7 μύθοι για την αποβολή και την εγκυμοσύνη
- 22 ΝΟΕ 2022
Είναι δύσκολο να μιλήσουμε για την περίπτωση αποβολής. Είναι ένα ζήτημα προσωπικό, ωστόσο όχι ασυνήθιστο ή αφύσικο. Επιστημονικοί και ιστορικοί μύθοι, κάνουν την αποβολή ακόμα πιο δύσκολη στην κατανόηση, δυσκολεύοντας περαιτέρω τη συζήτηση γύρω από αυτή.
Ωστόσο, ξετυλίγοντας αυτές τις μακροχρόνιες παρανοήσεις σχετικά με την εγκυμοσύνη και την αποβολή, μπορούμε επιτέλους να ξεκινήσουμε μια ανοιχτή συζήτηση που θα ομαλοποιήσει την εμπειρία και θα άρει το οδυνηρό βάρος του στίγματος και της μυστικότητας γύρω από το θέμα.
Μύθος 1: Η αποβολή είναι μια σπάνια επιπλοκή της εγκυμοσύνης
Περίπου το 20% των επιβεβαιωμένων κυήσεων καταλήγουν σε αποβολή, κυρίως τους πρώτους μήνες. Περίπου το ένα τρίτο των γυναικών που είχαν δύο παιδιά, είχαν επίσης αποβολή. Αυτή η εκτίμηση του ποσοστού αποβολών, έχει αυξηθεί την τελευταία δεκαετία, όχι επειδή οι αποβολές έχουν γίνει πιο συχνές, αλλά επειδή διαγιγνώσκουμε εγκυμοσύνες πιο κοντά στη σύλληψη.
Μια εγκυμοσύνη που διαγιγνώσκεται το συντομότερο δυνατό με ένα τεστ εγκυμοσύνης στο σπίτι ή μια εξέταση αίματος, περίπου 5 ημέρες πριν από την πρώτη απώλεια εμμήνου ρύσεως, έχει στην πραγματικότητα 30% πιθανότητα αποβολής. Και πολλά άλλα γονιμοποιημένα ωάρια, δεν εμφυτεύονται με επιτυχία στο τοίχωμα της μήτρας. Στατιστικά, ένα γονιμοποιημένο ωάριο είναι πολύ πιο πιθανό να χαθεί παρά να εξελιχθεί σε εγκυμοσύνη.
Μύθος 2: Αν μια γυναίκα έχει μία αποβολή σημαίνει ότι είναι πιθανό να έχει και περισσότερες στο μέλλον
Άλλος ένας μύθος με μακρά ιστορία. Πριν από τον 20ο αιώνα, θεωρούνταν ζωτικής σημασίας για το σώμα να έχει τακτικές «συνήθειες», όπως τακτική έμμηνο ρύση, τακτική αφόδευση και τακτικές ώρες για φαγητό και ύπνο. Με τον ίδιο τρόπο αντιμετωπίστηκε και η εγκυμοσύνη και η αποβολή. Οι γιατροί και οι ασθενείς φοβήθηκαν ότι μια πρόωρη αποβολή θα δημιουργούσε ένα συγκεκριμένο μοτίβο. Σήμερα γνωρίζουμε ότι μόνο το 1% περίπου των γυναικών υποφέρει από επαναλαμβανόμενες αποβολές και από αυτές, περίπου τα τρία τέταρτα έχουν στη συνέχεια επιτυχείς εγκυμοσύνες.
Μύθος 3: Εάν οι γυναίκες ακολουθήσουν τις ιατρικές συμβουλές, μπορούν να αποτρέψουν μια αποβολή
Οι περισσότερες αποβολές δεν μπορούν να προληφθούν. Από τις αρχές του 20ου αιώνα, οι επιστήμονες γνώριζαν ότι η πλειονότητα των αποβολών προκαλείται από χρωμοσωμικές ανωμαλίες που καθιστούν ένα έμβρυο ασύμβατο με τη ζωή. Πριν από τον 19ο αιώνα, οι γιατροί, πίστευαν ότι οι αποβολές προέρχονταν από το σώμα, τις συνήθειες ή το περιβάλλον της εγκύου, αλλά δεν το μετέφραζαν γενικά σε ενοχοποίηση των γυναικών.
Αυτό άλλαξε στα μέσα του 19ου αιώνα, καθώς τα ποσοστά αμβλώσεων αυξήθηκαν ραγδαία. Οι επιστήμονες υποψιάζονταν όλο και περισσότερο τις γυναίκες ότι σαμποτάρουν την εγκυμοσύνη τους και τις κατηγορούσαν για τις αποβολές τους. Στις αρχές του 20ου αιώνα, με το ζήλο τους να βελτιώσουν τα αποτελέσματα της εγκυμοσύνης, οι επιστήμονες παρότρυναν τις έγκυες γυναίκες να αναλάβουν μια σειρά από νέες (και ιατρικά αβάσιμες) ευθύνες, όπως μια διατροφή κατά της δυσκοιλιότητας και το τακτικό μπάνιο για την απαλλαγή του σώματος από τις τοξίνες, που πίστευαν ότι μπορεί να προκαλέσουν προεκλαμψία.
Συνέστησαν επίσης στις εγκύους, να αποφεύγουν να σηκώνουν βάρη και να έχουν σεξουαλικές επαφές, για να αποτρέψουν μια αποβολή. Ωστόσο, είναι απίθανο να μπορέσουμε να αποτρέψουμε το φυσικά υψηλό ποσοστό πρόωρης απώλειας εγκυμοσύνης.
Μύθος 4: Στο παρελθόν οι γυναίκες είχαν άγνοια για το σώμα τους, έτσι δεν συνειδητοποιούσαν ούτε μια εγκυμοσύνη, ούτε μια αποβολή
Στην πραγματικότητα, πριν από τον 20ο αιώνα, οι γυναίκες είχαν πολύ περισσότερη προσωπική εμπειρία με την εγκυμοσύνη από ό,τι οι γυναίκες σήμερα. Έτσι τουλάχιστον στις μεταγενέστερες εγκυμοσύνες τους, είχαν μια καλύτερη κατανόηση των προσωπικών τους συμπτωμάτων εγκυμοσύνης.
Μύθος 5: Τεχνολογίες όπως ο υπέρηχος αναπόφευκτα μας οδηγούν στο δέσιμο με το έμβρυο στα πρώτα στάδια μιας εγκυμοσύνης
Από τη δεκαετία του 1970, οι Αμερικανοί έχουν αναπτύξει την εξέταση υπερήχων σε μια περίτεχνη πολιτιστική τελετουργία «γνωριμίας με το μωρό». Τα λόγια των γιατρών και οι προσδοκίες γύρω από την εξέταση, μας επιτρέπουν να «δούμε το μωρό» ακόμη και σε μια μουντή ασπρόμαυρη εικόνα. Σε ορισμένα μέρη, ωστόσο οι γιατροί δεν ενθαρρύνουν αυτή τη «δέσμευση» κατά τη διάρκεια των πρώιμων εξετάσεων, επειδή το θεωρούν ως μια αυστηρά ιατρική εξέταση, με στόχο την αναζήτηση προβλημάτων με την εγκυμοσύνη.
Μύθος 6: Κηλίδες ή αιμορραγία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σημαίνουν αυτόματα αποβολή
Η κολπική αιμορραγία είναι αρκετά συχνή στο πρώτο τρίμηνο μιας εγκυμοσύνης και εμφανίζεται στο 20% έως 40% των εγκύων γυναικών. Ακόμη και μια βαριά, παρατεταμένη αιμορραγία μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια μιας υγιούς εγκυμοσύνης.
Μύθος 7: Όλες οι γυναίκες θρηνούν τις αποβολές τους, ειδικά όταν μιλάμε για μια επιθυμητή εγκυμοσύνη
Μέχρι τον 20ο αιώνα, οι περισσότερες οικογένειες έχαναν τουλάχιστον ένα παιδί από πρόωρο θάνατο, και σε σύγκριση με σήμερα, η αποβολή απλώς δεν αντιμετωπιζόταν ως το ίδιο είδος απώλειας. Ήδη από τα μέσα του 20ου αιώνα, ήταν ασυνήθιστο για μια γυναίκα να θρηνεί για μια αποβολή, ακόμα και σε προχωρημένη εγκυμοσύνη. Στις μέρες μας, ωστόσο, οι γυναίκες μπορεί να αισθάνονται το βάρος του στίγματος, αν δεν θρηνήσουν για μια αποβολή, ανεξάρτητα από το πότε αυτή συμβαίνει.
Οι αντιδράσεις όπως σε κάθε άλλη περίπτωση, έτσι και στην αποβολή, είναι ατομικές και ποικίλες. Μερικές γυναίκες θρηνούν μια αποβολή ως το θάνατο ενός παιδιού. Άλλες την αντιμετωπίζουν, ως απώλεια δυνατοτήτων ή ευκαιριών. Μερικές γυναίκες μπορεί να χρειαστεί να αφιερώσουν χρόνο για να επεξεργαστούν τα συναισθήματά τους πριν προσπαθήσουν ξανά, ενώ άλλες αισθάνονται ότι θα είναι καλύτερα, με το να μείνουν ξανά έγκυες το συντομότερο δυνατό.
Η απώλεια εγκυμοσύνης είναι ένα συναισθηματικά πολύπλοκο φαινόμενο που διαμορφώνεται βαθιά από το κοινωνικό και ιστορικό πλαίσιο. Οι γυναίκες μπορεί επίσης να ερμηνεύουν διαφορετικά τις απώλειές τους σε διαφορετικές χρονικές στιγμές της ζωής τους και σε αναπαραγωγικές τροχιές.
