bullock, που εκείνη τη φορά μάλλον δεν έφτασε σε δυσθεώρητα ερμηνευτικά ύψη.

Η τελετή απονομής των 87 βραβείων Όσκαρ έρχεται τα ξημερώματα της Δευτέρας, 22 Φεβρουαρίου και τα στοιχήματα συνεχίζονται αδιάκοπα για το ποια θα επικρατήσει ανάμεσα στις Marion Cotillard, Felicity Jones, Julianne Moore, Rosamund Pike και Reese Witherspoon. Εμείς ψηφίζουμε Marion, που της έχουμε αδυναμία. Μένει να μάθουμε και τις φετινές αδυναμίες της Ακαδημίας.

 

Τι άλλο θα διαβάσεις για τα Όσκαρ στο Ladylike

Ο ταλαντούχος κύριος Bradley Cooper

Οσκαρικό Ημερολόγιο: Τι θα δω αυτή την εβδομάδα;

Oscar Predictor: Μαντεύουμε ποια θα κερδίσει το Β’ Γυναικείο Ρόλο

Ποια δε θα ήθελε να είναι μια Julianne Moore;