Παγκόσμια Ημέρα Αδέσποτων Ζώων: Τι σημαίνει να είσαι φιλόζωη και πώς μπορείς να υιοθετήσεις
- 4 ΑΠΡ 2023
Η Παγκόσμια Ημέρα Αδέσποτων Ζώων καθιερώθηκε με πρωτοβουλία των ολλανδικών, φιλοζωικών οργανώσεων το 2010 για την ευαισθητοποίηση της διεθνούς κοινότητας, σχετικά με την τύχη εκατομμυρίων, αδέσποτων ζώων που υπολογίζεται ότι ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες σε όλο τον κόσμο. Η συγκεκριμένη μέρα είναι λοιπόν μια ακόμα καλή αφορμή για δείξουμε το ενδιαφέρον μας, αλλά και για να αναλάβουμε δράση για τα αδεσποτάκια. Η Ζωοφιλική Ένωση Ηλιούπολης και ο Σύλλογος Προστασίας Αδέσποτων Ζώων (ΣΠΑΖ), μας εξηγούν το πώς.
Το να υιοθετήσεις ένα αδέσποτο ζώο, είναι σίγουρα μια μεγάλη και σημαντική απόφαση και σε πολλές περιπτώσεις πρόκειται για μια γνήσια φιλοζωική πράξη. Απαιτεί υπευθυνότητα και σκέψη, αλλά κυρίως αγάπη. Σκύλοι και γάτες που εγκαταλείφθηκαν, κακοποιήθηκαν και στερήθηκαν ανθρώπινης φροντίδας, φιλοξενούνται σε καταφύγια ζώων. Κάποια από αυτά θα σταθούν τυχερά και θα υιοθετηθούν, βρίσκοντας τη δική τους οικογένεια. Τι σημαίνει όμως στην πραγματικότητα να είναι κάποιος φιλόζωος; Αρκεί να έχεις ένα κατοικίδιο;
H Ζωοφιλική Ένωση Ηλιούπολης υπογραμμίζει ότι η φιλοζωία έχει πολλές οπτικές:
«Κάποιος που υιοθετεί ένα ζώο και διασφαλίζει την ευζωία του είναι φιλόζωος. Κάποιος που μάχεται για τα δικαιώματα των ζώων είναι φιλόζωος. Κάποιος που φιλοξενεί ένα ζώο μέχρι να αποκατασταθεί η υγεία του και χρηματοδοτεί τις φιλοζωικές δράσεις. Κάποιος που δεν περιμένει απλά τον δήμο να ανταποκριθεί, αλλά σηκώνεται και σώζει ένα ζώο είναι φιλόζωος.
Ακόμα και ένας κτηνίατρος που θα κάνει ειδική τιμή για τα αδέσποτα είναι φιλόζωος.
Κάποιος που θα βάλει τις προτεραιότητες του κατοικίδιου του πιο πάνω από τις δικές του και κάποιος που θα εντάξει το κατοικίδιο σαν μέλος της οικογένειάς του.»
«Ο κάθε άνθρωπος που θα δώσει μία μικρή ή μια μεγάλη μάχη για τα ζώα είναι φιλόζωος.»
Από τη μεριά του ΣΠΑΖ, πολλά είναι εκείνα που κάνουν κάποιον φιλόζωο και άλλα τόσο εκείνα που δεν τον κάνουν:
«Ο φιλόζωος είναι αυτός που έχει το καλό των ζώων σκοπό και στόχο και το κάνει αυτό έχοντας καθαρή σκέψη και λογισμό.»
«Πολλές φορές η συναισθηματική φόρτιση που έχουμε δεν μας αφήνει να σκεφτούμε με ορθά. Λειτουργούμε χωρίς λογική και συχνά “μη φιλοζωικά”.
Για παράδειγμα, δεν γίνεται να έχουμε ένα σκύλο τον οποίο επειδή τον αγαπάμε τον ζευγαρώνουμε και δίνουμε τα κουτάβια του σε φίλους μας. Η “συναισθηματική” αυτή φιλοζωία δημιουργεί μεγάλο αριθμό νέων ζώων, ο οποίος έρχεται να προστεθεί στα εκατομμύρια υπάρχοντα.
Με την ίδια λογική, δεν γίνεται να ταΐζουμε τις αδέσποτες γάτες της γειτονιάς μας χωρίς να κάνουμε ό,τι μπορούμε προκειμένου να στειρωθούν.»
Ποια είναι η διαδικασία για να υιοθετήσεις ένα αδέσποτο;
Η διαδικασία υιοθεσίας από τη Ζωοφιλική Ένωση Ηλιούπολης συμπεριλαμβάνει μια σειρά απλών, αλλά ουσιαστικών και αναγκαίων βημάτων που εξασφαλίζουν την σωστή επιλογή κατοικιδίου για τον κηδεμόνα και την ασφαλή αποκατάσταση του ζώου.
Η πρώτη επικοινωνία με τον/την ενδιαφερόμενο είναι τηλεφωνική, προκειμένου να πληροφορηθούν αρχικά για τα χαρακτηριστικά του ζώου που αναζητά ώστε να ενημερωθεί για τη διαθεσιμότητα και στη συνέχεια θα συμπληρώσει ένα ερωτηματολόγιο υιοθεσίας.
Κατόπιν προγραμματίζεται ραντεβού κατά τη διάρκεια του οποίου, εθελοντής υιοθεσίας συναντά από κοντά τον/την υποψήφιο. Σε αυτή τη συνάντηση θα δουν μαζί τα ζώα, θα συζητηθούν οι συνθήκες ζωής του ενδιαφερομένου, ώστε να διερευνηθεί το κατά πόσο μπορεί να εντάξει στην καθημερινότητά του ένα κατοικίδιο. Σε αυτό το στάδιο θα γίνει πλήρης ενημέρωση για τις ανάγκες και τις υποχρεώσεις που συνεπάγεται η υιοθεσία.
Πάντα δίνεται ο απαραίτητος χρόνος λίγων ημερών ώστε να σκεφτεί κανείς με ψυχραιμία και υπευθυνότητα αν πράγματι επιθυμεί να προχωρήσει σε αυτή τη δια βίου και σημαντική δέσμευση.
Εφόσον και οι δυο πλευρές είναι σύμφωνες, προγραμματίζεται η κατ’ οίκον παράδοση του ζώου στην οποία ελέγχεται ο χώρος διαμονής του νέου μέλους.
Όλα τα ζώα παραδίδονται με βιβλιάριο υγείας, στειρωμένα (αν είναι κουτάβια με την υποχρέωση στείρωσης στην κατάλληλη ηλικία) και τσιπαρισμένα.
Η υιοθεσία επισφραγίζεται με συμβόλαιο υιοθεσίας το οποίο υπογράφουν και οι δυο πλευρές. Η επικοινωνία μας με τους νέους κηδεμόνες και ειδικά το πρώτο διάστημα είναι αναγκαία τόσο για την πορεία της υιοθεσίας όσο και για τυχόν ανάγκες που μπορεί να προκύψουν.
Ο ΣΠΑΖ τονίζει επίσης, ότι ο κόσμος λόγω άγνοιας δεν έχει ξεκάθαρα στο μυαλό του σε τι μπορεί να ανταπεξέλθει και σε τι όχι.
«Μόνο όταν είμαστε αμφότεροι σίγουροι ότι όλα είναι καλά και ότι μπορεί να ξεκινήσει αυτή η νέα συμβίωση, μετακομίζει ο σκύλος ή γάτα στη νέα του κατοικία.»
Ποιοι είναι οι μεγαλύτεροι ενδοιασμοί που έχει ο κόσμος για να υιοθετήσει ένα αδέσποτο;
Πολλοί από τους ενδοιασμούς που ο κόσμος μπορεί να έχει, προέρχονται από λάθος πληροφορίες ή από σύγχυση πληροφοριών.
«Για τον λόγο αυτό κάνουμε αυτές τις συναντήσεις και συζητήσεις, όλα τα θέμα αναλύονται με συμβουλές δικές μας ή/και επαγγελματιών συνεργατών μας, κτηνιάτρων ή εκπαιδευτών και έτσι δεν μένει τίποτα “στον αέρα», υπογραμμίζει ο ΣΠΑΖ:
Έχουμε δώσει ενήλικα ζώα σε ανθρώπους που ήταν σίγουροι ότι ήθελαν κουτάβι, μεγαλόσωμους σκύλους σε αυτούς που ήθελαν μικρά, σκύλους σε ανθρώπους που ήθελαν γάτα, γάτα σε ανθρώπους που ήθελαν σκύλο.»
«Τα έχουμε δει και καταρρίψει όλα!»
Tην ίδια άποψη πάντως συμμερίζεται και η Ζωοφιλική Ένωση Ηλιούπολης:
«Υπάρχουν πολλοί μύθοι για τις υιοθεσίες στην χώρα μας.
Πολλοί άνθρωποι θεωρούν πως ένα διαμέρισμα δεν είναι ιδανικό για έναν σκύλο αν δεν έχει κήπο ή αν δεν είναι μεγάλο. Στην πραγματικότητα ο σκύλος χρειάζεται επαρκή εκτόνωση στην καθημερινή βόλτα και μπορεί να μείνει σε ένα χώρο ακόμα και λίγων τετραγωνικών.
Άλλοι ενδοιασμοί που προκύπτουν συχνά, αφορούν το χρώμα, το μέγεθος και την ηλικία των ζώων. Συνήθως τα μαύρα, μεγαλόσωμα σκυλιά, καθώς και τα μεγάλα σε ηλικία δεν βρίσκουν με την ίδια ευκολία σπίτι όσο άλλα.
Στις γάτες υπάρχουν ενδοιασμοί ως προς την υγεία τους, επειδή συχνά υπάρχουν λοιμώδη νοσήματα που μπορεί να είναι μεταδοτικά σε άλλα ζώα.»
«Τέλος, οι άνθρωποι είναι διστακτικοί στην υιοθεσία κάποιου ανάπηρου ζώου, χωρίς να εξετάζουν πρώτα αν μπορεί να έχει ποιοτική ζωή με απλές προσαρμογές.»
Αγορά vs υιοθεσία
Τι απαντούν όμως σε όσους επιμένουν στην αγορά ράτσας, έναντι τις υιοθεσίας ή φιλοξενίας δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς;
Για την Ζωοφιλική Ηλιούπολης τα πράγματα είναι ξεκάθαρα:
«Υπάρχουν τόσα αξιαγάπητα πλάσματα που δεν έχουν λευκό αντιαλλεργικό τρίχωμα, είναι μεσαίου/μεγάλου μεγέθους, δεν έχουν κάποια ονομασία στην ράτσα τους που να τα καθορίζει, όμως έχουν εκπληκτικό χαρακτήρα, μπορούν να δώσουν απεριόριστη αγάπη και να είναι οι καλύτεροι σύντροφοι.»
«Οι φίλοι δεν αγοράζονται. Η συμβίωση με ένα ζώο είναι ανεκτίμητη και οποιαδήποτε χρηματική τοποθέτηση το υποτιμά».
Ο ΣΠΑΖ από την άλλη υποστηρίζει πως η λεπτομέρεια μπορεί να κάνει τη διαφορά και στις δύο περιπτώσεις:
«Αν κάποιος έχει το μυαλό του μια φυλή, έχει μιλήσει με κάποιον αναγνωρισμένο και σωστό εκτροφέα, έχει μάθει τις ανάγκες, τις ιδιαιτερότητες, τα τυχόν θέματα υγείας, συμπεριφοράς και γενικά ότι άλλο μπορεί να προϋποθέτει η απόκτηση ενός σκύλου κάποιας συγκεκριμένης φυλής και πιστεύει ότι μπορεί να το αποκτήσει, καταβάλλοντας το πρακτικό και οικονομικό κομμάτι, τότε δεν είμαστε αντίθετοι στην καθαροαιμία. Έχουν την ομορφιά, τη χάρη και την ιστορία τους τα ζώα αυτά.»
«Σε αυτό που είμαστε κάθετοι είναι στην απόκτηση ενός τέτοιου ζώου από αναμφίβολο περιβάλλον, χωρίς μικροτσίπ, χωρίς κάποιο ιστορικό ή την απόκτησή του από μια αγγελία στην εφημερίδα ή μια γέννα άσχετων “καθαρόαιμων” ή την αγορά από κάποιο pet shop.»
Επιλογές υπάρχουν και υπάρχουν πολλές. Είναι στο χέρι μας να κάνουμε τις σωστές για τη ζωή μας και για τη ζωή του ζώου μας.
Τι αλλαγές μπορούν να γίνουν σε πολιτειακό επίπεδο για την προστασία των αδέσποτων;
O ΣΠΑΖ τονίζει πως πρόκειται για ένα ερώτημα το οποίο είναι δύσκολο να απαντηθεί χωρίς πικρία.
Η κείμενη νομοθεσία θέλει ουσιαστικά να εξοντώσει τα φιλοζωικά σωματεία και τους εθελοντές. Πρέπει να γραφτούν ξανά οι νόμοι έχοντας υπόψη την κατάσταση, το τι μπορεί να γίνει και τι όχι. Να δοθεί βοήθεια στους εθελοντές που θέλουν να βοηθήσουν και που βοηθούν διότι τη «δουλειά» τη δική τους δεν θα την κάνει ποτέ κανένας υπάλληλος του δήμου.
Η κακοποίηση ζωών στη χώρα μας
Περιστατικά κακοποίησης ζώων στην Ελλάδα που έρχονται κατά καιρούς στην επικαιρότητα είναι άραγε αντιπροσωπευτικά για τη χώρα μας ή θλιβερές εξαιρέσεις;
Σύμφωνα με την Ζωοφιλική Ηλιούπολης, δυστυχώς δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις δηλητηρίασης αδέσποτων, η επίθεση σε ζώα, η εγκατάλειψη ή η παραμέληση.
Η αλυσόδεση, η χρόνια παραμονή σε μπαλκόνια και ταράτσες, ακόμα και η εκπαίδευση με βίαιες μεθόδους είναι είδη κακοποίησης που παρατηρούμε σε θλιβερά συχνή βάση.
Και ο ΣΠΑΖ όμως δηλώνει πως ενώ θα έπρεπε να μιλάμε για θλιβερές εξαιρέσεις, δυστυχώς αποδεδειγμένα πλέον αυτό δεν ισχύει.
«Το ένα έγκλημα φέρνει το άλλο καθώς το προηγούμενο μένει ατιμώρητο».
«Υπάρχει στον κόσμο μεγάλο μίσος και κακία, ο κόσμος δεν έχει που να στραφεί για βοήθεια για να αντιμετωπίσει τα συναισθήματα αυτά και ξεσπά στα αθώα πλάσμα, τετράποδα, αλλά και δίποδα όπως έχουμε πρόσφατα όλοι δει.»
