Γυναικοκτονία στη Νίκαια: Την χτύπαγε, καλούσε το ασθενοφόρο, την ξαναχτύπαγε

Στη γυναικοκτονία στη Νίκαια, μπορείς να μαντέψεις σχεδόν το 99% της ιστορίας από αντίστοιχα προηγούμενα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας. Όλα στο ίδιο καζάνι βράζουν, το έμφυλο μένος κοχλάζει και το αίμα χύνεται, όσο κι αν εμείς προσευχόμαστε για το αντίθετο. Ο 50χρονος ήταν γνωστός στις αρχές. Η γειτονιά και η τοπική αστυνομία ήξερε πως αυτός ο εν δυνάμει γυναικοκτόνος δεν ήταν παρά ένας κακοποιητής που αφού χτύπαγε τη γυναίκα του, καλούσε το ασθενοφόρο. Κι όταν εκείνη γινόταν καλά, αυτός θα την ξαναχτύπαγε, δοκιμάζοντας σαδιστικά τις αντοχές της στη ζωή. Την χτυπούσε συστηματικά και κανείς δεν έκανε τίποτα γι’ αυτό.

Το 2017 και το 2019 είχε περάσει το κατώφλι της αστυνομίας για τους ίδιους ακριβώς λόγους. Κι όπως έμπαινε, έτσι έβγαινε. Σύμφωνα με όσα έχουν βγει στη δημοσιότητα, οι αστυνομικοί τον έπαιρναν ακόμα και για προστατευτική φύλαξη στο τμήμα, αφού τον έβρισκαν στον δρόμο μεθυσμένο γιατί δεν μπορούσε να δώσει στοιχεία ταυτοποίησης.

Ώσπου ένα ξημέρωμα που το παιδί τους έλειπε στη γιαγιά του για να προστατευτεί, την ξυλοκόπησε, την στραγγάλισε βασανιστικά με τα δάχτυλά του και κάλεσε το 100. «Έπνιξα τη γυναίκα μου, αν θέλετε ελάτε να με πάρετε». Αν θέλετε..

Γυναικοκτονία στη Νίκαια: Άλλος ένας απόφοιτος της «σχολής» Μπαλάσκα

Οι Αρχές βρήκαν τον 50χρονο γυναικοκτόνο να τους περιμένει καθισμένος δίπλα από το άψυχο σώμα της. Σκηνή μίασμα, γροθιά στο στομάχι μιας ολόκληρης κοινωνίας που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί αν επιτέλους, τα αντανακλαστικά της λειτουργούσαν μια φορά σωστά.

Είναι απελπιστικό το πόσο αβοήθητα αποδεικνύονται ξανά και ξανά τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας σε αυτή τη δήθεν προοδευτική χώρα.

Οι γείτονες μίλησαν αφού συνέβη το κακό. Πρωτύτερα επέλεγαν μόνο να ακούν πίσω από κλειστές πόρτες: «Μάλωναν συνέχεια, αφού πολλές φορές ακουγόντουσαν σε όλη τη γειτονιά οι φωνές τους. Και εκείνη είχε φύγει, θυμάμαι είχε φύγει Σαλαμίνα. Μερικές φορές έφευγε στο πατρικό της, ξαναγύρναγε. Και το κοριτσάκι, έχουν και ένα παιδάκι, το είχαν κάνει μπαλάκι πέρα δώθε. Έπινε. Κάθε μέρα και μεσημέρι και βράδυ. Με το ζόρι έφτανε σπίτι. Πάντα έτσι ήταν. Ήταν αλκοολικός πάντα».

Όλοι ήξεραν, αλλά κανείς δεν έκανε κάτι χρήσιμο, όχι από κακία, ίσως ούτε από αδιαφορία. Πρέπει να είσαι άκαρδος αν δεν συμπονάς τον άλλον όταν γνωρίζεις ότι υποφέρει. Εμείς δεν είμαστε άκαρδοι, φοβισμένοι είμαστε.

Όταν από μικρός εκπαιδεύεσαι με πειθαρχία στο «μην ανακατεύεσαι, θα μπλέξεις», γιατί να αλλάξεις τώρα; Ποιος είσαι εσύ που θα σώσεις τον κόσμο;

Το ότι ο δράστης στη γυναικοκτονία στη Νίκαια ήταν σε κατάσταση μέθης ή αντιμετώπιζε ψυχική ασθένεια, είναι μόνο μία πληροφορία. Αυτό που εξοργίζει είναι πως αν και κακοποιητής κατά συρροή, εξακολουθούσε να κυκλοφορεί ελεύθερος. Επιβεβαιώνει πόσο επικίνδυνο είναι να προστατεύεσαι από ένα σύστημα που μπάζει νερά από παντού. Γιατί, παρόλο που στη θεωρία η ενδοοικογενειακή βία διώκεται αυτεπάγγελτα, στην πράξη συνήθως δεν ασκείται ποινική δίωξη μόνο με την καταγγελία ή τις καταθέσεις μαρτύρων, αλλά με μήνυση του θύματος. Η 54χρονη δεν μπόρεσε να σηκώσει το βάρος μίας μηνυτήριας διαδικασίας και όλοι μπορούμε να υποθέσουμε τους λόγους.

Και κάπως έτσι λοιπόν, η «σχολή» Μπαλάσκα μέτρησε έναν ακόμα απόφοιτο που ακολουθώντας το σχετικό «καταστατικό», αφού σκότωσε μια γυναίκα που θεωρούσε ότι του ανήκει, πήρε τηλέφωνο το 100 και ομολόγησε και- δεν ξέρω αν το ξέρεις- όταν παραδίνεσαι αυτοβούλως έχεις ελαφρυντικό. Αν πας να την σκαπουλάρεις, είσαι «βλάκας».

Κλείνοντας, πάμε για το απαραίτητο φρεσκάρισμα μνήμης: