Θωμαή Απέργη: “Δεν μπορώ τους νάρκισσους άνδρες”

“Τι φωνάρα που έχει“, “πόσο γυναικάρα είναι“, ήταν μερικά από όσα άκουγα. “Μα ποια είναι αυτή η Θωμαή;“, αναρωτήθηκα. Κοιτώντας τα mail μου, είδα από την Panik Records ένα δελτίο Τύπου που παρουσίαζε μια νέα τραγουδίστρια. Τη Θωμαή Απέργη με το ντεμπούτο της “What’s your name”. Και διαπίστωσα πως είχαν δίκιο. Μια χροιά φωνής που είχα πολύ καιρό να ακούσω από Ελληνίδα τραγουδίστρια και με χαρακτηριστικά που “φωνάζουν” Μεσόγειο.

Ένα χρόνο μετά την είδα στην παρουσίαση των τραγουδιών που θα διαγωνίζονταν στο ελληνικό τελικό της Eurovision. Της συστήθηκα και της ζήτησα να φωτογραφηθούμε για το site. Αρκετά άμεση, δέχτηκε αμέσως. Και από κοντά ήταν το ίδιο εντυπωσιακή. Όχι, δεν της πλέκω το εγκώμιο. Θα το καταλάβεις αν τη γνωρίσεις και εσύ από κοντά.

 

Η Θωμαή αυτά τα δύο χρόνια δεν έμεινε στα “σίγουρα”, δηλαδή εκεί που ξέρει ότι “το έχει”. Ρίσκαρε. Και το πιο πρόσφατο ήταν η παρουσίαση της εκπομπής “Nu School Old School”. “Ήταν κάτι που αποφασίσαμε από κοινού με τον Γιώργο Αρσενάκο που παρεμπιπτόντως σε αυτόν χρωστάω την επαγγελματική μου ενασχόληση με τη μουσική. Έγινε μετά από δική μου παρότρυνση για εκπομπή που θα αφορούσε μόνο σε jazz αρχικά με σκοπό να επικοινωνήσω στο νεανικό κοινό ένα άλλο είδος μουσικής“, μου εξήγησε.

 

Την είχα παρακολουθήσει στις πρώτες εκπομπές. Ήταν “έξω από τα νερά της” και φαινόταν. Με το πέρασμα του χρόνου, βελτιώθηκε αρκετά. Χαλάρωσε, άρχισε να βρίσκει τα βήματά της. “Στην αρχή είχα παραπάνω άγχος. Πλέον είναι κάτι που απολαμβάνω και το θεωρώ εύκολο. Αυτό που μένει είναι να με βοηθήσουν οι συνεργάτες πως θα βελτιωθώ. Συνέχεια παρατηρώ πράγματα που θέλω να αλλάξω όπως το να μιλάω πιο αργά“. Οι συνεργάτες, βέβαια, φροντίζουν να νιώθει άνετα και περνάει καλά. Ακόμα και αν την τρομάζουν. Πολύ. “Στη διάρκεια γυρίσματος του new school old school, τα πειραχτήρια του Mad, είχαν δέσει σε μια πετονιά πίσω μου μια τεράστια πλαστική αράχνη την οποία ακούμπησαν σε ανύποπτο χρόνο στον ώμο μου“.

Ξεσηκωτικά swing θα σου πω

Και πάμε στην “έδρα” της. Το τραγούδι. Αυτό το διάστημα, ακούγεται σε clubs και ραδιόφωνα το νέο της τραγούδι “Γίνε γυρισμός” το οποίο είναι “προάγγελος” της νέας της δισκογραφικής δουλειάς. “Αυτό έχουμε σκοπό να κάνουμε με την Panik records. Το θέλω πάρα πολύ. Το “Γίνε γυρισμός” είναι το πρώτο μου single στα ελληνικά“.

 

Η Θωμαή δεν έχει πρόβλημα να δοκιμαστεί και σε άλλα είδη μουσικής. Το κάνει και στο Κέντρο Αθηνών όπου εμφανίζεται με τη Νατάσα Θεοδωρίδου, τον Στέλιο Ρόκκο και τον Κώστα Μαρτάκη. “Εκεί που λέω soul funk και είμαι στον αμερικανικό νότο ξαφνικά αμέσως μετά μεταφέρομαι σε άλλη χώρα, γλώσσα, εποχή, είδος, ποστάρισμα φωνής, φωτισμό και λέω το Μάγισσα της Χάρις Αλεξίου. Θα ήθελα πολύ να τραγουδήσω ξεσηκωτικά swing για πολύ χορό, ερμηνευτικές μπαλάντες με στίχους που καθώς τις τραγουδάω θα ζω εμπειρίες που δεν μπορώ ή δεν έχω προλάβει σε αυτή τη ζωή, κλασσική rnb και jazz covers όπως έκανα πάντα“.

Και μιλώντας για τα νυχτερινά κέντρα, η συζήτηση πήγε στο κλασσικό δίλλημα: Μεγάλες πίστες ή ‘ζεστά’ μπαράκια; “Και τα δύο. Στις πίστες ο ήχος είναι επιβλητικός και ευχαριστιέσαι να τραγουδάς. Στα bars το κλίμα είναι πιο ζεστό, παρεΐστικο και το interraction με τη μπάντα μου λόγω jazz είναι μαγικό“.

Το τραγούδι “One last kiss” στον περσινό ελληνικό τελικό, δεν κατάφερε να πάρει θέση για το διαγωνισμό της Eurovision. Παρόλα αυτά, δεν πτοήθηκε και έχει ακόμα τη διάθεση να δοκιμάσει ξανά τις δυνάμεις της εκπροσωπώντας τη χώρα στον ευρωπαϊκό μουσικό διαγωνισμό.

 

Η Θωμαή και οι άνδρες

Εκτός από φωνή, η Θωμαή έχει και κορμί. Και πρόσωπο. Και χαμόγελο. Αλλά οι άνδρες δεν τη φλερτάρουν. Ωστόσο, παραδέχεται ότι και εκείνη κάπου ευθύνεται. “Δε με φλερτάρουν. Πρέπει να παραδεχτώ πως δεν είμαι από τις γυναίκες που δείχνουν διαθέσιμες. Έχω όρια και αφήνω να με πλησιάσει μόνο όποιος θεωρήσω ότι έχει κάτι να πει ως άνθρωπος“.

Όσο για τις φήμες που τη θέλουν ζευγάρι με τον Γιούρκα Σεϊταρίδη, η Θωμαή κράτησε την στάση που έχει πάντα όσον αφορά τα προσωπικά της. Σιωπή. “Ποτέ δεν είμαι μόνη, πάντα έχω γύρω μου ανθρώπους που με αγαπούν σταθερά και σε βάθος χρόνου“.

Της αρέσουν τα “καλά παιδιά” και δεν έχει το σύνδρομο να την ελκύουν τα “κακά”. “Απεχθάνομαι τα κακά παιδιά. Θέλω ο σύντροφός μου να έχει αρχές και αξίες. Βασικό χαρακτηριστικό που εκτιμώ σε έναν άντρα είναι να αγαπά τόσο τον εαυτό του ώστε να έχει αποβάλει τα συμπλέγματα που μπορεί να έχει, να είναι δυναμικός, να του αρέσει να εξελίσσεται ως προσωπικότητα και φυσικά να είναι έτοιμος να έχει στη ζωή του μια δυναμική και απαιτητική γυναίκα όσο εγώ. Ζητάω πολλά αλλά δίνω πολλά“.

Αντίθετα εκείνο που την ξενερώνει απίστευτα είναι ο άλλος να μην ξέρει να επικοινωνήσει μαζί της. Υπάρχουν όμως και άλλα. “Με ενοχλούν οι άντρες-νάρκισσοι και οι περίεργοι, που παρατηρούν αν τα τζάμια έχουν δαχτυλιά ή αν τα παπούτσια τους είναι άθικτα. Κυρίως με απογοητεύουν εκείνοι που αποφαίνονται μικροί και λίγοι σε μυαλό και καρδιά“.

Η Τήνος, οι φόβοι & τα όνειρά της

Το χαμόγελό της μαρτυρά την καταγωγή της. Είναι νησιώτισσα και μας χωρίζουν λίγα ναυτικά μίλια. Εγώ Ανδριώτισσα, εκείνη από την Τήνο. “Είναι ο τόπος που μεγάλωσα και αγαπώ πιο πολύ από όλους! Έχω χιλιάδες εικόνες, γεύσεις και μυρωδιές από το νησί μου! “Όλους τους τόπους κι αν γυρνώ μόνον ετούτον αγαπώ, Ελύτης“. Και ως σωστή νησιώτισσα, ξέρει να μαγειρεύει μια από τις τοπικές σπεσιαλιτέ, τη φουρτάλια.

Φοβάται. Δεν το “παίζει” ατρόμητη. Και ο μεγαλύτερος φόβος της, είναι η μοναξιά. “Εννοώ χωρίς τους γονείς μου, τη μοναδική σχεδόν ανιδιοτελή αγάπη. Μεγαλώνοντας βέβαια, προσπαθώ να αποβάλλω όλους τους φόβους γιατί από εκεί εκπορεύονται όλα τα αρνητικά. Ίσως ο φόβος είναι και η πιο σταθερή μας σύνδεση με την ανθρώπινη φύση μας“.

Τα όνειρά της δεν σταματούν εδώ. Θέλει να πάρει και άλλα ρίσκα στη ζωή της. “Θα ήθελα διακαώς στο μέλλον να πάρω μέρος σε ένα musical άλλης εποχής σαν το Nine ή σαν τη σκηνή Cell block tango από το Chicago. Το θεωρώ πολύ δημιουργικό και μεγάλη πρόκληση“.

Είναι άλλωστε μια από τις σκέψεις που κάνει πριν κοιμηθεί. Να τραγουδά πάνω σε πιάνο με ουρά. Να συνεπαίρνει το κοινό της, να το ταξιδεύει σε μέρη που δεν έχει ξαναπάει και να το φέρνει στο δικό της κόσμο. Γεμάτο jazz ήχους, μυρωδιά ξύλου και γεύση αλμύρας.