Αφήστε με να κοιμηθώ!

Να μια ερώτηση που μπορεί να με οδηγήσει στην παράνοια.

“Πώς μπορείς και κοιμάσαι τόσες ώρες”;

Αυτή είναι η δεύτερη ερώτηση που μπορεί να με οδηγήσει στην παράνοια.

Η τρίτη φράση που μπορεί να με οδηγήσει στο ίδιο πιο πάνω μέρος είναι μια κατάφαση, που εκφέρεται από μια συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων, αυτών που έχουν πάρει διαζύγιο από τον ύπνο:

“Θα κοιμηθώ μια και καλή, όταν πεθάνω”.

Εντάξει, δε διαφωνώ, μια μέρα όλοι θα πεθάνουμε, αλλά αν μέχρι τότε δεν κοιμόμαστε πού και πού, θα πεθάνουμε πιο γρήγορα. Και, μάλιστα, κουρασμένοι.

Τι συμβαίνει, λοιπόν, όταν κοιμόμαστε; Κάποιοι πιστεύουν πως ο ύπνος που διαρκεί πολλές ώρες (δηλαδή από 8 ημερησίως και πάνω) είναι απλά μια ένοχη απόλαυση, διαδεδομένη κυρίως στους κύκλους των τεμπέληδων ανθρώπων. Στην πραγματικότητα, κατά τη διάρκεια αυτής της “ένοχης απόλαυσης”, συμβαίνουν στο ανθρώπινο σώμα δεκάδες πράγματα που είναι απαραίτητα για την καλή του λειτουργία.

Κάθε στάδιο ύπνου, από το πρώτο ως το τελευταίο, προσφέρει στον άνθρωπο και κάτι διαφορετικό. Πέραν του προφανούς, δηλαδή της σωματικής ξεκούρασης των μυών και, γενικότερα, κάθε οργάνου του σώματος, ο ύπνος συντελεί καταλυτικά στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος, στη ρύθμιση της όρεξης, στη βελτίωση της μνήμης, στη γενικότερη ορμονική ισορροπία και, φυσικά, στην ψυχική ηρεμία. Βέβαια, μόνο η διάρκεια του ύπνου δεν είναι αρκετή για να επιφέρει τα πιο πάνω ευεργετικά αποτελέσματα. Ο καλός ύπνος συγκεντρώνει και ποιοτικά χαρακτηριστικά. Είναι – κατά το δυνατόν – συνεχόμενος και σχετικά βαρύς.

Κι αν όλα αυτά από μόνα τους ως γεγονότα δε συγκινούν όσους κατακρίνουν τους ανθρώπους που δεν κοιμούνται “πολύ”, ας αναλογιστούμε ότι οι άνθρωποι που κοιμούνται και ξεκουράζονται αρκετά, μέσα στην ημέρα είναι πιο χαρούμενοι και αποδοτικοί.

Απ’ όταν ήμουν μικρή, κοιμόμουν πάρα πολύ. Ως παιδί 2-3 χρονών, με έπαιρνε ο ύπνος γύρω στις 12-1 το βράδυ και ξυπνούσα το επόμενο μεσημέρι στις 2. Στο ενδιάμεσο, δεν σηκωνόμουν ούτε για να πιω γάλα. Έτσι, εξασφάλιζα πολλά ήσυχα πρωινά στη γιαγιά μου, που με πρόσεχε στο σπίτι, όσο οι γονείς μου δούλευαν.

Με την πάροδο του χρόνου, οι ώρες ύπνου μου άρχισαν προφανώς να μειώνονται, αλλά ποτέ δεν έπεσαν κάτω από 8. Σήμερα, 30 χρόνια μετά από εκείνους τους δωδεκάωρους παιδικούς ύπνους, θέλω να κοιμάμαι κάθε μέρα τουλάχιστον 8 ώρες. Αλλιώς, την επόμενη ημέρα, αργώ πάρα πολύ να λειτουργήσω και να μπω σε εγρήγορση. Ιδανικά, δηλαδή, θα ήθελα να μπορώ να κοιμάμαι 9 ώρες κάθε βράδυ, αλλά δυστυχώς δεν προλαβαίνω, γιατί κάποιος πρέπει να μαγειρέψει σ’ αυτό το σπίτι. Και, φυσικά, τα σαββατοκύριακα, επιδιώκω να κοιμάμαι δεκάωρα.

Το ξέρω πως αν κάποτε στο μέλλον η ζωή μου αλλάξει ριζικά (π.χ. αποκτήσω παιδιά), θα αποχαιρετίσω τον ύπνο για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά μια πιθανή μελλοντική αλλαγή στη ζωή μου δεν είναι λόγος για να αλλάξω τώρα τις συνήθειές μου, από τη στιγμή που βλέπω τις ευεργετικές τους επιδράσεις πάνω μου.

Είμαι συνολικά ξεκούραστη, πιο αποδοτική σε ό,τι κι αν κάνω, έχω μεγαλύτερες αντοχές σε όλες τις δουλειές που κάνω και, κυρίως, έχω απόθεμα ψυχικής ηρεμίας για να ζήσω την καθημερινότητά μου. Φυσικά, αν ένα – δυο βράδια μέσα στη βδομάδα γίνει κάτι και δεν κοιμηθώ όσο θέλω, δεν έγινε και τίποτα. Αλλά θα φροντίσω το επόμενο βράδυ, εφόσον έχω τη δυνατότητα, να ξαπλώσω νωρίς για να αναπληρώσω, κατά το δυνατόν, τον χαμένο μου ύπνο.

Όσοι φίλοι μου υποφέρουν από αϋπνίες και ξέρουν το καθημερινό μου πρόγραμμα, το 8ωρο τους φαίνεται άπιαστο όνειρο (no pun intended). Επειδή μόνο η σωματική κούραση δεν αρκεί για να σε βάλει για ύπνο το βράδυ, φροντίζω να μην πίνω καφέ μετά από κάποια ώρα, να μην τρώω πολύ βαριά το βράδυ και γενικά να κάνω πράγματα που δε θα με εμποδίσουν να αποκοιμηθώ και, κατ’ επέκταση, να κοιμηθώ καλά. Είναι κι αυτό ένα project, που, αν επιθυμείς τα καλά του αποτελέσματα, μπορείς να το ξεκινήσεις.

Καθένας έχει την άποψή του για το ζήτημα του ύπνου και είναι αυτή που εξυπηρετεί τον ίδιο. Πολλοί από τους φίλους και τους γνωστούς μου, αν με δουν μια μέρα κακόκεφη, θα με κοροϊδέψουν λέγοντάς μου “πάλι μόνο 7 ώρες κοιμήθηκες”. Είναι πολύ πιθανό να έχω κοιμηθεί λιγότερες από 8 ώρες, μια διάρκεια, βέβαια, άπιαστη για πολλούς ανθρώπους. Ας λένε ό,τι θέλουν. Αφού ο παραπάνω (από άλλους ανθρώπους) ύπνος μου κάνει καλό, θα συνεχίσω να κοιμάμαι τα 8ωρα και 10ωρά μου χωρίς τύψεις. Εξάλλου, ενοχλώ κανέναν; Ο ύπνος μου είναι και το μόνο χρονικό διάστημα της ημέρας κατά το οποίο δε μιλάω για να ζαλίζω τους γύρω μου. Όλοι κερδίζουμε, λοιπόν.