Το Cosmo.gr πάει θέατρο: Από τον “Αρχιμάστορα Σόλνες” μέχρι τον “Βασιλιά Ληρ”

“Ο αρχιμάστορας Σόλνες” του Χένρικ Ίψεν, στο Από Μηχανής Θέατρο

Το έργο γραμμένο το 1892 διακρίνεται για τον πολυεπίπεδο και τέλεια δομημένο διαχρονικό του λόγο, όπου αναβλύζει με ποιητικότητα κάθε στοχασμός σχετικά με την άνοδο και την πτώση του ανθρώπου.

Ο Χάλβαρντ Σόλνες ύστερα από τον τραγικό θάνατο των δίδυμων αγοριών του αναδεικνύεται σε ικανότατο τεχνίτη κι’ αρχιμάστορα. Η γυναίκα του Αλίνε ζει βυθισμένη στο πένθος και στις ανεπιβεβαίωτες υποψίες της για τον δεσμό του ανδρός της με την νεότατη γραμματέα του Κάγια Φόσλι, αρραβωνιασμένη με τον αρχιτέκτονα Ράγκναρ Μπρόβικ, συνεργάτη του αρχιμάστορα Σόλνες. Ο ίδιος αρνείται κατηγορηματικά το γεγονός στον πατέρα του Ράγκναρ, ώστε να μην διακοπεί η ωφέλιμη για τον ίδιο συνεργασία τους. Η απρόσμενη επίσκεψη της νεαρής Χίλντε Βάνκγελ που μ’ ένα φιλί κάποτε την ” λέρωσε ” για πάντα, τον φέρνει αντιμέτωπο με το τίμημα που πρέπει να πληρώσει για το ” χτίσιμο ” της δικής του ζωής και ” της κατοικίας του που δεν ένιωσε ποτέ δικό του σπίτι “.

Μια αξιόλογη θεατρική πράξη συμβαίνει στο Από Μηχανής Θέατρο , με ουσιαστικές ερμηνείες που παροτρύνουν τον θεατή να επικαλεστεί τα δικά του δαιμόνια, όπως κι’ ο πρωταγωνιστής Σόλνες για ν’ αποπληρώσει το ασήκωτο υπέρογκο χρέος του. Στο σκηνικό – προσδιορισμένο με ακριβείς αρχιτεκτονικές γραμμές, σε χρώματα ασπρόμαυρα όπως εξ’ άλλου και τα κομψά σύγχρονα κοστούμια – ισορροπούν μισοειπωμένες ασαφείς λέξεις κι’ ευάλωτα συναισθήματα, ως δομικά υλικά και προσχέδια της αναζήτησης του θείου.

Η σκηνοθετική πρόταση που θέλει τους ήρωες επί της σκηνής ή πίσω από τα φωτισμένα τζάμια, προβάλει την προβληματική του συγγραφέα.

Ο Α. Βλουτής – Σόλνες από φιλόδοξος, άτεγκτος κι’ αλαζονικός με ” ασθενική συνείδηση γίνεται συμπαθής στην αναμέτρησή του με το παρελθόν του, με τον φόβο και την αγωνία του θανάτου. Σπαρακτικά τραγικός με την ύβρη του Υπέρτατου καθώς θεώνει ο ίδιος τον εαυτό του.και την θυσία – κάθαρση που ακολουθεί.

Η Δ. Κουρτάκη – Αλίνε Σόλνες με βαθιά εσωτερικότητα και θλίψη ” κυοφορεί μέσα της τις μεγάλες απώλειες που είναι τα μικρά πράγματα “. Όσο για τον θάνατο των παιδιών της είναι ήρεμη αφού είναι κάτι που ήρθε ” άνωθεν κι’ οφείλει να υπακούει “.

Χίλντε η Β. Τρουφάκου, απαστράπτουσα νιάτα κι’ υποκριτική ομορφιά είναι το όραμα του καινούργιου κόσμου, ” τα ουράνια βασίλεια “, ο Αρκαδικός τόπος που συμφιλιώνει τον αρχιμάστορα με τον εαυτό του  αφού της δώσει πρώτα τα ” λάφυρά της “.

Η εξαίρετη μουσική κι’ ο υποβλητικός φωτισμός ( ιδιαίτερα αισθαντικός ο σταυρός του προσώπου στην τελευταία σκηνή ) καθώς και οι όμορφες ερμηνείες των υπόλοιπων ηθοποιών ολοκληρώνουν την υπέροχη παράσταση.

Συντελεστές

Μετάφραση: Έρι Κύργια

Σκηνοθεσία: Κατερίνα Μπερδέκα

Σκηνικά-Κοστούμια: Νίκος Αναγνωστόπουλος

Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης

Μουσική: Δημήτρης Παπαλάμπρου

Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριάνθη Μπαϊρακτάρη

Παίζουν: Άκις Βλουτής (Αρχιμάστορας Σόλνες), Ιερώνυμος Καλετσάνος (Γιατρός Χέρνταλ), Διώνη Κουρτάκη (Αλίνε Σόλνες), Ερρίκος Λίτσης (Κνουτ Μπρόβικ), Αθηνά Μπερδέκα (Κάγια Φόσλι), Κωνσταντίνος Μωραΐτης (Ράγκναρ Μπρόβικ), Βασιλική Τρουφάκου (Χίλντε Βάνγκελ)

Πληροφορίες

Γενική είσοδος: 14 €

Μειωμένο: 10 € (φοιτητικό)

Γενική είσοδος κάθε Πέμπτη: 10 €

Ακαδήμου 13, Μεταξουργείο, 2105231131, http://www.syn-epi.com/index.php/theatre/index/1

Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 20:30

Κυριακή στις 19:00

Χωρητικότητα: 90 άτομα

Διάρκεια: 120′ (χωρίς διάλειμμα)

“Το παγκάκι” του Αλεξάντερ Γκέλμαμ, θέατρο Βασιλάκου

Σε μια κεντρική πλατεία, κομβικό σημείο συνάντησης που σφύζει από ζωή, συναντώνται τυχαία ένας άντρας και μια νέα γυναίκα. Ένα τσιγάρο γίνεται πρόσχημα για να μοιραστούν το ίδιο παγκάκι και ν’ ακουμπήσουν πάνω του την κοινή τους ανάγκη για συντροφικότητα. Την όποια επίπλαστη διστακτικότητα μετατρέπει  σε πρώιμη εξοικείωση  η επίμονη συμπεριφορά του ανδρός. Στο πρόσωπό του η γυναίκα αναγνωρίζει τον άνδρα που την εξαπάτησε και την έκανε με λαγού πηδηματάκια. Μια ” πικρή ιστορία ψέματος ή αλήθειας ” θ’ αρχίσει γεφυρώνοντας τρεις και λίγο τις επιθυμίες τους, κι’ αμέσως θα τις γκρεμίζει στην αμφιβολία, στην αβεβαιότητα, στην αμφισβήτηση και στην επιδίωξη της προσωπικής ελευθερίας.

Που σταματά το ψέμα και που αρχίζει η αλήθεια του άνδρα κυνηγού με το ξύλινο ντουφέκι; Πόσο ευάλωτη κι’ αδύναμη μέσα από την εμπειρία της αποδεικνύεται η γυναίκα; που του παραχωρεί απερίσκεπτα τα κλειδιά του σπιτιού της;

Όλ’ αυτά συμβαίνουν κάτω από το δημόσιο βλέμμα , που επιτείνει την κοινωνική τους ανασφάλεια. Μα καθώς η νύχτα πλησιάζει  κι’ η πλατεία δεν έχει πια ζωή ” είναι η ώρα που κάποιος κοιμάται και κάποιος ξυπνά “- κάποιος άλλος έρωτας δίχως ” ξεροκεφαλιά “θα διαβεί το κατώφλι.

Μια παράσταση σε εξέλιξη στο φουαγιέ – πλατεία του θεάτρου –  μ’ ένα παγκάκι να δεσπόζει το κενό χώρο, όπου κυκλοφορούν μουσικά τα κίτρινα ποδήλατα κι’ ακούγονται ήχοι ζωής, φέρνει σε  αντιπαράθεση ερωτική τους δυο πρωταγωνιστές.

Ο Α. Καλπακίδης, κι’ η Ε. Μαρσίδου με ενδεικτική και συντηρητική αμφίεση, ενσαρκώνουν τους ήρωες με αφοπλιστική αυθεντικότητα τους, λες και τους έχουν ζήσει κι’ έχουν αφομοιώσει τους χαρακτήρες τους. Ασυγκράτητοι και πιεστικοί, ενθαρρύνουν κι’ αποθαρρύνουν, συμπονούνται, αλληλοεμπιστεύονται έρχονται κοντά και την τελευταία στιγμή φεύγουν δίχως δεσμεύσεις, αναζητώντας την ελευθερία. ” Μια ελευθερία που έδωσε θέση στο μέχρι πρότινος απαγορευμένο “.

Συντελεστές

Μετάφραση- Σκηνοθεσία: Γρηγόρης Καραντινάκης

Σκηνικός χώρος- κοστούμια: Βασίλης Μπαρμπαρίγος

Μουσική: Κίτρινα Ποδήλατα

Επιμέλεια Κίνησης: Ζωή Κολλάτου

Video – Photo: Στέφανος Κοσμίδης

Παίζουν: Αλέξανδρος Καλπακίδης, Έλενα Μαρσίδου

Πληροφορίες

Πλαταιών & Προφήτη Δανιήλ 3 – Κεραμεικός, +302103467735,

Από 10 Μαρτίου έως 13 Απριλίου 2014, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00

Είσοδος 10 ευρώ

“Βασιλιάς Ληρ” του Σαίξπηρ θέατρο Βαφείο – Λάκης Καραλής

Ο Ληρ, βασιλιάς και πατέρας με τρυφερή αγάπη για τις κόρες του, προτού μοιράσει το βασίλειό του σε κείνες, ζητά από την καθεμιά να του εκφράσει το μέγεθός της αγάπης της για το πρόσωπό του. Οι κολακείες τον ξεγελούν  και παρά τις συμβουλές του δούκα του Κεντ που τον εξορίζει,  το παραχωρεί στην Γονερίλη  και στην Ρεγγάνη, ενώ αποκληρώνει την μικρότερη Κορδέλια που την παντρεύεται ο βασιλιάς της Φραγκιάς. Ο Ληρ φιλοξενείται εναλλάξ κάθε μήνα με εκατό υπασπιστές του από τις κόρες του, οι οποίες του συμπεριφέρονται εξευτελιστικά και τέλος τον εκδιώχνουν. Εκείνος ακολουθούμενος από τον γελωτοποιό του  και τον πιστό του δούκα μεταμφιεσμένο σε υπηρέτη,  περιπλανιέται στο δάσος, ωσότου οι πιστοί του τον φυγαδεύσουν στο Ντόβερ. Εκεί η Κορδέλια ειδοποιείται  και έρχεται να συναντήσει τον κακοπαθημένο γέροντα πατέρα της. Ωστόσο στην σύγκρουση των Φράγκικων και Αγγλικών στρατευμάτων νικούν οι ‘Αγγλοι, η Ρεγάνη κι’ η Γονερίλη στρέφονται η μια εναντίον της άλλης, ενώ η Κορδέλια δολοφονείται κι’ ο Ληρ ξεψυχά, κρατώντας στην αγκαλιά του το άψυχο σώμα της.

Ο Σαίξπηρ με τον βασιλιά Ληρ πραγματεύεται την ανθρώπινη οδύνη μπροστά στον φόβο του θανάτου και της τρέλας. Το έργο είναι ένα αγωνιώδες οδοιπορικό στα κοινωνικά, πολιτικά και ηθικά μέτρα της εποχής, διάστικτο δολοπλοκίες και αίμα. Είναι η τραγωδία δυο γονέων , που η δεσποτική ματαιοδοξίας τους πρόδωσε την πιο ισχυρή τους αγάπη, κι’ έγινε αιτία του χαμού τους.

Ο Γ. Βούρος έχει την ευθύνη της μετάφρασης σε λόγο απλό καθημερινό  και το σκηνοθετικό χτίσιμο της παράστασης, όπου τονίζεται ” η ολική πτώση με την απώλεια της αξιοπρεπούς διαβίωσης, το άδειασμα της ψυχής και η καθαρτήρια τέλος ανύψωση ” του ανθρώπου. Ως Βασιλιάς Ληρ από ατρόμητος, αμείλικτος κι’ απολυταρχικός ξεπέφτει με υποκριτική βαρύτητα στο ολέθριο μαρτύριο της περιφρόνησης κι’ εγκατάλειψης κι’ από κει στην τραγικότητα της αλήθειας.

Ο Γ. Γεωργίου – Γκλώστερ με ουσιαστική ερμηνεία συγκρούεται επί σκηνής με τους αντάξια  υποκριτικά γιους του, ενώ το πολυπληθές επιτελείο των ικανών ηθοποιών σε καλή επικοινωνία μεταξύ τους παρουσιάζουν ένα αξιόλογο αποτέλεσμα. Εκπληκτική στον ρόλο του τρελού η Μ. Σκούπα αυτοσχεδιάζει, καθώς αποδίδει την δραματικότητα της ανθρώπινης μοίρας, κλέβοντας την παράσταση.

Σήμερα που δεν είναι καιρός για σκηνικές εντυπώσεις και ” πρέπει ”  ν’ αντέξουμε το βάρος της θλιβερής μας εποχής  ” είναι συγκινητικό να εισπράττεις μιαν έντιμη δουλειά, με σεβασμό στον θεατή. Είναι επαινετή η έντονη παρουσία νεανικού κοινού και η θεατρική αγωγή που έδειξαν καμιά δεκαριά μαθητές του δημοτικού στην παράσταση.

Τα μετρημένα κοστούμια, η πρωτότυπη μουσική και ο έντονος ήχος των φυσικών φαινομένων που συνοδεύουν την συμβολική σκηνή της καταιγίδας με τον έξοχο φωτισμό, τονίζουν την άγρια επίθεση που δέχεται ο νους από την καταιγίδα της προδοσίας.

Συντελεστές

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ-ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Γιώργος Βούρος

ΣΚΗΝΙΚΑ-ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: Ειρήνη Παγώνη

ΦΩΤΙΣΜΟΙ: Χριστίνα Θανάσουλα

ΜΟΥΣΙΚΗ: Νίκος Χατζηελευθερίου

ΟΠΛΟΜΑΧΙΕΣ: Χάρης Γεωργιάδης

ΒΟΗΘΟΙ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ: Τόνια Μασέρα, Δέσποινα Κοψαχείλη

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Δήμητρα Λαζαρίδου

Παίζουν

Γιώργος Βούρος (Ληρ), Μαρία Σκούπα (Τρελός), Γιώργος Γεωργίου (Γκλόστερ), Γεωργία Ζώη (Γκόνεριλ), Κώστας Καποδίστριας (Όλμπανυ), Γιώργος Βούτος (Κόρνουολ-Κήρυκας), Πηνελόπη Σταυροπούλου (Ρήγκαν), Γρηγόρης Σερμπής (Έντμοντ-Ιππότης-Γιατρός), Δημήτρης Καμπόλης (Κεντ-Ιππότης), Ηλίας Κούτλας (Έντγκαρ-Βουργουνδός-Ιππότης), Ζωή Μασούρα (Ρήγκαν), Ελένη Σταυράκη (Κορντέλια), Μανώλης Βαζαίος (Όσβαλντ-Ιππότης), Βασίλης Τραϊφόρος (Γραμματικός-Όλμπανυ β’-Ιππότης), Ξενοφώντας Χαντζής (Γάλλος Βασιλιάς-Υπηρέτης-Ιππότης), Παναγιώτης Δεληγιάννης (Γέρος-Γιατρός-Ιππότης), Νίκος Χρηστίδης (Κάραν-Υπηρέτης-Γάλος Ιππότης), Τόνια Μασέρα (Υπηρέτρια), Πένη Χαλκιά (Υπηρέτρια).

Πληροφορίες

Εισιτήρια: 13 ευρώ, 10 ευρώ (εκπτωτικό).

Διάρκεια παράστασης: 150 λεπτά (μαζί με το διάλειμμα).

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ: Σάββατο ώρα 20:30 και Κυριακή ώρα 19:30.

Χώρος: Θέατρο Βαφείο-Λάκης Καραλής, τηλ: 210-3425.637)

Αγ. Όρους 16 και Κωνσταντινουπόλεως 115, Μετρό Κεραμεικού, 10447 Βοτανικός ΑΘΗΝΑ.

email: theatrovafeion@gmail.com

Facebook: http://www.facebook.com/vafeiolakiskaralis

Forever Tango, “Dirty Dancing” στο θέατρο Badminton

Οι λάτρεις του Tango είχαν την δυνατότητα ν’ απολαύσουν για ένα διήμερο το ” Dirty Dancing ” μια παράσταση που όπως και τρία χρόνια πριν, ταξίδεψε με μεθυστική μουσική τους θεατές στα βήματά της.

Ο Luis Bravo – υπεύθυνος για τις χορογραφίες, την σκηνοθεσία, την μουσική επιμέλεια και την ενορχήστρωση – μ’ ένα δικό του τρόπο δημιουργεί και μεταφέρει στην σκηνή το tango το καταφρονεμένο κι’ ανήθικο αρχικά από τις φτωχογειτονιές του Μπουένος ‘Αιρες, ως τον κοσμικό χορό των σαλονιών της Ευρώπης αργότερα, κι’ ακόμα πιο καλλιτεχνικά συνδυάζοντάς το με τον κλασσικό χορό.

Η ενδεκαμελής ορχήστρα με τους έξοχους ήχους ιδιαιτέρως του μπαντεόν και η συναρπαστική φωνή της τραγουδίστριας έντυσαν  με πάθος, μελαγχολία κι’ αισθησιασμό τον χορό των έξοχων χορευτών. Ένα tango με στυλ προσωπικό όπου η χαρά παλεύει  την μοναξιά με βλέμματα παθιασμένα κι’ ο έρωτας κυρίαρχος διεκδικεί την ζωή και την επιβάλλει.