Αυτό το βίντεο θα σου ανοίξει πρώτα τα μάτια και μετά το στόμα

 

Στην επίσκεψή μου στο Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών Περιστερίου ζήτησα να μιλήσουμε λίγο εκτενέστερα για το πότε μια γυναίκα είναι θύμα βίας, μιας που ειδικά πρόσφατα οι γραμμές της θυματοποίησής μας έχουν γκριζάρει περισσότερο από ποτέ.

Στις μορφές της βίας, λοιπόν, συμπεριλαμβάνονται:

Ενδοοικογενειακή βία: ανάμεσα σε ένα ζευγάρι, άσχετα με το αν είναι παντρεμένοι

Σωματική βία

Σεξουαλική παρενόχληση/βιασμός

Trafficking

Ψυχολογική βία

Λεκτική βία

Stalking

Οικονομική βία

Οποιασδήποτε μορφής καταναγκασμός, πίεση, μείωση της προσωπικότητας της γυναίκας, όταν την κάνουν να αισθάνεται ότι δεν αξίζει σαν γυναίκα, σαν μητέρα, σαν σύντροφος, σαν εργαζόμενη, η γενικότερη υποτίμηση των ρόλων της, οι απειλές και το ότι νιώθει ότι κάποιος την εξαναγκάζει να κάνει κάτι χωρίς να το θέλει, είναι βία.

Στις δικαιολογίες που χρησιμοποιεί μια γυναίκα ώστε να μη φύγει από την κακοποιητική κατάσταση την οποία ζει, η πιο δημοφιλής είναι το “για τα παιδιά”, εφόσον αυτά υπάρχουν. Επίσης βασικό κομμάτι είναι τα χρήματα και η οικονομική ανεξαρτησία, όμως και πάλι, υπάρχουν γυναίκες ανξάρτητες που προτιμούν να μην φύγουν. Σημαντικό κομμάτι στην ψυχολογία της παίζει επίσης και το οικογενειακό περιβάλλον, καθώς και οι νοοτροπίες – κατάλοιπα του παρελθόντος τύπου “σιγά ένα χαστούκι έφαγες, θα χαλάσεις το σπίτι σου γι’ αυτό;” που μπορεί να την αποθαρρύνουν. Τέλος, το συναισθηματικό δέσιμο με τον σύντροφο μπορεί να λειτουργήσει εξίσου ανασταλτικά: τον αγαπά, γίνεται ενοχική και νιώθει ότι φταίει η ίδια που έφερε τον δράστη σε αυτό το σημείο.

Είναι πολύ βοηθητικό για μια γυναίκα να έχει υποστήριξη από το περιβάλλον της για να πατήσει καλύτερα στα πόδια της και να κάνει το βήμα που πρέπει, ώστε να φύγει. Είναι πολύ σημαντικό για μια γυναίκα που είναι σ’ αυτή την κατάσταση, να νιώθει ότι κάποιος είναι μαζί τους. Πολλές φορές τηλεφωνούν στη γραμμή SOS (15900), απλά και μόνο για να νιώθουν ότι έχουν κάποιον που τις καταλαβαίνει, τις νιώθει και τις στηρίζει. Έχουν ανάγκη να ξέρουν ότι αυτό που πάνε να κάνουν είναι το σωστό, γιατί πολλές διστάζουν. Πολλές φορές και η κακοποίηση τους έχει γίει βίωμα, είναι μια συνήθεια.

Πολλές γυναίκες κάνουν το πρώτο βήμα, βλέπουν τις επιλογές τους και τελικά γυρνούν πίσω για διάφορους λόγους, οικονομικούς, λόγω του περιβάλλοντος, ακόμα και του ίδιου του θύτη που επιστρέφει μετανιωμένος. Βέβαια στις περισσότερες περιπτώσεις η ιστορία επαναλαμβάνεται: ένα απλό επεισόδιο, ένας ασήμαντος λόγος, μια έκρηξη για το τίποτα και ο καυγάς. Είναι ένα συγκεκριμένο μοτίβο που ακολουθείται στις περισσότερες περιπτώσεις.

Πολλές γυναίκες δε συνειδητοποιούν αμέσως ότι αυτό που τους συμβαίνει είναι βία. Εκείνες που πιστεύουν ότι υπάρχει λόγος που δέχονται τη βία, είναι οι πιο δύσκολες περιπτώσεις.

Τι μπορεί να κάνει μια γυναίκα-θύμα βίας;

Μήνυση: φεύγοντας απο το σπιτι κάνεις μήνυση για ενδοοικογενεικαή βία. Υπάρχει νόμος που σε καλύπτει και η μήνυση είναι δωρεάν. Είναι αυτόφωρη διαδικασία και εφόσον γίνει η μήνυση κινειτοποιείται η αστυνομία για τη σύλληψη του δράστη. Δίνεται η δυνατότητα να οριστεί δικηγόρος από την εισαγγελεία. Ακόμα και σ’ αυτό το κομμάτι πολλές γυναίκες κάνουν πίσω γιατί πρέπει να είναι πολύ συνειδητοποιημένες για να προβούν σε αυτά τα μέτρα.

Ποινική διαμεσολάβηση: μπορεί να μη θέλει να καταθέσει μήνυση, αλλά πάει στον εισαγγελέα, δηλώνει το περιστατικό και κινείται η διαδικασία της ποινικής διαμεσολάβησης. Ο εισαγγελέας καλεί τον σύζυγο, του κάνει κάποιες συστάσεις και τον υποχρεώνει να παρακολουθήσει κάποιες συνεδρίες με ψυχολόγο σε δημόσιο φορέα.

Οι γείτονες έχουν κάθε δικαίωμα να καλέσουν την αστυνομία άπαξ και είναι μάρτυρες κάποιου κακοποιητικού περιστατικού. Αν όμως η γυναίκα τους πει ότι είναι όλα καλά και δεν έχει πρόβλημα, δε μπορούν να επέμβουν. Πολλές φορές φοβούνται. Πρέπει να μη φοβάται και να νιώθει ότι όλο αυτό που πάει να κάνει δε θα το κάνει μονη της, θα έχει υποστήριξη.

Το προφίλ του θύτη

Συνήθως το προφίλ του θύτη στην κοινωνία είναι ότι τον θεωρούν “το καλύτερο παιδί”. Πέρα από αυτά που μπορείς να διακρίνεις εύκολα, όπως έναν ευέξαπτο άνθρωπο που ανεβάζει εντάσεις που βρίζει, είναι στοιχεία που δεν τον στοχοποιούν ακριβώς, αλλά η νευρικότητα και τα ξεσπάσματα είναι κάποια καμπανάκια που μπορούν να σε ανησυχήσουν. Υπάρχουν και τα πιο ελαφριά, όπως το να σε εξαναγκάζει να κάνεις πράγματα ή να πιάνεις τον εαυτό σου να φοβάσαι να του πεις πράγματα μην τυχόν και σου φωνάξει ή τσαντιστεί ή να θες να κανονίσεις με φίλους και να πρέπει να πάρεις την άδειά του, ο καθημερινός έλεγχος του τι φοράς. Όταν πιάνεις τον εαυτό σου να πρέπει να βρεις κατάλληλο τρόπο να του πεις κάτι για να αποφύγεις τις όποιες επιπτώσεις. Οτιδήποτε σε κάνει να νιώθεις ότι περιορίζεσαι ή όταν θεωρείς ότι εκείνος θέλει από μεριάς σου ειδικούς χειρισμούς, είναι ένα σημάδι ότι ο άλλος σου ασκεί ένα είδος βίας.

*Οι υπηρεσίες στα συμβουλευτικά κέντρα είναι δωρεάν και τηρείται το απόρρητο. Δεν παρέχουν νομική βοήθεια, αλλά δίνουν τις κατάλληλες κατευθύνσεις.

*Ευχαριστούμε πολύ το Συμβουλευτικό Κέντρο Περιστερίου.

“Δεν είσαι η μόνη – δεν είσαι μόνη”, κάλεσε στο 15900 για να καταγγείλεις κάθε περιστατικό.