Πριν και μετά: Η ανακαίνιση σε αρχοντικό διαμέρισμα στο Κολωνάκι που «βλέπει» Λυκαβηττό 

Η κεντρική ιδέα της ανακαίνισης ήταν η διατήρηση της πολυτέλειας που απονέει ο αρχικός σχεδιασμός, στο παρόν και με το βλέμμα στο μέλλον. Το διαμπερές διαμέρισμα 170 τ.μ. με θέα προς τον Λυκαβηττό, βρίσκεται στον 6ο όροφο πολυκατοικίας, που χτίστηκε το 1966, επί της οδού Καρνεάδου. Την ανακαίνισή του ανέλαβε το αρχιτεκτονικό γραφείο Tag Architects με έδρα την Αθήνα.

Πριν και μετά: Η εντυπωσιακή ανακαίνιση σε διαμέρισμα του 1966 με ανεμπόδιστη θέα στον Λυκαβηττό

Η θέα προς το Λυκαβηττό εισρέει κυριολεκτικά στους χώρους διημέρευσης, μέσω των ανοιγμάτων μεγάλων διαστάσεων. Η οργάνωση της κάτοψης ήταν μάλλον τυπική, με πολλούς κατακερματισμένους χώρους.

Τα περιθώρια για αλλαγές στο διαμέρισμα είναι περιορισμένα εξ αιτίας των γειτονικών κτιρίων, ενώ η κατοικία θα χαρακτηριζόταν σκοτεινή. Το μάρμαρο και το ξύλο είναι τα 2 πολυτελή υλικά που -επίσης- χαρακτηρίζουν το διαμέρισμα.

Η ανακαίνιση είχε ως στόχο την άνεση και την ανάδειξη της απρόσκοπτης θέας προς τον Λυκαβηττό. Σε αυτή τη λογική, μπήκε σε προτεραιότητα η εξασφάλιση μεγάλων, άνετων, συνεχών χώρων, χωρίς να παρεμποδίζεται η λειτουργικότητα της κατοικίας.

Αυτό επιτεύχθηκε με την κατάργηση ορισμένων διαχωριστικών τοίχων ή εσωτερικών θυρών, όπως συμβαίνει λόγου χάρη μεταξύ καθιστικού και χολ, ή μεταξύ χώρου φαγητού και καθιστικού.

Σε άλλες περιπτώσεις, όπως μεταξύ κουζίνας και χώρου φαγητού, η σύγχρονη τεχνολογία αξιοποιείται για τη δημιουργία μεταβλητών και ημιδιάφανων ορίων.

Το μέταλλο και το ριγωτό τζάμι (fluted glass) δημιουργούν συρόμενα περάσματα, που δεν σκοτεινιάζουν το διαμέρισμα όταν είναι κλειστά. Όταν σύρονται εξ’ ολοκλήρου εντός του τοίχου, πρακτικά καταργούνται.

Η απλοποίηση της κάτοψης είναι σημείο της σύγχρονης αρχιτεκτονικής και στην προκειμένη περίπτωση επέτρεψε στον χώρο προετοιμασίας φαγητού να «αναδυθεί» προς την κύρια όψη, διεκδικώντας μέρος από τη θέα και το φυσικό φως.

Η δημιουργία της κουζίνας δίπλα στους κύριους χώρους διημέρευσης επανερμηνεύει την πολυτέλεια με σύγχρονους όρους.

Η ανεμπόδιστη πρόσβαση και κυκλοφορία στους χώρους του σπιτιού επιτεύχθηκε με την ελαχιστοποίηση διαδρόμων και τη δημιουργία ευρύχωρων αποθηκευτικών χώρων. Η άνεση ήταν ανάμεσα στις προτεραιότητες της ανακαίνισης.

Η ιδιωτικότητα είχε εξίσου μεγάλη σημασία. Προς αυτήν τη κατεύθυνση, η ανακαίνιση του διαμερίσματος περιελάμβανε έναν χώρο υγιεινής επισκεπτών, ενώ καθένα από τα 3 υπνοδωμάτια συνδέθηκαν μονοσήμαντα με εσωτερικό λουτρό.

Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφερθεί ότι τα υπνοδωμάτια δεν «βλέπουν» Λυκαβηττό, αλλά έχουν απρόσκοπτη θέα προς τον Υμηττό.

Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν στην ανακαίνιση για να αναδείξουν την πολυτέλεια είναι το ξύλο και το μάρμαρο. Το ξύλο εμφανίζεται στο δάπεδο, επεκτείνοντας την άνεση από την όψη και στην υφή, ως θερμό υλικό. Το μάρμαρο επιλέχθηκε για την επένδυση των λουτρών, ως φόρος τιμής στο αρχοντικό παρελθόν.

Στην καρδιά της σύνθεσης δεσπόζει το τζάκι με τη μαρμάρινη επένδυση στον χώρο διημέρευσης. Μαζί με την απρόσκοπτη θέα στο Λυκαβηττό, σαγηνεύει ήδη κατά την είσοδο.

Στις υπόλοιπες αρχτεκτονικές παρεμβάσεις που έγιναν αλλά και στη χρωματική παλέτα που επιλέχθηκε για τις επιφάνειες του τοίχου, διατηρήθηκε η λιτότητα. Το λευκό χρησιμοποιήθηκε αρκετά για τη δημιουργία φωτεινών χώρων, που, όπως αναφέρθηκε, αποτέλεσε βασική επιδίωξη.

 

Φωτογραφίες πριν την αναδιαμόρφωση της κατοικίας