6 ελληνικά τραγούδια που βρίζουν χυδαία τις γυναίκες (γιατί δεν μας έφτανε η τραπ)
- 13 ΔΕΚ 2022
Δεν μας έφτανε η τραπ, τώρα πλάκωσε και ο Βαλάντης. Ένα videoclip του τραγουδιού Πουτάνα, που υπέγραψε ο Νίνο για τον Βαλάντη το 2020, έγινε η αιτία να το πάρουμε όλοι μας χαμπάρι.
Δύο χρόνια και δεν ξέρω ποια πόσα περιστατικά έμφυλης βίας και γυναικοκτονιών αργότερα, μία δισκογραφική εταιρεία κρίνει ολόσωστο να προωθήσει ένα τραγούδι με αυτόν τον τίτλο, οπτικοποιώντας το και στη συνέχεια ενημερώνοντάς μας γι’ αυτό το videoclip που κυκλοφόρησε στις 10 Δεκεμβρίου με ένα δελτίο Τύπου που λίγο αργότερα ανακλήθηκε για να επιστρέψει με παπάκια (@) σε κάποια «α» του τίτλου. Δεν μας προσβάλλουν την αισθητική τα γράμματα. Προσβάλουν την υπόστασή μας οι λέξεις που γίνονται τίτλοι εκφράζοντας μισογυνιστικές απόψεις.
Το τραγούδι Πουτάνα του Βαλάντη έγινε videoclip και «τρίφτηκε» στα μούτρα μας. Στην εκπνοή του 2022 για κάποιους όσα λέμε και ξαναλέμε και διεκδικούμε, μοιάζει να μην τα ακούει κανείς. «Σε μουσική και στίχους του Νίνο και την παθιασμένη ερμηνεία του Βαλάντη, το “Πουτάνα” είναι το εκρηκτικό αποτέλεσμα της μουσικής συνάντησης των δύο καλλιτεχνών. Πρόκειται για ένα τραγούδι γεμάτο νόημα, που μιλάει απευθείας στις ραγισμένες καρδιές, αφού υμνεί τον πόνο που προκαλεί ο έρωτας, τον χωρισμό και την προδοσία», αναφέρει το δελτίο Τύπου.
Αχ, κοίτα να δεις τι ωραία που ρομαντικοποιούμε πάλι τη βία. Ο πληγωμένος αντρικός εγωισμός, που δεν μπορεί να δεχτεί ότι η γυναίκα δεν είναι κτήμα του και μπορεί αν το θέλει να μην είναι μαζί του πια, βαφτίζεται ραγισμένη καρδιά, το φευγιό βαφτίζεται προδοσία και κάπως έτσι η επόμενη σχέση μίας γυναίκας γίνεται πουτανιά, στο θολωμένο μυαλό ενός άντρα. Μαντέψτε πού μας έχει οδηγήσει όλο αυτό.
Η ελληνική μουσική περιέχει πολλά πολλά παραδείγματα τραγουδιών που βρίζουν τις γυναίκες, ακόμα κι αν αφήσεις τη δημοφιλέστατη τραπ – που σίγουρα τις αντιμετωπίζει σαν αντικείμενα, σκουπίδια ή τρόπαια, απ’ έξω. Υπάρχουν τραγούδια σε όλα τα είδη τραγουδιού και σε όλες τις εποχές. Πέρα από τα τραγούδια της παράδοσης, όπως ο Μενούσης, που περιγράφει μία γυναιοκοκτονία γιατί κάποιος ισχυρίστηκε ότι η γυναίκα του τον φίλησε. Υπάρχουν και σύγχρονα δείγματα. Το 1995 για παράδειγμα ο Γιάννης Μηλιώκας έβγαλε το τραγούδι «Ανοργασμικιά», αλλά κι αυτό υπάρχει και διαιωνίζει όλον εκείνο τον κακοποιητικό λόγο που απευθύνεται σε γυναίκες που απλά δεν κάνουν το «χατίρι» του συντρόφου τους να μείνουν μαζί του όσο εκείνος το επιθυμεί. Αλλά λες, άντε ήταν το 1995, ο σεξισμός ντυνόταν ακόμα χιούμορ και αντιμετωπιζόταν ελαφρά.
Τα τελευταία χρόνια τι γίνεται; Θα σου πω εγώ τι γίνεται. Πουτάνες μας ανεβάζουν, καριόλες μας κατεβάζουν. Και δεν ξέρω κάτα πόσο επηρεάζεται νέος κόσμος να γίνει ξαφνικά μισογύνης και σεξιστής που δεν σέβεται τις γυναίκες και την αυτοδιάθεσή τους. Μπορεί να μην επηρεάζεται και κανείς. Ξέρω όμως ότι όταν πιστεύεις κάτι, ψάχνεις εκείνες τις απόψεις γύρω σου, τις αναφορές και τα τραγούδια ακόμα που στηρίζουν τις δικές σου απόψεις.
Το Πουτάνα του Βαλάντη όπως και το Πουτάνα στην ψυχή του Νίκου Οικονομόπουλου που κυκλοφόρησε πριν από 10 χρόνια, έρχεται πάλι να χαϊδέψει αυτά τα αυτιά που πάντα πίστευαν ότι η γυναίκα που θα σταθεί δίπλα τους δεν έχει δικαίωμα να αλλάξει γνώμη, να φύγει και κυριότερα να κάνει σεξ με άλλον μετά τη σχέση τους. Έρχεται να κάνει πατ πατ στον ώμο του σεξιστή, του μισογύνη, του ανθρώπου που θεωρεί ότι οι γυναίκες που διεκδικούν τα δικαιώματά τους, τη ζωή τους και την ελευθερία τους είναι απλά πουτάνες.
Αυτά τα τραγούδια μπορεί να μην κάνουν τα παιδιά μας να πιστέψουν όλες τις στερεοτυπικές αντιλήψεις που τη δικιά μας γενιά τάισαν τόσο μέχρι να σκάσουμε, αν εμείς έχουμε φροντίσει να πάρουν κι άλλα, πολύ πιο χρήσιμα ερεθίσματα. Αλλά σίγουρα δεν αλλάζουν τα πράγματα.
Δεν κάνουν τον κόσμο μας καλύτερο, δεν προάγουν την εξέλιξη των κοινωνιών μας προς ένα μέλλον αληθινά ισότιμο. Προς ένα μέλλον που τα νέα κορίτσια δεν θα σκεφτούν καμία στιγμή με τρόμο «πώς θα του πω να χωρίσουμε». Κι αυτό είναι αρκετό για να πούμε νισάφι πια με τα βρισίδια.
Ακολουθούν οι στίχοι 6 τραγουδιών της σύγχρονης ελληνικής δισκογραφίας όπου ο σεξισμός «ντύθηκε» με χιούμορ, φώναξε με «πάθος», «πόνεσε» κι έκλαψε και ξέρασε την τοξικότητά του πάνω μας.
Πουτάνα – Βαλάντης
Γύρισα σελίδα, πάλι εσένα έχω εδώ μπροστά μου,
Γύρισα και είδα κάτι που ρούχα σου στα πράγματά μου,
Όπου κι αν βρεθώ, ό,τι συναντώ,
Είσαι μέσα εσύ, είσαι μέσα εσύ, είσαι μέσα εσύ.
Πώς να ξεχάσω, τα μάτια σου σκέφτομαι, γίνομαι χάλια,
Πώς να ησυχάσω όταν βλέπω τα χείλη σου στ’ άδεια μπουκάλια,
Πώς πας και κάνεις τα ίδια με άλλον,
Πουτάνα θα ήσουνα μάλλον.
Πως να ξεχάσω, τα μάτια σου σκέφτομαι, γίνομαι χάλια,
Πώς να ησυχάσω όταν βλέπω τα χείλη σου στ’ άδεια μπουκάλια,
Πώς πας και κάνεις τα ίδια με άλλον,
Πουτάνα θα ήσουνα μάλλον.
Γύρισα σελίδα, πάλι το όνομά σου ψιθυρίζω,
Γύρισα και πήρα το άρωμά σου πάλι να μυρίζω,
Όπου κι αν βρεθώ, ό,τι συναντώ,
Πάλι είσαι εκεί, πάλι είσαι εκεί, πάλι είσαι εκεί.
Πώς να ξεχάσω, τα μάτια σου σκέφτομαι, γίνομαι χάλια,
Πώς να ησυχάσω όταν βλέπω τα χείλη σου στ’ άδεια μπουκάλια,
Πώς πας και κάνεις τα ίδια με άλλον,
Πουτάνα θα ήσουνα μάλλον.
Μωρή καριόλα – Δημήτρης Σταρόβας
Παίρνω τηλέφωνο στο σπίτι
και βγαίνει τηλεφωνητής
το κινητό σου γειωμένο
δε βλέπω ούτε το Ματίζ.
Για πες μου, για πες μου, για πες μου.
Που ήσουνα εχθές μωρή καριόλα
στο σπίτι άφησες μόνο μια μπριζόλα.
Εσύ την έκανες πήγες Σφακιανάκη
κι εγώ στο σπίτι μας κοφτό μακαρονάκι.
Το παίρνω απόφαση και βγαίνω
και πάω στο Σαλονικιό.
Πατσάδες μπούτια παραγγέλνω
τα δυο σου μπούτια δεν ξεχνώ.
Για πες μου, για πες μου, για πες μου.
Που ήσουνα εχθές μωρή καριόλα
στο σπίτι άφησες μόνο μια μπριζόλα.
Εσύ την έκανες πήγες Σφακιανάκη
κι εγώ στο σπίτι μας κοφτό μακαρονάκι.
Πουτάνα στην ψυχή – Νίκος Οικονομόπουλος
Ψέμα και υποκρισία και εγωισμός
ο δικός σου χαρακτήρας σκάρτος κι φθηνός
ψέμα και υποκρισία, ένοχη ψυχή
μέσα στις πληγές τις δέκα άλλη μια κι εσύ.
Χίλιες φορές να πούλαγες το άδειο σου κορμί
λιγότερη για σένα θα ένοιωθα ντροπή
χίλιες φορές να ήσουνα μια πόρνη αληθινή
μα είσαι το χειρότερο, πουτάνα στην ψυχή.
Ψέμα και υποκρισία και εγωισμός
όλα μέσα σου κρυμμένα ήταν δυστυχώς
μια ζωή αχαριστία και χωρίς θεό
ούτε οίκτο δεν αξίζεις ούτε σεβασμό.
Χίλιες φορές να πούλαγες το άδειο σου κορμί
λιγότερη για σένα θα ένοιωθα ντροπή
χίλιες φορές να ήσουνα μια πόρνη αληθινή
μα είσαι το χειρότερο, πουτάνα στην ψυχή
Χίλιες φορές να πούλαγες το άδειο σου κορμί.
λιγότερη για σένα θα ένοιωθα ντροπή
χίλιες φορές να ήσουνα μια πόρνη αληθινή
μα είσαι το χειρότερο, πουτάνα στην ψυχή.
Καριόλα σε μισώ – Χρήστος Δάντης
Αυτοκαταστροφή μου,
αιώνια επιστροφή μου
της νύχτες λέω ντροπή μου
την μέρα εδώ πάλι,
στιλέτο και κουκούλα
και όσα πιάνω κουλά
ψυχή που ζει στην ζούλα
δεν την μπορώ…
Δώσε μου το φιλί σου
την λόγχη την καλή σου
το ξύδι, την χολή σου
και ευχαριστώ…
Προσωπάκι μου εσύ του Ιούδα φτυστώ
στο πλάι μου θα ήσουν αν ήταν χρυσό…
χρυσό, χρυσό
Καριόλα σε μισώ
να το ξέρεις
σου αξίζει μόνο αυτό
να υποφέρεις
Καριόλα σε μισώ
Αυτό μου λείπει μόνο
να πούνε δολοφόνο
και να το μετανιώνω
για μια ζωή
Μπουκάλι και Βενζίνη
καδρόνι να μην μείνει
ρεζίλι έχω γίνει
και φταις εσύ!
Δώσε μου το φιλί σου
την λόγχη την καλή σου
το ξύδι, την χολή σου
και ευχαριστώ…
Προσωπάκι μου εσύ του Ιούδα φτυστώ
στο πλάι μου θα ήσουν αν ήταν χρυσό…
χρυσό, χρυσό
Καριόλα σε μισώ
να το ξέρεις
σου αξίζει μόνο αυτό
να υποφέρεις
Καριόλα σε μισώ (x2)
Αν είσαστε όλες σας σωστές – Βασίλης Καρράς
Βάλε μια βότκα στο ποτήρι μου
και κάτσε δίπλα για χατίρι μου.
Πρόσεξε, όμως, ένα πράγμα μη μου πεις:
πως απ’ τις άλλες είσαι διαφορετική.
Γιατί αν είσαστε όλες σας σωστές,
δε θα υπήρχαν άνδρες μες στις φυλακές.
Γιατί αν είσαστε όλες σας σωστές,
δε θα μετρούσαμε ατέλειωτες πληγές.
Βάλε μια βότκα στο ποτήρι μου
να σβήσει η πίκρα απ’ τα χείλη μου.
Μη λες κουβέντες κι ούτε λόγια τρυφερά,
κράτα για μένα την τελευταία μαχαιριά.
Γιατί αν είσαστε όλες σας σωστές,
δε θα υπήρχαν άνδρες μες στις φυλακές.
Γιατί αν είσαστε όλες σας σωστές,
δε θα μετρούσαμε ατέλειωτες πληγές.
Ανοργασμικιά – Γιάννης Μηλιώκας
Σκύλα, δε θα σου τηλεφωνήσω
κι αν με πάρεις, θα στο κλείσω
θα σου δείξω εγώ
Κάργια, έσκισα τα γράμματά σου
μάζεψα τα πράγματά σου
τέρμα, ως εδώ
Γιατί είσαι άχαρη, είσαι αχάριστη
είσαι μονόχνοτη, κομπλεξικιά
Γιατί είσαι άγαρμπη, είσαι αναίσθητη
είσαι κρυόκωλη και ανοργασμικιά
και ανοργασμικιά
Κτήνος, δε μου φτάνει ένα μπουκάλι
με κατάντησες ρεμάλι
κι αλκοολικό
Βούρλο, πρώτα θες να με φυτέψεις
κι ύστερα θα με πιστέψεις
πόσο σ’ αγαπώ
Τα διάβασες όλα τα παραπάνω; Θα το βρήκες το κοινό τους δεν μπορεί. Ο μισογυνισμός είναι το κοινό, που εκφράζεται για μία γυναίκα που έκανε το μεγάλο λάθος να χωρίσει έναν άντρα.
Ο μισογυνισμός δεν θα έπρεπε να δικαιολογείται, ακόμα και στην ελευθερία της τέχνης. Όχι ότι θα έπρεπε να απαγορεύεται, δεν χωράνε απαγορεύσεις στην τέχνη, αλλά τουλάχιστον θα έπρεπε να έχουμε φτάσει στην εποχή που κάποιος ίσως ντρεπόταν να υπογράψει στίχους που εκφράζουν τόσο μίσος. Καμία ντροπή δεν βλέπω εδώ.
Δεν θα έπρεπε να συγχέεται το δικαίωμα μας να διαλέγουμε με ποιον θέλουμε να κάνουμε σεξ, πόσους ερωτικούς συντρόφους θέλουμε να έχουμε και πότε θα χωρίσουμε, με το ήθος μας. Η συσχέτιση αυτή μόνο ένας πράγμα μπορεί να φέρει. Περισσότερη ανελευθερία για εμάς.
Οι καλλιτέχνες που τραγουδούν τα παραπάνω τραγούδια ίσως ξέρουν ότι απλά θα «χτυπήσουν» απευθείας στην καρδιά των πληγωμένων αντρών που πιστεύουν ακόμα ότι οι γυναίκες, όπως και όλος ο κόσμος στην πατριαρχική μας κοινωνία, θα έπρεπε να τους ανήκει.
Ίσως και να τα πιστεύουν. Σίγουρα είναι όλοι άντρες.
Όπως και να ‘χει, ευχόμαστε τα επόμενα δύο χρόνια κι αφού βάλουμε κάτω και μετρήσουμε τα περιστατικά έμφυλης βίας που έχουν σημειωθεί, να μην μιλάμε πάλι για την κυκλοφορία ενός τραγουδιού η ενός videoclip που θα μας αποκαλεί πουτάνες. Αν και ειλικρινά δεν βλέπω να πιάνει η ευχή μου, όσο δισκογραφικές εταιρείες βρίσκουν οκ σήμερα να εξακολουθούν να κυκλοφορούν τα ίδια και τα ίδια τραγούδια, με μικρές αλλαγές στους στίχους τους.
