Γιατί όλοι “χωρίζουν” με την Ελεονώρα Μελέτη

Χθες, μαθαίνοντας πως απολύθηκε από το ”Ε”, επειδή ”δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις”, (σ.σ. για την ακρίβεια, παραχώρησε μια συνέντευξη, σε ένα περιοδικό, παρά την απαγορευτική ντιρεκτίβα του καναλιού της) σκέφτηκα πως τελικά, η Ελεονώρα Μελέτη δεν αερολογούσε – έλεγε ακριβώς ό,τι ήθελε να πει. Και το εννοούσε.

Και το χειρότερο: αποδείχτηκε πάρα πολύ ανασφαλής, για να μην παίξει το ”παιχνίδι” του lifestyle, σερφάροντας πάνω σε ό,τι την κρατούσε στον ”αφρό”: συνεντεύξεις και στημένα παπαράτσι, αποκαλυπτικές φωτογραφίσεις, εξομολογήσεις πολύ προσωπικές.

Εξαρχής, άλλωστε, η Ελεονώρα, υπήρξε μια ”εξαιρετική περίπτωση” στα ελληνικά media – ”εξαιρετική” υπό την έννοια, πως ως επαγγελματίας της τηλεόρασης δεν αναπαρήγαγε σχεδόν κανένα από τα κλισέ του ”είδους” της: είχε (σοβαρή) μόρφωση, μιλούσε γλώσσες, είχε άποψη, κότσια, χιούμορ, την ευχέρεια να ”μπαινοβγαίνει” σε διάφορα κοινωνικά πεδία (σ.σ. ήταν από τις πρώτες παρουσιάστριες που απέκτησε ”προφίλ” στα social media, το οποίο, μάλιστα, χρησιμοποιεί περισσότερο για να αλληλεπιδρά με τους followers της και όχι ως medium προσωπικής προβολής) και την τόλμη να δοκιμάζει  – και να δοκιμάζεται – σε διάφορα τηλεοπτικά είδη: από πρωινές, lifestyle και gossip εκπομπές μέχρι show, ειδήσεις και εκπομπές έρευνας.

Με δυo λόγια, είτε τη συμπαθείς, είτε όχι, πρέπει να παραδεχτείς πως η Ελεονώρα  είναι παρουσιάστρια ”νέας κοπής”. Ως τέτοια, δεν χωράει, σε κανένα – ή σχεδόν – από τα υπάρχοντα ελληνικά format. Παραείναι ”αντράκι” για να παραστήσει την bimbo που λανσάρει κρέμες και υαλουρονικά, (παρότι είναι σέξι και δεν φοβάται να το δείξει), αλλά δεν είναι μάνα για να λιγοθυμάει με θέματα για το παιδικό στρες και την νυχτερινή ενούρηση.

Ολοφάνερα, σιχαίνεται να παριστάνει άλλο ή να μιλάει για θέματα που την κάνουν να βαριέται – και βαριέται συχνά. Κι επιπλέον, έχει μια ”ενοχλητική” συνήθεια: μιλάει. Αντι- μιλάει. Ή, φωνάζει όταν θεωρεί πως αδικείται.  Διεκδικεί λυσσαλέα ό,τι νομίμως δικαιούται.

Τίποτα απ’όλα αυτά, ξεχωριστά, δεν θα ήταν πρόβλημα αλλά όλα μαζί είναι πάρα πολλά. Η Ελεονώρα είναι ”πάρα πολύ”. Ήταν πάρα πολύ ο εαυτός της για να καταφέρει να παραστήσει την Ελένη Μενεγάκη, όταν ανέλαβε τον ”Πρωινό Καφέ” (σ.σ. είναι στ’αλήθεια, απορίας άξιο το ότι το προσπάθησε), παρότι της ζητήθηκε πιεστικά.

Στην αρχή, ήταν πάρα πολύ άπειρη, για να ”χειριστεί” την δημόσια εικόνα της, στη συνέχεια υπερβολικά παρορμητική και ανυποχώρητη για να κρατήσει τις ισορροπίες μες στο κανάλι της –  κι αυτό, ήταν ένα λάθος που επανέλαβε ξανά και ξανά . Απόδειξη, πως μέχρι σήμερα, κανένα από τα τηλεοπτικά της ”διαζύγια”, με Antenna, Star και  E, δεν ήταν ”βελούδινο”. 

Τίποτα απ’όλα αυτά, ξεχωριστά, δεν θα ήταν πρόβλημα αλλά όλα μαζί είναι πάρα πολλά. Η Ελεονώρα είναι ”πάρα πολύ”. Ήταν πάρα πολύ ο εαυτός της για να καταφέρει να παραστήσει την Ελένη Μενεγάκη, όταν ανέλαβε τον ”Πρωινό Καφέ”.

Και το χειρότερο: αποδείχτηκε πάρα πολύ ανασφαλής, για να μην παίξει το ”παιχνίδι” του lifestyle, σερφάροντας πάνω σε ό,τι την κρατούσε στον ”αφρό”: συνεντεύξεις και στημένα παπαράτσι, αποκαλυπτικές φωτογραφίσεις, εξομολογήσεις πολύ προσωπικές.

Ναι, προφανώς η Ελεονώρα έκανε λάθη. Το σημαντικότερο, αν θέλετε τη γνώμη μου, είναι το να θεωρεί ακόμα πως μπορεί να κάνει τηλεόραση με τους δικούς της όρους. Σε μια χώρα όπου η δουλειά του δημοσιογράφου, καθημερινά απαξιώνεται, ταμεία ξηλώνονται, η ανεργία θεριεύει, ολόκληρες ”αυτοκρατορίες” των media καταρρέουν σε μια νύχτα, η Ελεονώρα Μελέτη πιστεύει ακόμα πως ο φακός πρέπει να ζουμάρει σε κείνη, την μία, την precious Παρουσιάστρια – πείτε, μου, αλήθεια, για Ελεονώρες θα μιλάμε τώρα;