Θα μπορούσε να είναι το σπίτι της γιαγιάς σου; Ναι ή όχι;

Δεν θα σου κρύψω ότι μου αρέσει πάρα πολύ το πλέξιμο και ιδιαίτερα το βελονάκι. Ναι οκ, καταλαβαίνω ότι αυτόματα δημιουργείται μια εικόνα γεροντοκόρης που την κοροϊδεύουν οι φίλοι της γιατί πιστεύουν ότι είναι απαράδεκτο να κάθεται σπίτι και να πλέκει, αλλά πίστεψέ με όταν παίρνουν τα fluffy δώρα που τους κάνω κανείς δεν έχει πει ”όχι δεν το θέλω”. Κατάλαβες; Τέτοιοι είναι. Τέλος πάντων, δεν θα ασχοληθούμε τώρα με αυτό, αλλά με την Olek, μια καλλιτέχνη που, απ’ ό,τι ανακάλυψα, έχει μετατρέψει αυτό το χόμπι σε τέχνη.

Όπως διάβασα στην προσωπική της σελίδα πλέκει οτιδήποτε της έρθει στο κεφάλι και συχνά εμπνέεται από διάφορα πράγματα από την καθημερινότητά της. Το τελευταίο της project λοιπόν αφορούσε ένα σπίτι στη Φινλανδία αλλά προφανώς η ιδέα δεν ήταν να ετοιμάσει απλά δύο σεμέν για το τραπέζι του σαλονιού και την τηλεόραση.

Αυτό το project το πήγε 100 βήματα παραπέρα και αποφάσισε να πλέξει κάτι που θα καλύψει ΟΛΟ το σπίτι. Τι είναι αυτό που την ώθησε να το κάνει; Ήθελε απλά να δώσει ένα σύμβολο αγάπης και ελπίδας στους εκατομμύρια Σύριους που άφησαν τα σπίτια τους τον τελευταίο χρόνο, για αυτό και διάλεξε το συγκεκριμένο σπίτι εξαιτίας της ιστορίας του. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου ζούσε εκεί μια οικογένεια, η οποία αναγκάστηκε να το εγκαταλείψει για να γλιτώσει τους βομβαρδισμούς, ευτυχώς όμως κατάφεραν να επιστρέψουν ξανά σε αυτό.

Φυσικά δεν ήταν μόνη της σε αυτό, καθώς μια ομάδα από γυναίκες και παιδιά ξεκίνησαν να πλέκουν κομμάτι- κομμάτι το τεράστιο αυτό κάλυμμα χρησιμοποιώντας το πιο έντονο ροζ νήμα που έχεις δει ποτέ.

Το κάλυμμα φυσικά τοποθετήθηκε με τη βοήθεια γερανού και κάλυψε κάθε τετραγωνικό εκατοστό των εξωτερικών τοίχων.

Το σπίτι πριν την Olek ήταν κάπως έτσι,

και μετά το πέρασμά της το σπίτι έμοιαζε να έχει βγει από κάποιο παιδικό όνειρο.

Εντυπωσιακό or what;