Έρευνα: 1 στους 6 ενήλικες με προβλήματα γονιμότητας

Η υπογονιμότητα ορίζεται ως η αδυναμία ενός ζευγαριού να επιτύχει σύλληψη και να αποκτήσει παιδί, έπειτα από τουλάχιστον ένα έτος τακτικών, σεξουαλικών επαφών, χωρίς αντισυλληπτική προστασία. Μπορεί να προκαλέσει έντονο στρες, στιγματισμό, οικονομικές δυσκολίες και να επηρεάσει την ψυχική κατάσταση των εμπλεκομένων.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η υπογονιμότητα αποτελεί διαταραχή της υγείας και χρήζει αντιμετώπισης. Μια νέα έκθεση, μάλιστα αποκαλύπτει την έκταση του προβλήματος.

Ειδικότερα, όπως αναφέρει η σχετική έκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, περίπου το 17,5% του παγκόσμιου ενήλικου πληθυσμού, δηλαδή σχεδόν ένας στους έξι, θα εμφανίσει κάποια στιγμή στη ζωή του υπογονιμότητα.

Τα στοιχεία αυτά, είναι οι πρώτες εκτιμήσεις του Οργανισμού ως προς την έκταση της υπογονιμότητας εδώ και πάνω από μια δεκαετία.

Ο γενικός Διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, Tedros Adhanom Ghebreyesus, υπογραμμίζει τη σοβαρότητα της υπογονιμότητας ως ζήτημα δημόσιας υγείας, όπως και την επείγουσα ανάγκη να διευρυνθεί η πρόσβαση στην πρόληψη, τη διάγνωση και τις θεραπείες.

Όπως χαρακτηριστικά δηλώνει με αφορμή τα στοιχεία της έρευνας:

«Η έκθεση αποκαλύπτει μια σημαντική αλήθεια. H υπογονιμότητα δεν κάνει διακρίσεις.

Το ποσοστό των ανθρώπων που πλήττονται, δείχνει την αναγκαιότητα να διευρυνθεί η πρόσβαση στη φροντίδα της γονιμότητας.

Να διασφαλιστεί ότι το ζήτημα αυτό δεν είναι πλέον παραγκωνισμένο ως προς την έρευνα και την πολιτική υγείας και ότι ασφαλείς, αποτελεσματικοί και οικονομικά εφικτοί τρόποι για την απόκτηση παιδιού, μπορεί να είναι διαθέσιμοι σε εκείνους που τους επιζητούν».

Η υπογονιμότητα και τα τεράστια, οικονομικά κόστη

Παρά την έκταση του ζητήματος, λύσεις για την πρόληψη, διάγνωση και θεραπεία της υπογονιμότητας, παραμένουν υποχρηματοδοτούμενες και απρόσιτες για πολλούς. Ο λόγος, σύμφωνα με την νέα έκθεση, είναι το υψηλό τους κόστος, το κοινωνικό στίγμα που τις συνοδεύει, αλλά και η περιορισμένη διαθεσιμότητα τους.

Στις περισσότερες χώρες, οι θεραπείες υπογονιμότητας χρηματοδοτούνται σε μεγάλο βαθμό ιδιωτικά, συχνά με δυσθεώρητο, οικονομικό κόστος.

Ταυτόχρονα στις πιο φτωχές χώρες, οι άνθρωποι δαπανούν το μεγαλύτερο τμήμα του εισοδήματός τους για ζητήματα υπογονιμότητας, σε σχέση τους ανθρώπους στις πλουσιότερες χώρες.

Το απαγορευτικό κόστος θεραπειών, εμποδίζει έτσι πολλούς να αντιμετωπίσουν προβλήματα υπογονιμότητας, ή μπορεί να τους εξουθενώσει οικονομικά στην προσπάθειά τους να αναζητήσουν θεραπεία.

Μια σοβαρή, υγειονομική πρόκληση που μας αφορά όλους

Τα ποσοστά που παρουσιάζουν τα στοιχεία της έρευνας του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, είναι συγκρίσιμα για χώρες υψηλού, μεσαίου και χαμηλού εισοδήματος.

Γεγονός που υποδηλώνει ότι η υπογονιμότητα είναι μια σοβαρή υγειονομική πρόκληση σε κάθε κοινότητα, χώρα και περιοχή του κόσμου.

Η ισόβια παρουσία του φαινομένου εμφανίζεται κατά 17,8% στις χώρες υψηλού εισοδήματος και κατά 16,5% στις χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος.

Σύμφωνα με τον Tedros Adhanom Ghebreyesus:

«Για εκατομμύρια ανθρώπους ανά τον κόσμο, ο δρόμος για να γίνουν γονείς μπορεί να είναι δυσπρόσιτος, αν όχι αδύνατος.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, εκτιμάται ότι ένας στους έξι ανθρώπους πλήττεται από την αδυναμία να αποκτήσει παιδί κάποια στιγμή στη ζωή του. Αυτό είναι ανεξάρτητο από το πού ζει και τι πόρους διαθέτει».

Αξίζει τέλος να αναφερθεί, ότι η έκθεση παρέχει πληροφορίες για τον παγκόσμιο και περιφερειακό επιπολασμό της υπογονιμότητας αναλύοντας όλες τις σχετικές μελέτες από το 1990 έως το 2021 και λαμβάνοντας υπόψη τις διαφορετικές προσεγγίσεις εκτίμησης που χρησιμοποιήθηκαν.