Εκείνος βίασε τον σκύλο, εσύ τι έκανες γι’ αυτό;

Αμηχανία. Πώς να ξεκινήσεις τώρα να μιλάς για κάτι τόσο απογοητευτικό; Μερικές φορές, όταν αυτό που θες να περιγράψεις είναι αυτό που λέμε κάπως γραφικά “απεχθές”, όταν οι λέξεις παίρνουν την πιο τους ενοχλητική μορφή μέσα σε φράσεις που βγάζουν κάτι τερατώδη νοήματα σαν αυτό που ακολουθεί, αυθόρμητα θες να κρατήσεις αποστάσεις. Αλλά αυτή δεν είναι η σωστή στάση. 

Πριν λίγες μέρες έξω από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου, σύμφωνα με μέλη της ομάδας Mesara Cares- Εθελοντές Φιλόζωοι Τυμπακίου ένας άνθρωπος- όχι, ένα ζώον, ούτε. Αχαρακτήριστος, δεν ξέρω, κτηνοβάτες δεν τους λένε επίσημα; αυτό λοιπόν, ένα τέρας με δυο πόδια βίασε μια σκυλίτσα. Για την ιστορία το ζωντανό ήταν γέρικο και άραζε για χρόνια στο προαύλιο του νοσοκομείου. Το περιστατικό συνέβη αργά το απόγευμα με κόσμο ολούθε, το σκυλάκι σύμφωνα με μαρτυρίες έσκουζε δυνατά από τους πόνους (μα τι περιγράφω, βοηθήστε με) και κάποιοι από τους περίοικους βγήκαν στα μπαλκόνια τους να δουν τι συμβαίνει. Και είδαν. Μερικοί του φώναξαν, λογικά κάτι σαν “τι κάνεις εκεί βρε ανώμαλε, σήκω και φύγε” ή κάτι πιο χοντρό. Ορισμένοι δεν άντεξαν και μπήκαν πάλι μέσα κλείνοντας το παράθυρο για να νιώσουν και πάλι ασφάλεια, αηδιασμένοι φυσικά για τον κόσμο που κυκλοφορεί ελεύθερος εκεί έξω, άλλοι, πιο ευαίσθητοι ίσως και να δάκρυσαν από ντροπή. Ωστόσο κανείς τους δεν έκανε ΚΑΤΙ. Κανείς δεν κατέβηκε να τον πάρει στο κυνήγι με κανά δοκάρι, κανείς δεν κάλεσε την αστυνομία. Όλοι περιορίστηκαν στο γνωστό στάδιο του “ΣΟΚ ΣΟΚ ΔΙΑΔΩΣΤΕ!!11” και μόνο όταν αυτό το αηδιαστικό σκηνικό έλαβε τέλος, γιατροί του νοσοκομείου μάζεψαν το σκυλάκι που αιμορραγούσε και το περιέθαλψαν. Στην ίδια περιοχή σύμφωνα με δημοσιεύματα έχει αναφερθεί και η σεξουαλική κακοποίηση μιας γάτας. Το αν συνελήφθη ο δράστης ή όχι είναι κάτι που δεν γνωρίζω. Μπορεί και όχι δηλαδή.

Η γνωστή εγκληματική αδιαφορία που συνηθίσαμε με τον καιρό.

Τα περιστατικά αυτά επαναφέρουν δυστυχώς τη θλιβερή διαπίστωση πως παρόλο που όλοι μας κατακρίνουμε την αδικία και τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται και προς ό,τι κι αν πλήττει, όταν αυτά συμβαίνουν μπροστά στα μάτια μας, μάλλον δεν είναι και τόσο αυτονόητο πως θα την καταγγείλουμε κιόλας, ακόμα κι αν τα θύματα είναι εντελώς αβοήθητες φιγούρες. “Ωχ αδερφέ, εμείς θα σώσουμε τον κόσμο; Αφού είναι όλοι τρελοί”, το μοτάκι μας.

Ποτέ δεν καταλάβαινα αυτή τη στάση που έχουν πάρα πολλοί άνθρωποι, το λεγόμενο “μη ανακατεύεσθαι”. Πόσες φορές έχεις πει ή έχεις σκεφτεί “Μην κοιτάς ρε παιδί μου, προχώρα”, “μην ασχολείσαι και βρούμε κανά μπελά”, “κάποιος θα πάρει την αστυνομία, άσ΄το, μην μπλέκεσαι”. Ο φόβος φυλάει τα έρμα, σωστά.

 Η απάθεια δεν αποτελεί λύση για τις κοινωνίες μας, αντίθετα έχει καθυστερήσει την εξέλιξή μας σαν είδος, μας πάει αιώνες πίσω πάντα με την προσωπική μας συναίνεση. Δεν αρκεί να δακρύζεις με το βιντεάκι στο youtube ρε γαμώτο. 

Στο παρακάτω βίντεο, το οποίο έχουν παρακολουθήσει εκατομμύρια άτομα, όπως και πολλά άλλα παρόμοια, μια ομάδα Σουηδών εκτέλεσε ένα συγκλονιστικό κοινωνικό πείραμα υποτιθέμενου βιασμού μιας γυναίκας μέσα σ’ ένα αυτοκίνητο.

Όπως το διάβασες:Το 85% δεν κάλεσε την αστυνομία και μόλις το 15% αντέδρασε κάπως. Μόλις μία γυναίκα πήρε τηλέφωνο την αστυνομία. Σε προλαβαίνω, η αστυνομία συνήθως αργεί κι αυτό είναι αρκετά αποτρεπτικό για να μπεις στη διαδικασία να κάνεις κάτι. Αχ, δεν είναι δικαιολογία αυτή.

Και κάπου τώρα θυμήθηκα πως κάποια στιγμή στην τηλεόραση σ’ ένα σχετικό ρεπορτάζ για περιστατικά βιασμού, ένας κύριος σχετικά ειδικός επί του θέματος συμβούλευε τις γυναίκες αν κάποια στιγμή δεχθούν επίθεση αντί για “βοήθεια” να φωνάξουν “φωτιά”, γιατί στο “βοήθεια”, λέει, οι περισσότεροι φοβούνται και δεν κάνουν τίποτα, ενώ με το “φωτιά” νιώθουν απειλή και ανταποκρίνονται περισσότερο. Πριν την αποκτήνωση πάντα προηγείται αδιαφορία. Ζήτω που καήκαμε.