20 πράγματα που μου έμαθε η ζωή για τη φιλία

1. Mια φιλία μπορεί να γεννηθεί σε μια στιγμή. Αλλά μετά, θα πρέπει να την κερδίζεις καθημερινά. 

2. Ο φίλος σου δεν είσαι εσύ. Μερικές φορές η φιλία είναι μια λεπτή κλωστή που μπορεί να ενώνει ζωές και ανθρώπους – φαινομενικά – πολύ διαφορετικούς.

3. Αληθινός φίλος είναι αυτός που ξέρει τα πάντα για σένα. Και δεν τα χρησιμοποιεί ποτέ για να σε πληγώσει.

4. Στα καλά και στα δύσκολα, μετά τη γέννα, στο θάνατο, στην ξαφνική δόξα, στην οικονομική καταστροφή, στο διαζύγιο. Εκεί, θα χάσεις φίλους.

5. Μυστικά μεταξύ φίλων – αξία ανεκτίμητη. Μην την προδώσεις ποτέ.

6. Ναι, είναι αλήθεια πως «οι σιωπές κάνουν τις πραγματικές συζητήσεις μεταξύ φίλων». Φιλία σημαίνει να μην χρειάζεται να μιλήσεις. Και να είσαι έτοιμος, κάθε στιγμή να ακούσεις. 

7. Είναι κρίσιμο να λες την αλήθεια. Ωστόσο ένα ευγενικό ψέμα πότε πότε, μπορεί να σώσει μια φιλία. 

8. Να ξέρεις πως θα χρειαστεί να κάνεις με τον φίλο/φίλη σου και πράγματα που βαριέσαι.

9. Κάθε φιλική σχέση – ακόμα και η πιο βαθιά, αληθινή και ζεστή – μπορεί να είναι δεξαμενή αντιφατικών συναισθημάτων, ενίοτε και έχθρας, θυμού ή κακίας. Είμαστε ατελή πλάσματα. 

10. Αυτό, βέβαια δεν αποτελεί δικαιολογία για να γίνεσαι – διαρκώς και αναίτια – κακός, αγενής ή αδιάκριτος με τους «κολλητούς» σου. 

11. Συχνά θα πρέπει να ζητάς «συγγνώμη» από τους φίλους σου. Άλλο τόσο συχνά δεν θα πρέπει να είναι απαραίτητο να το κάνεις.

12. Περισσότερο κι από τους φίλους που «κολακεύουν» τις αδυναμίες σου, να εμπιστεύεσαι εκείνους που θα σου μιλήσουν γι’αυτές.  Όχι όμως διαρκώς.

13. Όταν μπλέκεις φιλίες με έρωτες, ετοιμάσου για μεγάλους μπελάδες. Δέκα σεζόν κράτησαν τα «Φιλαράκια».

14.  Κοίτα, δεν ξέρω πώς να στο πω, αλλά δεν είναι όλοι οι φίλοι το ίδιο. Ούτε για πάντα.

15. Οι φίλοι που χάθηκαν – χωρίς πώς και γιατί, γιατί έτσι, απλά βγήκαν από τη ζωή σου, σαν το νερό που κυλάει έξω από την πόρτα – αφήνουν πίσω τους ένα υγρό αυλάκι. Πάντα θα το κοιτάς και θ’ αναρωτιέσαι γι’αυτή τη «διαρροή».

16. Κλισέ αλλά αληθινό : η φιλική «προδοσία» πονάει περισσότερο από την ερωτική. Και σπάνια γιατρεύεται – συνήθως είναι μια πληγή που κακοφορμίζει και «σέρνεται» κάτω από το δέρμα. Σαν εσωτερική αράχνη.

17. Μερικές φορές, η άτυπη «υποχρεωτικότητα» της ανταπόδοσης σε μια φιλική σχέση, μπορεί να γίνει αβάσταχτη.  Σαν την Μπλανς, «πάντα βασιζόμουν στην καλοσύνη των ξένων».

18. Ίσως, τελικά να μην είναι και τόσο σημαντικό το να θυμάται ο φίλος/η φίλη σου τα γενέθλια, τις γιορτές των παιδιών και όλα τα ασήμαντα tidbits της καθημερινότητάς σου. Χαίρεσαι όμως όταν το κάνει.

19.  Πάντα θα μπορείς να κάνεις νέους φίλους. Απλώς δεν θα έχεις πάντα χρόνο να τους διαθέσεις.

20. Σε ό,τι αφορά την ποσότητα των φίλων, βασίζομαι πάντα στον Αριστοτέλη : «Αυτός που είναι φίλος με όλους, δεν είναι φίλος σε κανέναν».