ΒΙΒΛΙΑ

Σκέψεις με Aφορμή ένα Bιβλίο

Καλοκαίρι και βιβλία πάνε πάντα μαζί. Αυτή την περίοδο συνήθιζα να διαλέγω βιβλία από διάφορες κατηγορίες, να τα στοιβάζω και έπειτα να επιλέγω στην τύχη με ποια σειρά θα τα διαβάσω. Άλλα με ταξιδεύουν, άλλα με προβληματίζουν, άλλα με κάνουν να γελάω και άλλα να ανατριχιάζω!

Από τη Χριστίνα Δήμου

«Το παιχνίδι της στοίβας»
έχει γίνει δύσκολο τα τελευταία χρόνια.
Ο προϋπολογισμός μας δεν είναι και τόσο
ελαστικός γι’ αυτό προσπαθώ να επιλέγω
βιβλία που δεν θα με απογοητεύσουν. Σε
μια Ελλάδα της κρίσης, οικονομικής και
κοινωνικής αλλά και κρίσης αξιών, οι
απαιτήσεις είναι πιο συγκεκριμένες
γιατί η ανάγκη να εξελισσόμαστε ως
άνθρωποι είναι πλέον επιτεταγμένη.

Με όλες αυτές τις σκέψεις
έγιναν οι βιβλιοεπιλογές για το Καλοκαίρι
του 2015 και αισθάνομαι ότι είναι καλές!
Ανάμεσά τους ένα βιβλίο που όσο το
διάβαζα ένιωθα ότι «μου έκλεινε το μάτι»
σχετικά με τα όσα συμβαίνουν γύρω μας
τα τελευταία χρόνια και, πιο ειδικά, τις
τελευταίες βδομάδες. Η Γιώτα Γουβέλη
έγραψε την Πρώτη Κυρία και οι εκδόσεις
Διόπτρα ανέλαβαν την έκδοση του βιβλίου.
Η συγγραφέας είχε πραγματική έμπνευση
και θα σας εξηγήσω το γιατί.

Ο κεντρικός άξονας
είναι η ζωή τεσσάρων γυναικών. Η ‘Ηρια
είναι δυναμική και ευγενική, δίκαιη και
δεμένη με την οικογένειά της. Η Ερατώ
είναι έξυπνη και αποτελεσματική, οι
επιλογές της όμως καθοδηγούνται από
την πίκρα και την απογοήτευση του
παρελθόντος. Η Νίκη είναι χαμηλών τόνων
και υπομονετική, μια ήρεμη δύναμη που
μπορεί να καταφέρει πολλά όταν αποφασίσει
να δράσει. Η Μαρίνα είναι ανεξάρτητη
και ανοιχτόμυαλη, ένα ελεύθερο πνεύμα
που δεν υποτάσσεται σε τύπους και πρέπει.
Οι ζωές τους είναι συνδεδεμένες από
πριν γεννηθούν και μεγαλώνουν σε ένα
περιβάλλον όπου η πολιτική και η
ενασχόληση με τα κοινά δείχνει να είναι
φυσική εξέλιξη της καριέρας τους,
τουλάχιστον για κάποιες από αυτές…

 

Το βιβλίο μου άρεσε. Με
κράτησε και στο τέλος του με ικανοποίησε.
Με ικανοποίησε και ο τίτλος του: Η
Πρώτη Κυρία
, που δεν αναφέρεται σε
μια γυναίκα στήριγμα στον πλευρό ενός
δυνατού και ικανού άντρα, αλλά σε μία
γυναίκα στήριγμα του εαυτού της και των
όσων μπορεί να πετύχει για το ευρύτερο
καλό.

Και τέτοιες γυναίκες υπάρχουν
γύρω μας. Αρχίζουν να ξεχωρίζουν από το
σύνολο της πολιτικής ζωής στην Ελλάδα,
να αναδεικνύονται και να μετέχουν στην
εμπροσθοφυλακή κάθε κόμματος σε θέσεις
ισχύος.

Θα μπορούσα να αναφέρω ονόματα
αλλά λίγο πολύ ξέρουμε ποιες είναι και
ξέρουμε ποιες έχουν τα εφόδια να φανούν
στο μέλλον. Αν αναλογιστούμε ότι η
συγγραφέας συνέλαβε και έγραψε το βιβλίο
περίπου ενάμιση χρόνο πριν από την
έκδοσή του (Μάιος 2015), τότε εγώ θα μπορούσα
να το χαρακτηρίσω προφητικό. Με τις
εξελίξεις στη πολιτική ζωή της χώρας
μας και τις ηγετικές γυναικείες φιγούρες
να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, μπορώ
να πω ότι η Γιώτα Γουβέλη έγραψε ένα
βιβλίο που επαληθεύεται και θα το δούμε
και στο μέλλον να επιβεβαιώνεται.

Πού ξέρετε, μπορεί σε
λίγα χρόνια να έχουμε και εμείς στην
Ελλάδα τη δική μας Πρώτη Κυρία.