OPINIONS

Boycott Zara: Η καμπάνια του brand που «περιφρονεί» τους Παλαιστίνιους δεν είναι ο πραγματικός λόγος για μποϊκοτάζ

Xavi Lopez/SOPA Images/LightRocket via Getty Images/Ideal Image

Σύμφωνα με το Associated Press, οι Ισραηλινές δυνάμεις έχουν σκοτώσει πάνω από 17.700 ανθρώπους στη Γάζα, μετά από μια ξαφνική επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ. Από τη μεριά της, η Χαμάς έχει σκοτώσει 1.200 ανθρώπους στο Ισραήλ και πήρε 240 για ομήρους στη Γάζα, κάποιοι από τους οποίους έχουν επιστρέψει στη χώρα τους. Μάλιστα, δήλωσαν ότι τους φέρθηκαν όσο πιο ανθρώπινα μπορούσαν, σε μια τέτοια τραυματική εμπειρία.

Παρ’ όλα αυτά, παρά τα νούμερα και τις επιθέσεις σε άμαχο πληθυσμό, υπάρχουν ακόμα πολλοί (ανάμεσα τους και οι Η.Π.Α. και η χώρα μας) που υποστηρίζουν τη μια πλευρά, περισσότερο από την άλλη. Αν και στο δικό μου μυαλό, υπάρχει μια και μοναδική τοποθέτηση που θα έπρεπε όλοι να έχουμε (αυτή της ειρήνης -πάνω απ’ όλα- και φυσικά αυτή υπέρ της Παλαιστίνης), από τη στιγμή που ξέσπασε ο πόλεμος, υπάρχουν διάφορες τοποθετήσεις που έχουν δημιουργήσει ένα σωρό αντιπαραθέσεις. Από ηθοποιούς που έχουν δείξει τη στήριξή τους στον λαό της Παλαιστίνης με αποτέλεσμα οι μεγάλες κινηματογραφικές εταιρείες να διακόπτουν τις συνεργασίες τους μέχρι και το πρόσφατο μποϊκοτάζ της Zara, επικρατεί μια αδικαιολόγητη (στο μυαλό μου) σύγχυση που μάς αποτρέπει από το να δούμε την μεγάλη εικόνα: αυτή της φρικαλεότητας ενός πολέμου. Η Zara, λοιπόν, είναι ο επόμενος στόχος και η αφορμή είναι μια πρόσφατη καμπάνια του brand που, σύμφωνα με κάποιους, υπονοεί τη στήριξη του brand στο Ισραήλ και χλευάζει όλα τα αδικοχαμένα θύματα της Γάζας.

Άλλη μια μέρα στον μικρόκοσμο των social media και στις ζωές των ακτιβιστών της στιγμής που αντί να διατυμπανίζουν τους πραγματικούς λόγους που ένα brand σαν το Zara πρέπει να αλλάξει τις τακτικές του, πιάνονται από μια άτυχη στιγμή και μια κακή συγκυρία. Αυτό το ξέσπασμα ενάντια στη Zara με αφορμή την καμπάνια, είναι άστοχο. Είναι ανούσιο και με κάνει να βαριέμαι. Υπάρχουν λόγοι που αυτό το call to action κατά του brand πρέπει να συμβεί; Λόγοι πάντα θα υπάρχουν. Είναι ρεαλιστικό αυτό το μποϊκοτάζ; Πιο πιθανό είναι να λήξει ειρηνικά ο πόλεμος μεταξύ Παλαιστίνης και Ισραήλ, παρά να σταματήσει ο κόσμος να αγοράζει από τη Zara.

Boycott Zara: Η καμπάνια που ξεκίνησε τις αντιδράσεις κατά του brand

Η Zara κυκλοφόρησε στα social media τη νέα της καμπάνια για την ATELIER σειρά του brand, στην οποία πρωταγωνιστεί το μοντέλο Kristen McMenamy. Σε ένα concept που επανεξετάζει το design και που έχει τίτλο “The Jacket”, όπου στόχος είναι το κοινό να επικεντρωθεί στα ρούχα, το brand παρουσίασε μια καμπάνια η οποία έχει αρκετά καλλιτεχνικό χαρακτήρα. Το concept δεν είναι το πρόβλημα εδώ. Είναι οι φωτογραφίες και συγκεκριμένα, μια φωτογραφία την οποία το brand έχει ήδη κατεβάσει από το προφίλ του.

Στις φωτογραφίες, λοιπόν, βλέπουμε την McMenamy να βρίσκεται σε ένα art στούντιο όπου άνθρωποι σαν να ξεπακετάρουν μέσα από ξύλινα κουτιά κούκλες βιτρίνας και αγάλματα που είναι τυλιγμένα με λευκό χαρτί περιτυλίγματος.

Η φωτογραφία που τα ξεκίνησε όλα δε, δείχνει το μοντέλο να κρατάει στο χέρι μια κούκλα βιτρίνας που είναι τυλιγμένη σε χαρτί, ενώ ποζάρει μπροστά από ένα ξύλινο κουτί.

Όλες αυτές τις εικόνες, που είναι ομολογουμένως περίεργες, πολλοί τις συνέδεσαν με τη στάση της Zara απέναντι στον πόλεμο Παλαιστίνης-Ισραήλ. Λόγω της ιστορίας που έχει το brand υπέρ του Ισραήλ, πολλοί θεωρούν ότι η καμπάνια αναφέρεται στους θανάτους των χιλιάδων Παλαιστίνιων που έχει σκοτώσει ο Ισραηλινός στρατός.

«Το μποϊκοτάζ κατά της Zara είναι μια επίκληση στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Φαίνεται σαν να υπάρχει μια ακύρωση απέναντι στην ανθρωπότητα με αυτές τις πράξεις και είναι σημαντικό μαζί, ενωμένοι να αντισταθούμε σε αυτή την εκμετάλλευση», αναφέρει ένα account στο Twitter/X.

Κάποιο άλλο προφίλ στην πλατφόρμα γράφει: «Η πρόσφατη καμπάνια της Zara εκμεταλλεύεται τη γενοκτονία και εμπορευματοποιεί τον πόνο της Παλαιστίνης για κέρδη και είναι σιχαμένο αυτό. Ντροπή στο brand που πέφτει τόσο χαμηλά και βάζει σε προτεραιότητα την απληστία πάνω από την ανθρωπότητα και παριστάνει ότι αυτό είναι άκακο, διαγράφοντας τις αναρτήσεις της.»

Ξέρω ότι ο κόσμος πονάει για την απώλεια χιλιάδων ανθρώπων και μπορεί εύλογα να επηρεάζεται από τις εικόνες που κυκλοφορούν τον τελευταίο καιρό σε όλων των μορφών τα media, αλλά αν θες τη γνώμη μου, βρίσκω υπερβολικά αυτά τα σχόλια. Ειδικά, όταν έχουμε να κάνουμε με μια καμπάνια που έχει πραγματοποιηθεί μήνες πριν και που έχει ξεκάθαρο concept. Κάπου, δηλαδή, νομίζω ότι υπερβάλλουμε πολύ με την ιδέα αυτή ότι η Zara γιορτάζει τον θάνατο των Παλαιστίνιων. Ειδικά, από τη στιγμή που ο πραγματικός υπαίτιος γι’ αυτό, υπάρχει εκεί έξω και κυκλοφορεί ελεύθερος.

Μήπως παρατραβάμε πολύ το παιχνίδι του “ποιος φταίει” και βγάζουμε όλη μας την απελπισία για τον πόλεμο στην καμπάνια;

Νομίζω ότι βρίσκουμε στοργή στο να κατηγορούμε τον λάθος άνθρωπο για όλες τις αθλιότητες που συμβαίνουν στον κόσμο μας, και σε αυτή την περίπτωση, η Zara είναι ο στόχος.

Update: Το brand ανέβασε μια απολογία στο προφίλ του στο Instagram, και κατέβασε τελικά όλες τις φωτογραφίες της καμπάνιας. Η απάντηση της Zara σε όλες αυτές τις κατηγορίες, δεν λέει κάτι ουσιαστικό, και απλά εξηγεί ότι η καμπάνια γυρίστηκε τον Ιούλιου και ότι η παρουσιάζει μια σειρά από ημιτελή αγάλματα και γλυπτά που στοχεύουν στο να παρουσιάσουν ρούχα μέσα από ένα πιο καλλιτεχνικό ύφος.

 

Φυσικά, η ιστορία δεν σταματάει εδώ, γιατί πολλοί συνδέουν την καμπάνια με την ακατάλληλη συμπεριφορά κάποιων εργαζομένων του brand, σε ένα Παλαιστίνιο μοντέλο το 2021.

Οι δηλώσεις της Head Designer του brand είναι ο πραγματικός λόγος για να το μποϊκοτάρεις

Η Zara είχε αντιμετωπίσει αντιδράσεις το 2021, μετά από την ανάρμοστη συμπεριφορά της Head Designer, Vanessa Perilman, απέναντι στον Qaher Harhash, ένα μοντέλο από την Παλαιστίνη. Το 2021, η Perilman είχε στείλει στείλει μήνυμα στον Harhash κατηγορώντας τον για τις απόψεις του υπέρ της Παλαιστίνης που είχε εκφράσει στο Instagram.

«Ίσως αν οι άνθρωποί σου ήταν μορφωμένοι, να μην ανατίναζαν νοσοκομεία και σχολεία που το Ισραήλ βοήθησε τη Γάζα να πληρώσει». Ο Harhash είχε δημοσιεύσει με screenshot το μήνυμά της το οποίο συνέχιζε ως εξής: «Επίσης, το βρίσκω αστείο ότι είσαι μοντέλο γιατί θα σε βρίσκει αντίθετο με την μουσουλμανική θρησκεία σου που πιστεύει ότι αν είσαι γκέι, πρέπει να πεθάνεις».

Όταν το μοντέλο δημοσίευσε τα μηνύματα της Perilman, ζήτησε να γίνει μποϊκοτάζ κατά του brand. Αργότερα, ανέφερε ότι η σχεδιάστρια τού ζήτησε συγγνώμη δηλώνοντας ότι φοβήθηκε ότι θα έχανε τη δουλειά της και ότι έβαζε τα παιδιά της σε κίνδυνο. Του είπε μάλιστα, να δημοσιεύσει τη συγγνώμη της, αλλά ο ίδιος αρνήθηκε. «Αν η Zara θέλει να κάνει μια δήλωση μετά από αυτό το συμβάν, θα πρέπει να αναφερθούν και στην ισλαμοφοβία τους». Φυσικά, η Perilman δεν απολύθηκε ποτέ, ούτε το brand ζήτησε ποτέ δημόσια συγγνώμη ή αναφέρθηκε στα σχόλια περί ισλαμοφοβίας.

Με απλά λόγια, άλλη μια φορά που ένα brand κάνει τα στραβά μάτια, για το συμφέρον του. Σταμάτησε αυτό το συμβάν, τον κόσμο από το να αγοράζει τα ρούχα του brand; Φυσικά και όχι. Είδες κανέναν να βγαίνει στους κόσμους και να διαμαρτύρεται κατά της Zara; Την απάντηση την ξέρεις ήδη.

Αυτό, λοιπόν, που με βρίσκει αντίθετη με όλη αυτή την ιστορία και κάθε είδους δικαίωση που αναζητούν οι γνωστοί «ακτιβιστές των social media», είναι η αφορμή. Χάνουμε το δίκιο μας στην προσπάθειά μας να πάρουμε το μέρος του «καλού», γιατί δεν ξέρουμε τον πραγματικό λόγο για τον οποίο ενοχλούμαστε. Αν θέλουμε δικαίωση και διαφάνεια από τη Zara και από κάθε τέτοια εταιρεία μόδας, γιατί τότε δεν σταματάμε να αγοράζουμε ρούχα απ’ αυτή; Γιατί δεν βγαίνουμε στους δρόμους για τις άθλιες εργασιακές συνθήκες για τις οποίες κατηγορούνται χρόνια τώρα, όλα αυτά τα brands;

Γιατί δεν μαχόμαστε για νόμους κατά της εργασιακής εκμετάλλευσης; Γιατί δεν απαιτούμε να σταματήσει η μαζική παραγωγή ρούχων από αυτά και τα πολυτελή brands, που συμβάλλει σε πολύ μεγάλο βαθμό στην κλιματική κρίση;

Αυτοί είναι οι πραγματικοί λόγοι για να μποϊκοτάρεις τη Zara και την κάθε Zara. Όχι για μια καμπάνια που έχει ξεκάθαρο concept και που μπορεί να στοιχίσει τη δουλειά σε ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση με τη λήψη των αποφάσεων και που τελικά, θα αναλάβουν εκείνοι την ευθύνη.

Οι πραγματικοί λόγοι για να παλέψει κανείς για τις ανισότητες αυτού του κόσμου είναι «μπροστά» μας. Μας κοιτάνε και τους κοιτάμε πίσω, αλλά εμείς επιλέγουμε να βλέπουμε το δέντρο όχι το δάσος.