ΠΑΙΔΙ

3 φράσεις που τσακίζουν τη συναισθηματική νοημοσύνη των παιδιών

iStock

Η συναισθηματική νοημοσύνη είναι σημαντική για τη δημιουργία και διατήρηση σταθερών ανθρώπινων αλληλεπιδράσεων, αλλά και ένα σημαντικό βήμα προς την επαγγελματική μας επιτυχία.

Είναι η ικανότητα αντίληψης, κατανόησης και διαχείρισης των συναισθημάτων του καθενός καθώς και η αποτελεσματική πλοήγηση και ενσυναίσθηση με τα συναισθήματα των άλλων. Η ικανότητα να ρυθμίζουμε τα συναισθήματά μας, επηρεάζει θετικά τις σχέσεις μας, τη λήψη αποφάσεων, την επικοινωνία και τη συνολική ψυχική μας ευημερία. Τα άτομα με υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη μπορούν να διαχειριστούν καλύτερα το άγχος, τις συγκρούσεις και να προσαρμοστούν στην αλλαγή. Τείνουν επίσης να έχουν ισχυρότερες διαπροσωπικές σχέσεις, ενισχυμένη ανθεκτικότητα απέναντι στο συναισθηματική απόρριψη και μεγαλύτερη αυτογνωσία.

Η συναισθηματική νοημοσύνη είναι κρίσιμη και για τα παιδιά

Η συναισθηματική νοημοσύνη θέτει τα θεμέλια για μια επιτυχημένη και ικανοποιητική ζωή. Η διδασκαλία των δεξιοτήτων συναισθηματικής νοημοσύνης στα παιδιά από μικρή ηλικία, τα βοηθά να κατανοήσουν και να επικοινωνήσουν τα συναισθήματά τους, μειώνοντας την απογοήτευση και προάγοντας τη συναισθηματική αυτορρύθμιση. Τα παιδιά με γερές βάσεις είναι πιο πιθανό να διαπρέψουν στο σχολείο, να δημιουργήσουν υγιείς σχέσεις ως ενήλικες και να χειριστούν τις συγκρούσεις με εποικοδομητικό τρόπο.

Τα παιδιά με υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη δεν επιδεικνύουν απλώς ενσυναίσθηση, αλλά έχουν και καλύτερη οπτική απέναντι στα προβλήματα και είναι πιο πιθανό να βρουν λύσεις.

3 φράσεις που τσακίζουν τη συναισθηματική νοημοσύνη τους

Τα λάθος πράγματα που μπορεί να πει κανείς σε ένα παιδί είναι προφανώς πολλά περισσότερα. Οι ειδικοί ωστόσο, επικεντρώνονται σε 3 συναισθήματα που μπορούν να προκαλέσουν τα λεγόμενα εκπαιδευτικών, γονέων και φροντιστών, τα οποία μπορεί να έχουν σημαντικά αρνητικό αντίκτυπο στην συναισθηματική νοημοσύνη των παιδιών: Την ντροπή, την απόρριψη και την ακύρωση.

«Γιατί δεν με ακούς;»

Σχεδόν πάντα μια τέτοια φράση εκφράζει συναισθηματική ακύρωση. Είσαι αναστατωμένη και θυμωμένη για το παιδί δεν συμπεριφέρεται όπως θα ήθελες ή γιατί δεν κάνει αυτό που θέλεις. Ένα παιδί ωστόσο, μπορεί να μην ακολουθήσει τις οδηγίες που του δίνονται, όχι για να σε εκνευρίσει, αλλά επειδή δεν θέλει ή δεν μπορεί. Κάθε παιδί έχει τη δική του προσωπικότητα και τα θέλω του θα πρέπει να γίνονται σεβαστά στο πλαίσιο ξεκάθαρων ορίων. Έτσι, αντί να ρωτάς γιατί δεν σε ακούει, προσπάθησε να δεις αν υπάρχει κάτι που το έχει ενοχλήσει ή κάτι που το δυσκολεύει και αρνείται να σε ακούσει.

«Θα έπρεπε να ντρέπεσαι»

Καθώς ξεστομίζουμε τέτοια πράγματα, συνήθως δεν τα θεωρούμε ντροπιαστικά. Τα θεωρούμε ως κάτι που μπορεί να βοηθήσει το παιδί μας να αναγνωρίσει ένα πρόβλημα – και ίσως να το παρακινήσει να αλλάξει. Τα θεωρούμε ως εποικοδομητική κριτική. Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχει μια λεπτή γραμμή μεταξύ της κριτικής και της ντροπής. Η ντροπή μπορεί να κάνει τα παιδιά να νιώθουν ότι δεν μπορούν να αλλάξουν. Αντί να τα παρακινήσει, μπορεί να τα κάνει να νιώθουν ότι δεν είναι ικανά. Και ως συνέπεια να γκρεμίσει την αυτοπεποίθησή τους. Η ντροπή μπορεί να κάνει επίσης τα παιδιά να αισθάνονται άσχημα για τον εαυτό τους.  Για να αποφύγεις λοιπόν τη ντροπή, πρέπει να σταματήσεις και να σκεφτείς δύο πράγματα πριν μιλήσεις σε ένα παιδί: Υπάρχει όντως κάτι που μπορεί να αλλάξει, αλλά και πόσο σημαντικό είναι όντως να το αλλάξει;

«Μην κάνεις σαν κακομαθημένο»

Οι ειδικοί επίσης συμβουλεύουν να αποφεύγεις φράσεις με απορριπτικό τόνο. Η συγκεκριμένη ή παρόμοιες φράσεις, εκφράζουν την απογοήτευση σου προς το παιδί, άρα και απόρριψη. Αυτό μπορεί όχι μόνο να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην αυτοεκτίμηση και τη συναισθηματική του ευημερία, αλλά και να οδηγήσει σε αρνητικότητα, υπονοώντας ότι έχουν εγγενή ελαττώματα ή προβληματική συμπεριφορά. Μια τέτοια επισήμανση μπορεί να ενσταλάξει μια αίσθηση ανεπάρκειας και να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην αυτοπεποίθηση και την εικόνα του εαυτού τους. Είναι επομένως καλύτερο να αντιμετωπίζεις τις προκλητικές συμπεριφορές και τα συναισθήματα με κατανόηση, υπομονή και εποικοδομητική επικοινωνία αντί να τα χαρακτηρίζουμε ως «κακά».