ΓΛΥΚΑ
SPONSORED

Τα αγαπημένα μας γλυκά για την Κυριακή του Πάσχα

Οι περισσότερες αναμνήσεις των παιδικών μας χρόνων είναι συνδεδεμένες με συγκεκριμένες γεύσεις και αρώματα. Αναμνήσεις που μας φέρνουν στο νου αγαπημένους ανθρώπους και στιγμές. Στιγμές όπως για παράδειγμα ένα πασχαλινό τραπέζι, η οικογένεια μαζεμένη γύρω από αυτό και ένα γλυκό να δεσπόζει στο κέντρο. Άλλωστε, για να θεωρείται πετυχημένο και ολοκληρωμένο ένα γιορτινό τραπέζι ένα γλυκό είναι πάντα απαραίτητο.

Όπως τα Χριστούγεννα είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τη μυρωδιά του βουτύρου στον κουραμπιέ και τη γεύση του μελιού στο μελομακάρονο, έτσι και το Πάσχα έχει τα δικά του εδέσματα. Και μπορεί το φετινό Πάσχα να είναι διαφορετικό από τα άλλα, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι τα αγαπημένα μας γλυκά δεν θα έχουν και φέτος μια θέση στο τραπέζι της Λαμπρής.

Ακόμα κι αν δεν είσαι ειδική στη ζαχαροπλαστική, ακόμα κι αν το να φτιάξεις ένα γλυκό σου φαίνεται ‘βουνό’, υπάρχει η λύση για να γίνουν όλα εύκολα και γρήγορα. Τα “δικά μας γλυκά” από την alfa θα είναι φέτος ο ‘σύμμαχός’ σου στην προετοιμασία του Πασχαλινού τραπεζιού. Φρεσκοφουρνιστά, μοσχομυριστά γλυκά με σπιτικές γεύσεις, μοναδικά σε ποιότητα και νοστιμιά, φτιαγμένα από εκλεκτές πρώτες ύλες.

Το μόνο που έχεις να κάνεις εσυ είναι να τα ξεπαγώσεις, να τα βάλεις στο φούρνο και το σπίτι θα μοσχομυρίσει, φέρνοντάς σου στο νου όλες εκείνες τις παιδικές αναμνήσεις από τα γλυκά που ετοίμαζε η μαμά ή η γιαγιά σου. Τόσο απλό. Η επιλογή του γλυκού είναι στο χέρι σου.

Για να σε βοηθήσουν, τέσσερις συντάκτριες του Ladylike.gr επέλεξαν το αγαπημένο τους γλυκό για την Κυριακή του Πάσχα και στο παρουσιάζουν.

Η (αξεπέραστη) καρυδόπιτα για την Μαριλέλλα Αντωνοπούλου

Κλείνω τα μάτια και φαντάζομαι ένα περίτεχνο vintage γυάλινο πιατικό μέσα στο οποίο δεσπόζει ένα κομμάτι καρυδόπιτα. Αφράτη, αξεπέραστη, παραδοσιακή γεύση, ό,τι πρέπει για ένα γλυκάκι απογευματινό μαζί με τον καφέ μου. Μού φέρνει στο νου απογεύματα έξω, σε όμορφα μαγαζάκια του κέντρου ή παιδικές απογευματινές επισκέψεις σε οικογενειακά πρόσωπα. Απαραίτητη προϋπόθεση για να κρατήσει τ’ όνειρο, η καρυδόπιτα να είναι ζεστή και φρέσκια. Στα γλυκά δεν είμαι τολμηρή, το παραδέχομαι, τα λαχταρώ αλλά δεν τα πετυχαίνω με την πρώτη. Οπότε αφήνομαι στα χέρια εκείνων που ξέρουν. Και κάπου εδώ να ευχαριστήσω την alfa που χάρη σ’ αυτήν έχω στην κατάψυξη καρυδόπιτα φίνα, με φρέσκια καρυδόψιχα, ελληνικό γιαούρτι Σερρών, κακάο, κανέλα και γαρύφαλλο. Χρειάζεται μόνο να την περιχύσω με το έτοιμο αυθεντικό σιρόπι, το οποίο ξεπαγώνω όσο ψήνεται η πίτα μου.

Η πορτοκαλόπιτα – που της θυμίζει τη γιαγιά της – για την Κέλλυ Νόβακ

Έχω συνδέσει πολλές αναμνήσεις με τις όμορφες μυρωδιές. Και οι περισσότερες συνδέονται με τη γιαγιά μου. Ήταν καταπληκτική μαγείρισσα. ΟΚ, ίσως όχι η πιο δεινή σεφ, αλλά τα φαγητά και τα γλυκά που ήξερε να κάνει καλά, τα έκανε καλά. Θυμάμαι, λοιπόν, το Πάσχα, στο σπίτι μας στην Χίο, τις μυρωδιές που κατέκλυζαν το σπίτι, όταν έφτιαχνε γλυκά. Δύο ήταν αυτά που υπήρχαν πάντα στο τραπέζι: τα παραδοσιακά «φοινίκια» (κουλουράκια με ελαιόλαδο και κανέλα) και η πορτοκαλόπιτα. Η Χίος φημίζεται για τα εσπεριδοειδή της, οπότε είχαμε πάντα τα πιο μοσχοβολιστά πορτοκάλια από το περιβόλι, για να φτιάξουμε την τέλεια πορτοκαλόπιτα. Βοηθούσα πάντα τη γιαγιά μου όταν έφτιαχνε την πορτοκαλόπιτα. Το σπίτι γέμιζε κάθε φορά με την μυρωδιά πορτοκαλιών. Είναι από τις έντονες αναμνήσεις μου. Ακόμα, κι αν την είχα βοηθήσει πολλές φορές να την φτιάξουμε, δεν μπόρεσα ποτέ να την φτιάξω μόνη μου. Είτε γιατί δεν υπάρχει χρόνος, είτε γιατί νιώθω ότι δεν θα είναι ισάξια της γιαγιάς μου. Φέτος, το Πάσχα όμως θα την απολαύσω, γνωρίζοντας ότι η συνταγή που θα «χρησιμοποιήσω» θυμίζει την παραδοσιακή πορτοκαλόπιτα της γιαγιάς μου.

Η alfa φτιάχνει τα πιο νόστιμα γλυκά και το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να τη βγάλουμε από την κατάψυξη και να την βάλουμε στον φούρνο. Η μυρωδάτη πορτοκαλόπιτα της alfa χρησιμοποιεί όλα τα υλικά που έβαζε και η γιαγιά μου: αρωματικό ξύσμα πορτοκαλιού και φίνο γιαούρτι Σερρών, μέσα σε φύλλο κρούστας alfa. Ένα παραδοσιακό γλυκό με την υπέροχη, οικεία γεύση της πορτοκαλόπιτας της γιαγιάς μου. Υπάρχει μάλιστα και έτοιμο σιρόπι το οποίο ξεπαγώνεις και μπορείς να περιχύσεις στην πίτα, όσο αυτή ψήνεται. Δεν είναι φανταστικό όταν μπορείς να κρατήσεις τις αναμνήσεις σου ζωντανές;

Η γαλατόπιτα που δεν λείπει ποτέ από την κουζίνα για τη Βιβή Αγγελάκη

Και ποιος δεν έχει συνδέσει τα αγαπημένα του φαγητά- πόσο μάλλον γλυκά- με αναμνήσεις του παρελθόντος; Με αναμνήσεις που τον γυρνούν πίσω, στα παιδικά ή εφηβικά του χρόνια, φέρνοντας στο νου του παράλληλα αγαπημένους ανθρώπους, μέρη και ξέγνοιαστες στιγμές. Περνώντας τα μισά καλοκαίρια της ζωής μου στην Καρδίτσα και τα άλλα μισά στη Μάνη, η πρώτη «γεύση» που έρχεται στο μυαλό μου είναι αυτή της γαλατόπιτας όχι της μαμάς μου, αλλά της γειτόνισσάς μας, της Μαρίας. Ένα ταψί ολόκληρο για το καλωσόρισμα (που θυμάμαι να το καταβροχθίζω). Τα χρόνια πέρασαν, οι επισκέψεις στο χωριό ελαττώθηκαν, οι μαγειρικές μου δεξιότητες κινούνται στα βασικά, ΑΛΛΑ, η γαλατόπιτα- παρόλα αυτά- δεν λείπει από την κουζίνα μου. Ειδικά αυτές τις μέρες που #μένουμεσπίτι. Αγαπημένη μου; Η βελούδινη γαλατόπιτα της alfa που φτιάχνεται από εκλεκτό ελληνικό γάλα και από φύλλο alfa και τρώγεται όλες τις ώρες της ημέρας. Ok, μερικές φορές, και της νύχτας. Απόλαυση!

Η σοκολάτα – έρωτας για την Κέλλυ Δεσύπρη

Ξέρεις τι συμβαίνει όταν μεγαλώνεις σε ένα σπίτι χωρίς σοκολάτα; Καταλήγεις να τη λατρεύεις σαν σύγχρονη απόγονος των Μάγιας… Μην φανταστείς ότι ζούσα σε κάποιο περίεργο καλτ. Απλά οι γονείς μου είναι από εκείνο το σπανιότατο δείγμα ανθρώπων που δεν αγαπούν τα σοκολατένια γλυκά αλλά αυτά με γεύση βανίλια. Τι να πεις. Όλους τους χωράει ο κόσμος τούτος. Για τον έρωτά μου με τη σοκολάτα έχω άλλους να ευχαριστώ. Θυμάμαι σαν χτες τις γιορτινές ημέρες που θείες και γιαγιάδες έρχονταν σπίτι μας φορτωμένες με ταψιά, πυρέξ και πιατέλες γεμάτες με τη θεϊκή σοκολατόπιτα της προγιαγιάς Άννας. Μιλάμε για μια συνταγή που γεννήθηκε σε μια εποχή που η σοκολατόπιτα δεν θεωρούνταν και πολύ συνηθισμένο γλυκό. Το «πολυτελές» κακάο ήταν για τους λίγους, η προγιαγιά όμως, με καταγωγή από πλούσια οικογένεια της Σμύρνης, δεν ήταν ξένη σε τέτοιες «ευρωπαϊκές» απολαύσεις. Και μπορεί από τα χέρια της να μην πρόλαβα να φάω, όμως η πλούσια γεύση της σοκολατόπιτάς της έχει συνυφανθεί με την παιδική μου ηλικία. Και ευτυχώς, δεν έμεινε εκεί. Γιατί τώρα, μπορώ να απολαμβάνω την πιο λαχταριστή σοκολατόπιτα με τη βοήθεια της alfa.

Τη βάζω απλά στο φούρνο και λίγη ώρα μετά έχει μοσχομυρίσει όλο το σπίτι. Μετά το ψήσιμο, το μόνο που έχω να κάνω είναι να ρίξω από πάνω το έτοιμο γλάσο σοκολάτας και voila. Οι πιο γλυκές γιορτές της παιδικής μου ηλικίας αναβιώνουν.