Andrew Tate: O κακοποιητής που υπερασπίστηκαν νεαροί στο Σύνταγμα μέσα από τις 10 χειρότερες ατάκες του

Τα παιδιά στην εφηβεία τους έχουν την ανάγκη να ανήκουν, έχουν ανάγκη να πάνε κόντρα στο ρεύμα απορρίπτωντας όσα οι μεγάλοι θεωρούν πρέποντα, έχουν ανάγκη να διαδηλώσουν. Το αναγνωρίζω αυτό, χωρίς να έχω κάνει πρώτα κάποια έρευνα, κυρίως επειδή θυμάμαι ακόμα τη δική μου εφηβεία. Στη δική μου εφηβεία βέβαια, οι διαδηλώσεις ήταν υπέρ της ειρήνης, όχι υπέρ του μίσους. Κι ο Andrew Tate είναι το μίσος προσωποποιημένο. Ακόμα χειρότερα για όλους μας είναι το μίσος που εξαργυρώνεται σε λεφτά.

Ο Andrew Tate ήταν kickboxer με διακρίσεις, πριν αποφασίσει να γίνει media personality. Κι από εκεί αποφάσισε να γίνει επιχειρηματίας, ακολουθώντας το ρεύμα της τοξικής αρρενωπότητας που έχει γίνει βιομηχανία στη σύγχρονη εποχή. Μία βιομηχανία που πουλά στους άντρες προϊόντα και συμβουλές ζωής για να ζουν πιο «φέτες» από ποτέ, πιο «φουσκωμένοι» από ποτέ, πιο «στιλάτοι» από ποτέ την αντρική κυριαρχία τους. Αλλά όπως κάθε επιτυχημένο, εμπορικό προϊόν, για να πουλήσει μαζικά θα πρέπει να ενδυθεί με ιδεολογία. Κι αυτή η ιδεολογία είναι ο μισογυνισμός που γίνεται η απάντηση στους αγώνες των γυναικών να διεκδικήσουν τα αυτονόητα, προκειμένου οι άντρες να κρατήσουν την κυριαρχία μέσα στην οποία τους έμαθαν ότι θα λειτουργούν, χωρίς ποτέ να αντιμετωπίσουν το παραμικρό εμπόδιο.

Πολύ πριν συλληφθεί στη Ρουμανία, προδίδοντας την τοποθεσία του με selfie με κουτιά από πίτσες, μόνο και μόνο για να απαντήσει στην Greta Thunberg η οποία είχε πετσοκόψει τον μισογυνισμό του με ένα Tweet της, ο Andrew Tate είχε αντιμετωπίσει κατηγορίες βιασμού και σωματικής κακοποίησης από υπαλλήλους σε επιχείρησή του.

Η εισαγγελία δεν μπόρεσε να στοιχειοθετήσει τις υποθέσεις για να έχουν προοπτική καταδίκης. Η επιχείρηση ήταν μία με online webcam, στην οποία πλήρωνε γυναίκες για να παράγουν πορνογραφικό υλικό για το Internet.

Το 2016 ο Andrew Tate είχε επίσης αποβληθεί από το Big Brother στο οποίο συμμετείχε, καθώς πέρα από τα μισογυνιστικά του σχόλια, ένα video τον έδειχνε να χτυπά μία γυναίκα με ζώνη. Αρνήθηκε ότι την κακοποίησε σημειώνοντας ότι ήταν η σύντροφός του με την οποία έκανε role play.

Κι ακολούθησε ο Απρίλιος του 2022 όταν έγινε η πρώτη έφοδος στην έπαυλη του αδερφού του, μετά από ενημέρωση από την πρεσβεία των ΗΠΑ ότι κρατά εκεί μία Αμερικανίδα παρά τη θέλησή της. Οι αδελφοί Tate ανακρίθηκαν και αφέθηκαν ελεύθεροι. Οι έρευνες δεν σταμάτησαν όμως και κάπως έτσι τον Δεκέμβριο έγιναν 11 επδρομές και ο Andrew Tate με τον αδερφό του συνελήφθησαν με τις κατηγορίες του trafficking, του βιασμού και του οργανωμένου εγκλήματος. Οι Αρχές έχουν κατασχέσει μεγάλο μέρος της περιουσίας τους, η οποία θα δοθεί ως αποζημίωση στα θύματά τους, εφόσον καταδικαστούν. Βέβαια εκείνος συνεχίζει να δημιουργεί περιεχόμενο μέσα από τη φυλακή, άρα να βγάζει και χρήματα.

Διαδήλωση για έναν influencer δεν περίμενα ότι θα δω, όσο μπουμερολογία κι αν ακούγεται. Πόσο μάλλον για έναν influencer που διώκεται για trafficking, βιασμό και οργανωμένο έγκλημα. Στο Σύνταγμα, το βράδυ της Δευτέρας, 16 Ιανουαρίου 2023, η κραυγή “Free TopG” ακουγόταν στεντόρια από φωνές που μόλις βάρυναν. Από φωνές που μόλις ξέφυγαν από το «κοκκοράκι» της προεφηβείας.

Οι πλάτες που βλέπω στο video που αναρτήθηκε στο Twitter από το Σύνταγμα, ήταν πλάτες εφήβων. Σύντομα θα γίνουν οι πλάτες των αντρών σε ζευγάρια που συνευρίσκονται ερωτικά. Κι αυτή είναι η πραγματική φρίκη της υπόθεσης.

Βλέπεις ο Andrew Tate, πριν βρεθεί κατηγορούμενος για trafficking, για βιασμό και για οργανωμένο έγκλημα στη Ρουμανία ήταν ένας influencer που από κάθε πλατφόρμα που του έδινε χώρο, ξερνούσε μίσος για τις γυναίκες και τα μέλη της ΛΟΑΤΚΙ + κοινότητας. Έδινε συμβουλές σε άντρες (από 13 ετών και πάνω μέσω από το Hustler’s University, τη σχολή που είχε ιδρύσει και μέσω της οποίας προσέλκυε ακόμα περισσότερους πελάτες/ακόλουθους) για το πώς θα βγάλουν χρήματα και πώς θα πετύχουν με τις γυναίκες.

Το έκανε έχοντας τον αέρα της αυθεντίας που στα 36 του χρόνια είχε περιουσία 36 εκατομμύρια ευρώ, πάνω από 4,5 εκατομμύρια ακόλουθους στο Instagram, 4,5 εκατομμύρια ακόλουθους στο Twitter, 600 χιλιάδες συνδρομητές στο YouTube και περισσότερα από 14 δις views του περιεχομένου του στο TikTok.

Τι ήταν αυτό το περιεχόμενο; Μισογυνισμός, κουλτούρα του βιασμού, victim blaming, τοξική αρρενωπότητα, σκέψου τα χειρότερα στοιχεία της πατριαρχίας, βάλτα στο mix και πάλι δεν θα καταφέρεις να αγγίξεις την ακρότητα που χαρακτηρίζει τον Andrew Tate. Μερικές από τις χειρότερες ατάκες του θα τις δεις παρακάτω για να πάρεις μια ιδέα.

«Αν βάλεις τον εαυτό σου σε θέση να βιαστεί, πρέπει να έχεις κάποια ευθύνη γι’ αυτό», είχε πει στο Twitter μιλώντας για την υπόθεση του Harvey Weinstein.

«Μείνε στους σοβαρούς ορισμούς και σταμάτα να προσποιείσαι ότι η φυσιολογική ανδρική συμπεριφορά είναι βιασμός», είχε πει και πάλι στο Twitter.

«Γιατί να είσαι με μία γυναίκα που δεν είναι παρθένα όπως και να έχει; Είναι χρησιμοποιημένη. Δεύτερο χέρι», είχε πει σε συνέντευξή του το 2014.

Ο ίδιος σημείωνε ότι προτιμούσε τις συντρόφους ηλικίας 18 – 19 ετών γιατί με αυτές «είναι εύκολο να αφήσεις το στίγμα σου». Να τις χειραγωγήσεις δηλαδή, ήθελε να πει εμμέσως πλην σαφώς.

«Αν έχω κάποια ευθύνη για εκείνη, τότε θα πρέπει να έχω κι έναν βαθμό εξουσίας σε εκείνη», είχε πει ο Andrew Tate σε συνέντευξή του για το πώς συμπεριφέρεται στις γυναίκες στα πρώτα ραντεβού. Ο συλλογισμός του κατέληξε στην παραπάνω φράση.

«Ένα από τα καλύτερα πράγματα στο να είσαι άντρας είναι το να προστατεύεις την περιοχή σου και να μπορείς να λες “Αυτό είναι δικό μου”», είχε πει σε live video debate, εξηγώντας τις θέσεις του για τους παραδοσιακούς ρόλους αντρών και γυναικών, αποδεικνύοντας για μία ακόμα φορά ότι θεωρεί τις γυναίκες αντικείμενα.

«Δεν είμαι βιαστής, αλλά μου αρέσει η ιδέα να μπορώ να κάνω ό,τι θέλω. Μου αρέσει να είμαι ελεύθερος», είχε πει ενώ οι Αρχές τον ερευνούσαν για καταγγελίες σεξουαλικής κακοποίησης.

Ο Andrew Tate είχε χρησιμοποιήσει την παραπάνω φράση για να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους μετακόμισε στη Ρουμανία, καθώς πίστευε ότι οι νόμοι για τα σεξουαλικά εγκλήματα εκεί ήταν πιο χαλαροί.

«Τόσοι πολλοί άνθρωποι υπερασπίζονται την κατάθλιψη. Θυμώνουν όταν το λέω αυτό. Γιατί χρειάζονται αυτές τις μ@@@@@@@ για να δικαιολογήσουν τις αποτυχίες τους. Αν παραδεχτούν ότι έχω δίκιο θα πρέπεια να δουλέψουν για να κάνουν ευτυχισμένο τον εαυτό τους. Για να αποφύγουν τη δουλειά διαφωνούν και προσποιούνται ότι η κατάθλιψη είναι κάτι υπαρκτό», είχε γράψει στο Twitter το 2017 μιλώντας για τα «ψεύτικα» προβλήματα ψυχικής υγείας των ανθρώπων.

«Διάβασε τη Βίβλο, κάθε άντρας είχε πολλές γυναίκες, καμία γυναίκα δεν είχε πολλούς άντρες. Είναι κατά της θέλησης του Θεού, είναι σιχαμένο», σημείωνε σε μία ακόμα έξαρση μισογυνισμού.

«Βγάζεις το μαχαίρι, το χτυπάς στο πρόσωπο της, την πιάνεις από το λαιμό και της λες “Σκάσε σκύλα”», είχε απαντήσει για το πώς θα αντιδρούσε αν η σύντροφός του τον κατηγορούσε για απιστία σε video του στο YouTube.

«Η αντρική οπτική στη ζωή είναι ότι πρέπει να καταλάβεις ότι η ζωή είναι πόλεμος. Είναι πόλεμος για το θηλυκό που θέλεις. Είναι πόλεμος για το αυτοκίνητο που θέλεις. Είναι πόλεμος για τα λεφτά που θέλεις. Είναι πόλεμος για το status. Η αντρική ζωή είναι πόλεμος», είχε πει συμβουλεύοντας τους ακολουθούς του για το πώς πρέπει να βλέπουν τη ζωή.

Ο Andrew Tate έχει βρει το κοινό του και δεν το αφήνει

Ο Andrew Tate έχει βρει το κοινό του και το κοινό αυτό είναι πρόθυμο να γαλουχηθεί με τις σκέψεις του και να τον υπερασπιστεί, απλά επειδή θέλει να είναι ελεύθερος να γλιτώνει από κατηγορίες βιασμών και να έχει την «φυσιολογική», αντρική συμπεριφορά που οι υπόλοιποι χαρακτηρίζουμε βιασμό. Είναι το κοινό που εκλαμβάνει την όποια προσπάθεια για ισότητα σε αυτόν τον κόσμο ως αφαίρεση δικαιωμάτων και προνομίων από την κυρίαρχη ομάδα της πατριαρχίας, τους λευκούς, straight άντρες. Είναι αυτή που αδυνατεί να δει την προοπτική να μην υπάρχουν καταπιεστές και καταπιεζόμενοι στον κόσμο, απλά και μόνο επειδή γουστάρει να καταπιέζει. Σαδιστικά. Άρρωστα.

Κι αυτή η αρρώστια μοιάζει πολύ διαδεδομένη ανάμεσα στους εφήβους μας. «Το να βλέπεις τέτοιο υλικό σε νεαρή ηλικία μπορεί να διαμορφώσει τις εμπειρίες και τις συμπεριφορές του παιδιού και να οδηγήσει σε μεγαλύτερες βλάβες για τις γυναίκες και τα κορίτσια στο σχολείο, έξω από αυτό και online», έλεγε στον Guardian η διευθύντρια του οργανισμού για τα παιδιά NSPCC, Hannah Ruschen τον Αύγουστο του 2022.

Κι όλοι αυτοί οι έφηβοι στο Σύνταγμα, αύριο θα είναι οι άντρες που θα πιστεύουν στην κουλτούρα του βιασμού, που θα πιστεύουν ότι η αντρική ζωή είναι πόλεμος για το θηλυκό της αρεσκείας τους, ακόμα κι αν σε αυτό δεν αρέσουν, που θα πιστεύουν ότι δικαιούνται να απιστούν και να απειλούν τη ζωή της συντρόφου τους αν τους ζητήσει τα ρέστα, ότι μπορούν να χειραγωγούν τη σύντροφό τους για να «αφήσουν το στίγμα τους», που θα κρίνουν ως «χρησιμοποιημένο αγαθό» μία γυναίκα που έχει σεξουαλική ζωή, που θα θεωρούν ότι οποιοσδήποτε διεκδικεί τα ανθρώπινα δικαιώματά του είναι εχθρός.

Κι άντε εμείς πάλι τότε να δούμε πόσες θα λείπουν ανάμεσά μας, πόσες θα τις ρωτάνε «Γιατί τώρα» στα δικαστήρια, πόσες θα τρέχουν σε ιατροδικαστικές υπηρεσίες για να αποδείξουν τον βιασμό τους, ενώ οι αντίδικοί τους θα κάνουν φύλλο και φτερό το Instagram τους για να βρουν φωτογραφίες με μαγιό που αποδεικνύουν ότι «έβαλαν τον εαυτό τους σε θέση να βιαστεί». Θα είμαστε εδώ άραγε; Ή θα λείπουμε κι εμείς τότε; Θα είμαστε ελεύθερες στον δρόμο ή κλειδωμένες στο σπίτι να περιμένουμε τον Andrew Tate της δικής μας ζωής; Κι οι κόρες μας πού θα είναι; Σε τι κόσμο τις φέραμε να τις μεγαλώσουμε;

«Υπάρχει λύση;» θα ρωτήσεις και δίκιο θα έχεις. Δεν δηλώνω αυθεντία, όπως ο Andrew Tate στα δικά του θέματα, αλλά η εισαγωγή της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία ως υποχρεωτικό μάθημα από μικρή ηλικία φαντάζει στα μάτια μου σαν ένα κάποιο πρώτο βήμα.

Σαν κάτι που θα εξασφαλίζει ότι τα παιδιά μας δεν θα μαθαίνουν για το σεξ μόνο από τους Andrew Tates αυτού του κόσμου κι από τις τσόντες που με το male gaze του αυτός και άλλοι παράγουν σε online webcam επιχειρήσεις.

Σαν κάτι έστω ελάχιστο, για να μπορούμε να πούμε ότι κάπως μία εναλλακτική πηγή πληροφόρησης θα υπάρχει σε μία εποχή όπου τα παιδιά είναι πιο έκθετα από ποτέ στην αποψάρα κάθε λαοπλάνου, αγνοώντας το γεγονός ότι αυτός τούς πουλάει ιδεολογία και φύκια για μεταξωτές κορδέλες προκειμένου να πλουτίσει.

Σίγουρα στα δικά μου μάτια, μία κάποια λύση είναι ο αυστηρότερος έλεγχος που θα ασκούν τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης στο περιεχόμενο που προσφέρεται στους χρήστες τους. Οι όροι λειτουργίας αυτών των Μέσων έχουν καθοριστεί ήδη και υποτίθεται ότι οι ρητορικές μίσους δεν χωρούν σε αυτό. Το γεγονός ότι ο Andrew Tate θριάμβευσε μέσω αυτών των social media, δείχνει είτε ότι στον έλεγχο πάσχουν, είτε ότι μπροστά στο κέρδος οι όροι αυτοί πάνε περίπατο.

Άλλη λύση ίσως είναι να συζητάμε περισσότερο. Να είμαστε λιγότερο αισιόδοξοι από εμένα. Και την επόμενη φορά που θα ακούσουμε από το περιβάλλον μας ότι κάποιος 13χρονος παρακολουθεί φανατικά Andrew Tate, να κάτσουμε να δούμε κι εμείς μαζί, μπας και έχουμε την ευκαιρία να αποδομήσουμε τον παραλογισμό των συνομωσιολογιών που του πλασάρει πριν φορέσει το μπουφάν του και μαζί με την παρέα του κατέβει στο Σύνταγμα για να φωνάξει να αφήσουν ελεύθερο κάποιον που κατηγορείται για βιασμό, trafficking, και εγκληματική οργάνωση.