Εσύ αναρωτήθηκες πόσο μεγάλο είναι το στήθος της Sydney Sweeney ή είσαι νορμάλ άνθρωπος;
- 19 ΜΑΡ 2024
«Τα βυζιά της Sydney Sweeney δεν είναι τόσο μεγάλα». Αυτός είναι ο τίτλος άρθρου του Slate. Και αναρωτιέσαι τι πήγε τόσο λάθος με τα νούμερα του site που χρειάστηκε έναν τόσο σεξιστικό τίτλο για να γίνουν viral. Έγιναν όμως.
«Η Sydney Sweeney κατάφερε και σκότωσε τη woke κουλτούρα με το στήθος της»
Αυτή είναι η επιχειρηματολογία του άρθρου. Συνεχίζεις να αναρωτιέσαι τι πήγε τόσο λάθος με την παιδική ηλικία της Shannon Palus του Slate Magazine. Την ενοχλεί που το στήθος της Sydney Sweeney θεωρείται μεγάλο στο Hollywood, αλλά δεν είναι τόσο μεγάλο στον πραγματικό κόσμο. Και παράλληλα μας μαθαίνει ότι τα γυναικεία στήθη έρχονται σε διάφορα σχήματα, μπορεί να είναι ασύμμετρα ή χαλαρά και μπορούν να αλλάξουν σχήμα μετά την απόκτηση παιδιών ή μετά από διάφορα είδη χειρουργικών επεμβάσεων. Σώπα!
Και η αρθογράφος της Daily Mail αποφάσισε να μιλήσει για τα μεγάλα στήθη, λέγοντας πως ποτέ δεν βγήκαν εκτός μόδας. Και ότι η κοινωνία μας έχει ξεπεράσει την ατελείωτη ειδωλοποίηση του πισινού της Kim Kardashian. Νιώθει ότι για την επιστροφή της προσοχής του κοινού στο στήθος πρέπει να ευχαριστήσουμε τη Sydney Sweeney. Η αντικειμενοποίηση του γυναικείου σώματος δεν σταματά στο male gaze. Μπορεί οι ρόλοι της στο Anyone But You και στο Madame Web να περνούν απαρατήρητοι, μάντεψε όμως γιατί έχει γίνει το It Girl της κινηματογραφικής βιομηχανίας;
Έγινε και η αγαπημένη των δεξιών της Αμερικής που θεωρούν ότι το πλούσιο στήθος της είναι η πολιτιστική στιγμή που περίμεναν οι συντηρητικοί για να ανακάμψουν την δυναμική α) των αφυπνισμένων προοδευτικών, β) των εξωφυλλών της Vogue με την Emma Corin και γ)την απόλυτη έλλειψη σεξουαλικότητας. Η κατάσταση της πολιτικής σκηνής είναι κωμικοτραγική παγκοσμίως.
Γενικά, τα περισσότερα κείμενα με σεξιστικούς τίτλους για το στήθος της Sydney Sweeney τα υπογράφουν γυναίκες. Πιστεύοντας ότι μετριάζει το αποτύπωμα του σεξιστικού λόγου. Ή μήπως δεν είναι σεξιστικό το δήθεν αθώο αστειάκι της ως σερβιτόρα των Hooters για το στήθος της (το αποκάλεσε την εφεδρική της καριέρα) όταν παρουσίασε το SNL κι αναπαρήγαγε τα στερεότυπα που όλοι χρησιμοποιούν στα inbox μηνύματα;
Η Amy Hamm υποστήριξε στην National Post ότι το στήθος της Sweeney επιτέθηκε στην κουλτούρα της αφύπνισης, το δήθεν αριστερό αφήγημα που όλοι κερδίζουν και όλοι πρέπει να θεωρούνται όμορφοι. Εκτός φυσικά από τους ανθρώπους που είναι στην πραγματικότητα. Τα άλματα σκέψης των συντηρητικών πάντα ήταν προβληματικά. Και η Bridget Phetasy προανήγγειλε την επιστροφή των βυζιών για το The Spectator. Κι η αμερικανική διανόηση πέρασε μια εβδομάδα γράφοντας ρητορικούς λόγους για το 34DD στήθος της Marilyn Monroe της Gen Z. Θα ήταν αστείο αν δεν ήταν τόσο ύπουλα επικίνδυνο. Οι εικόνες που συνδέουμε με τις ιδεολογίες είναι ισχυρές.
Πότε είπε η woke κουλτούρα ότι η ελκυστικότητα θεωρείται ανήθικη; Μήπως βαρέθηκαν οι συντηρητικοί να διαβάζουν ηθικολογικά δοκίμια για τα χοντρά σώματα και θέλουν την επανάκτηση του δικαιώματος να σχολιάζουν τα γυναικεία σώματα δημόσια; Μήπως τα στήθη της λευκής, αδύνατης, ξανθιάς γυναίκας χρησιμοποιούνται ως όπλο/πολιτιστικό προϊόν σε έναν μαινόμενο πολιτισμικό πόλεμο; Δυσκολεύομαι να θυμηθώ αντίστοιχη συζήτηση για το μέγεθος του πέους ενός ηθοποιού σε mainstream media.
Κυρίως, ποιος πίστεψε ότι το σεξ σταμάτησε να πουλάει (σίγουρα όχι τα σκανδαλοθηρικά site και οι σεξαργάτριες του OnlyFans); Ούτε καν οι γυναίκες ηθοποιοί του Hollywood που θέλουν να βγάλουν εκατομμύρια ως σύμβολα του σεξ. Κάτι σίγουρα πάει λάθος όταν είσαι ηθοποιός, αλλά το πιο προβεβλημένο κι αναγνωρίσιμο χαρακτηριστικό σου γίνεται το μεγάλο στήθος σου.
Το συγκεκαλυμμένο ερώτημα για τα boobs της Sydney Sweeney και το μέγεθός τους είναι επικίνδυνο. Γιατί;
Γιατί αυτό που πραγματικά αναρωτιούνται οι (συνήθως ακροδεξιοί) νοσταλγοί της ατόφιας πατριαρχίας είναι: πότε μπορούμε να επιστρέψουμε στις παλιές καλές μέρες της ελεύθερης αντικειμενοποίησης των γυναικών που τηρούν τα πρότυπα ομορφιάς;
Δεν αποσεξουαλοποιηθήκαμε βίαια από τις αριστερές μάζες.
Το να μιλάς για συμπερίληψη και να θεωρείς όμορφα κι άλλα γυναικεία σώματα δεν σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζεται η ομορφιά της Sydney Sweeney. Και μάντεψε, όταν μια καταπιεσμένη ομάδα ανθρώπων -επιτέλους- αποκτά δικαιώματα, δεν αφαιρεί δικαιώματα από μια ομάδα που τα έχει ήδη. Και φροντίζει η κραταιά εξουσία της να είναι βίαιη και καταχρηστική επί δεκαετίες.
