Εδώ ο κόσμος χάνεται κι εσύ ονειρεύεσαι να γίνεις μάνα; Απεργία γέννας εδώ και τώρα

Έφτασε λοιπόν η μέρα να γνωρίσεις το Birthstrike. Ό, τι διάβασες παραπάνω, είναι, σε απλή απόδοση, οι αρχές ενός νέου κινήματος το οποίο έκανε την εμφάνισή του πολύ πρόσφατα. Προς το παρόν δε μετράει πάνω από μερικές εκατοντάδες γυναίκες μέλη, επίσημα τουλάχιστον. Δύσκολα, όμως, μπορείς να αποκλείσεις πως δεν υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι που μοιράζονται τον ίδιο τρόπο σκέψης με αυτή την ομάδα, η οποία έχει ήδη αρχίσει να απασχολεί τον Τύπο και τα social media. Οι Birthstrikers είναι αυτό που λέει το όνομά τους. Απεργοί γέννας. Γυναίκες που δε θέλουν να γίνουν μάνες και δηλώνουν ότι θα απέχουν από την αναπαραγωγική διαδικασία για πάντα, ή έστω, μέχρι ο πλανήτης να σταματήσει να καταστρέφεται λόγω της κλιματικής αλλαγής, η οποία έχει φτάσει, πράγματι, σε πολύ ανησυχητικά, σχεδόν μη αναστρέψιμα επίπεδα. Δε θα γκαστρωθούμε, αν δε δικαιωθούμε, για να σου το πω εντελώς λαϊκά.

H 29χρονη Blythe Pepino, τραγουδίστρια και μουσικός, είναι η θιασώτρια της φιλοσοφίας του Birthstrike. Μεγαλώνοντας, ήταν θετική στο να γίνει μητέρα, σύντομα όμως κατέληξε οριστικά στο ότι δε θέλει να φέρει παιδιά στον κόσμο αυτό γιατί η προοπτική του να γίνει μάνα ενώ μαίνεται η κλιματική αλλαγή την έκανε να νιώθει άβολα. Αφηγούμενη την ιστορία της στον Guardian, η Pepino έχει πει: «Για δύο περίπου χρόνια είχα την επιθυμία να κάνω παιδιά γιατί γνώρισα τον σύντροφό μου, με τον οποίο είμαι βαθιά ερωτευμένη. Έφτασα σ’ αυτό το σημείο της ζωής μου που όλοι οι φίλοι μου γίνονταν γονείς και ξαφνικά η ιδέα μου φαινόταν ωραία. Κι ενώ μου συνέβαινε αυτό, άρχισα να ενημερώνομαι για το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής και να ανησυχώ». Σύντομα μοιράστηκε τις σκέψεις της σε περιβαλλοντικά groups στα social, είδε ότι ο προβληματισμός της ήταν κοινός με άλλων γυναικών και κάπως έτσι αποφάσισε να φτιάξει στο Facebook ένα δημόσιο γκρουπ, το #Birthstrike. 90 γυναίκες την συντρόφευσαν μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα.

Όλες μοιράζονται το επιχείρημα ότι ο περιορισμός των γεννήσεων, δηλαδή η επιλογή της μη τεκνοποίησης είναι ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους για να περιορίσουμε το προσωπικό μας μερίδιο ευθύνης στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (!). Όπως αναφέρει η wikipedia στην Κλιματική Αλλαγή: «Οι άνθρωποι επηρεάζουν ολοένα και περισσότερο το κλίμα και τη θερμοκρασία της γης μέσω της χρήσης ορυκτών καυσίμων, της αποψίλωσης των ομβρόφιλων δασών και της κτηνοτροφίας. Οι δραστηριότητες αυτές προσθέτουν τεράστιες ποσότητες αερίων του θερμοκηπίου στα αέρια που υπάρχουν στην ατμόσφαιρα, προκαλώντας αύξηση του φαινομένου του θερμοκηπίου και υπερθέρμανση του πλανήτη».

Είμαστε πολύ φοβισμένες για να φέρουμε ένα παιδί σ’ ένα τέτοιο μέλλον.

Στο παρακάτω βίντεο μπορείς να παρακολουθήσεις μια εκπρόσωπο του Birthstrike, η οποία εκφράζει τις θέσεις της. Ο παρουσιαστής δεν μπορεί να κρύψει τον σκεπτικισμό του.

Τι πιστεύουν για όλες κι όλους εκείνους που επιλέγουν να κάνουν παιδιά σ’ έναν κόσμο που καίγεται; Πρώτα απ΄όλα, δηλώνουν ότι δεν υποστηρίζουν τον έλεγχο του πληθυσμού ως λύση για την αλλαγή του κλίματος. Η φράση που χρησιμοποιούν στο μετριοπαθές μανιφέστο τους- το οποίο μπορείς να διαβάσεις στη σελίδα τους στο facebook- είναι «Συμπονετική αλληλεγγύη προς όλους τους γονείς».

Σέβονται απόλυτα και στέκονται πολύ προσεκτικά απέναντι στον αντίλογο. Στο ότι για παράδειγμα, μπορείς να φέρεις παιδιά στον κόσμο και να τα μεγαλώσεις με σωστές αρχές, να τους εμφυσήσεις τον ακτιβισμό και μ’ αυτόν τον τρόπο να συνεισφέρεις κι εσύ σ’ έναν κόσμο με ισχυρή περιβαλλοντική συνείδηση. Δεν αντιμάχονται την αντίθετη άποψη, ίσως γιατί δεν μπορούν ή δε χρειάζεται να την αντικρούσουν.

Από την άλλη, όσο συλλογικά ενεργοποιημένη ή αλτρουιστική κι αν δείχνει η στάση που εκφράζουν, στην πραγματικότητα πρόκειται για μία 100% προσωπική επιλογή, η οποία απορρέει από την επιλογή μιας γυναίκας και του ανθρώπου γενικότερα να μη θέλει να κάνει παιδιά.

 Παρακολουθώντας συνεντεύξεις γυναικών που στηρίζουν το Birthstrike, το διαπιστώνεις εύκολα. Η δημιουργία οικογένειας δεν ήταν ποτέ κάτι που είχαν απόλυτα ξεκαθαρισμένο ότι ήθελαν να κάνουν, οπότε είναι φυσικό να απομακρυνθούν πιο εύκολα από κάτι στο οποίο δεν είχαν πλησιάσει ποτέ ιδιαίτερα. Σε κάποιες δε περιπτώσεις, έχει προηγηθεί μια αποτυχημένη σειρά προσπαθειών για τεκνοποίηση, η οποία καταλήγει στη στάση «και γιατί να κάνεις παιδί όταν όλα γύρω σου απειλούνται από την περιβαλλοντική κρίση;».

Η νεαρή Scarlett Fry είναι μία από αυτές τις περιπτώσεις.

Το κίνημα του Birthstrike δεν στέκει εντελώς παράλογα σήμερα, όπως ενδεχομένως στο παρελθόν, σε πάλαι ποτέ εποχές που η δημιουργία οικογένειας και η απόκτηση παιδιών ήταν σχεδόν αυτονόητοι στόχοι για τους νέους ανθρώπους. Με την υπογεννητικότητα να χτυπάει κόκκινο στον αναπτυγμένο κόσμο, το να σκέφτεσαι δυο και τρεις φορές να γίνεις γονιός είναι φαινόμενο συνηθισμένο. Πρόσφατα, η μεγάλη ελπίδα των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ, Alexandra Ocasio- Cortez, έθιξε το ζήτημα αναφέροντας έρευνα σύμφωνα με τη οποία το 38% των νεαρών Αμερικανών ηλικίας 18-29 θεωρούν πως ένα ζευγάρι θα πρέπει πλέον να λάβει υπόψιν του τους κινδύνους της κλιματικής αλλαγής προτού αποφασίσει να κάνει παιδιά. Όλα αυτά, την ίδια στιγμή που το παραδοσιακό πατριαρχικό μοντέλο αμφισβητείται ξανά και ξανά, γεγονός το οποίο παίζει απόλυτα τον ρόλο του, έστω κι υποσυνείδητα. Και στην τελική, γιατί να θεωρείται πιο αποδεκτό κάποια/ος να αρνείται να γίνει γονιός γιατί δε θέλει να αλλάξει τη ζωή της/του και να καταπιεστεί (οικονομικά ενδεχομένως), από το ότι φοβάται για το μέλλον του παιδιού του σ΄έναν κατακερματισμένο πλανήτη;

Πρόκειται για ένα επιχείρημα, ακραίο ενδεχομένως, που μπορεί να στηρίξει κάπως πιο συνειδητοποιημένα το ότι απλά δε θες βρε αδερφέ να μπεις στη διαδικασία να γίνεις μάνα και ορίστε, έχεις και τους λόγους σου τους σοβαρούς. Έτσι κι αλλιώς, η μητρότητα έχει απομυθοποιηθεί αρκετά στις μέρες μας. Από την άλλη, όπως υποστηρίζουν και οι ίδιες οι Birthstrikers, η απουσία ευθυνών που γεννά το μεγάλωμα ενός παιδιού, σου δίνει τη δυνατότητα να είσαι πιο ελεύθερη ώστε να κάνεις πλήρες focus στον ακτιβισμό και στη διάσωση του περιβάλλοντος (λιγότερο εγωκεντρικό από καριέρα), το οποίο μόνο θεμιτό είναι, ενώ παράλληλα επισημαίνει σφαιρικά και ασκεί ηθικές πιέσεις για τη σοβαρότητα της κρίσης του περιβάλλοντος αυτή τη στιγμή στον κόσμο. Κι αν πράγματι ισχύσει, μπορεί να καταλήξει και σε μία προσωπική ηρωική στάση. Πώς γινόταν παλιά με τις ιδεολογίες; «Δεν έκανε οικογένεια, αφοσιώθηκε στον αγώνα της για έναν καλύτερο κόσμο». Δικαίωμά της.