Big Little Lies: το τηλεοπτικό σεξ όπως δεν το έχεις ξαναδεί

Αν αποδομήσεις το Big Little Lies στα στοιχεία από τα οποία συντέθηκε, θα βρεις μπροστά σου ένα γκρεμό, μια ερημική παραλία, ένα iPod με καλή μουσική, ένα βλέμμα ειρωνείας και μια σκηνή σεξ. Ο τηλεθεατής ξεκινάει την παρακολούθηση έχοντας ως δεδομένο ότι μέχρι σήμερα οι δραματικές τηλεοπτικές σειρές έχουν παρουσιάζει τα πάντα γύρω από το σεξ. Αυτή η αντίληψη διαρκεί λίγο, καθώς η αφήγηση σύντομα ξεκινά τους σοκαριστικούς αιφνιδιασμούς της.

Το HBO πάντα ήταν πρωτοπόρο στον τομέα της απεικόνισης σκηνών σεξ, ιδίως μέσα από ολοκληρωμένες προσπάθειες εξιστόρησης, άλλοτε με κέντρο βάρους την ίδια την ερωτική πράξη κι άλλοτε τους χαρακτήρες και τις πλοκές όπου πρωταγωνιστούσαν. Δυο από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα σειρών του συγκεκριμένου καναλιού που άφησαν ιστορία στην “αφήγηση του σεξ” είναι, βέβαια, το Sex and the City και το Game of Thrones.

Στο Big Little Lies, όμως, η προσέγγιση, παρότι πραγματοποιείται με έναν συμβατικό στην εκκίνησή της τρόπο, εστιάζοντας δηλαδή στους χαρακτήρες, η απόδοση, από άποψης γραφής, σκηνοθεσίας και ερμηνειών, είναι κάτι που δεν έχουμε παρακολουθήσει ξανά στις οθόνες μας.

Ο σεναριογράφος David E. Kelley διαχώρισε την επί της αρχής ενιαία ιστορία της άφιξης της Jane Chapman στο Monterey σε τέσσερις επιμέρους πλοκές, μια για κάθε πρωταγωνίστρια – και, ναι, η Laura Dern πρέπει να θεωρείται εξίσου πρωταγωνίστρια με τις Witherspoon, Woodley, Kidman. Με την πρώτη ματιά, καμία από τις τέσσερις δεν παρουσίαζε ιδιαίτερο ενδιαφέρον, εκτός από αυτή της μυστηριώδους single mom. Τι έκανε αμέσως τη διαφορά; Το σεξ και κατ’ επέκταση η σχέση κάθε πρωταγωνίστριας με αυτό. Και, όχι, η συγκεκριμένη σεναριακή και σκηνοθετική προσέγγιση δεν τερματίστηκε κάποτε με το Sex and the City.

Ας ξεκινήσουμε από την περίπτωση της Madeline. Η αρχηγική φύση της δεν μπορεί να μείνει λεπτό χωρίς να εκφραστεί ως προς το οτιδήποτε, είτε αυτό είναι η αγορά μιας τσίχλας από το περίπτερο, είτε μια σοβαρή διαμάχη γονιών στο δημοτικό σχολείο της κωμόπολης. Εξαρχής ο θεατής έχει αμφιβολίες για την ποιότητα της σεξουαλικής της ζωή. Ο Ed βρίσκεται στον συμπεριφορικό της αντίποδα και μάλιστα με τρόπο που δεν μας πείθει για την σεξουαλική έλξη των ετερωνύμων. Η προσπάθεια του ζευγαριού να κάνει σεξ στον πάγκο της κουζίνας δεν μας πείθει (εκ μέρους εκείνης τουλάχιστον) κι αυτό δεν συμβαίνει επειδή μπροστά υπάρχουν απλωμένα τα ψώνια της εβδομάδας, ούτε επειδή λίγο πριν την κρίσιμη στιγμή μπαίνει στον χώρο η κόρη τους. Δεν μας πείθει διότι η Madeline φροντίζει πρωτίστως να θωρακίζεται απέναντι σε όλους και σε όλα. Δεν χωράει ο αυθορμητισμός στη ζωή της κι έτσι η αληθινή της σεξουαλική ζωή είναι κρυφή. Η έκφρασή της στον συγκεκριμένο τομέα φιλτράρεται μέσα από τα εμπόδια της καθημερινότητας, τα οποία για εμάς είναι αστεία, για εκείνη όμως είναι το κέντρο της ύπαρξής της.

Η Renata εκφράζει παρόμοιο δυναμισμό με αυτόν της Madeline, εξ ου και η κόντρα των δυο γυναικών έχει βαθιές ρίζες που καταλήγουν πάντα στην ερώτηση “ποιος κάνει κουμάντο σ’ αυτή την πόλη”. H σκηνή σεξ της Renata και του Gordon, στο γραφείο του τελευταίου, πάνω στον πάγκο του μπάνιου, είναι, ίσως, η μοναδική ερωτική σκηνή της σειράς όπου οι πρωταγωνιστές δεν κρύβουν κάτι και που, τουλάχιστον, έχοντας επίγνωση των προβλημάτων της σχέσης τους, προσπαθούν έστω και με άτακτο (με τη διττή έννοια) τρόπο να έρθουν κοντά και δη χωρίς να ενδιαφέρονται για το τι θα πει ο κόσμος που τους ακούει να χαίρονται δυνατά. Η Renata μπορεί να είναι βαθιά νευρωτική και να συνδυάζει τη μητρότητα και την καριέρα μόνο με την υπερβολή στις αντιδράσεις της, όμως όταν θυμάται να προσέξει τον εαυτό της, το κάνει σωστά.

Η Jane έπεσε θύμα βιασμού από έναν άγνωστο άντρα κι έμεινε έγκυος στον Ziggy. Το σεξ έρχεται στην ίδια προφανώς ως η χειρότερη ανάμνηση της ζωής της. Σε κάθε επεισόδιο ανατρέχει στη μνήμη της, αρχικά με επιφύλαξη και στην πορεία επιτρέποντας στον θεατή να δει ξεκάθαρα μπροστά του τους λόγους για τους οποίους η ίδια υποφέρει. Παρά την εύθραυστη καταστασή της, προσπαθεί μανιασμένα να διατηρήσει τη θέση που της χρωστάει η ζωή. Το σεξ είναι, λοιπόν, κρυμμένο για την Jane, στιβαγμένο εξ ανάγκης της ίδιας στη χειρότερη ανάμνησή της, την οποία, όμως, μοιράζεται με τη νέα καλύτερή της φίλη, Madeline.

Κι ενώ η εξομολόγηση της Jane έρχεται σχετικά γρήγορα, η Celeste δεν έχει μιλήσει ακόμα στις φίλες της για την κακοποίησή της από τον Perry. Η πρώτη σκηνή σεξ ανάμεσα στο “τέλειο ζευγάρι” δίνει πολλά hints για τη βίαιη φύση της σχέσης τους. Το πρώτο γνήσιο σοκ, όμως, έρχεται στo σεξ μέσω Skype. Κανείς δεν μπορεί να δώσει σημασία στο στριπτίζ της Celeste από τη στιγμή που αποκαλύπτονται οι μελανιές στο σώμα της. Η Celeste, με την “τέλεια ζωή”, τον όμορφο, επιτυχημένο και μικρότερο σε ηλικία άντρα, τα δυο πανέμορφα και πανέξυπνα παιδιά, το μεγάλο σπίτι που βλέπει τον ωκεανό, η Celeste με το γλυκό χαμόγελο και την τετράγωνη λογική είναι θύμα ενδοοικογενειακής βίας. Η διαδικασία της θυματοποίησης μιας γυναίκας σε αυτό το πλαίσιο περνάει από τρία στάδια. Τη δημιουργία της έντασης, το πρώτο περιστατικό βίας και τη μεταμέλεια του θύτη. Όλα αυτά εικάζουμε ότι συνέβησαν για πρώτη φορά πριν από χρόνια και πλέον επαναλαμβάνονται σχεδόν καθημερινά. Η διαφορά της Celeste από τις περιπτώσεις άλλων  θυμάτων κακοποίησης έγκειται στο παιχνίδι εξουσίας που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι κάθε περιστατικού ξεχωριστά.

Μιλώντας στη θεραπεύτριά της, αποκαλύπτει ότι κάθε φορά που ο Perry τη χτυπάει, αισθάνεται δυνατή σε βαθμό που να αντιδράει αμέσως εναντίον του, χρησιμοποιώντας επίσης βία, ανατροφοδοτώντας έτσι τον κύκλο της κακοποίησης, η οποία στο μυαλό της υφίσταται κάποιου είδους άρση ή, έστω, τακτοποίηση. Στη βάση της σκέψης της βρίσκεται το ότι η σχέση τους είναι εξ ορισμού ασταθής και ότι το παθιασμένο και πάντα βίαιο σεξ λειτουργεί λυτρωτικά στη διαδικασία της κακοποίησης. Έτσι, “συγχωρείται” στο κεφάλι της η καθημερινή βία του Perry, το γεγονός ότι θέλει να ελέγχει τα πάντα στην καθημερινότητά της, οι παρεμβάσεις του στην επαγγελματική της ζωή και, κατ’ επέκταση, ακόμα και το ίδιο το γεγονός της απόπειρας πνιγμού της. Το σεξ για τη Celeste μέσα από τη σχέση της είναι “συμφιλίωση” και προσποίηση πως όλα πηγαίνουν καλά και πως η ευτυχία βρίσκεται στη ζωή της, απλώς η διαδρομή προς αυτή είναι στρωμένη με προσβολή και κάθε είδους βία, σωματική και ψυχολογική.

Ο σκηνοθέτης Jean-Marc Vallée αποδίδει τις σκηνές σεξ ανάμεσα στη Celeste και τον Perry με τρόπο σοκαριστικό, ώστε ο θεατής προς στιγμή να προκρίνει το πάθος και αμέσως να επανέρχεται απότομα στην πραγματικότητα, η οποία είναι ωμή σαν τα σημάδια στο κορμί της Nicole Kidman.

Η ηθοποιός δήλωσε πρόσφατα ότι μετά από πολλά γυρίσματα με τον συμπρωταγωνιστή της Alexander Skarsgard επέστρεφε σπίτι της εξαντλημένη σωματικά και ψυχολογικά, φέροντας μελανιές από τη σφοδρότητα της ερμηνείας τους.

Οι πρωταγωνίστριες του Big Little Lies φαίνεται πως βρίσκονται στον δρόμο για να πραγματοποιήσουν τις απαραίτητες διορθώσεις στη ζωή τους. Θέλουμε να πιστεύουμε πως η σκηνή με τη ρακέτα, ως κυριολεξία και μεταφορά, ήταν μόνο η αρχή. Η απόκρουση των καταστάσεων που βασανίζουν τις πρωταγωνίστριες αναμένεται να έρθει στο 7ο και τελευταίο επεισόδιο της μίνι σειράς. Η λύτρωση, όμως, η αποδοχή των στενάχωρων γεγονότων του παρελθόντος και το νέο ξεκίνημα, ίσως αργήσουν για τις ίδιες. Οι παραλληλισμοί με την δική μας πραγματικότητα και τα μαθήματα ζωής της σειράς είναι πολύτιμα. Πάρε τη ρακέτα στα χέρια σου. Διεκδίκησε όσα θέλεις κι έχεις ανάγκη. Απόκτησε την καθημερινότητα, την οικογένεια, το σεξ που θέλεις. Και μην ξεχνάς να προσπαθείς διαρκώς γι’ αυτά, καθώς τίποτα δεν είναι δεδομένο, εκτός από τα μικρά και τα μεγάλα ψέματα.