Τα σάντουιτς της Θεσσαλονίκης που πρέπει να δοκιμάσεις

Για τα γλυκά, σου μιλήσαμε ήδη. Τώρα, θα επεκταθούμε και θα μιλήσουμε διεξοδικά για τα σάντουιτς (γύρους) που φάγαμε, για τα καλαμάκια (σουβλάκια) που καταβροχθίσαμε, για το φαγητό μας. Μετά από έρευνα και δοκιμές, καταλήξαμε ότι τα ακόλουθα φαγάδικα σαν πας στη Θεσσαλονίκη πρέπει να τα επισκεφτείς.

Σου έχουμε λεπτομέρειες όχι μόνο για το φαγητό αλλά και για το χώρο, ώστε να ξέρεις που θα βαδίσεις. Φυσικά, σε προειδοποιούμε ότι αν πας και ζητήσεις πίτα, θα σε κοιτάξουν λίγο περίεργα. Στη Θεσσαλονίκη το πιτόγυρο λέγεται σάντουιτς. Το καλαμάκι λέγεται σουβλάκι. Γενικά πήγαινε σύμφωνα με τον κατάλογο καλύτερα.

Επίσης, να είσαι προετοιμασμένη για το “απ’ όλα”: δεν έχει κρεμμύδι – τζατζίκι. Έχει κρεμμύδι, μουστάρδα, κέτσαπ. Κι άλλες αλοιφές (δηλαδή sauces) άμα θες βέβαια, αλλά το κλασικό “απ’ όλα” αυτό είναι. Αν θέλουμε να χειροκροτήσουμε τις σουβλακερί της Θεσσαλονίκης για κάτι άλλο πέραν της γεύσης, είναι ότι κανείς δε μας κοίταξε περίεργα όταν πήραμε λίγα πράγματα και πιάσαμε τραπέζι.

Γιώτης

Γνωστό γυράδικο της Τούμπας, δε γινόταν να μη το επισκεφτούμε ακόμα και αν περνώντας από έξω, σα να τρομάξαμε από το μέγεθος που είχαν οι σούβλες με τον γύρο. Το σάντουιτς με χοιρινό γύρο που έφτασε στο τραπέζι μας, ήταν εξίσου τεράστιο. Δε μπορέσαμε να φάμε πάνω από ένα η κάθε μια. Γευστικό, χορταστικό και σετ με τον ευγενικό “Πατέρα” του καταστήματος ο οποίος εκτός του ότι μας μίλησε για τους διάσημους πελάτες, μας έδωσε τη βοήθεια του σε οποιαδήποτε πληροφορία θέλαμε για την πόλη.

+ Γεύση, εξυπηρέτηση, οικονομικά

– Πιο πολύ για όρθιο και πακέτο. Δεν έχει κάτι ιδιαίτερο ο χώρος

Βουρ για: Μάρκου Μπότσαρη 150

Ο Δάσκαλος

Μένουμε Τούμπα και αυτή τη φορά πάμε Δάσκαλο. Πρόκειται για μια παραδοσιακή ταβέρνα, που ιδρύθηκε το 1990 και συνεχίζει για δεύτερη γενιά να φτιάχνει νόστιμα σουβλάκια – και όχι μόνο – για τους πελάτες της. Το δικό μας “μάθημα”, είχε ιδιαίτερο με σάντουιτς χοιρινό και λουκάνικο Τζουμαγιάς έτσι για την αλλαγή. Και τα δύο πολύ νόστιμα, ακόμα και αν για τις ανάγκες της αποστολής, κληθήκαμε να τα δοκιμάσουμε σχεδόν πρωινές ώρες (ναι, περίπου 12μιση).

+ Γεύση, περιβάλλον

– Ο χώρος όμορφος αλλά ίσως φύγεις με λίγη μυρωδιά ψητού παραπάνω

Βουρ για: Παπάφη 192

Κατσαμάκα

Το όνομα σε τραβάει κατευθείαν. Πρόκειται για ένα έθιμο του Πολύγυρου Χαλκιδικής. Κατσαμάκα θα πει κάτσε και φάε αμάκα, δηλαδή τσάμπα. Εντάξει εμείς πληρώσαμε, αλλά όχι πολλά για τα καλούδια που φάγαμε. Ο ευγενικός σερβιτόρος μας είπε την προέλευση του ονόματος και εμείς χαζεύαμε τρώγοντας μεγάλες μπουκιές από τα σάντουιτς μας, την γραφική πλατεία Άθωνος. Ξεχωρίσαμε το Γιαννιώτικο σάντουιτς!

+ Γεύση, τοποθεσία, ωραία τραπεζομάντηλα

– Μικρός χώρος

Ντερλικατέσεν όλα σουβλάκι

Και εκεί που χαζεύεις ρούχα στην Τσιμισκή, τσουπ διακρίνεις ένα μικρό γυράδικο στην κάθετη, που σα να το έχεις ακουστά και όχι άδικα. Το Ντερλικατέσεν είναι γνωστό τόσο για τα ωραία του σάντουιτς όσο και για τον γνώριμο ιδιοκτήτη του. Πρόκειται για τον Δημήτρη Εικοσιδυό, που ήταν στην εκπομπή ΑΜΑΝ. Εμείς δοκιμάσαμε σάντουιτς κοτόπουλο και χαλούμι! Ναι, θα βρεις καλαμάκι με χαλούμι εδώ και μπορείς να το βάλεις σε σάντουιτς.

+ Γεύση, ωραίες πινελιές στο χώρο

– Ένα τραπεζάκι ρε παιδιά, ουρά

Βουρ για: Ιωάννη Κούσκουρα 7

Λαϊκόν

Το σχόλιο έφτασε στο Instagram : “να δοκιμάσετε από το Λαϊκόν”. Δε γινόταν να μην ακούσουμε αναγνώστρια. Κατηφορίσαμε προς τα Λαδάδικα και φτάσαμε ίσως στο πιο όμορφο από τα σαντουιτσάδικα που επισκεφτήκαμε – μας είχαν συστήσει. Ο χώρος μικρός αλλά με λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά και στο πόδι δύο γυναίκες και μάλιστα ευγενικές, εξυπηρετικές και κεφάτες. Δεν είχαμε καλύτερο. Καθίσαμε έξω, σε πολύ προσεγμένα τραπεζάκια και φάγαμε 4 σάντουιτς. 2 η κάθε μια. Γύρος δεν υπήρχε. Μέσα στην πίτα το κρέας ήταν από καλαμάκι.  Δοκιμάσαμε χοιρινό, κοτόπουλο και κεμπάπ, απ’ όλα ενώ τολμήσαμε και το γιαούρτι από πλευράς αλοιφών. Ήταν όλα μούρλια.

+ Γεύση, περιβάλλον, τοποθεσία

– Μικρός χώρος, λίιιγο μικρά τα σάντουιτς

Βουρ για: Πολυτεχνείου 24