“Άγριες Μέλισσες”: Τα 4 πράγματα που με προβλημάτισαν
- 5 ΟΚΤ 2019
Η πρώτη εβδομάδα προβολής της σειράς 'Άγριες Μέλισσες' τις έστεψε βασίλισσες, αφού δεν υπήρχε ουδεμία αρνητική κριτική για αυτές. Πράγματι, για την ελληνική τηλεόραση του 2019, οι 'Άγριες Μέλισσες' είναι κάτι το ξεχωριστό, μόνο και μόνο από το καστ που κατάφερε να συγκεντρώσει. Στην πραγματικότητα όμως, πρόκειται για μια ακόμα καθημερινή σειρά με τα καλά και τα κακά της, όπως ήταν πέρσι η 'Επιστροφή', της ίδιας σεναριογράφου μάλιστα Μελίνας Τσαμπάνη, ή 'Η γυναίκα χωρίς όνομα' ή οι φετινές 'Έρωτας μετά' και '8 Λέξεις'. Η μεγάλη διαφορά από τα υπόλοιπα καθημερινά είναι φυσικά -όπως είπα- το καστ που συνδυάζει τα μεγαλύτερα ονόματα του σύγχρονου κινηματογράφου και της τηλεόρασης, αλλά και το ότι είναι σειρά εποχής.
Αν η σειρά δεν είχε πάρει μόνο καλές κριτικές, δεν θα έγραφα ποτέ αυτό το κείμενο. Απλώς νιώθω ότι πρέπει να υπάρχει και ένας αντίλογος, όταν κάποιο έργο χαρακτηρίζεται από όλους αριστούργημα και εγώ βλέπω ότι δεν είναι. Ποια είναι λοιπόν εκείνα που με ενοχλούν;
Διάβασε επίσης: Οι “Άγριες Μέλισσες” έκαναν πρεμιέρα. Η τηλεθέαση και οι καλύτερες αντιδράσεις στο Twitter
#1. Η γλώσσα εποχής
Η βασική μου διαφωνία με τη σειρά είναι και η διαφωνία μου με όλες τις ελληνικές σειρές εποχής. Υπάρχει ένας τρόπος ομιλίας, που έχουν υιοθετήσει, κάπως ποιηματικός και ρομαντικός, είτε λόγω των λέξεων ή λόγω της σύνταξης που χρησιμοποιείται στην εκφορά του λόγου. Αυτός ο τρόπος ομιλίας σίγουρα δεν αποδίδει ούτε τον τρόπο που μιλούσε ο κόσμος της εποχής ούτε το ιδίωμα της εκάστοτε περιοχής ούτε της κοινωνικής τάξης που ανήκει ο κάθε ομιλητής. Επομένως θα ήταν προτιμότερο να μιλούν όλοι ακριβώς όπως μιλάμε σήμερα, παρά με αυτόν τον τρόπο που είναι η ιδέα των σίριαλ για το πώς μιλούσαν στο παρελθόν και όχι το πώς όντως μιλούσαν. Για αυτό και, αν δεις μια παλιά ελληνική ταινία του ’60, σου φαίνεται ότι η γλώσσα είναι πολύ πιο σύγχρονη από ό,τι τη μεταφέρουν στις σειρές εποχής. Επίσης, επειδή είναι και δύσκολο να διατηρήσεις έναν τρόπο ομιλίας που δεν υπάρχει (ούτε υπήρξε ποτέ), καταλήγουν να υπάρχουν μισές σκηνές με αυτή τη σφιγμένη γλώσσα και άλλες μισές με πιο φυσική γλώσσα.
#2. Το ότι είναι καθημερινό
Το ότι η σειρά είναι καθημερινή, αναπόφευκτα της στερεί από την ποιότητα της πλοκής. Η εποχή αυτή τη στιγμή στην ελληνική τηλεόραση απαιτεί από τα σίριαλ της να είναι καθημερινά. Έτσι έχουμε πολλές σκηνές fillers, για να γεμίσει ο τηλεοπτικός χρόνος, και σύντομα θα έχουμε και πολλά επεισόδια fillers, για να μπορέσει να κρατηθεί στα τέσσερα επεισόδια την εβδομάδα. Πώς λοιπόν θα διατηρήσει το ενδιαφέρον του κοινού μετά τις πρώτες εβδομάδες;
#3. Οι ήρωες που παραμονεύουν
Παρατήρησα στο 1ο επεισόδιο τρεις ήρωες να παραμονεύουν χωρίς να τους βλέπουν ποτέ. Ο ένας ήταν ο Μιλτιάδης Σεβαστός, που παραμονεύει πίσω από ένα δέντρο στην κηδεία του πατέρα των κοριτσιών.
Ο άλλος είναι ο Λάμπρος, στον γάμο της Ελένης και του Σέργιου, που όπως φάνηκε νιώθει ακόμα πράγματα για την Ελένη.
Στο ίδιο επεισόδιο, παραμονεύει και ο Παναγιώτης, παίρνοντας μάτι τον καυγά του Σέργιου με τον Γιάννο. Από τις τρεις κατασκοπίες μόνο του Παναγιώτη είχε σημασία για την εξέλιξη της ιστορίας, αφού ήταν ο πρώτος που κατηγόρησε τον Γιάννο για τον φόνο.
Χωρίς να τον δείξει η κάμερα, παραμόνευε όμως και ο Γιάννος, όταν οι αδελφές πετούσαν στο χαντάκι τον Σέργιο. Το μαθαίνουμε αργότερα, όταν το ομολόγησε στην Ελένη, και εν τέλει θυσίασε τη ζωή του για να σώσει τα κορίτσια.
Και ενώ στην αρχή θεώρησα τυχαίο το ότι οι ήρωες παραμόνευαν στο πρώτο επεισόδιο, παρατήρησα ότι παραμονεύουν σε όλα. Στη συγκεκριμένη σκηνή του τρίτου επεισοδίου έχουμε διπλή ενέδρα. Στην αρχή βλέπουμε τον νεκρό πατέρα της Ελένης.
Λίγα δευτερόλεπτα μετά, βλέπουμε και τον Λάμπρο, να την κρυφοκοιτάει πίσω από ένα δέντρο.
Στο τρίτο επεισόδιο παραμονεύει και ο Μελέτης πίσω από ένα δέντρο και παρακολουθεί τις κινήσεις του Γιάννου.
Στο τέταρτο επεισόδιο παραμονεύει πάλι ο Μελέτης, αλλά αυτή τη φορά παρατηρεί τις κινήσεις του Παναγιώτη.
Στο πέμπτο επεισόδιο ξαναπαραμονεύει ο Μελέτης -που πλέον έχει καταντήσει χειρότερος και από τον Χλαπάτσα– αυτή τη φορά παρακολουθώντας την εξομολόγηση του έρωτα του Γιάννου προς τη Δρόσω.
Λίγο μετά, στο ίδιο επεισόδιο ξαναπαραμονεύει ο Μελέτης (κλασικός Μελέτης) έχει τραβολογήσει και τον Κωνσταντή, και την έχουν στήσει στον Γιάννο.
Πριν τελειώσει το πέμπτο επεισόδιο βλέπουμε και την Θεοδοσία να παραμονεύει, ακούγοντας τον Λάμπρο να λέει στον πατέρα του ότι η Ελένη είναι η μόνη γυναίκα που αγάπησε.
Εν τέλει, σε κανέναν δεν βγήκε σε καλό που παραμόνευε, όμως παρόλο που στην αρχή το θεωρούσα μεγάλη ατέλεια της σειράς, κατέληξε να μου αρέσει αυτή η γραφικότητα και να περιμένω τον επόμενο ήρωα που θα παραμονεύσει, σχεδόν με ένα σφηνάκι στο χέρι.
Θα απογοητευτώ επομένως αν κοπούν οι ήρωες που καραδοκούν. Ίσα ίσα που θα θελα να το κάνουν όλοι μέχρι το τέλος της σειράς.
#4. Αν δεν γίνουν άλλα φονικά
Οι ‘Άγριες Μέλισσες’ έχουν πάρει τον τίτλο του ελληνικού ‘Game of Thrones’ -και καιρός ήταν, αφού είχαμε ήδη από το 2017 κυπριακό ‘Game of Thrones’. Πήραν δικαίως τον τίτλο λοιπόν, επειδή μέσα σε πέντε επεισόδια έχουν σκοτώσει δύο βασικούς ήρωες. Θα απογοητευτούμε πολύ επίσης, αν κοπούν και τα φονικά. Για την ακρίβεια, πιστεύω ότι είναι ο μόνος τρόπος να κρατήσει η σειρά το hype της. Σκοτώνοντας έναν έναν όλους όσους δεν περιμένουμε.
Ακούω ήδη τον ήχο από τα στοιχήματα που θα πέφτουν στο μέλλον.
