ΠΑΙΔΙ

Με αυτά τα απλά tips θα μάθεις στο παιδί σου να σέβεται τον εαυτό του, αλλά και τους γύρω του

Unsplash

Ποιος δεν θέλει να μεγαλώσει ένα παιδί που να σέβεται τους άλλους; Ποιος δεν θέλει να μεγαλώσει ένα παιδί που να σέβεται τον εαυτό του πρώτα από όλους; Ρητορικές οι ερωτήσεις (ελπίζουμε η απάντηση να είναι όλοι όσοι διαβάζετε αυτό το άρθρο). Το να μάθεις, όμως, στο παιδί σου την έννοια του σεβασμού είναι μια διαδικασία που θέλει χρόνο, δουλειά και συνέπεια.

Οι περισσότεροι γονείς στην προσπάθειά τους να μεταλαμπαδεύσουν αυτή την αξία στο παιδί τους μπαίνουν σε πολλές συζητήσεις για τον σεβασμό, την ευγένεια και άλλες συναφείς έννοιες κ συμπεριφορές. Η ουσία όμως βρίσκεται σε πολύ απλά πράγματα της καθημερινότητας για αυτό και πολλές φορές, αν και έχουμε πει και ξαναπεί κάτι στο παιδί, ανακαλύπτουμε ότι αυτό δεν δουλεύει ή δεν λειτουργεί. Γιατί;

Γιατί η θεωρία απέχει πολύ από την πράξη. Το να λέμε-λέμε και να μην κάνουμε τίποτα στην πράξη δεν βοηθάει στη διαδικασία της μάθησης του σεβασμού.

Τα tips της ψυχοπαιδαγωγού, Ευτυχίας Βαρσαμή, για να μάθει το παιδί να σέβεται τον εαυτό του, αλλά και τους γύρω του

  • Παιδιά και φαγητό

Δεν καταπιέζουμε τα παιδιά να φάνε την ποσότητα που εμείς έχουμε αποφασίσει, αλλά και τις τροφές που εμείς θέλουμε. Πρέπει να σεβόμαστε το πόσο και το τι θέλει να φάει το παιδί. Φυσικά και οι περισσότεροι θέλουμε να μυήσουμε το παιδί στην υγιεινή διατροφή. Αυτό όμως δεν θα γίνει πιέζοντάς το να φάει κάποιες τροφές. Παρέχουμε καθημερινά στα γεύματα διαφορετικά είδη υγιεινών τροφών και δίνουμε το παράδειγμα τρώγοντας όλοι μαζί, όταν αυτό είναι εφικτό.

Αν για παράδειγμα είναι η ώρα του φρούτου, δίνουμε στο παιδί τρεις επιλογές, αφήνοντας την τελική απόφαση σε εκείνο. Για παράδειγμα λέμε: «είναι η ώρα του φρούτου. Θα ήθελες να φας μήλο, αχλάδι ή πορτοκάλι;”

Ταυτόχρονα, από πολύ μικρή ηλικία εξηγούμε στα παιδιά τη σπουδαιότητα της υγιεινής διατροφής. Μιλάμε μαζί τους για τροφές που μας κάνουν δυνατούς και βάζουμε την άσκηση στη ζωή μας. Αντί να αναλωθούμε στο να τάξουμε ή να στερήσουμε κάτι, στο αν έφαγε ή δεν έφαγε, αντίστοιχα, ένα παιδί τα όσπριά του, είναι σπουδαιότερο να του εξηγήσουμε τη διατροφική αξία αυτών.

Η πίεση άλλωστε φέρνει αντίθετα αποτελέσματα. Αφήνουμε το παιδί να διαλέξει πόσο και τι θέλει να φάει, από τις δικές μας όμως προτάσεις, στις εξής περιπτώσεις: αν δεν υπάρχει ιατρικός λόγος,  αν το παιδί δεν είναι εκτός των καμπυλών. και εάν δεν υπάρχει κάποια άλλη οδηγία γιατρού.

Μόνο έτσι θα βοηθήσουμε στην αυτορρύθμιση του παιδιού. Έτσι το βοηθάμε να νιώθει σίγουρο για το σώμα του και του περνάμε το μήνυμα ότι μπορεί να αποφασίσει τι θα κάνει με αυτό. Βάσει ερευνών τα μικρά παιδιά που αφήνονται ελεύθερα να αποφασίσουν ποσό και πότε θα φάνε, δημιουργούν έναν συνδυασμό τροφών με σωστή αναλογία θρεπτικών συστατικών.

  • «Βάλε ζακέτα»

Μπορεί να ακούγεται τρελό αλλά ναι, καλό είναι να αφήνουμε το παιδί μας να αποφασίσει πότε κρυώνει και πότε ζεσταίνεται. Αυτό σημαίνει ότι εκείνο έχει τον έλεγχο του σώματός του. Δεν μπορούμε να ξέρουμε εμείς και αύριο μεθαύριο κάποιος άλλος, πέραν του ίδιου του εαυτού του, για το πώς νιώθει με το σώμα του.

Πολλές φορές με ρωτάνε: «Μα θα βγούμε στο χιόνι και δεν θα φοράει μπουφάν;»,  Αλήθεια, έχετε αφήσει ποτέ τα παιδιά στα χιόνια και δεν έχουν ζητήσει μπουφάν; Όταν κρυώσουν θα ζητήσουν μπουφάν, όταν ζεσταίνονται θα αφαιρέσουν κάποιο ρούχο. Ας τα ακούσουμε. Ας τα εμπιστευτούμε και ας τους δώσουμε τον έλεγχο για το σώμα τους.

Ακόμη και στην περίπτωση που ένα παιδί είναι ιδρωμένο και δεν το καταλαβαίνει εκείνη την ώρα, πρέπει να το συζητήσουμε και να του εξηγήσουμε με κάποιο επιχείρημα και, όταν το δεχτεί, και μόνο τότε να βάλει το μπουφάν.

  • «Ευχαριστώ, παρακαλώ, συγγνώμη»

Η ευγένεια δεν κρύβεται πίσω από αυτές τις λέξεις, αλλά στην πραγματική συνειδητοποίηση το τι σημαίνουν αυτές οι έννοιες. Δεν πιέζουμε το παιδί μας να ζητήσει συγγνώμη, ευχαριστώ και παρακαλώ.

Του δίνουμε την ευκαιρία να το κάνει όταν θα είναι έτοιμο. Σε καμία περίπτωση δεν το ντροπιάζουμε και δεν το εξαναγκάζουμε. Δεν θα αποφύγουμε να μην γίνει αγενές ένα παιδί αν το αναγκάζουμε διαρκώς να πει ευχαριστώ, παρακαλώ ή συγγνώμη. Μην επιμένετε αν βλέπετε ότι δεν είναι έτοιμο.

Βάλτε το παιδί στη διαδικασία να συμμετέχει στην επίλυση ενός προβλήματος. Στο τέλος της ημέρας, η μεγαλύτερη διαδικασία μάθησης είναι αυτή της μίμησης, ενώ ο πιο σπουδαίος δάσκαλος για το κάθε παιδί, είναι ο γονέας του. Σιγουρέψου, λοιπόν, ότι εσύ είσαι ευγενικός και δίκαιος άνθρωπος και το παιδί σου αργά ή γρήγορα θα σε μιμηθεί.

  • Αυτοφροντίδα 

Τέλος, μην παραλείψεις να φροντίζεις τον εαυτό σου και να διεκδικείς τον χρόνο σου και τον χώρο σου. Είναι πολύ σημαντικό να περνάς χρόνο με τον εαυτό σου αλλά και με τον σύντροφό σου.

Φροντίζοντας τον εαυτό σου δίνεις στο παιδί το παράδειγμα να κάνει το ίδιο και με τον δικό του εαυτό. Ας μην ξεχνάμε τη φράση του θεμελιωτή της Αναλυτικής Ψυχολογίας, Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ, πως το μεγαλύτερο βάρος για ένα παιδί είναι η ζωή που δεν έζησαν οι γονείς του.

Ας βάλουμε τέλος στον γονέα που γίνεται θυσία και ας χαράξουμε την πορεία του γονέα που φροντίζει τον εαυτό του, γιατί αυτό θέλει να μάθει στο παιδί του. Να φροντίζει και να σέβεται τον εαυτό του με τη σειρά του.

 

Ευχαριστούμε την Ευτυχία Βαρσαμή* για τις συμβουλές.

*Η Ευτυχία Βαρσαμή είναι Ψυχοπαιδαγωγός, απόφοιτος ΦΠΨ του ΕΚΠΑ με ειδίκευση στην ψυχολογία και ψυχοπαθολογία βρεφών και νηπίων, κάτοχος Μεταπτυχιακού Τίτλου Σπουδών στις Θεατρικές Σπουδές του ΑΠΚυ, με ειδίκευση στη Θεατρική Αγωγή. Απόφοιτος του Επιμορφωτικού εργαστηρίου ΑΝΙΜΑ για τη δημιουργική και καλλιτεχνική εκπαίδευση. Από το 2009 έχει εργαστεί στην προσχολική αγωγή, έχει δουλέψει στην παράλληλη στήριξη, ενώ, ταυτόχρονα, ασχολούνταν με την εμψύχωση θεατρικού παιχνιδιού, τα ψηφιακά μέσα στην εκπαίδευση και την εκπαίδευση μέσω τέχνης. Τον τελευταίο χρόνο ασχολείται με τη συγγραφή παιδικών βιβλίων, τα οποία θα εκδοθούν σύντομα και με τη συμβουλευτική.