Tαινίες και HIV: Όταν ο κινηματογράφος είναι «θετικός» στο AIDS

ΜΑΡΙΛΕΛΛΑ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ
1 ΔΕΚ 2021

Ταινίες που αγνόησαν τα ταμπού. Ταινίες που βγήκαν στο περιθώριο κι έστρεψαν την κάμερα προς αυτό που συχνά διστάζουμε ν’ αντικρύσουμε. Ταινίες που «νίκησαν» την προκατάληψη, που σόκαραν για καλό σκοπό ή απλά για να αναπαραστήσουν σε μία οθόνη μια δύσκολη πραγματικότητα που υπάρχει. Το στοπ καρέ του σινεμά στο κεφάλαιο “AIDS” γινόταν πάντα με ευαισθησία αλλά και τον απαραίτητο ρεαλισμό.

5 ταινίες που αφυπνίζουν και προσεγγίζουν το θέμα με αλήθεια κι όχι με φόβο, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του HIV/AIDS.

Philadelphia (1993)

Η πιο εμπορική, mainstream εκδοχή της διαλεκτικής του σινεμά με τον ιό HIV, από τις πρώτες χολιγουντιανές παραγωγές που μίλησαν ανοιχτά για AIDS, ομοφυλοφιλία και ομοφοβία. Το να αναφέρουμε ότι ο Tom Hanks είναι εξαιρετικός στο ρόλο του οροθετικού δικηγόρου Andrew Beckett είναι απολύτως περιττό.

Dallas Buyers Club (2013)

Ποιος είδε τον Matthew McConaughey σ’ αυτή την ταινία και δεν τον θαύμασε. Η αληθινή ιστορία του Τεξανού cowboy Ron Woodroof o oποίος αφού κόλλησε HIV στα 80’s, ξεκίνησε λαθρεμπόριο μη εγκεκριμένων φαρμάκων και σύντομα ανακάλυψε πως τα φάρμακα αυτά συμβάλλουν στη βελτίωση των συμπτωμάτων. Σπουδαίος Jared Letto. Ερμηνείες που φέρνουν κλάμα γοερό.

Μετά τον Λούι (2017)

Το “After Louie” του Vincent Gagliostro αντλεί έμπνευση και νόημα από τον τρόπο που επιδρά ο HIV όχι τόσο στο σώμα αλλά κυρίως στον ψυχισμό των ανθρώπων. Ο Σαμ (Alan Cumming) πάσχει από το σύνδρομο του επιζώντα (survivor’s guilt), έχοντας δει πολλούς από τους φίλους του να έχουν πεθάνει από το AIDS από τις αρχές του ’90. Εκπλήσσεται, όμως, όταν γνωρίζει τον Μπρέιντεν και ανακαλύπτει μια νέα γενιά πιο ανέμελη.

Kids (1995)

Αληθινό, προκλητικό, ωμό και πάνω απ’ όλα πολύτιμο. Όταν το “Kids” βγήκε στις αίθουσες έκανε μεγάλη αίσθηση. Λογικό, ήταν ακόμα 1995, αλλά έτσι κι αλλιώς ο σκοπός του ήταν αυτός. Οι κριτικοί που το παρακολούθησαν πρώτοι στο Φεστιβάλ των Καννών τότε διχάστηκαν. Κάποιοι σοκαρίστηκαν, κι άλλοι έκαναν λόγο για το πιο σημαντικό φιλμ εκείνης της χρονιάς. Στην ταινία αυτή το AIDS δεν αποτελεί το κεντρικό θέμα, αλλά θίγει το ζήτημα μέσα από την προσωπική ιστορία της Jennie (Chloe Chevingy), μιας νεαρής κοπέλας που μαθαίνει ότι είναι θετική στον ιό ενώ έχει κάνει ελάχιστο σεξ στη ζωή της. Κάπως έτσι, το ζήτημα της προφύλαξης και της ελλιπούς ενημέρωσης μπαίνει σε πρώτο πλάνο.

Longtime Companion (1989)

H πρώτη κινηματογραφική απόπειρα ευρέως κλίμακας (mainstream) που ακουμπάει το ευαίσθητο αυτό ζήτημα. Ο σεναριογράφος (Craig Lucas) και o σκηνοθέτης της ταινίας (Norman Rene), ένα αγαπημένο γκέι ζευγάρι που αποφάσισε να χαρτογραφήσει τα πρώτα χρόνια του ιού πάνω στη γη- 80s εδώ- μέσα από μικρές ιστορίες οι οποίες έχουν στο επίκεντρό τους τους Longtime Companions, έναν όρο που τιμά όλους εκείνους τους συντρόφους οι οποίοι μένουν πίσω όταν ένας από τους 2 έφευγε από τη ζωή. Μια υπέροχη ταινία με το πιο αισιόδοξο φινάλε: μια παραλία γεμάτο ζωντανούς ανθρώπους, έναν κόσμο χωρίς AIDS.