7 πράγματα που μου έμαθε ο Γιάννης Αντετοκούνμπο
- 21 ΙΟΥΛ 2021
Τον περνάω 8 χρόνια και με περνάει 57 εκατοστά. Μπορείς να πεις ότι τα κοινά μου με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο απλά δεν υπάρχουν. Το μόνο μας κοινό είναι ότι γεννηθήκαμε στην ίδια γωνία του πλανήτη και ότι όπως όλοι κάναμε μεγάλα όνειρα. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο τα κατέκτησε με έναν τρόπο που μοιάζει το απόλυτο success story όχι μόνο για ένα παιδί μεταναστών, αλλά για οποιονδήποτε άνθρωπο.
Πριν από 8 χρόνια ο έφηβος ακόμα Γιάννης Αντετοκούνμπο, είχε βρεθεί από τα Σεπόλια στο NBA. Στεκόταν ανάμεσα στους γονείς του κοιτάζοντας τις φωτογραφίες των θρύλων των Milwaukee Bucks, στο στάδιό τους. «Εύχομαι να βρεθώ εκεί», έλεγε. 8 χρόνια μετά ο Giannis, όπως τον αποκαλούν οι fan του, με 50 προσωπικούς πόντους από τους 105 της ομάδας του κέρδισε με την ομάδα του το πρωτάθλημα του NBA. Είχαν περάσει 50 χρόνια από τον τελευταίο αντίστοιχο τίτλο. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, έχει βρεθεί ήδη εκεί.
Το τέλος του πρωταθλήματος NBA τον έφερε σε μία ακόμα κατάκτηση. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι πλέον πρωταθλητής στο NBA με την ομάδα του, τους Milwaukee Bucks και MVP του αγώνα «Σημαίνει πολλά για εμένα. Θέλω να ευχαριστήσω το Millwaukee που πίστεψε σε εμένα. Ήθελα να τα καταφέρω για την πόλη. Είμαι χαρούμενος που τα κατάφερα», ήταν οι πρώτες δηλώσεις του Γιάννη Αντετοκούνμπο. Σε αυτή την κορυφαία επιτυχία Έλληνα αθλητή με παγκόσμιο αντίκτυπο, το SPORT24 ήταν το μοναδικό ελληνικό ΜΜΕ, το οποίο κάλυψε τους τελικούς του ΝΒΑ με δεκάδες LIVE συνδέσεις, ανταποκρίσεις, VIDEO και συνεντεύξεις.
Η πορεία του όλα αυτά τα χρόνια είναι που τον έφερε εδώ. Και κάθε της βήμα είναι που μου μαθαίνει και κάτι.
Μάθημα 1: Ονειρέψου πολύ
«Δεν μπορώ να περιγράψω πόσο ενθουσιασμένος είμαι. Είναι ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα. Από την Α2 του ελληνικού πρωταθλήματος στο NBA», είχε πει ο Γιάννης Αντετοκούνμπο λίγο αφού είχε κάνει το σταυρό του ακούγοντας το όνομά του στην επιλογή των νέων παικτών του NBA. Ο δημοσιογράφος δυσκολεύτηκε να προφέρει το όνομά του. Εμείς μόλις το μαθαίναμε λίγο καλύτερα. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο γεννήθηκε το 1994 στα Σεπόλια, γιος του Charles και της Veronica που ήρθαν στη χώρα μας το 1991 από τη Νιγηρία, όπου άφησαν τον μεγαλύτερο γιο τους Francis.
«Πουλούσα πράγματα μάλλον από όταν θυμόμουν τον εαυτό μου, από τα 6 ή τα 7 μου. Πάντα ήμουν έξω βοηθώντας τη μαμά και τον μπαμπά μου να πουλήσουν ρολόγια, γυαλιά, CD, DVD και τέτοια. Ό,τι μπορούσαμε να βρούμε να πουλήσουμε. Το έκανα μέχρι τα 17 μου επειδή έπρεπε. Δεν υπήρχε άλλη επιλογή» είχε πει ο ίδιος.
Αλλά οι επιλογές που μπορείς να δεις να απλώνονται μπροστά σου με τα πράγματα που ονειρεύεσαι να καταφέρεις μπορεί να απέχουν πολύ. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να σταματήσεις να ονειρεύεσαι. Πρέπει απλά να προσπαθείς να κάνεις έστω και απειροελάχιστα βήματα προς εκεί. Αν ονειρεύεσαι να παίξεις μπάσκετ στο NBA, χτυπώντας μια μπάλα στον τοίχο του σπιτιού σου ας πούμε, οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος σου. Αν βγαίνεις να παίζεις σε γήπεδα, αν γραφτείς σε ερασιτεχνικούς συλλόγους, αν κάνεις το ένα βήμα μετά το άλλο ίσως βρεθείς πιο κοντά στο όνειρό σου. Η μόνη προϋπόθεση είναι να μην σταματήσεις να ονειρεύεσαι.
Μάθημα 2: Οι αφετηρίες είναι πάντα δύσκολες
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ποτέ δεν έκρυψε τα δύσκολα παιδικά χρόνια που έζησε στα Σεπόλια. Τα χρόνια στα οποία μαζί με τα τρία αδέλφια του που γεννήθηκαν στην Ελλάδα έπρεπε να βοηθούν τους γονείς τους στις διάφορες δουλειές τους, όπως το να πουλούν ρολόγια και CD στις γειτονιές της Αθήνας. Δεν έχει κρύψει ότι μέχρι τα 18 του δεν μπορούσε να έχει χαρτιά στην Ελλάδα, και δεν ήταν πολίτης ούτε της χώρας στην οποία μεγάλωνε ούτε της Νιγηρίας από την οποία βρέθηκαν εδώ οι γονείς του. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο δεν έκρυψε ότι η ζωή του ήταν δύσκολη, γιατί ήταν και γιατί αυτό ήταν το δεδομένο της, η δυσκολία.
Και ναι, υπάρχουν πολύ πιο εύκολες συνθήκες να γεννηθεί κανείς, υπάρχουν οικονομικά εύρωστες οικογένειες, αλλά είναι γεγονός ότι για τους περισσότερους ανθρώπους σε αυτόν τον σύγχρονο κόσμο, η αφετηρία έστω μια δυσκολία θα την έχει. Παιδιά που γεννιούνται μέσα στην οικονομική κρίση από γονείς που σύντομα μένουν άνεργοι, παιδιά που γεννιούνται σε οικογένειες μεσαίας τάξης στις οποίες οι γονείς τους δουλεύουν σαν τρελοί και αυτό που τους λείπει είναι ο χρόνος μαζί τους, παιδιά που γεννιούνται και οι γονείς τους τα εγκαταλείπουν, παιδιά που γεννιούνται σε ξένες χώρες ή που περνούν θάλασσες για να κυνηγήσουν την ελπίδα. Αλλά όποια κι αν είναι η αφετηρία, οφείλεις στον εαυτό σου να μη σε καθορίσει αρνητικά, να μη σε κάνει μοιρολάτρη να μη σε κάνει απαθή. Να πάρεις την δύσκολη αφετηρία σου και το πείσμα που σε έμαθε ότι πρέπει να διαθέτεις και να βοηθήσεις τον εαυτό σου να πάει έστω ένα βήμα πιο μπροστά και τα υπόλοιπα θα έρθουν από μόνα τους.
«Ό,τι κι αν προσπαθώ να κάνω, πάντα προσπαθώ να το κάνω όσο πιο καλά μπορώ και προσπαθώ να είμαι πολύ καλός γιατί στο τέλος της ημέρας, αν δεν έχεις δουλέψει σκληρά, δεν θα έχεις φαγητό στο τραπέζι σου», λέει ο Γιάννης και αυτό ακριβώς το πείσμα είναι που σου ανέφερα.
Μάθημα 3: Αν τα καταφέρεις θα σε αγαπήσουν όλοι
Σου έγραψα πριν ότι ο Γιάννης Αντετοκούνμπο δεν είχε νόμιμα χαρτιά που να πιστοποιούν την ύπαρξή του, που να τον κάνουν πολίτη της χώρας του μέχρι τα 18. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο μπορεί, όπως είχε πει η οικογένειά του, να μην είχε βιώσει τον ρατσισμό αλλά έχει βιώσει την απίστευτη γραφειοκρατία, την αναίτια επανάληψη των επισκέψεων σε υπηρεσίες, την πληρωμή παραβόλων για να μείνει στη χώρα στην οποία ένιωθε ότι ανήκει. Η ίδια αυτή χώρα που δεν του αναγνώριζε τα αυτονόητα δικαιώματά του από τη στιγμή που γεννήθηκε μιλά πλέον με περηφάνια γι’ αυτόν, οικειοποιείται την επιτυχία του, μιλά για την Ελλάδα του Γιάννη Αντετοκούνμπο που στην πραγματικότητα δεν έχει καμία σχέση με την Ελλάδα που ο ίδιος γνώρισε και βίωσε.
Ωστόσο ο ίδιος δεν άφησε τις αρνητικές αυτές πλευρές της ζωής του στην Ελλάδα να του σταθούν εμπόδιο. Κράτησε τους ανθρώπους που τον πίστεψαν και τον παρακίνησαν να παίξει μπάσκετ, μια εποχή που ο ίδιος ούτε ήθελε να ασχοληθεί με το άθλημα. Στη ζωή σου θα βρεθούν άνθρωποι που θα σου δείξουν έναν διαφορετικό δρόμο που εσύ δεν έχεις καν σκεφτεί ότι μπορείς να ακολουθήσεις. Και αν το κάνεις ίσως να μην το μετανιώσεις ποτέ. Αν τα καταφέρεις, δε σε αυτόν, θα λάβεις τεράστια αναγνώριση από πλευρές που ούτε καν περίμενες να σε αναγνωρίσουν. Κι αυτό κρύβει μία παγίδα.
«Φοβάμαι την αποτυχία» έχει πει ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, και είναι λογικό, αφού η αποτυχία σε μια χώρα σαν τη δική μας μπορεί να σε κάνει να περάσεις από την απόλυτη καταξίωση στην αφάνεια εντός κλασμάτων δευτερολέπτου. Σκέψου λίγο τους αθλητές των 90’s με τα χρυσά τους μετάλλια και το πόσο καιρό έχεις να ακούσεις γι’ αυτούς μετά τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα ντόπινγκ και το τέλος των επιτυχιών τους.
Μάθημα 4: Η μνήμη σου είναι ο θησαυρός σου
Μιλώντας για πράγματα που θυμόμαστε, το να θυμόμαστε από πού ήρθαμε είναι αυτό που μας βοηθά να συνεχίζουμε προς την κορυφή. Αυτό τουλάχιστον με έχει μάθει εμένα ο Γιάννης Αντετοκούμπο με τις φράσεις του: «Ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάς από πού ξεκίνησες» και «Μεγαλώνοντας και διαπιστώνοντας πόσο δύσκολη ήταν η ζωή μου για εμένα και την οικογένειά μου, πάντα θα μένω ταπεινός».
Θα μου πεις τι νόημα έχει η ταπεινότητα; Είναι ο μόνος τρόπος να μην πάρεις τον εαυτό σου στα σοβαρά ό,τι κι αν είναι αυτό που έχεις καταφέρει. Ατομικά δεν είσαι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από ένα άλλο ανθρώπινο πλάσμα και η ζωή σου είναι μόνο ένα δευτερόλεπτο στην αέναη ιστορία της ανθρωπότητας και μόνο αν διατηρείς ένα επίπεδο ταπεινοφροσύνης μπορείς να το θυμάσαι αυτό καθημερινά. Δεν είναι όμως μόνο αυτό που με έχει μάθει η ταπεινή στάση ενός τόσο καταξιωμένου αθλητή. Είναι και πως χάρη σε αυτή τη στάση του πάντα θα στοχεύει πιο ψηλά, πάντα θα θέλει να προχωράει, πάντα θα χρειάζεται να ανεβαίνει για να αποδεικνύει στο παιδί που γεννήθηκε στα Σεπόλια, ότι μπορεί να κατακτήσει τα πάντα.
Μάθημα 5: Πάντα έχε τον επόμενο στόχο στο μυαλό σου
«Πριν από δύο χρόνια είχα ένα στόχο, να γίνω ο κορυφαίος του πρωταθλήματος», είπε παραλαμβάνοντας το βραβείο του ο παίκτης των Milwaukee Bucks δίνοντάς μου ακόμα ένα μάθημα. Η χαοτική σκέψη, το όνειρο χωρίς τους ενδιάμεσους σταθμούς για να το κατακτήσεις, είναι ανέλπιδο. Οι μικροί σταθμοί είναι η κόλλα που ενώνει την πραγματικότητα και το όνειρο και ο Γιάννης Αντετοκούνμπο το ξέρει αυτό καλά. Ο ίδιος και στην βράβευσή του ακόμα μίλησε για το επόμενο μικρό βήμα του.
«Αυτή είναι μόνο η αρχή για μένα, στόχος μου είναι να κατακτήσω το πρωτάθλημα. Όπως μου έχει πει ο πατέρας μου, πάντα να θέλεις περισσότερα, αλλά να μην είσαι άπληστος», είπε ο Γιάννης Αντετοκούνμπο όταν τελικά κατέκτησε τον στόχο του. Ο επόμενος ήταν το πρωτάθλημα που κατάφερε να κατακτήσει με τους Millwaukee Bucks.
Μάθημα 6: Το να κλαις δημόσια δεν είναι ντροπή
Οι άντρες από μικροί μαθαίνουν να μην κλαίνε, κι οι γυναικες από μικρές μαθαίνουν ότι είναι κλαψιάρες κι αυτό είναι ένα από τα πιο ισχυρά στερεότυπα σε έναν κόσμο που πασχίζει να απαλλαγεί από αυτά. Το να κλαίει ένας άνδρας δημόσια, και ιδιαίτερα ένας επιτυχημένος άνδρας όπως ο Γιάννης Αντετοκούνμπο βοηθά στο να τα σπάσουμε λιγάκι. Δεν είναι κακό να συγκινείσαι, δεν είναι κακό να εκφράζεσαι και σίγουρα αν είσαι γυναίκα δεν είσαι αναίσθητη αν δεν μπορείς να κλάψεις με το παραμικρό. Ένα μικρό δάκρυ για τον Γιάννη ένα ακόμα βήμα προς την συναισθηματική έστω εξίσωση ανδρών και γυναικών.
Μάθημα 7: Διασκέδασέ το όσο μπορείς
Η ζωή δεν είναι μόνο δουλειά, δεν είναι μόνο προσπάθεια, δεν είναι μόνο στόχοι. Η ζωή είναι πάνω από όλα ζωή και όταν είσαι 25 η ζωή οφείλει να είναι και διασκέδαση έστω κι αν ξεκίνησες δύσκολα, έστω κι αν δεν είχες κάθε μέρα ένα πιάτο φαγητό στο τραπέζι σου, έστω κι αν δεν αγαπήθηκες από την χώρα σου από την αρχή. Η διασκέδαση η πραγματική για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο ήταν που είχε κοντά του τα τρία αδέρφια του, την μητέρα του, τη σύντροφό του και το γιο τους, σε κάθε βήμα της διαδρομής του ως την κορυφή.
Οι μικρές απλές χαρές της ζωής με αγαπημένα μας πρόσωπα, αξία ανεκτίμητη. «Ποτέ δεν ξέρεις πως θα εξελιχθεί η ζωή σου» έχει πει ο Γιάννης Αντετοκούνμπο. Και να σου πω κάτι; Όντως δεν ξέρεις, όντως δεν έχεις έλεγχο στα γεγονότα της ζωής σου παρά μόνο στο πως εσύ αντιδράς και τα διαχειρίζεσαι. Κι αν το διασκεδάζεις που και που, η ζωή σίγουρα θα είναι πιο γλυκιά.
Τον περνάω 8 χρόνια και με περνά 57 πόντους και αρκετούς βαθμούς σε σοφία ζωής. Ελπίζω να του μοιάσω περισσότερο. Ελπίζω να του μοιάσεις κι εσύ.