Πρώιμος καρκίνος του μαστού: Όσα πρέπει να γνωρίζουμε για τη θεραπεία του

Ο Πρώιμος Καρκίνος του Μαστού χειρουργικά αφορά περισσότερο στη νόσο εν τω γεννάσθαι, τη λεγόμενη και In Situ και στη μικρής έκτασης διηθητική, που δεν έχει επεκταθεί σε επιχώριους λεμφαδένες. Ωστόσο, ογκολογικά πρώιμη θεωρείται η διηθητική νόσος που προσβάλει το μαστό ή ακόμη και μερικούς μασχαλιαίους λεμφαδένες χωρίς να έχει επεκταθεί εμφανώς σε άλλα όργανα, δηλαδή παραμένει τοποπεριοχική. Συνήθως, ο Πρώιμος Καρκίνος του Μαστού είναι ασυμπτωματικός και ανευρίσκεται στον προληπτικό απεικονιστικό έλεγχο των μαστών, η δε πρόγνωσή του είναι εξαιρετική καθώς με την κατάλληλη θεραπεία είναι ιάσιμος σε ποσοστό που φτάνει ή και ξεπερνά το 90%.

Πώς σχεδιάζουμε τη θεραπεία του Πρώιμου Καρκίνου;

Στόχος της θεραπείας είναι να μειώσει την πιθανότητα της νόσου να επανεμφανισθεί τόσο τοποπεριοχικά, στο μαστό και τη μασχαλιαία κοιλότητα δηλαδή, όσο και συστηματικά σε απομακρυσμένα όργανα. Ο τοπικός έλεγχος επιτυγχάνεται με τη χειρουργική θεραπεία και συμπληρωματικά με την ακτινοθεραπεία του μαστού ενώ ο συστηματικός έλεγχος στηρίζεται στη χορήγηση φαρμακευτικών θεραπειών, είτε ενδοφλέβιων είτε με λήψη από το στόμα.
Για το σχεδιασμό δε της πιο αποτελεσματικής θεραπείας λαμβάνονται υπόψιν παράγοντες που σχετίζονται αφενός με την ασθενή, όπως ηλικία, οικογενειακό ιστορικό, τεκνοποίηση και αφετέρου με την ίδια τη νόσο, όπως το μέγεθος της βλάβης, η προσβολή λεμφαδένων και ο αριθμός τους, η βιολογική συμπεριφορά των καρκινικών κυττάρων αλλά και η ευαισθησία τους στις διαφορετικές θεραπείες.

Πότε είναι απαραίτητη η χημειοθεραπεία στον Πρώιμο Καρκίνο του Μαστού;

Όταν τα στοιχεία που έχουμε συλλέξει για την ασθενή μας και τη νόσο με την οποία έχει διαγνωστεί υποδηλώνουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης μεταστάσεων στο μέλλον, κρίνεται χρήσιμη η χρήση χημειοθεραπευτικών φαρμάκων που μειώνουν αυτό τον κίνδυνο. Από τους βασικότερους παράγοντες που βαραίνουν σε αυτή την απόφαση είναι η βιολογική συμπεριφορά των καρκινικών κυττάρων.

Με ποιο τρόπο αξιολογούμε τη βιολογική συμπεριφορά του όγκου;

Αρχικά η εκτίμησή μας στηριζόταν στη μορφολογία των κυττάρων και τον τρόπο που δομούν τον όγκο, καθώς και εάν φαίνεται να διατηρούν κάποιες φυσιολογικές λειτουργίες ή έχουν πλήρως χάσει τη διαφοροποίησή τους. Επιπλέον σημαντική είναι η δυνατότητά τους να πολλαπλασιάζονται γρήγορα και να εκφράζουν συγκεκριμένα μόρια που τα βοηθούν στην αναπαραγωγή αυτή. Τα τελευταία χρόνια ωστόσο έχει δοθεί μεγάλη ερευνητική έμφαση στην ανεύρεση των αλλαγών που υφίστανται συγκεκριμένα γονίδια μέσα στα αδενικά κύτταρα του μαστού, και οι οποίες τα καθιστούν καρκινικά. Οι αλλαγές σε γονίδια που έχουν ταυτοποιηθεί μέχρι τώρα χαρακτηρίζονται ως γονιδιακές υπογραφές, με πιο γνωστή την εξέταση Oncotype Dx.

Τι είναι η εξέταση Oncotype Dx;

Eίναι η ακριβής ανάλυση, στα καρκινικά κύτταρα μιας κακοήθειας του μαστού, 21 γονιδίων που σχετίζονται με τη μορφολογία, την αναπαραγωγή και το μεταστατικό δυναμικό των κυττάρων που την αποτελούν. Είναι η πιο καλά μελετημένη ομάδα γονιδίων, με πολλές περισσότερες σταδιακά να αναπτύσσονται και να εγκρίνονται για κλινική χρήση.

Ποια είναι η χρησιμότητα μιας γονιδιακής υπογραφής;

Η μελέτη των κατάλληλων γονιδίων στον όγκο μιας γυναίκας, σε σύγκριση με μεγάλο αριθμό γυναικών με κακοήθεια μαστού και παρόμοια γονιδιακά χαρακτηριστικά, μας δίνει πληροφορίες για τη δυνατότητά των καρκινικών κυττάρων αυτής της γυναίκας να επιζήσουν στον οργανισμό της μετά τη θεραπεία του αρχικού όγκου και να δώσουν μεταστάσεις σε μεταγενέστερο χρόνο. Άρα, μας δίνει έμμεσες ενδείξεις για την αναγκαιότητα και τη χρησιμότητα της χορήγησης χημειοθεραπείας, που στόχο έχει ακριβώς να εξουδετερώσει αυτά τα περιφερόμενα καρκινικά κύτταρα.

Η σύγχρονη θεραπευτική προσπάθεια στην αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού επικεντρώνεται στη στοχευμένη επιλογή εκείνων των θεραπειών που αποδεδειγμένα ωφελούν την ασθενή μας και την αποφυγή εκείνων που δεν της προσφέρουν κάποιο όφελος, μειώνοντας έτσι τη νοσηρότητα από μη χρήσιμες θεραπείες. Οι γονιδιακές υπογραφές κινούνται σαφώς προς αυτή την κατεύθυνση, παίζοντας όλο και μεγαλύτερο ρόλο στους σύγχρονους αλγόριθμους θεραπείας των ογκολογικών ασθενών.

Η εξέταση oncotype dx είναι η ανάλυση 21 γονιδίων, η οποία προβλέπει την πιθανότητα όφελους που μπορεί να έχει ο/η ασθενής από την χημειοθεραπεία και τον κίνδυνο εμφάνισης υποτροπής σε δέκα (10) χρόνια. Ακόμα, η συγκεκριμένη εξέταση βοηθά στη λήψη αποφάσεων για χημειοθεραπεία σε άτομα με καρκίνο του μαστού σε πρώιμο στάδιο.

Για περισσότερες πληροφορίες: https://www.liakouparaskevi.gr/