OPINIONS

10 λόγοι που η Αθήνα δεν αντέχεται αυτό το καλοκαίρι

Petros Giannakouris/AP Images

Δεν μισώ την Αθήνα. Δεν τρέφω αβυσσαλέο μίσος για τους τουρίστες της. Δεν θεωρώ αποκαρδιωτική την εικόνα των επιτηδευμένα προβλέψιμων φασέων που αράζουν σε κατουρημένα πεζοδρόμια. Αυτά λέω κάθε μέρα, με κάθε πιθανή ευκαιρία, στο δρόμο που χάραξε η Κατερίνα Σαλάκα, για να πείσω τον εαυτό μου να αποδεχτεί την πραγματικότητα. Με παταγώδη αποτυχία. Δεν παλεύεται η Αθήνα κι αυτό το καλοκαίρι. Γιατί;

Κατσαρίδες Σβαρτσενέγκερ και Μπάτμαν στην Αθήνα 

Έχω φίλους στο Παγκράτι, Κουκάκι κι Εξάρχεια που σκέφτονται να ζητήσουν από τις κατσαρίδες να πληρώνουν μερίδιο στο ενοίκιο. Είναι συγκάτοικοι. Οι κατσαρίδες της Αθήνας είναι μεταλλαγμένες, απέθαντες, έχουν βγάλει φτερά και θέλουν να γίνουν φίλες σου. Καλά, η Αθήνα είναι πενταβρώμικη και κάθε εβδομάδα ανοίγει ένας χώρος εστίασης, δεν είναι παράλογο που το κέντρο είναι NATURA 2000 για τις κατσαρίδες. Υπάρχουν περιοχές στο κέντρο που όποτε βρέχει μυρίζουν eau de τσίσα (εκεί υπάρχουν συμμορίες αρουραίων). Στο Μοναστηράκι οι τουρίστες τις φωτογραφίζουν και τις ευχαριστούν για τις αναμνήσεις. Τι άλλο φταίει για την ιπτάμενη επιδρομή της κατσαρίδας στην Αθήνα; Οι ήπιοι χειμώνες (κλιματική αλλαγή). 

Μετρό και λεωφορεία χωρίς air condition

Στην Αθήνα το καλοκαίρι δεν περιμένουμε τους Pulp να μας τραγουδήσουν This is Hardcore. Έχουμε ξεκλειδώσει την πίστα, μόνοι μας. Κάθε φορά που μπαίνεις σε ένα σκληροπυρηνικό βαγόνι χωρίς air condition, ξέρεις τι σημαίνει BDSM δωμάτιο. Αν δεν χάσεις μισό κιλό σωματικό λίπος στο μετρό/ σάουνα, δεν έχεις ζήσει καλοκαίρι στην Αθήνα. Bonus: Ο ξεΐγκλωτος ματάκιας που «τρυπάει» με το ραδιενεργό βλέμμα του τα στήθη σου.

Αθήνα χωρίς κίνηση είναι παγωτό χωρίς ζάχαρη

Φυσικά και έχουν κλείσει δρόμοι γιατί φτιάχνεται η επέκταση του μετρό. Όσοι μένετε σε περιοχές που κατασκευάζεται η γραμμή 4 (πχ, εγώ μένω Καισαριανή), ξέρετε ότι πήζουν οι κεντρικοί επειδή έχουν απαγορεύσει την κυκλοφορία στους παράδρομους. Δεν θα είσαι ποτέ στην ώρα σου στη δουλειά ή σε ραντεβού στην Αθήνα αυτό το καλοκαίρι. Μια φίλη μου είναι έτοιμη να πάει σε ψυχολόγο για να διαχειριστεί τον οδηγικό θυμό της. Βρίζεται καθημερινά με τους πάντες τις ώρες αιχμής. Παίζει σε λούπα στο Σπιρτόκουτο.

Οι οδηγοί ταξί στην Αθήνα το καλοκαίρι δεν υπάρχουν, είναι ηθοποιοί

Όπως και τα συχνά δρομολόγια λεωφορείων. Ζούμε σε μια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα που έχει τη συγκοινωνία της Αιγύπτου και του Μαρόκου. Αν δεν έχεις πολύ ελεύθερο χρόνο στη ζωή σου να τον περνάς στις στάσεις λεωφορείων, ψάχνεις ταξί. Ε, το καλοκαίρι αυτό γίνεται σχεδόν mission impossible. Δεν βρίσκεις κι όταν βρεις σε κάποια πιάτσα με παράνομα παρκαρισμένα ταξί θα αρνηθούν να σε πάρουν για μικρές αποστάσεις. Δεν τους συμφέρεις. 

Κεφάλαιο τουρίστας στην Αθήνα

Δεν ξέρω γιατί τους αντιπαθώ. Μάλλον επειδή εξαιτίας τους η παλιά γειτονιά μου έχασε την ταυτότητά της. Κι έγινε μια γειτονιά με Airbnb, πανάκριβα μπραντζάδικα με αβοκάντο κι αυγά και τουριστικά λεωφορεία παντού. Τους βλέπω να φωτογραφίζουν τα γκρεμίδια της Αθήνας κι αναρωτιέμαι τι πήγε λάθος στη ζωή τους. Έχω καταλήξει ότι πάσχω από τουριστοφοβία. Δεν χωράμε όλοι στην Αθήνα. Μέχρι και κοριούς μας έφεραν. Διώχνουν τις μικρές επιχειρήσεις και τους κατοίκους από το ιστορικό κέντρο (που έχει γίνει ένα θεματικό πάρκο για τουρίστες). Οι τουρίστες είναι περισσότεροι από τις κατσαρίδες του κέντρου. 

Τα πάρτι στα μπαλκόνια

Δεν με νοιάζει αν έχεις γενέθλια, γιορτή, πήρες καινούργια ψησταριά ή πτυχίο ή απλά χώρισες . Αν μένεις σε πολυκατοικία, το καλοκαίρι στην Αθήνα θα μάθεις ότι η ζωή μεταφέρεται στα μπαλκόνια. Έχω γείτονα που πιστεύει ότι είναι ο Tiësto. Νοσταλγεί τα νιάτα του χορεύοντας με τους μεσήλικες φίλους του, καθημερινές στο μπαλκόνι. Τον νοιάζει που εμείς δουλεύουμε αύριο; Όχι. Έχω κι άλλο γείτονα που έκανε το μπαλκόνι του καφενείο και μαζεύει τους κολλητούς να δούνε μπάλα. Ξέρω όλα τα αποτελέσματα του EURO, σε λίγο θα παίζω και στοίχημα. 

Η αναζήτηση της κρυμμένης παραλίας στην Αττική

Δεν υπάρχει. Δεν ξέρω πώς να σας το πω. Είναι φενάκη. Είναι μια νεύρωση του ΣΚ που χτυπάει τους Αθηναίους που ξεχύνονται μαζικά για να καρφώσουν την ομπρέλα τους σε απάτητες αμμουδιές. Φτάνεις μετά από 1 ώρα και κάπου και πετυχαίνεις συνάδελφο από το γραφείο και πρώην σου. Δεν ήθελα ποτέ να δω το συνάδελφο του 3ου ορόφου χωρίς μπλούζα. Είναι όλοι εκεί. Στην κρυφή παραλία που είδαν στο TikTok. Μαζί με εμένα. Που είμαι στα πρόθυρα κρίσης πανικού σκεπτόμενη την επιστροφή. Κολλημένη στην κίνηση. 

Η ζέστη στην Αθήνα 

Αβυσσαλέα. Λίβας φυσάει. Υπάρχουν μέρες με αφρικανική σκόνη που πας στη δουλειά και νιώθεις Λόρενς της Αραβίας. Φτάνεις στο γραφείο ιδρωμένη, βρωμάς πιθανότατα και θα προσποιείσαι ότι δεν σε ενοχλεί που η συνάδελφος κλείνει το air condition επειδή κρυώνει. Στο σπίτι δεν μπορείς να κοιμηθείς και σκέφτεσαι όταν ανοίγεις τον ανεμιστήρα πόσο θα έρθει ο λογαριασμός ρεύματος αν κοιμηθείς με το air condition στους 25 όλο το βράδυ. Ξυπνάς αχάραγα για να βγάλεις το σκύλο σου βόλτα για να γλιτώσει τη θερμοπληξία. 

Το debate για το πόσο γαμάτη είναι η Αθήνα τον Δεκαπενταύγουστο

Αν δεν είσαι ο Ρένος Χαραλαμπίδης, μην μπεις στον κόπο. 

Τα νερά των air condition

Δεν βρέχει, δεν σε φτύνουν, είναι το νερό του air condition. Αν δεν πατήσεις κακάκια σκύλου, δεν σε κουτσουλίσει περιστέρι, αν δε στραμπουλήξεις τον αστράγαλο σου στα σπασμένα πεζοδρόμια της Αθήνας, θα σε πετύχει το ερκο. Προχωράμε.