Που πήγαν τα πάρτι ρε παιδιά;

Ωραίες εκείνες οι εποχές που γινόντουσαν ακόμα πάρτι στα σπίτια. Δε χρειαζόσουν τίποτα παραπάνω πέρα από καλή παρέα, άφθονο αλκοόλ, κάποιο φίλο να επιμελείται τη μουσική και φυσικά ένα άδειο σπίτι (χωρίς ενοχλητικούς γείτονες). Χμμ πότε συνέβαινε αυτό όμως; Μήπως είναι πιο μακριά από ότι νομίζουμε; 2 party animals μας εξομολογούνται τις εμπειρίες τους.

της Νικολέττας Γαλάτη

Μια γλυκόπικρη ιστορία

Από μικρή έβλεπα σε σειρές, ταινίες ακόμα και σε διαφημίσεις αυτά τα ξέφρενα πάρτι που κρατούσαν μέχρι τις πρωινές ώρες και στο τέλος όλοι ήταν ευχαριστημένοι, χαρούμενοι και αψεγάδιαστοι. Μεγάλωνα και κάθε χρόνος με έφερνε όλο και πιο κοντά στην πραγματοποίηση του ονείρου μου. Έφτασα λοιπόν στα 17 μου (από μικρή στα βάσανα) και βρέθηκα στο πρώτο μου house party. Ήταν μεγαλειώδες. Ναι ναι είχαν δίκιο όλοι εκείνοι στην τηλεόραση. Δεν είχαν πει για τίποτα ψέματα. Μόνο που ο καιρός περνούσε αλλά πρόσκληση για πάρτι πουθενά. Είχα κάνει μήπως κάπου εγώ λάθος; Όχι φίλη μου, ούτε εγώ ούτε εσύ έχουμε κάνει κάπου λάθος και δεν μας καλούν πια σε τέτοια event. Η εξήγηση είναι απλή: δεν γίνονται πια. Μα ακόμα και όσα πραγματοποιούνται θυμίζουν κάτι από Project X, όχι πως δεν ήταν ωραία αλλά όχι αυτό που έχουμε όλοι στο μυαλό μας. Η απογοήτευσή μου γι αυτό είναι μεγάλη. Όχι επειδή πιο παλιά γινόντουσαν περισσότερα πάρτι αλλά επειδή μεγαλώσαμε σε ένα ψέμα, όλες αυτές οι ξέφρενες μαζώξεις οποιαδήποτε μέρα και ώρα της ημέρας δεν είναι απλά μια δεκαετία πίσω αλλά πολλές παραπάνω, βλέπε ελληνικές ταινίες στην άνθισή τους. Δεν είναι όμως όλα τόσο απαισιόδοξα. Αν ψαχτείς όλο και κάποιο πάρτι θα βρεις να πας, όλο και κάποιο φίλο θα πείσεις να κάνει και στο ζενίθ σου θα οργανώσεις και εσύ κανένα. Ας δούμε όμως και ποια είναι η άποψη δύο ειδικών επί του θέματος απο δύο διαφορετικές σκοπιές.

Η Φ. εξομολογείται: “Δε γινόντουσαν πολλά πάρτι και τότε αλλά όσα γινόντουσαν άφηναν ιστορία”. Η Φ. στα 32 της δηλώνει ταξιδιάρα ψυχή και αναπολεί εκείνα τα ωραία ανέμελα χρόνια. Όχι πως τώρα δε διασκεδάζει αλλά τότε ήταν αυτό που λέμε ένα πραγματικό party animal. Δεν είχε αφήσει πάρτι που να μην έχει πάει και μαγαζί που να μην έχει γυρίσει.

Δεν γινόντουσαν τόσα πολλά πάρτι τότε. Η έξαρση των parties ήταν μέχρι το 1996, μετά άλλαξε η μόδα. Η παρέα μαζεύεται στο σπίτι πλέον για να αποφασίσει που θα πάει. Πίνει τα ποτάκια της και μετά αποφασίζει που θα συνεχίσει. Προορισμός τοπ ήταν το “Αίνιγμα” στο Κουκάκι που είχε ανάλογα τις μέρες και live. Άλλος hot προορισμός ήταν το “Privillege” και το “Prestige” στην Αργυρούπολη. 

Κάπως έτσι φτάνουμε και στην εποχή της πρωταγωνίστριάς μας, 2000. “Τότε δε γινόντουσαν πολλά αλλά όσα γινόντουσαν ήταν επικά! Όλοι κατά ένα μεγάλο ποσοστό ήταν σίγουρο ότι θα φύγουν ζευγαρωμένοι και επίσης ήταν σιγουράκι ότι η κάθε παρέα θα είχε να μαζέψει έναν από το γκρουπ καθώς είχε γίνει χάλια από τα ξύδια που ανακάτευε όλο το βράδυ! Υπαίτιος γι΄αυτήν την κατάληξη πέρα από τον εαυτό του ήταν όλοι οι παρευρισκόμενοι που υπήρχαν εκεί αφού προκειμένο να υπάρχει άφθονο αλκοόλ έφερνε ο καθένας ότι ποτό ήθελε και είχε πρόχειρο. Αποτέλεσμα αυτού δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα ωραιότατο κοκτέιλ-με άγνωστα ποτά-που το δοκίμαζαν μόνο οι τολμηροί!”

Ενθουσιασμένη που θυμήθηκε εκείνα τα ανέμελα χρόνια συνεχίζει να μας λέει: “Παρά τα διάφορα ευτράπελα τους ωραία ήταν αυτά τα πάρτι. Ήθελαν βέβαια λίγο παραπάνω κόπο και κάποιους πιο ελαστικούς γονείς (αν δεν έμενες μόνος) και γείτονες αλλά αν έκανες ένα επιτυχημένο ήσουν στην εφηβεία ο βασιλιάς του σχολείου και στα μετέπειτα χρόνια κάποιος άξιος σεβασμού βρε αδερφέ.” Τα καλύτερα πάρτι να σημειώσουμε είναι αυτά που γίνονται κατά τα φοιτητικά χρόνια. Μπορεί η Βίσση να μην αλλάζει τα μαθητικά χρόνια με τίποτα αλλά η Φ. θα έχει για πάντα μαζί της τα φοιτητικά της χρόνια! Πάρτι σε εστίες, σε σπίτια, σε ταράτσες (μην μπερδευόμαστε μιλάω για καλοκαιράκι), πάρτι όπου μπορείς να φανταστείς αρκεί να υπάρχει σωστός συντονισμός!

Γίνονται σήμερα πάρτι;

Κάπου εδώ ήρθε η ώρα να συστηθεί το party animal νο2.

Η Μ. είναι 21, σπουδάζει στα Ιωάννινα και έχει μυηθεί στον κόσμο της διασκέδασης από μικρή. Μεγάλο παράπονο αυτής και της παρέας της: δεν γίνονται πια πάρτι. Πιο συγκεκριμένα δεν υπάρχει χώρος για να πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο. Ακόμα και όταν πάρει κάποιος την απόφαση να κάνει πάρτι συνήθως καταλήγει σε καταστροφή. Τι εννοεί όμως καταστροφή; “Όταν λέω καταστροφή εννοώ ότι ξαφνικά ένα πάρτι που σχεδίασε κάποιος για να διασκεδάσει μετατρέπεται σε μάζωξη αγνώστων που απλά έχουν έρθει για να πιουν τα ποτά σου. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, όλοι το έχουμε κάνει αυτό έστω και μια φορά στη ζωή μας.” (λέει και γελάει με νόημα)

Παραδέχεται ότι βρίσκει διαφορές ανάμεσα σε Αθήνα και Γιάννενα. Ούσα “πρωτευουσιάνα” θα έλεγε κανείς ότι σ΄αυτό το θέμα προτιμά την Αθήνα καθώς αν το πάρτι είναι βαρετό έχεις πολλές περισσότερες επιλογές. Όχι φίλη μου, δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Τα Γιάννενα είναι μια φοιτητούπολη γεμάτη ζωή και house party που όσο και αν απεχθάνεται κανείς να τα οργανώσει και να μαζέψει (ακόμα χειρότερα) μετά όλοι τα λατρεύουμε!

Ποιοί κάνουν πλέον πάρτι;

Ρωτήσαμε και τις δυο πλευρές και ιδού οι δυο διαφορετικές απόψεις. Παρά τη διαφορά ηλικίας-ναι φίλη μου εσύ που ταυτίστηκες με τη Φ. δε λέω ότι είναι μεγάλη αλλά υπάρχει- δεν εμφανίζονται πολλές διαφορές.

Από τη μεριά της η Φ. μας λέει ότι παρόλο που πλέον οι υποχρεώσεις των φίλων και γνωστών της έχουν αυξηθεί κάποια πάρτι γίνονται ακόμα. “Οκ δεν είναι όπως στα 20 και στα 25, είναι κάτι πιο χαλαρό αλλά γίνεται. Οικοδεσπότης στις μέρες μας είναι εκείνος που έχει το μεγαλύτερο σπίτι και τους πιο καλούς γέιτονες γιορτάζει δε γιορτάζει σημασία δεν έχει.” Επίσης, τώρα δεν πάει ο καθένας τα ποτά του ή ακόμα και αν πάει κάτι δε θα είναι ποτό αγνώστου μάρκας, χωρίς μπίλια με μυρωδιά αρώματος.

Από την άλλη η Μ. εξομολογείται ότι: “Σε αυτή την ηλικία τα κριτήρια γειτονιάς και σπιτιού είναι το παν για το που θα γίνει και ποιος θα το κάνει. Όποιος μένει μόνος του είναι σίγουρο πως θα είναι υποψήφιος για οικοδεσπότης.” Μόνο που εδώ η έννοια διευρύνεται λίγο καθώς καλεσμένοι δεν είναι -σ΄αυτή την περίπτωση- μόνο οι γνωστοί του οικοδεσπότη αλλά οι γνωστοί γνωστών τους και πάει λέγοντας. Έτσι, οι ανάγκες για αλκοόλ γίνονται μεγαλύτερες, γι΄αυτό και ισχύει το μοτίβο ο καθένας φέρνει ότι έχει. Εδώ δεν υπάρχει περιορισμός σε ότι αφορά τη μάρκα του ποτού ή οτιδήποτε άλλο. Όλα μας είναι καλοδεχούμενα!

Υπάρχει τελικά ελπίδα, τίποτα δεν έχει χαθεί!

Γενικά, θα μπορούσαμε να πούμε πως εκείνη την εποχή θα λέγαμε ότι γινόντουσαν τα πιο τρελιάρικα πάρτι με περίεργες κάποιες φορές καταλήξεις. Όχι βέβαια πως σήμερα πάμε πίσω… Εσύ που γελάς πίσω από την οθόνη σου ξέρεις πολύ καλά για τι μιλάω.

Καλή διάθεση να υπάρχει επομένως και ρούχα για πάρτι! Πάντα κάποιος γνωστός- μόνος στο σπίτι- θα υπάρχει που θα ψήνεται να κάνει κανένα παρτάκι. Όσο και αν είσαι αγαπητή μου ψάξε, οργανώσου και πέρνα καλά με την παρέα σου! Αααα αν βρεις τίποτα καλό ενημέρωσε και εμάς που ψάχνουμε απεγνωσμένα ένα καλό πάρτι!