7 τρόποι να είσαι γυναίκα, σύμφωνα με το Hollywood

Αγαπημένες δημιουργίες του χθες αλλά και του σήμερα ενισχύουν στερεότυπα για τη γυναίκα, ενώ η περιορισμένη παρουσία γυναικών πίσω από τις κάμερες (η στατιστική βρίσκει ελάχιστες αλλαγές ως προς αυτό τα τελευταία 20 χρόνια) αφήνει τα ποντίκια να χορεύουν.

Για κάθε στερεότυπο, βέβαια, υπάρχει η εξαίρεση ενός γυναικείου χαρακτήρα που το υπερβαίνει. Και ναι, μπορείς να ευχαριστηθείς μια προβληματική ταινία ή σειρά εντελώς απενοχοποιητικά, γιατί άνθρωποι είμαστε, μια ζωή την έχουμε, αν προσπαθήσουμε να κόψουμε ό,τι μας προσβάλλει ως γυναίκες δεν θα βλέπαμε καν το φως του ήλιου. Κι αυτός προσβλητικός είναι, πώς τολμάει να χαλάει το τέλειο μαύρισμα που φανταζόσουν.

Πριν ενδώσουμε ξανά όμως στα κλισέ που διαιωνίζουν το πρόβλημα, ας ρίξουμε μια ματιά στα μαθήματα που μας έχει δώσει το Χόλιγουντ για την ύπαρξή μας ως γυναίκες.

Διάβασε ακόμα: Το “Game of Thrones” προσπαθεί να μιλήσει για τη σεξουαλική βία και αποτυγχάνει παταγωδώς

ΤΟ ΤΡΑΒΑΩ ΤΟ ΧΑΣΤΟΥΚΙ ΜΟΥ

Δύο πράγματα μου ήρθαν στο μυαλό με την επιστροφή του “Λόγω Τιμής”. Ένα τραγούδι για το χρώμα που δεν αλλάζουνε τα μάτια και μία ξεγυρισμένη μπάτσα. Το χαστούκι ως τιμωρία στην άδικη γυναίκα ή ως μέθοδος εφησυχασμού κάποιας υστερικής και παράλογης, δεν ήταν τίποτα καινούριο ούτε στο “Λόγω Τιμής”, ούτε στη διάσημη teen σειρά “Skins” το 2010. Τότε ο Cook, το αλητάκι της σειράς, είχε χτυπήσει την πρωταγωνίστρια Effy για να τη συνεφέρει από μια κρίση. Ερχόταν όμως τελευταίος και καταϊδρωμένος μετά από κάμποσα χολιγουντιανά χαστούκια.

Να ‘ναι καλά ο James ο Bond στο ‘Diamonds Are Forever’, ο Jack o Nicholson στο ‘Chinatown’ και όσοι θα βρεις στο παραπάνω supercut από χαστούκια και spanking της μεγάλης οθόνης. Το πρόβλημα δεν είναι μονάχα η ίδια η πράξη όταν απεικονίζεται, αλλά ότι συνήθως δικαιολογείται από την αφήγηση ως φυσικό επόμενο. Ως κάποιο γιατρικό για τη συμπεριφορά μιας γυναίκας. Κούρκουλε, στο revival σε περιμένω στη γωνία.

Διάβασε ακόμα:

ΧΑΣΤΟΥΚΙΖΩ ΚΙ ΕΓΩ, ΑΡΑ ΕΙΜΑΙ ΔΥΝΑΜΙΚΗ

Δεν το συζητώ ότι το ευρύτερο κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο σχετικά με τους ρόλους των φύλων και την καταπίεση της γυναίκας στη διάρκεια της ιστορίας έχει δώσει διαφορετική βαρύτητα στη βία που προέρχεται από τις γυναίκες. Γι’ αυτό άλλωστε και η ποπ κουλτούρα δεν έχει κάνει οικονομία στις γυναίκες που παίρνουν το αίμα τους πίσω με ένα χαστούκι. Το έχουμε δει από femme fatale (“Όσα Παίρνει ο Άνεμος”) και από κορίτσια της διπλανής πόρτας (“Όταν ο Χάρι Γνώρισε τη Σάλι”) εξίσου, με την πράξη να παίρνει συχνά φεμινιστική χροιά γιατί το κοινό θα την εκλάβει ως απάντηση στην ιδέα του υποτιθέμενου αδύναμου φύλου και στην πραγματικά δυσανάλογη άσκηση βίας σε βάρος των γυναικών στην αληθινή ζωή. Η πιο ανάλαφρη αντιμετώπισή της από τα μέσα όμως, υπονοεί ότι δεν είναι και κάτι τόσο σοβαρό όταν προέρχεται από τη γυναίκα. Στο μεταξύ όμως τα περιστατικά βίας κατά των ανδρών παραμένουν, βάσει ερευνών, μεγάλο βαθμό μη καταγγελθέντα.

Λίγο ακόμα: Ο Jon Snow δεν έχει μπέσα και έχουμε τις αποδείξεις

ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΦΙΛΗΣΟΥΝ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ

Σου έχει συμβεί να βλέπεις μετά από χρόνια την αγαπημένη σου ταινία και να συνειδητοποιείς πόσο δεν έχει καλογεράσει; Το τι τραβάω την τελευταία δεκαετία της ζωής μου δεν λέγεται.

Στο ‘Baby Boom’ ο Sam Shephard φιλάει ξαφνικά τη Diane Keaton και την πετάει πάνω στο αμάξι. Στο ‘Blade Runner’ ο Harrison Ford απαιτεί από ένα ανδροειδές να τον φιλήσει, αφού πρώτα την έχει σπρώξει με βία στον τοίχο. Σε μια πιο ακραία εκδοχή, ο χαρακτήρας του nerdy Mike στο ‘Sixteen Candles’ θεωρεί πολύ νορμάλ να κουβαλάει μια μεθυσμένη, αναίσθητη κοπέλα στους ώμους σαν τον πρωτόγονο γιατί hey, είναι ακόμα παρθένος και μάλλον είναι η τυχερή του βραδιά.

ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΝΑ ΚΑΤΕΒΩ.

Προφανώς και ένα βεβιασμένο φιλί μπορεί να είναι διαφορετικό σε κάθε αφήγηση, αλλά ο βαθμός στον οποίο έχουμε ρομαντικοποιήσει τον εξαναγκασμό στις ιστορίες μας είναι τεράστιος. Και σίγουρα προέρχεται από τις κοινωνικές συνθήκες που κανονικοποιούν τέτοιες συμπεριφορές και στην αληθινή ζωή. Άνθρωποι γράφουν τα σενάρια, άνθρωποι έχουν μάθει να τα αντιμετωπίζουν ως φυσιολογικά ή αστεία ή ρομαντικά όταν συμβαίνουν εκτός οθόνης.

Και κάπως έτσι τρέμεις όταν πατάς play σε ταινία που λάτρευες όταν ήσουν 14.

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΩ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΠΑΝΩ ΜΟΥ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΑΝΤΡΑ

Λατρεύω το “Grease”. Το λατρεύω. ΤΟ ΛΑΤΡΕΥΩ.

Λατρεύω όμως και το σύμπαν όπου δεν χρειάζεται να αλλάξεις παντελώς τον τρόπο που ντύνεσαι, τον τρόπο που μιλάς, τον τρόπο που κινείσαι, τον τρόπο που σκέφτεσαι για να αρέσεις στον τύπο που πριν μια ώρα σε χρησιμοποιούσε για να το παίξει μάγκας στους φίλους του.

(Επίσης, στο τέλος της ταινίας φεύγουν πετώντας με το αυτοκίνητο, πότε θα μιλήσουμε και γι’ αυτό;).

ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΜΕ ΣΤΟΚΑΡΕΙΣ, BUT MAKE IT ROMANTIC

Τίποτα δεν λέει ‘αληθινή αγάπη’ από ατέρμονα κοντινά πλάνα στο βίντεο του γάμου σου, μονταρισμένα από τον κολλητό του μέλλοντα συζύγου σου. Καλά τοποθετημένα στη βιβλιοθήκη του κιόλας, για να μην τα βρει κανείς όταν θα τα χαζεύει μόνος του. Καθόλουcreepyμηντοξαναπείς. Ο Mark στο ‘Love Actually’ ήταν τυχερός γιατί έπεσε σε ψυχοπονιάρα. Άλλη θα είχε κάνει ασφαλιστικά. Η Gwen Stacy στο “Amazing Spider-Man” δεν προβληματίστηκε που ο Peter Parker την είχε για background στο desktop του, ο Adam Sandler στο “50 First Dates” οριακά απαγάγει τη Drew Barrymore παρά τη διαταραχή μνήμης της για να την πείσει ότι αγαπιούνται, και δεν θα θίξω καν τη φάση του Edward με τη Bella στο “Twilight” γιατί θα χρειαζόμουν ολόκληρο σχετικό αφιέρωμα. Ευτυχώς που ήρθε και το “You” στη ζωή μας για να απεικονίσει το stalking το σωστό το ορθόδοξο.

Η ΖΩΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΕΥΓΕΙ ΑΛΛΑ ΤΑ ΤΑΚΟΥΝΙΑ ΜΕΝΟΥΝ

Θες να πιστέψεις ότι θα μπορείς να περπατήσεις το στιλέτο σου μέχρι να στο πάρουν από τα νεκρά, παγωμένα σου δάχτυλα. Αλλά εδώ δεν μπορείς να το περπατήσεις μετά από τρεις σαμπάνιες την Πρωτοχρονιά, θα το φορέσεις όταν προσπαθείς να ξεφύγεις από τους δεινόσαυρους; Η Bryce Dallas Howard στο Jurassic World”, βέβαια, διαφωνεί με μένα και ποια είμαι εγώ για να την αμφισβητήσω.

Ούτε για την Anne Hathaway στο “Dark Knight Rises” να πω τίποτα δηλαδή. Ούτε για τη Felicity Jones στο “Inferno”. Ούτε για τη Rachel McAdams στο “Red Eye”, ή για την Piper Perabo στο “Covert Affairs”. Εντάξει, λοιπόν. Δεν μου φταίνε κιόλας.

Αυτές κάνουν αυτό που φαντάζονται οι άντρες που τις κατασκεύασαν ότι θα ήθελαν να κάνουν οι γυναίκες στη θέση τους.

ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ, ΠΙΑΣΕ ΤΟ ΜΑΛΛΙ ΑΛΟΓΟΟΥΡΑ

Εκτός από το “Grease”, λατρεύω και τις αλογοουρές. Και τους κότσους. Και τα γυαλιά μυωπίας.

Σύμφωνα με το Χόλιγουντ και ειδικά τις ρομαντικές κομεντί όμως, αν τα φοράς (όλα;) αυτά, είσαι εργασιομανής, σφιγμένη και δεν ξέρεις αν το σεξ είναι κάτι που τρώγεται. Άρα θες και ένα καλό παιδί να σε απελευθερώσει. Να σου δείξει τη χαρά της ζωής.

Αγαπάμε τη Sandra Bullock στο “Proposal”, την Anna Kendrick στο “Up in the Air”, και όλες τις Bullock και Kendrick που μας μεγάλωσαν, αλλά λευτεριά στην Elle τη Woods που κέρδισε την υπόθεσή της στο “Legally Blonde” με ένα φούξια συνολάκι και μπούκλες από κομμωτήριο.