WATCHLIST

Οι ταινίες που πρέπει να δεις αν σου αρέσει το “ξύλο”

Με μια διαφημιστική καμπάνια που ρωτάει "Are You Curious", ποντάροντας όλα της τα λεφτά στη λυσσαλέα  περιέργεια του κοινού σχετικά με οτιδήποτε σεξουαλικό, ο πυρετός στα social media με αφορμή την πολυαναμενόμενη πρεμιέρα του 50 Shades of Grey παγκοσμίως (μεθαύριο Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου), έχει φτάσει σε επίπεδα που ξεπερνούν αυτά ενός απλού φαινομένου!

Οι παραπάνω από 100 εκατομμύρια αναγνώστριες του πρώτου βιβλίου της εξωφρενικά επιτυχημένης τριλογίας (και ένας… αδιευκρίνιστος αριθμός αντρών που θα δουν την ταινία αναγκαστικά συρόμενοι στα σινεμά) επιθυμούν διακαώς να μάθουν αν και κυρίως ΠΩΣ, έχουν μεταφερθεί στο πανί οι “άτακτες” ατάκες, το σαδομαζοχιστικό σεξ και τα “απαραίτητα” S&M παραφερνάλια.

Οι 50 αποχρώσεις του Γκρι” όμως δεν θα είναι η πρώτη ταινία που πάτησε τον κάλο της περιέργειας του κοινού σχετικά με το ταμπού του σαδομαζοχισμού. Ο κινηματογράφος υπήρξε καλός με τους φίλους του είδους…:

Το Τελευταίο τανγκο στο Παρίσι

 

Στο “Αυστηρώς Ακατάλληλο” από την λογοκρισία της εποχής (1972), κλασσικό πια φιλμ του Bernado Bertolucci, ο Marlon Brando ως Αμερικανός ο οποίος προσπαθεί να ξεπεράσει την αυτοκτονία της γυναίκας του, κάνει σχέση απόλυτης εξουσίας και σεξουαλικής εμμονής με την άνευ όρων παραδομένη Maria Schneider. Η σκηνή με το βούτυρο ως εναλλακτικό λιπαντικό(!) μένει στη ιστορία περισσότερο κι από την ίδια την ταινία.

Crash (1996)

Βασισμένο στην περίεργη νουβέλα του J.G. Ballard από το 1973, ο David Cronenberg κινηματογραφεί τον James Spader και τη Holly Hunter, στην αμφιλεγόμενη ιστορία ενός ζευγαριού επιζησάντων από αυτοκινητικό δυστύχημα των οποίων η τραυματική εμπειρία μορφώνεται σε μια περίεργη σεξουαλική εμμονή με  τα αυτοκινητιστικά δυστυχήματα. Γνωρίζουν μια underground κλίκα ανθρώπων με τα ίδια γούστα κι αγαλλιάζει η καρδιά τους! Εκεί ο πρωταγωνιστής γνωρίζει την φρικτά παραμορφωμένη Rosanna Arquette και μαζί πάνε το kinky σε άλλα επίπεδα. Μια ταινία από τις λίγες και για λίγους!

Η δασκάλα του Πιάνου

 

Καταπιεσμένη 40αρα δασκάλα μουσικής με αρρωστημένη σχέση εξάρτησης με την μητέρα της, καταφεύγει σε μαζοχιστικούς αυτοτραυματισμούς. Τελικά γνωρίζει και αποπλανεί έναν 17χρονο μαθητή της και βρίσκει την υγειά της. Η εμμονική σχέση τους περνά από τα στάδια του εξευτελισμού και της άσκησης εξουσίας στον βιασμό και την δολοφονική βία. Για χάπια κι εδώ.

9 ½ Εβδομάδες

 

Ένα ημι-αυτοβιογραφικό διήγημα μετατρέπεται σε σοφτ πορνό και μένει στην αιωνιότητα για τις υπέροχα φωτογραφημένες αισθησιακές σκηνές όπου η βοηθός σε γκαλερί  Kim Basinger αφήνεται στα χέρια ενός αγνώστου τύπου από την Wall Street ο οποίος της μαθαίνει παιχνίδια με σοκολατένιο σιρόπι και παγάκια. Η Basinger δήλωσε μερικά χρόνια αργότερα ότι ο σκηνοθέτης Adrian Lyne την καταπίεσε τόσο στα γυρίσματα που δεν θέλησε να τον ξαναδεί στα μάτια της!

Η Ωραία της Ημέρας

 

Η Catherine Deneuve παίζει μια ψυχρή νοικοκυρά της οποίας οι ερωτικές φαντασιώσεις έχουν να κάνουν με δέσιμο, σαδομαζοχισμό(φυσικά) και ταπείνωση. Αποφασίζει λοιπόν να εργαστεί-κρυφά-σε έναν Παριζιάνικο οικο ανοχης. Αυτή η πραγματικά καλή αν και σουρεαλιστική ταινία του Luis Bunuel, εξερευνεί τις μύχιες επιθυμίες που φαινομενικά απλοί ή και βαρετοί άνθρωποι μπορεί να έχουν, και εκπέμπει πάθος χωρίς να δείχνει ποτέ πολλά από το σεξ.

Δέσε με!

 

Σε μία από τις πρώτες ταινίες του Pedro Almodóvar, ο Antonio Banderas παίζει τον Ricky, έναν πρώην τρόφιμο ψυχιατρείου ο οποίος απαγάγει την πορν σταρ με την οποία είχε κάποτε κοιμηθεί.  Τη δένει σε ένα κρεββάτι με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα τον ερωτευτεί και τα καταφέρνει! Το αντικείμενο του πόθου του εν τέλει τον παρακαλεί να την κρατήσει δεμένη για πάντα και οι θεατές γελάνε μέχρι δακρύων.

Η Γραμματέας

 

Στη “Γραμματέα” η Maggie Gyllenhaal είναι ακαταμάχητη και αστεία ως βοηθός γραφείου η οποία χτίζει την αυτοπεποίθηση της με κάθε ‘ξυλιά’ που τρώει από το αφεντικό της. Εδώ οι Ρόλοι αντιστρέφονται και ο χαρακτήρας της “υποτακτικής” γραμματέως είναι αυτός που δίνει τον τόνο σε αυτή την ανορθόδοξη αλλά γοητευτικά ρομαντική κομεντί.

Στο Ladylike βλέπουμε κι άλλες ταινίες:

Ταινίες που προκάλεσαν μεγάλες αντιδράσεις

Τι μου έμαθε η ταινία “με χωρίς γυναίκες”