Γιατί ο Σάκης Τανιμανίδης είναι ο πραγματικός νικητής του Survivor
- 7 ΙΟΥΛ 2017
Το πιο εύκολο, το προφανές ''διότι'', το κλέβω από το Twitter: ''Ο καλύτερος από όλους ήταν ο Τανιμανίδης. Και λεφτά έβγαλε και διακοπές έκανε και την κοπέλα του έφερε. Είχε πρόγραμμα''. Αυτό φυσικά, είναι μια νόστιμη, σκαμπρόζικη υπεραπλούστευση. Ο Σάκης Τανιμανίδης κέρδισε γιατί ρίσκαρε και αποφάσισε να ''σηκώσει'' στις πλάτες του, ένα πρόγραμμα το οποίο - όταν ξεκινούσε - δεν το πολυπίστευε σχεδόν κανείς. Και το οποίο επιπλέον, απαιτούσε από κείνον να μείνει 5 μήνες μακριά από την Ελλάδα, κάτι που μπορεί να ακούγεται ή να φαίνεται σαν ''διακοπές'', αλλά δεν είναι.
Όσοι έχουν δουλέψει σε μια μεγάλη, δαπανηρή, πολυπρόσωπη παραγωγή, αντιλαμβάνονται τον όγκο της δουλειάς και της ευθύνης, τα προβλήματα των καθημερινών πολύωρων, εξωτερικών γυρισμάτων, με ζέστη, κρύο, ή βροχή, ακόμα και την έξτρα δυσκολία του να πρέπει να ζήσεις 5 μήνες μακριά από το σπίτι, την οικογένεια, την κανονικότητά σου, τις άλλες σου ασχολίες. Δεν είναι χειρουργείο ανοιχτής καρδιάς, αλλά είναι μια δύσκολη δουλειά, γι’αυτό προφανώς δεν την κάνουν πολλοί. Και γι’αυτό, όποιος την κάνει, αμείβεται ανάλογα.
Το ύψος της αμοιβής του Τανιμανίδη, για την οποία γράφτηκαν τέρατα και ο ίδιος επικρίθηκε σφοδρά, είναι ένα ποσό που (όπως σε όλες τις δουλειές στην τηλεοπτική ”πιάτσα”), το διαμορφώνει η αγορά και η ζήτηση. Το πραγματικό ερώτημα και το μόνο για το οποίο μπορείς να τον κρίνεις είναι ένα: τελικά, τα πήγε καλά;
Και η απάντηση είναι ”ναι”. Παρά τις γλωσσικές του αδυναμίες, για τις οποίες στηνόταν πάρτι κάθε βράδυ στα social media (σ.σ. για να πω την αλήθεια, μέχρι σήμερα, δεν είμαι απολύτως βέβαιη πως δεν το ‘κανε επίτηδες, όταν, μετά από 123 επεισόδια του ξέφευγε άλλο ένα ”πάζελ” και μια ”αφετερία”), ο επικοινωνιακός Σάκης Τανιμανίδης έχει κάτι ή μάλλον έχει τρία πράγματα που διαθέτουν μόνο χαρισματικοί παρουσιαστές: ενσυναίσθηση, χιούμορ και αμεσότητα.
Και τα τρία αυτά χαρακτηριστικά του επέτρεπαν να ”συνδέεται” εύκολα με τους παίκτες και με τους τηλεθεατές, να γίνεται διασκεδαστικός, ευαίσθητος, τρυφερός, οικείος, ενωτικός, υποστηρικτικός, σίγουρα υπερβολικός, αλλά ποτέ κίτρινος – το τελευταίο, ειδικά, είναι προς τιμήν του σε ένα παιχνίδι που θα ”σήκωνε” γερές δόσεις reality.
Ακόμα και ο τρόπος που παθιαζόταν και φώναζε κατά την περιγραφή των αγωνισμάτων είχε έναν γηπεδικό ενθουσιασμό και μια παιδικότητα που τον έκαναν συμπαθή στο νεανικό κοινό. Aν αυτό δεν είναι επιτυχία, τότε τι είναι;
Από την συνολική κριτική της παρουσίασης, θα αφήσω απέξω το hosting των δύο live, του ημιτελικού και του τελικού, όπου θεωρώ πως ο Σάκης παρουσίασε κακή εικόνα, ιδίως στον ημιτελικό. Είτε γιατί δεν προσπάθησε ή δεν προετοιμάστηκε αρκετά, είτε γιατί δεν είχε καλό feed back, φάνηκε αδιάβαστος (συχνά), αμήχανος (πολύ), ”γαντζωμένος” σε ένα βαρετό ερωτηματολόγιο (σ.σ. το ”πες μας πως νιώθεις” πρέπει να κέρδισε το βραβείο της ”ερώτησης της βραδιάς”). Δεν κατάφερε να υποστηρίξει ένα πρόγραμμα που ήθελε έναν παρουσιαστή πιο ευέλικτο, πιο έμπειρο σε live πρόγραμμα, με μεγάλο, πολυπληθές, ”ζωντανό” κοινό, κάτι που όπως γνωρίζουν οι παλιότεροι, θεωρείται το extreme sport της παρουσίασης.
Οι παλιότεροι επίσης θα τον συμβούλευαν, αν τους ρωτούσε, πως το να μπλέκεις τα προσωπικά με τη δουλειά σου κατά τη διάρκεια της δουλειάς σου, είναι το απόλυτο faux pas. Δεν είναι ακόμα αρκετά σταρ γι’αυτό.
Ευτυχώς για κείνον, θα έχει πολλές ευκαιρίες για να τα μάθει όλα αυτά. Ο δεύτερος κύκλος του παιχνιδιού ξεκινάει σε λίγους μήνες και ο Σάκης Τανιμανίδης θα είναι πάλι εκεί. Σαν πραγματικός Survivor.